Γιανακίεφ: Λήστευε στη Βουλγαρία, κρύφτηκε και συνελήφθη στη Δράμα

*Η είδηση της σύλληψης του Γιανακίεφ. Από την εφημερίδα "Θάρρος" της Δράμας

*Μπήκε παράνομα από την περιοχή Ορεστιάδας

*Αρραβωνιάστηκε στο Σουφλί

*Επισκέφθηκε την Αλεξανδρούπολη

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Ανάμεσα στην Πρωτοχρονιά και στα Θεοφάνεια του 1930, και ειδικότερα στις 4 Ιανουαρίου, μια σοβαρή είδηση τάραξε την ήρεμη εορταστική ατμόσφαιρα της Δράμας και έγινε είδηση, ακόμα και στις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας.

                Η Χωροφυλακή της Δράμας, συνέλαβε ένα διαβόητο Βούλγαρο λήσταρχο, που είχε διαπράξει φόνους και ληστείες στη χώρα του και είχε καταστεί φόβητρο. Η Χωροφυλακή δεν ανακοίνωσε το όνομά του. Αλλά οι δημοσιογράφοι μετέδωσαν ότι επρόκειτο για τον λήσταρχο Ουζούνωφ! Αυτός κατά την εφημερίδα «Πατρίς» των Αθηνών, είχε αποπειραθεί επανειλημμένως να ανατινάξει το περίφημο τρένο «Οριάν Εξπρές» είχε ληστέψει επιβάτες 17 αυτοκινήτων, έσφαξε τρεις Βουλγάρους δικαστικούς και είχε διαπράξει σωρεία άλλων ειδεχθών εγκλημάτων.

                Πολύ γρήγορα όμως ανακοινώθηκε επίσημα, ότι ο συλληφθείς ήταν τελικά ο επίσης  διαβόητος λήσταρχος Ντόντσο Γιαννακίεφ.

                Η είδηση, έκανε μεγάλη εντύπωση, γιατί οι πληθυσμοί της Μακεδονίας και της Θράκης, είχαν φοβερές εμπειρίες από τους Βουλγάρους είτε επρόκειτο για τακτικά στρατεύματα είτε επρόκειτο για παρακρατικούς κομιτατζήδες, αλλά και από ανεξέλεγκτες ληστρικές ομάδες, που σκότωναν αδιάκριτα και λήστευαν ασύστολα.  
   

 *Βούλγαροι αστυνομικοί και Βούλγαροι Ρομά, λαϊκοί οργανοπαίκτες

Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη, μιλούσε καλά Ελληνικά

                Ο Γιανακίεφ είχε γεννηθεί στην Αδριανούπολη και φοίτησε στα φημισμένα σχολεία της, μαθαίνοντας άριστα Ελληνικά. Ο ίδιος ισχυρίζονταν ότι φοίτησε και στο γυμνάσιο της Ξάνθης. Όταν όμως το 1913 οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αδριανούπολη και έφυγαν οι Βούλγαροι, ο Γιανακίεφ με την οικογένειά του βρέθηκε πλέον στο Ορτάκιοϊ (σήμερα Ιβαήλοβγκραντ). Διετέλεσε ενωμοτάρχης της Βουλγαρικής Χωροφυλακής.

                Η ανακάλυψη και η σύλληψη του τρομερού Βούλγαρου ληστή, ο οποίος επί σχεδόν τέσσερα χρόνια κατατρομοκράτησε τις περιοχές Ορτάκιοϊ, Σβίλενγκραντ και Χαρμανλή, ήταν αποτέλεσμα της καταδίωξης, που είχε ασκήσει το Βουλγαρικό κράτος. Αυτή ακριβώς η καταδίωξη, τον ανάγκασε να καταφύγει τον Οκτώβριο του 1929 στην ελληνική επικράτεια, από την περιοχή της Ορεστιάδας. Από εκεί με πλαστό διαβατήριο πήγε σιδηροδρομικώς στη Δράμα, σκοπεύοντας να συναντήσει εκεί άλλους Βούλγαρους ληστές και κυρίως το σύντροφό του Κώτσο Σταΐκογλου ή Σταΐκωφ.

                Η Βουλγαρική κυβέρνηση τον είχε επικηρύξει αντί 700.000 λέβα.

                Στη Δράμα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Μακεδονικά Νέα» συνάντησε τον Ορτακινό συμπατριώτη του Έλληνα πρόσφυγα Κερασίδη, δημόσιο εισπράκτορα, μέσω του οποίου εξαργύρωσε σε ένα αργυραμοιβό (σαράφη) βουλγαρικές ομολογίες 120.000 λέβα. Ο Κερασίδης παρέδωσε στον Γιανακίεφ 21.000 δρχ. και κράτησε για τον εαυτό του ως προμήθεια 7.000 δραχμές.

*Το Σουφλί της εποχής των Βαλκανικών Πολέμων

Αρραβώνας στο Σουφλί!

                Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Σουφλί, όπου εξαπατώντας τις δημοτικές υπηρεσίες με τα πολύ καλά ελληνικά του, κατόρθωσε να προμηθευθεί πιστοποιητικό με το όνομα Γεώργιος Παπαδόπουλος του Βασιλείου!!! Επιπλέον έπεισε μια Σουφλιώτισσα να τον αρραβωνιασθεί!!! Επειδή όμως δεν εύρισκε δουλειά, κατέφυγε τελικά στη Δράμα, όπου συνελήφθη.

                Έχοντας απύθμενο θράσος, στη Δράμα όπου είχε καταφύγει, έπιασε φιλίες με τον χωροφύλακα του Τμήματος Καταδίωξης Αντώνιο Μάγκα. Εμφανίζονταν έχοντας και το πιστοποιητικό του Δήμου Σουφλίου ως Γεώργιος Βασ. Παπαδόπουλος. Πολλές φορές οι δύο τους διασκέδαζαν μαζί. Ο… Παπαδόπουλος ξόδευε χρήματα συνεχώς και όταν έμεινε απένταρος σκέφθηκε να καταταγεί… στην Ελληνική Χωροφυλακή. Ζήτησε μάλιστα από τον φίλο του χωροφύλακα Μάγκα να τον καθοδηγήσει σχετικά. Ο Μάγκας αποδείχθηκε… πραγματικός μάγκας. Υποψιάσθηκε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον φίλο του και μίλησε σχετικά στο διοικητή του Τμήματός του Μονοφατσιώτη. Εκείνος του έδωσε εντολή να παρουσιάσει τον… Παπαδόπουλο στη Τμήμα, για να τον εξετάσει.

                Εν τω μεταξύ όμως το Γραφείο Τύπου της Θεσσαλονίκης είχε κοινοποιήσει στην Διοίκηση Χωροφυλακής της Δράμας απόκομμα της Βουλγαρικής εφημερίδας «Ούτρο» της 21 Δεκεμβρίου 1929 με πληροφορίες για τον Βούλγαρο ληστή με τη σύσταση να ερευνηθούν κάποιες πληροφορίες, για τον Γεώργιο Βασ. Παπαδόπουλο. 

*Δράμα 1917: Διανομή συσσιτίου σε πρόσφυγες

Ληστοσυμμορία με αστυνομικούς Βουλγάρους

                Η Βουλγαρική εφημερίδα είχε αποκαλύψει ότι αστυνομικοί του Ορτάκιοϊ είχαν συμπήξει, όπως λέμε σήμερα εγκληματική οργάνωση και πραγματοποιούσαν ληστείες έχοντας αρχηγό τον Γιανακίεφ. Χάρη όμως στις προσπάθειες του νομάρχη, όλα τα μέλη της συμμορίας είχαν συλληφθεί και φυλακισθεί στο Κίρτζαλη, αλλά ο Γιανακίεφ είχε διαφύγει και βρίσκονταν με το ψευδώνυμο Παπαδόπουλος στην Βόρεια Ελλάδα. Οι συλληφθέντες πρώην ή εν ενεργεία αστυνομικοί, ομολόγησαν τις πράξεις τους και πρόσθεσαν ότι είχαν σκοπό να δολοφονήσουν τον Γιανακίεφ για να μοιραστούν τα χρήματά του, αμέσως μετά από μια μεγάλη ληστεία που σχεδίαζαν. Ήθελαν συγκεκριμένα να ληστέψουν τους καπνέμπορους που θα πήγαιναν στα χωριά να αγοράσουν καπνά.

                Ας επανέλθουμε όμως στη Δράμα. Ο Μάγκας δασκαλεμένος κατάλληλα, παρουσίασε στον διοικητή του Μονοφατσιώτη, τον… Γεώργιο Παπαδόπουλο. Ο Μονοφατσιώτης μόλις είδε τα χαρτιά του μεταμφιεσμένου Βούλγαρου σε Παπαδόπουλο, ηλεκτρίσθηκε!!! Αυτό το όνομα αναφέρονταν  στο έγγραφο του Γραφείου Τύπου της Θεσσαλονίκης. Χωρίς να χρονοτριβήσει, οδήγησε τον… Παπαδόπουλο στη Διοικητή της Διοίκησης Χωροφυλακής Σκορδίλη και τον ενημέρωσε σχετικά. Αμέσως οι δύο αξιωματικοί της Χωροφυλακής τον υπέβαλαν σε αυστηρή ανάκριση, αλλά ταυτόχρονα του υποσχέθηκαν ότι θα τον προσλάμβαναν σε κάποια εμπιστευτική υπηρεσία και θα τον προστάτευαν από κάθε καταδίωξη, εάν ομολογούσε τις πράξεις του.

*Παλαιά τουρκική γέφυρα στο νομό Δράμας (από το BALKANLARDA OSMANLI- TÜRK MEDENİYETİ VE ESERLERİ)

                Ο τρομερός λήσταρχος τους πίστεψε και άρχισε να περιγράφει όλα τα εγκλήματά του από το 1926 έως τον Οκτώβριο του 1929, που κατέφυγε στην Ελλάδα. Είπε ανάμεσα στα άλλα, ότι συνεργάζονταν με τους ενωμοτάρχες Ζαχάρι Πετρώφ και Γιοβάν Χρήστεφ, που υπηρετούσαν στο Χαρμανλή και ότι πριν φύγει από τη Βουλγαρία τους είχε δώσει από 20.000 λέβα ως δώρο. Κατά την «Μακεδονία» ανέφερε επίσης ως συνεργάτες του, τους αστυνομικούς Ντίμιταρ Λεμπάρωφ, Ιορδάνωφ και Κοζάρωφ και τον αστυνόμο Στάντσεφ, καθώς και τον σωφέρ Μόχλεφ. Τους βοηθούσε επιπλέον και ο αδελφός του αστυνόμου Στάντσεφ, Γκεόργκι Στάντσεφ καφεπώλης στο Ορτάκιοϊ. Όλοι αυτοί παραπλανούσαν τους προϊσταμένους τους για τις κινήσεις της συμμορίας, προμήθευαν όπλα στον Γιανακίεφ, συνέπρατταν με την ομάδα του σε εγκληματικές πράξεις και φυγάδευαν τους ληστές όταν κινδύνευαν. Είπε επίσης ότι τα όπλα και τις χειροβομβίδες που είχε η  συμμορία του, τα είχε κρύψει στη Βουλγαρία. Μαζί του είχε πάρει μόνο ένα περίστροφο, το οποίο πούλησε στη Δράμα. Κατ’ άλλες πληροφορίες είχε μαζί του δύο περίστροφα «Παραμπέλ» αξίας 2.000 δρχ. έκαστο. Πριν συλληφθεί είχε προλάβει να πάει στην Αλεξανδρούπολη και στην Αθήνα και επέστρεψε στη Δράμα.

                Αμέσως διατάχθηκε η σύλληψή του και ειδοποιήθηκε το υπουργείο Εξωτερικών να ξεκινήσει την άμεση διαδικασία της έκδοσής του στη Βουλγαρία, γιατί ήταν ύποπτος για δραπέτευση.

                Ο Γιανακίεφ όταν συνελήφθη ήταν 28 ετών.

*Βούλγαροι στρατιωτικοί, το 1915

Ο αιμοβόρος λήσταρχος ομολογεί στη Δράμα…

                Σύμφωνα με όσα ο ίδιος ομολόγησε κατά την ανάκρισή του στους αστυνομικούς της Δράμας, το Μάρτιο του 1926 αρχίζοντας τη δράση του, σκότωσε και λήστεψε στην οδό Κιοσού- Χασάν διερχόμενο Βούλγαρο λοχαγό και τους δύο στρατιώτες συνοδούς του. Μετά τη ληστεία αυτή εξαφανίστηκε για ένα διάστημα και επανεμφανίστηκε αργότερα στην περιοχή του Σβίλεγκραντ, όπου λήστεψε τους επιβάτες δύο επιβατικών αυτοκινήτων. Στη συνέχεια εμφανίσθηκε στην περιοχή του Χαρμανλή, όπου έστησε ενέδρα σε δημόσιο δρόμο και σκότωσε ένα έμπορο και ένα χωροφύλακα. Πέρασε πάλι λίγος χρόνος και έκανε ο Γιαννακίεφ την εμφάνισή του στο δρόμο που συνδέει το Σβίλεγκραντ με το Ντεβέ Ντερέ, όπου λήστεψε το… Βουλγαρικό ταχυδρομείο!!! Αμέσως κατέφυγε στο Ορτάκιοϊ και κρύφτηκε σε φιλικό του σπίτι.

                Πέρασαν κάποιοι μήνες και ο αιμοβόρος ληστής άρχισε νέο κύκλο δράσης. Στην περιφέρεια Αραβάν Ντερέ λήστεψε τους επιβάτες μιας άμαξας και κατευθύνθηκε προς την περιφέρεια του Χαρμανλή, όπου κατέλαβε το δρόμο Χαρμανλή- Καβακλή, έστησε ενέδρα και λήστεψε τους επιβάτες δύο αυτοκινήτων που περνούσαν από εκεί.

                Καταδιωκόμενος από τα Βουλγαρικά αποσπάσματα δεν δίστασε να συμπλακεί και με μια συμμορία κομιτατζήδων, σκοτώνοντας πολλούς από αυτούς. Επίσης λήστεψε τον αντιπρόσωπο του Ιταλικού Μονοπωλίου Καπνών στην Βουλγαρία, από τον οποίο αφαίρεσε 300.000 λέβα. Εν τω μεταξύ οι Βουλγαρικές αρχές ανάστατες από τους φόνους και τις ληστείες του Γιαννακίεφ συστηματοποίησαν την καταδίωξή του.

*Η συνέντευξή του στο "Θάρρος" της Δράμας

   

Ο υπερφίαλος Γιανακίεφ

                Ένας Δραμινός δημοσιογράφος, σεμνός αφού δεν έβαλε τελικά ολόκληρο το όνομά του αλλά μόνο τα αρχικά Α.Σ-ΑΣ. κατόρθωσε και συνάντησε στις φυλακές της Δράμας τον Γιανακίεφ και του πήρε συνέντευξη για την τοπική εφημερίδα «Θάρρος». Ο διευθυντής των φυλακών Παπασάβας, που βοήθησε, φρόντισε να μεταφερθεί ο Βούλγαρος λήσταρχος στο γραφείο του.

                Ο δημοσιογράφος περιέγραψε τον φοβερό λήσταρχο σαν «ένα παιδί όμορφο, υψηλού αναστήματος αμούστακο ακόμη, με κάτι μάτια όλο σπιρτάδα, που προδίνουν έναν άνθρωπο ανήσυχο. Ένα παιδί σωματικώς ανεπτυγμένο, νευρωμένο, όλο καρδιά, ένα σύνολο όμως, μάλλον… δανδή παρά ληστάρχου». Ο Γιανακίεφ μίλησε ελεύθερα αν και με περισσή κομπορρημοσύνη!!!

                -Ώστε λοιπόν εσύ σκότωσες το λοχαγό το Βούλγαρο και τους επιβάτες ενός αυτοκινήτου και κάποιον χωροφύλακα και…

                -Βέβαια! Εγώ!... Και τι; Μόνος αυτούς;

                -Τι και άλλους;

                -Αυτούς τους σκότωσα στην περιφέρεια Ορτάκιοϊ, Σβίλενγκραντ, Χαρμανλή, Καβακλή, αλλά σκότωσα και μερικούς εδώ στο Νευροκόπι.

                -Έδρασες και στο Νευροκόπι;

                -Ούυυυ. Πόσες φορές….

                -Πότε;

                -Δεν θυμούμαι ακριβώς πότε, αλλά πάνω κάτω μπροστά από ένα χρόνο.

                -Γιατί Δόντσο έγινες ληστής;

                -Όχι, αυτό δεν το παραδέχομαι. Δεν είμαι ληστής.

                -Αλλά; Τότε γιατί έκανες αυτούς τους φόνους και τις ληστείες;

                -Εγώ σκότωνα μονάχα. Δεν έκλεβα. Αν ήθελα να κλέψω θα είχα τώρα εκατομμύρια, ενώ δεν έχω σήμερα ούτε μια πεντάρα.

          -Γιατί σκότωνες;

          -Διότι ήθελα να εκδικηθώ το σκοτωμό του πατέρα μου.

          -Ποιος τον σκότωσε;

          -Οι Βούλγαροι.

          -Και γιατί;

  -Ξέρω και εγώ;

  -Σου αρέσουν τα αίματα;

*Το Ορτάκιοϊ σε παλαιά καρτ ποστάλ

Στην ερώτηση αυτή δεν απάντησε αμέσως. Άφησε να του ξεφύγει ένας βαθύς αναστεναγμός και πρόσθεσε:

-Τι να κάνω που δεν μπόρεσα να τελειώσω αυτό που ήθελα…

-Δηλαδή;

-Τίποτε, αλλά να ξεκαθαρίσω ακόμη λίγους και ας με σκότωναν ύστερα.

-Δεν μετανοείς για όσα έκαμες;. –

-Όχι! Ούτε ζητώ επιείκεια και οίκτο, για όσα έπραξα μέχρι τώρα. Σκότωσα, ας με σκοτώσουν. Μια ψυχή έχω. Όπως εγώ πήρα τόσες, ας μου πάρουν και τη δική μου. Τι να πεθάνει κανείς σήμερα, τι αύριο; Όλα μια ιδέα είναι!

-Αφού λοιπόν καταλαβαίνεις τη ματαιότητα των εγκόσμιων πραγμάτων, γιατί έκαμες τόσα εγκλήματα;

-Ακριβώς επειδή όλα είναι μάταια και η ζωή ένα ψέμα. Είναι ευκολώτερο να σκοτώσει κανείς πέντε ανθρώπους παρά να σφάξει ένα κόκορα. Στον πρώτο είναι λίγο δύσκολο, ύστερα παίρνεις δρόμο.

Τελικά ο Γιανακίεφ εκδόθηκε στη Βουλγαρία για να δικαστεί για το σύνολο των εγκλημάτων του.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

ΠΗΓΕΣ

*Αρχεία εφημερίδων «Ακρόπολις», «Εμπρός», «Πρωΐα», «Πατρίς» Αθηνών, «Μακεδονικά Νέα», «Μακεδονία» Θεσσαλονίκης και «Θάρρος» Δράμας Ιανουαρίου 1930.

Υστερόγραφο

*Για τη δράση ενός άλλου Βούλγαρου ληστή του Γκεόργκι Στάικοφ, βλέπετε στη θέση https://sitalkisking.blogspot.com/2019/02/1927.html