Η Διασκεπτική Συνέλευση στην Κύπρο το 1946-47

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_29/01/2012_470605

Από την απελευθερωτική δράση της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων το 1956

                                                                          *Η προσπάθεια των Άγγλων 

                                                          για εισαγωγή μεταρρυθμίσεων 

σε σχέση με την εσωτερική διακυβέρνηση 

του νησιού 65 χρόνια πριν

Του Νίκου Χριστοδουλίδη*

Την επαύριον του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου και με δεδομένη την απροθυμία των Βρετανών να ικανοποιήσουν το αίτημα των κατοίκων της Κύπρου για Ενωση με την Ελλάδα, αφού εκτιμάτο ότι κάτι τέτοιο δεν συμβιβαζόταν με την εξυπηρέτηση των στρατηγικών τους συμφερόντων στη Μέση Ανατολή, το Λονδίνο αποφάσισε την εισαγωγή στο νησί μεταρρυθμίσεων σε σχέση με την εσωτερική διακυβέρνηση του τόπου.

Το Λονδίνο αποφάσισε να αναθέσει την εκπόνηση του Συντάγματος σε μια Συνέλευση, στην οποία θα συμμετείχαν εκπρόσωποι του πληθυσμού του νησιού. Η βρετανική πρόθεση έγινε δημόσια γνωστή στις 23 Οκτωβρίου 1946 με δήλωση του Βρετανού υπουργού Αποικιών Κριτζ Τζόουνς στη Βουλή των Κοινοτήτων. Στις 9 Ιουλίου 1947, ο Βρετανός Κυβερνήτης της Κύπρου λόρδος Γουίνστερ με διάγγελμά του προς τους κατοίκους του νησιού τούς ενημέρωσε για τα σχέδια της βρετανικής κυβέρνησης να καλέσει σε Συμβουλευτική Συνέλευση περίπου 30 άτομα. 

50) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

*Φωτογραφία του Νικόλαου Λεωνίδα

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

Στη σειρά παρουσίασης των πορτρέτων των Πρόεδρων της Βουλής, θα γνωρίσουμε σήμερα τον πεντηκοστό κατά σειρά πολιτικό, που ανέλαβε το ανώτατο αυτό αξίωμα. Πρόκειται για τον Νικόλαο Λεωνίδα, απόγονο μεγάλης ναυτικής οικογένειας των Σπετσών, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής το 1903. 

          Ο Νικόλαος Λεωνίδας, ήταν γόνος παλαιάς και μεγάλης οικογένειας Σπετσιωτών καραβοκυραίων. Η οικογένεια αυτή έως τις παραμονές της Επανάστασης του 1821 ήταν γνωστή με το πραγματικό της επώνυμο Λάμπρος. Είχε μάλιστα και μεγάλη συμμετοχή στον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα, από την εποχή των Ορλωφικών και μετά.

          Τελικά όμως, πήραν το επώνυμο Λεωνίδας από τη φημισμένη ομώνυμη γολέτα τους.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ... ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ

   *ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΔΡΑΚΑΤΟΥ ΚΑΙ ΖΑΡΕΙΦΟΠΟΥΛΟΥ, 
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΡΗΣΕΙΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ 
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ.
Από το αρχείο Πουλίδη, που εναπόκειται στην ΕΡΤ.
        

          Η ανάρτηση για την λαιμητόμο που υπήρχε στο Μπούρτζι και τον δήμιο που αναζητούσαν επειγόντως μεταξύ "Κατσιβέλων" προκάλεσε το ενδιαφέρον των αναγνωστών. 
         Ο κ. Κρίτων Κοκκινάκης, έστειλε το ακόλουθο κείμενο με ενδιαφέρουσες πληροφορίες:

Συνήθως ο δήμιος δεν ήταν δημόσιος υπάλληλος, αλλά αμοίβονταν με το κομμάτι. Ο τελευταίος Έλληνας πρέπει να ήταν ένας Κωροναράς, ο οποίος κρέμασε τους Δρακάτο και Ζαριφόπουλο, αξιωματικούς καταδικασμένους για διαφθορά επί δικτατορίας Παγκάλου.

Επείγον: Αναζητείται... δήµιος!

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=439572&wordsinarticle=Τομαή

*ΤΟ ΜΠΟΥΡΤΖΙ στο Ναύπλιο, όπου εκτελούνταν οι θανατικές ποινές τα πρώτα χρόνια 

του νέου ελληνικού κράτους. 

*Ο ιθαγενής εκτελεστής 

αδυνατούσε να χειριστεί 

το εξελιγµένο φονικό όργανο, 

που µόλις ήλθε από τη Γαλλία

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Όσο και να ακούγεται ανατριχιαστικό, λειτούργησε ακόµη και στην Ελλάδα, στη χώρα όπου γεννήθηκε η δηµοκρατία, η εκτέλεση θανατικής ποινής διά λαιµητόµου! Μάλιστα, οι Γάλλοι, οι οποίοι την εφηύραν στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, φρόντισαν- θωπεύοντας ίσως τις συνειδήσεις τους- να τη συνδέσουν µε το θεµελιώδες ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία, όπως προκύπτει από χαλκογραφία λαιµητόµου της εποχής µε τη φράση στο κάτω σηµείο της: «Η αληθινή γκιλλοτίνα: Ω, το ωραίον βάθρον της ελευθερίας!». 
Η µακάβρια πληροφορία προέρχεται από έγγραφο φακέλου του έτους 1834 που υπέγραφε ο τότε ΥΠΕΞ Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός µε ηµεροµηνία 10/22 Αυγούστου, απευθυνόµενος στον έλληνα πρεσβευτή, διαπιστευµένο στην Υψηλή Πύλη Κωνσταντίνο Ζωγράφο, µε θέµα την αναζήτηση δηµίου! (ΑΠ 98, «Περί προµηθεύσεως δηµίου»).

ΣΧΟΛΙΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ κ. ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

*Η Προσωρινή Κυβέρνηση (η επιλεγόμενη "κυβέρνηση του βουνού") 

εξέδιδε και Εφημερίδα της Κυβέρνησης

Γράφει ο  δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

Το κείμενο του Κ. Μαραντζίδη στην «Καθημερινή», όπως και τα υπόλοιπα κείμενα που έχει συμπεριλάβει σε διάφορες εκδόσεις, χαρακτηρίζεται από ισορροπία στην έκφραση, αλλά όχι και στην έμπνευση. Υπ’ αυτήν την έννοια, ο Μαραντζίδης αποδρά από την ιδιότητα του ιστορικού, για να αγκαλιάσει την ιδιότητα του δημοσιογράφου, χωρίς να είναι. Ας το αποδείξουμε:

Ο Μαραντζίδης ξεκινά το αφιέρωμά του με το αξίωμα, πως η συγκρότηση της «κυβέρνησης του βουνού» αποτελούσε εγχείρημα με ξεκάθαρες αποσχιστικές συνέπειες. Η έκφραση είναι προσεκτικά διατυπωμένη, καθώς ο πανεπιστημιακός μας δεν κάνει λόγο για «στοχεύσεις», αλλά για «συνέπειες». 

49) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΑΛΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

*Πορτρέτο του Δημήτριου Ράλλη

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Πέντε φορές πρωθυπουργός και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής αναδείχθηκε ο Δημήτριος Ράλλης, ο οποίος διετέλεσε πολλές φορές υπουργός, και πρωταγωνίστησε στην πολιτική σκηνή, από το 1873 έως το 1921. 

O Δημήτριος Ράλλης γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 14 Απριλίου 1842.

Ο πατέρας του Γεώργιος Ράλλης, φαναριωτικής καταγωγής, ήταν καθηγητής του Εμπορικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας

Ως φοιτητής ο Δημήτριος Ράλλης, είχε πάρει μέρος στις εξεγέρσεις κατά του Όθωνα και της κυβέρνησης Αθανάσιου Μιαούλη, στην οποία συμμετείχε ως υπουργός Δικαιοσύνης ο πατέρας του.

Σταχυολόγηση ιστορικών τηλεοπτικών εργασιών

*Σταχυολόγηση από παλαιότερα 

τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ μου

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. 
της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ σε συνεργασία με το ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ΧΑΡΙΛΑΟΥ Κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ,σας προσκαλούν στην κοπή της βασιλόπιτας της Π.Ο.Θ.Σ. που θα γίνει το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 18:30 στην αίθουσα των Δυτικομακεδονικών Σωματείων, Βενιζέλου 30, Θεσσαλονίκη. Θα ακολουθήσει ομιλία με θέμα «Το Θέατρο στη Θράκη κατά τον ΙΘ΄ αιώνα» από το Θρακιώτη δημοσιογράφο 
κ. Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη.
Η εκδήλωση θα κλείσει με την απονομή τιμητικής διάκρισης στον Αξιοσέβαστο καθηγητή του Α.Π.Θ. κ. Κωνσταντίνο Βακαλόπουλο για την προσφορά του στο Θρακικό Ελληνισμό.

Με εκτίμηση τα Δ.Σ.
Της Π.Ο.Θ.Σ. Του Κοινωφελούς Ιδρύματος ΧΑΡΙΛΑΟΥ Κ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ

48) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΡΕΤΣΙΝΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

*Ζωγραφικό πορτρέτο του Θεόδωρου Ρετσίνα

 Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Αυτοδημιούργητος βιομήχανος, επιτυχημένος δήμαρχος του Πειραιά και διακεκριμένος πολιτικός, υπήρξε ο Θεόδωρος Ρετσίνας, που αναδείχθηκε Πρόεδρος της Βουλής το 1901. 

Mέχρι πρόσφατα, πολλοί θυμούνταν τα υφάσματα του εργοστασίου του, που είχαν γίνει γνωστά με το όνομα «ρετσίνες».

        Γεννήθηκε στο Άργος το 1836. Ήταν γιος του Γεωργίου Ρετσίνα, από τους πρώτους, που είχαν σπεύσει να κατοικήσουν στον Πειραιά μετά την επανάσταση του 1821.

1947: Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (Σ.Σ. Η λεγόμενη του Βουνού)

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_07/01/2012_468468

*Αντάρτικη εφημερίδα αναγγέλει το σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης των ανταρτών

*Την αποτελούσαν ανώτατα στελέχη 
του ΚΚΕ και οι συνέπειες ήταν ξεκάθαρα 

αποσχιστικές, 65 χρόνια πριν

Του Νίκου Μαραντζίδη*

Στα τέλη του 1946 και τους πρώτους μήνες του 1947, το διεθνές κομμουνιστικό σύστημα συνέκλινε πλέον στη δυναμική στήριξη της υπόθεσης των Ελλήνων συντρόφων.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως επιλέχθηκε το συνέδριο ενός δυτικού κομμουνιστικού κόμματος, του γαλλικού, για να ανακοινωθεί επίσημα από τον αντιπρόσωπο του ΚΚΕ, Μιλτιάδη Πορφυρογένη, τον Ιούνιο του 1947, η πρόθεση δημιουργίας ξεχωριστής κυβέρνησης με δική της κρατική υπόσταση. Επρόκειτο για τμήμα του σεναρίου που σχετιζόταν με το στρατηγικό Σχέδιο Λίμνες, γιουγκοσλαβικής κατά πάσα πιθανότητα σύλληψης, που επισήμως εγκρίθηκε λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1947.

Το σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία τακτικού στρατού 50.000 - 60.000 μαχητών που να ήταν ικανός να θέσει υπό τον έλεγχό του ευρείες περιοχές της βόρειας Ελλάδας με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Το Σχέδιο Λίμνες, όπως εξήγησε ο ιστορικός Φίλιππος Ηλιού, με βάση τα αρχειακά τεκμήρια του ιδίου του ΚΚΕ που έφερε στο φως, είχε εκπονηθεί τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 1947. 

1912: Οταν άλλαξε ο χάρτης της Βαλκανικής

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436891&wordsinarticle=Κουλούρη

*Ο βασιλεύς Γεώργιος Α΄ και ο διάδοχος Κωνσταντίνος, εισέρχονται στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη

*Εκατό χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέµους

Της κ. Χριστίνας Κουλούρη*

Στις 27 Οκτωβρίου 1912 η Θεσσαλονίκη παραδόθηκε στον ελληνικό στρατό. Την επόμενη ηµέρα ο διάδοχος Κωνσταντίνος εισήλθε θριαµβευτικά στην πόλη, επικεφαλής των ελληνικών στρατευµάτων.

Ο πόλεµος εναντίον της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας από τους βαλκάνιους συµµάχους (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία και Μαυροβούνιο) είχε κηρυχθεί μόλις πριν από περίπου τρεις εβδομάδες, στις 5 Οκτωβρίου.

 Ύστερα από πολλές διακυμάνσεις, κρίσεις και διπλωματικές αμφιταλαντεύσεις, το περίφηµο «Ανατολικό Ζήτηµα» γύρω από την τύχη της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας θα λυνόταν µε τα όπλα, στα πεδία των µαχών. 

Η µατωµένη Πρωτοχρονιά του 1942

Από ΤΟ ΒΗΜΑ

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=436880&wordsinarticle=Τομαή

*Η πείνα της κατοχής και τα συσσίτια

*Πλήθος µηνύµατα ηγετών συµµαχικών χωρών 

εξήραν τη µαχητικότητα και το φρόνηµα 

του ελληνικού λαού

Της κ. Φωτεινής Τομαή*

Εβδοµήντα χρόνια πριν, ακριβώς σαν σήµερα, παραµονή Πρωτοχρονιάς του 1942, δεκάδες ευχετήρια µηνύµατα ηγετών συµµαχικών κρατών προς την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, αλλά και διαγγέλµατα προς τον δοκιµαζόµενο ελληνικό λαό που ζούσε έναν απ’ τους φρικτότερους χειµώνες, γεννούν αισθήµατα θαυµασµού για το µεγαλείο του φρονήµατος, την αξιοπρέπεια και τη µαχητικότητα µε την οποία στάθηκε απέναντι στους κατακτητές του. 

Σε δύσκολες εποχές όπως αυτή που διανύουµε, η συλλογική µας µνήµη µπορεί, εκτός από το να διδάσκει, ακόµη και να θεραπεύει, να γεννά ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο...