Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

Οι γερμανικές φρικαλεότητες στο νομό Έβρου, από τα αρχεία της CIA (OSS)

*Γερμανοί αξιωματικοί στο Διδυμότειχο (Αρχείο Γ. Αγγέλη)








Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης




Οι γερμανικές φρικαλεότητες  του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου παραμένουν ανεξίτηλες στη συλλογική μνήμη των λαών, που υπήρξαν θύματα του Ναζισμού. Όλοι οι λαοί και όλες οι περιοχές, που βρέθηκαν κάτω από τη μπότα των γερμανικών στρατευμάτων,  έχουν να αφηγηθούν εκτελέσεις αμάχων, βασανιστήρια και αρπαγές.
Μία από τις περιοχές, που έζησαν τον ναζιστικό όλεθρο ήταν και ο νομός Έβρου, που χαρακτηρίστηκε «ουδέτερη ζώνη» διατήρησε τις πολιτικές αρχές του (νομαρχία, δήμους, κοινότητες κ.λπ.) τελώντας υπό γερμανική στρατιωτική κατοχή. Όπως είναι γνωστό οι άλλοι δύο νομοί της Δυτικής Θράκης (Ξάνθης και Ροδόπης) μαζί με τους νομούς της Ανατολικής Μακεδονίας παραδόθηκαν στη Βουλγαρία, σύμμαχο του Χίτλερ, που αλίμονο, έζησαν χειρότερη κατοχή και από αυτή των γερμανικών φρικαλεοτήτων.
Οι πρώτοι πίνακες με τα ονόματα των Ελλήνων, που εκτελούσαν οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι, έφταναν στο Κάιρο και μέσω της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, ενημερώνονταν η εξόριστη ελληνική κυβέρνηση αλλά και οι αντίστοιχες συμμαχικές υπηρεσίες και κυβερνήσεις.
 
*Ένα από τα έγγραφα με το όνομα του πλοίαρχου Νικόλαου Τσαγκάρη

Επικεφαλής της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ήταν ο  πλοίαρχος  του  Βασιλικού  Ναυτικού  Νικόλαος  Τσαγκάρης,  υπεύθυνος  της  Διεύθυνσης  Ειδικών  Υπηρεσιών  Πολέμου  (Δ.Ε.Υ.Π.) της  Ελληνικής  Κυβέρνησης  του  Καΐρου.  Ήταν από  τους  πλέον  έμπιστους  αξιωματικούς  του  υπουργού  Στρατιωτικών  Σοφοκλή  Βενιζέλου.
Οι συχνές και συστηματικές αναφορές του πλοίαρχου Τσαγκάρη, υπάρχουν σήμερα στα αρχεία των μυστικών συμμαχικών υπηρεσιών και αποτελούν πολύτιμη πηγή πληροφοριών για τους ιστορικούς.
                Πλούτος εγγράφων του Νικόλαου Τσαγκάρη, βρίσκεται στις ΗΠΑ, στα αρχεία της μυστικής υπηρεσίας  OSS, η οποία μετά τον πόλεμο μετεξελίχθηκε στη γνωστή μας CIA, που  τα έχει αποχαρακτηρίσει και είναι στη διάθεση των μελετητών. Αναφέρονται στις φρικαλεότητες των Γερμανών σε όλη την Ελλάδα. Είναι επιμελώς συντεταγμένα και δακτυλογραφημένα. Είναι επόμενο βέβαια να παρουσιάζουν κάποια λάθη ή κενά, που είναι δικαιολογημένα, αν λάβει κανείς υπόψη του τις συνθήκες της Κατοχής με τις κακές επικοινωνίες και την καχυποψία όχι μόνο των κατακτητών, αλλά και των υπηρεσιών γειτονικών χωρών (π.χ. Τουρκία) έναντι των διαφευγόντων Ελλήνων, που προσπαθούσαν είτε δια ξηράς είτε δια θαλάσσης, να φτάσουν στη Μέση Ανατολή για να συνεχίσουν από εκεί τον αγώνα τους εναντίον του Χιτλερισμού. Εντοπίζονται επίσης μερικές φορές λάθη στην ορθή απόδοση ονομάτων.


*Μέρος εγγράφου, που εναπόκειται στα αρχεία της CIA



Πικρή γεύση από τα έγγραφα της Κατοχής



                Σε ό,τι αφορά το νομό Έβρου, οι αναφορές Τσαγκάρη, που εναπόκεινται σήμερα στα αρχεία της CIA, αποτελούν σημαντική πηγή πληροφοριών. Αξίζει να δούμε τις αναφορές αυτές.
                Σε αναφορά του πλοίαρχου Νικόλαου Τσαγκάρη, γίνεται λόγος για σφαγές που έγιναν στην Βουλγαροκρατούμενη Αλεξανδρούπολη και τα πέριξ το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 1941. Έγραφε ότι πέθανε το 60% του πληθυσμού από τις κακουχίες (σ.σ. υπενθυμίζεται ότι πολλοί επίσης διέφυγαν στην «ουδέτερη ζώνη» του Έβρου και στη Σαμοθράκη, για να αποφύγουν τις συνέπειες της βουλγαρικής κατοχής). Ο αριθμός των θανάτων ειδικά στην συνοικία «Τσιμεντένια» υπήρξε τεράστιος. Έδινε μάλιστα και κάποια ελάχιστα ονόματα, όπως τα πληροφορήθηκε: Ιωάννης Γκουρκούνης, Γεώργιος Γκουρκούνης, Αθανάσιος Τοπάλης, Απόστολος Καρνάβαλος, Βασίλειος Γαλίτης, Μακρής Ηλίας, Παναγιώτης Καραμούζος, Βασίλης Μπίλτης, Γεώργιος Κιοκούμης, Χρήστος Καλαφάτης και Ιωάννης Ψαρούντης.
Κατά την ίδια περίοδο Βούλγαροι στρατιώτες εκτέλεσαν στη Βουλγαρία 280 νεαρά άτομα (χωρίς άλλες πληροφορίες στο έγγραφο του Τσαγκάρη) και πέταξαν τα πτώματά τους σε ποτάμι.
Το 1942 αναφέρθηκε ότι στη Θεσσαλονίκη, εκτελέσθηκαν ως κατάσκοποι ο Νικόλαος Τίντας, γεωργός από τις Καστανιές και ο Γεώργιος Πισετζής από την Ορεστιάδα. Επίσης τον Ιανουάριο του 1942 πέθανε στις φυλακές της Θεσσαλονίκης μετά από βασανιστήρια και στέρηση τροφής ο Μηνάς Τάτσης από την Ορεστιάδα.
*Αριστερά ο δολοφονηθείς δήμαρχος Σουφλίου Πασχάλης Νάνος 
και δεξιά ο δολοφονηθείς στο Διδυμότειχο νομάρχης Έβρου Ιωάννης Φραγκούλης.

Το 1942 είχαμε στον Έβρο και δύο διακεκριμένες δολοφονίες, όχι από Γερμανούς, αλλά από Έλληνες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (Βλέπε και για τις δύο αυτές δολοφονίες και στον  Βαγγέλη Κασάπη «Στον κόρφο της Γκίμπραινας»).
*Στις 2 Απριλίου 1942, Μεγάλη Πέμπτη, δολοφονήθηκε στο Διδυμότειχο ο νομάρχης Έβρου Ιωάννης Φραγκούλης.    
*Στις 3 Αυγούστου, δολοφονήθηκε κοντά στο σπίτι του στο Σουφλί, ο δήμαρχος της πόλης Πασχάλης Νάνος.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1942 εκτελέσθηκαν  χωρίς δίκη 12 πολίτες, επειδή βρέθηκαν όπλα στα σπίτια τους, στο χωριό Πόταμος Αλεξανδρούπολης.
*Βουλγαρική Κατοχή 1941-44 στην Αλεξανδρούπολη



Βούλγαροι στρατιώτες βιαστές…




Στις 26 Μαΐου 1941 βιάστηκε κατ’ επανάληψη από Βούλγαρους στρατιώτες η Εβραία Αλεξανδρουπολίτισσα  Σάρα Άμ…. ηλικίας 60 ετών! Πολλές άλλες γυναίκες Ελληνίδες και Εβραίες είχαν βιαστεί στην  Αλεξανδρούπολη. Επίσης Βούλγαροι στρατιώτες βίασαν τη χήρα ενός δολοφονημένου μουσουλμάνου στη συνοικία «Γύφτικα».
Τον ίδιο μήνα Βούλγαροι στρατιώτες βίασαν δύο αδελφές και τη μητέρα τους στην περιοχή της Αμφιτρίτης και άλλες τρεις παντρεμένες στο χωριό Μονοκκλησιά.
       Τη Θράκη γενικά είχαν εγκαταλείψει Έλληνες δικαστές, δικηγόροι, γιατροί και άλλοι επιστήμονες.
                Οι ακόλουθοι που δικάστηκαν από Γερμανικό στρατοδικείο καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια του 1942:
                Παν. Στεφανάκης και Ευάγγ. Γκουζάκης, γεωργοί και Ιωάννης Αθανασιάδης κεραμοποιός εκτελέσθηκαν στη Νέα Ορεστιάδα. Επίσης το 1942 εκτελέσθηκε στη Θυρέα ο γεωργός Ηλίας Φαρφάρας.
                       Οι ληστείες δεν έλειψαν, κυρίως από Βούλγαρους στρατιώτες, που εισέρχονταν πολύ εύκολα στον Έβρο. Έτσι στις 27 Απριλίου 1942 λήστεψαν και τραυμάτισαν στη Φτελιά τον Ιωάννη Λαμπίδη, στο Βόρειο Έβρο.
              Στις 21 Σεπτεμβρίου 1942 συνελήφθη μεταξύ Φτελιάς και Δικαίων ο Νικόλαος Νικολακάκης, γιατί εισήλθε σε απαγορευμένη περιοχή.
           Στις 22 Οκτωβρίου Βούλγαροι στρατιώτες λήστεψαν τους βοσκούς  Αντώνιο και Νικόλαο Πολυχρονίδη κάπου κοντά στο Σουφλί. 
                Τον επόμενο μήνα Δεκέμβριο 15 πολίτες καταδικάσθηκαν σε θάνατο από στρατοδικείο στο Διδυμότειχο για δραστηριότητες εναντίον του Άξονα. Ένας αγροφύλακας, δύο χωροφύλακες και ο ιδιώτης Γιαγμουράς και με τους δύο γιους του εκτελέστηκαν τον Ιούνιο του 1943, μαζί με τον Σταμάτη Μιντιούρη. 
                Επίσης οι επόμενοι, εκτελέσθηκαν στο Διδυμότειχο το 1943:
                Ταξιάρχης Τσιαπράζης, Σταμάτιος Μηντιούρης, Χρήστος Μαμούρας, Παν. Μαμούρας, Νικόλαος Ταουκτσής, Γεώργιος Δρατζίδης
                Στην Κορνοφωλιά εκτελέσθηκε ο μηχανικός Αλεξ. Παπαιωάννου και στο Πύθιο οι αγρότες Νικόλαος Γκιρτζιμάνης και Χρήστος Καζάτσης.
                Στις 5 Φεβρουαρίου 1943 έμαθαν στο Κάιρο ότι Γερμανοί στρατιώτες σκότωσαν  στην «ουδέτερη ζώνη» του νομού Έβρου τον Μινόδωρο Βεζυρτζή, επειδή προσπάθησε να διαφύγει στη Μέση Ανατολή.
                Τον Ιούλιο του 1943, Βούλγαροι δολοφόνησαν τρεις γυναίκες, που προσπάθησαν να διαφύγουν στην Τουρκία. Την ίδια περίοδο οι Βούλγαροι έκαψαν ζωντανή μία γυναίκα στην Αισύμη.
                             Σε ένα έγγραφο της εποχής αυτής αναφέρεται ότι πληροφορίες έστελναν στη Μέση Ανατολή ο Νικόλαος Βαφειάδης δήμαρχος Διδυμοτείχου, ο Ευστράτιος Κριωνής επιθεωρητής της Αγροφυλακής Έβρου, ο Δημήτριος Βυζαντίου υποδιοικητής της Χωροφυλακής Διδυμοτείχου και ο Νικόλαος Αλβανός υπαξιωματικός Χωροφυλακής.  
*Κατεχόμενο Διδυμότειχο 1943. Εικόνα εγκλεισμού ασθενών από την φοβερή και θανατηφόρα επιδημία ευλογιάς (Αρχείο Δημ. Χατζηπουλίδη)



Η εκτέλεση του Άρη Δαλκαράνη



                Μια σημαντική αναφορά του Τσαγκάρη, πληροφορεί, ότι το Μάιο του 1943, οι Βουλγαρικές αρχές της Ροδόπης συνέλαβαν τον αντάρτη Άρη και τον παρέδωσαν στους Γερμανούς οι οποίοι τον εκτέλεσαν τον Ιούνιο του 1943. Ο Άρης ήταν καταζητούμενος ως κομμουνιστής. Στην αναφορά δεν περιέχονται άλλες λεπτομέρειες.
                Σήμερα, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για τον Άρη Δαλκαράνη επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ, που δρούσε παράνομα στον Έβρο από την εποχή της δικτατορίας Μεταξά. Ξεκίνησε από το νομό Έβρου να πάει στην Καβάλα για να αποκτήσει επαφή με το ΚΚΕ και καθοδήγηση, αλλά η αποστολή του διεκόπη στην Κομοτηνή με τη σύλληψη και την εκτέλεσή του.
                Τον Ιούλιο του 1943 ένας βαρκάρης ονόματι Σταμάτης, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, γιατί βοηθούσε στην περιοχή Λαβάρων, στη διαφυγή Ελλήνων στη Μέση Ανατολή.
                Εν τω μεταξύ στη Νέα Ορεστιάδα οι Γερμανοί συνέλαβαν στη 1 και στις 2 Ιουλίου τον υπομοίραρχο της Χωροφυλακής για συνεργασία με τους αντάρτες Ιωάννη Χριστόπουλο, τον συνδικαλιστή Χρήστο Χιτούδη γιατί σχεδίαζε να διαφύγει στη Μέση Ανατολή, όπως και ο δάσκαλος Αχιλλέας Παπάς. Συνελήφθησαν επίσης ως κομμουνιστές οι Σάββας Βελισσαρόπουλος και Μενέλαος Ιωαννίδης βιομήχανοι και ο Θεοφάνης Κολτσικούδης που ανήκε στην αντιστασιακή Εθνική Οργάνωση. Οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Θεσσαλονίκη εκτός του Ιωαννίδη.  Ο Κολτσικούδης τελικά εκτελέστηκε.
                Επίσης τον Ιούλιο του 1943 οι Γερμανοί προσπαθώντας να αναστείλουν το κύμα φυγής Ελλήνων προς τη Μέση Ανατολή συνέλαβαν και ανέκριναν τις οικογένειες όλων των προσώπων, που είχαν διαφύγει προς την Τουρκία. Τέλος ο γεωργός  Νικόλαος Ψαράκης συνελήφθη και εξορίσθηκε στο Ορτάκιοϊ της Βουλγαρίας, λόγω της εθνικής του δράσης.
                Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους οι Γερμανοί φρουροί, σκότωσαν στον ποταμό Έβρο 2 άγνωστους πολίτες, οι οποίοι αγνόησαν τις διαταγές και προσέγγισαν τον ποταμό σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων, όπως όριζε η διαταγή.
*Ο εκτελεσθείς Ταξιάρχης Τσιαπράζης από τα Βρυσικά, κατά το γάμο του


                Στις 18 Δεκεμβρίου 1943 οι Γερμανικές αρχές κατοχής εκτέλεσαν χωρίς δίκη 5 κατοίκους των Φερών. Στόχος της εκτέλεσης αυτής ήταν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο. Τότε πολλές γυναίκες με τα παιδιά τους εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και κατέφυγαν στα βουνά.
Νέες εκτελέσεις  και το 1944. Στις 2 Ιανουαρίου εκτελέσθηκε στο Σουφλί πολίτης ονόματι Γκιούρδας. Μαζί του είχε εκτελεσθεί ένα ακόμα άτομα, που δεν είχε γίνει γνωστή η ταυτότητά του.
Τον Ιανουάριο, εκτελέσθηκε στο Διδυμότειχο ο Ευάγγελος Λάλας. Στην Νέα Ορεστιάδα εκτελέσθηκαν οι Μάγκας, Θεοχαρίδης, Δοντάς και Βαμβακάς.
*Για την Ελλάδα ρε, γαμώτο!!!

Τον ίδιο μήνα, αναφέρθηκε ότι στο Διδυμότειχο συνελήφθη μια … ερωμένη μη κατονομαζόμενη, για εθνική δράση. Δικάσθηκε σε κάθειρξη 15 ετών!
Στις 24 του ίδιου μήνα άλλοι 5 όμηροι εκτελέσθηκαν στο Διδυμότειχο για να τρομοκρατηθεί ο κόσμος
Στις 26 του ίδιου μήνα εκτελέσθηκε ως αντίποινα, στην Ορεστιάδα πολίτης ονόματι Πόγκας.
Συνελήφθησαν ακόμα στα Δίκαια ο Γ. Δράτζος, ο Α. Κουλουρτζής και ο Ε. Γιακωβίδης και στην Νέα Ορεστιάδα ο Α. Ουζουνίδης, ο Ζ. Ουζουνίδης, ο Γ. Γκεντσίδης, ο Γ. Γεωργιάδης, ο Β. Χατζηνικολάου, ο Σ. Καλαϊτζής, ο Α. Γκιργκένης, ο απόστρατος υπολοχαγός Γ. Γκεντσίδης, ο έμπορος Π. Μαυρουδής, οι δικηγόροι Λ. Στεφανάκος,  Α. Παριανός και Τ. Αραμπατζής σε αντίποινα και ο πρόεδρος της κοινότητας Λουτρών Κ. Σγουρίδης για εθνική δράση. Για την ίδια αιτία είχε συλληφθεί και ο αγρονόμος Νέας Ορεστιάδας Βελισσαρόπουλος.
*Ο εκτελεσθείς Χριστόδουλος Καλαϊτζής ή Καλαϊτζίδης 
  
                Επίσης εκτελέσθηκαν στις 7 Μαρτίου στο Διδυμότειχο, οι Πασχάλης Γκουτζικίδης, Δημήτριος Λαδάκος (σ.σ. το σωστό είναι Νταντάκας) Ευάγγελος Πάλλας, Αθανάσιος Ζαγκιόρης, Κωνσταντίνος Σαρίδης, Στέφανος Νιφούδης, Νικόλαος Βαμβακίδης (σ.σ. ή Βαμβακάς) Χριστόδουλος Καλαϊτζής, Σωτήριος Μούτος και Ηλίας Τσαρκόφης, καθώς και δύο Μουσουλμάνοι του Διδυμοτείχου (σ.σ. στο μνημείο που στήθηκε στο Διδυμότειχο από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ δεν αναφέρονται τα δύο τελευταία ονόματα και τα ονόματα των δύο Μουσουλμάνων).
                Το ναζιστικό τέρας σφάδαζε, ηττώμενο σε όλα τα μέτωπα στην Ευρώπης και της Ρωσίας, αλλά έδειχνε ασταμάτητα τα δόντια του, με συνεχείς εκτελέσεις. Η απελευθέρωση του Έβρου άρχισε από τις 29 Αυγούστου 1944.
*Η εκτέλεση των 12 του Διδυμοτείχου, από την αντάρτικη εφημερίδα "Αστήρ Έβρου"



Για τα λάθη και τις ελλείψεις 


                Το κείμενο αυτό, όπως είναι φανερό, δεν αποτελεί ολοκληρωμένη παρουσίαση των γερμανικών φρικαλεοτήτων στο νομό  Έβρου. Υπάρχουν αισθητές ελλείψεις, που εξηγούνται είτε από τις δυσχερείς συνθήκες του πολέμου, είτε από τακτική των μυστικών υπηρεσιών να μην απελευθερώνουν όλα τα έγγραφα των αρχείων τους. Για παράδειγμα στον νομό Έβρου υπήρχαν μείζονα γεγονότα, τα οποία δεν εμφανίζονται στην απλή αναζήτηση από το Διαδίκτυο. Πρώτο και μείζον γεγονός, η εκτέλεση του ταγματάρχη Γεώργιου Σταθάτου, για τον οποίο εστάλησαν αναφορές από τον Ελληναμερικανό πράκτορα της OSS Αλέκο Γεωργιάδη, από την Αδριανούπολη. Η αναφορά του για τις φοβερές συνθήκες εκτέλεσης του Σταθάτου από τον καπετάν Οδυσσέα βασίζονταν στην αφήγηση του συνεργάτη του Πετριτζίκη. Δεύτερο εξίσου σημαντικό γεγονός, είναι η εκτέλεση του καπετάν Οδυσσέα στη Λευκίμη Έβρου, από τους ίδιους τους συντρόφους του, μετά από απόφαση ανταρτοδικείου.
                Ίσως στο μέλλον κάποιοι άλλοι ερευνητές να σταθούν πιο τυχεροί….



Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


* Η σφραγίδα της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, του Καΐρου  
                

30 σχόλια:

  1. Τασίτσα Καζακίδου
    Πέτρινα χρόνια!!!!Τι να πει κανείς !!!!!Ευχαριστώ για πολλοστή φορά για τις αναρτήσεις που κάνεις! Εύχομαι καλή Ανάσταση!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Michail Athanasioy
    Παντελή μου καλησπέρα, σ'ευχαριστω πολυ για τις πολύτιμες πληροφορίες μερικες εκ των οποιων ακομη συζητιούνται απ'οσους εχουν απομείνει λογω ηλικιας. Ακουγα απ'τον πάτερα μου που ηταν απο την Αινο ψαρας γεννηθεις το '27 που εμεναν στο Δορισκο (στην ελεύθερη ζωνη) εαν δεν κανω λαθος κι'ερχοταν στο σπιτι τους στην οδο Ορεστιαδος λαθραία και μονο για τα διχτια τους κι' απο την γιαγια της συζύγου μου που εμεινε κουφη απ'το ξυλο των Βουλγάρων. Μ. Εβδομαδα κι'η Πατριδα, η Θρησκεια, η Οικογενεια, τραβουν την ανηφόρα προς τον Γολγοθά χρονια τωρα, κι'ο Ελληνας ειναι μπερδεμένος απελπισμένος και πολυ θυμωμένος. Καλη Ανασταση σου ευχομαι, απο καρδιας...ειπον..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιάννης Μαλκίδης
    Αγαπημένε μου φίλε ΠΑΝΤΕΛΗ σε ευχαριστώ πολύ για το συγκεκριμένο πόνημα!!!
    Είναι απίστευτο και άκρως ενδιαφέρον!!!
    Συγχαρητήρια για την βοήθεια σου και την τεκμηριωμένη ανάλυση των γεγονότων .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Rania Pantazidou
    Πόσο ενδιαφέρον κύριε Αθανασιάδη...Ανάμεσα στα θύματα βρήκα και το όνομα Ιωάννης και Γιώργος Γκουργκούνης από τα Τσιμεντένια....Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει κάποια συγγένεια με την εδώ οικογένεια της Νέας Χηλής και ιδιοκτήτες του εξοχικού κέντρου ΄΄Καλαμάκι΄΄ ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μόνο οι συνεπώνυμοί του θα μπορούν να σας δώσουν πληροφορίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ekaterine Livanis
    Τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα των Ελλήνων. Ευχαριστώ θερμά για το άρθρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Thomas Papadopoulos
    Πολυ ενδιαφερουσα η ερευνα σας. Θερμά συγχαρητήρια για αλλη μια φορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ραϊκούδης Κωνσταντίνος
    Και ήμασταν τυχεροί που δεν είχαμε τους Βούλγαρους εδώ!! Τις φωτογραφίες θα τις ανεβάσω στο σάιτ με τον πόλεμο για να μάθουμε ποιοι είναι οι Γερμανοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Rania Pantazidou
    Καλημέρα κύριε Αθανασιάδη. Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά συνέβησαν όχι σε κανένα πολύ μακρινό παρελθόν...
    Με στίχους της Σοφίας Βέμπο θα σας ευχηθώ χρόνια πολλά και του χρόνου, για την εθνική μας επέτειο <<.Όχι, καινούργιο πόλεμο,
    Όχι, καινούργια αντάρα,
    κατάρα στ' αστροπέλεκα,
    στις σάλπιγγες, Κατάρα!>>.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Alexandra Gkouliama-Mandalidou
    Για άλλη μια φορά θαυμάζω, κύριε Αθανασιάδη, την εμβριθή σας έρευνα και την επιστημονική δουλειά σας. Τα ονόματα που αναφέρονται ως μάρτυρες της αντίστασης είναι πολύ οικεία στους Εβρίτες και μεγεθύνουν ακόμη περισσότερο το αίσθημα πατριωτισμού μας αυτές τις μέρες...Προσωπικά αναγνώρισα οικογενειακά επίθετα φίλων στην Αλεξανδρούπολη, Σουφλί και βόρειο Έβρο (Γκουργκούνης, Χατζηνικολάου, Ουζουνίδης, Γκιργκένης, Γκιούρδας κλπ). Χαλάλι ο κόπος σας! Προσφέρετε ασύλληπτο εθνικό έργο😁

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ευχαριστώ πολύ για το ευγενικό σας σχόλιο. Το εκτιμώ γιατί γνωρίζω ότι και οι δικές σας γνώσεις είναι σημαντικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Zissis Moschidis
    Δυστυχώς έχουμε κοντή μνήμη σαν λαός!!
    Ομολογώ ότι δεν γνώριζα την έκταση των συγκεκριμένων γεγονότων!!
    Πολύ λυπηρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άστρο Ταραμπουλούς
    Παντελή μου σ' ευχαριστώ για τις τόσες ενδιαφέρουσες αναρτήσεις.. Μέσα από ορισμένες παραγράφους προσπαθώ να δω την διαφυγή του πατέρα μου στην Μ. Ανατολή... Κάποιος κ. Χαριτούδης από τα Λάβαρα, δάσκαλος στα νιάτα του, μου είπε ότι ήταν ένας απ' αυτούς που βοήθησε τον πατέρα μου να περάσει από τα Λάβαρα στην Τουρκία... Δυστυχώς μετά από λίγο πέθανε και δεν μπόρεσα να μάθω περισσότερα... Βέβαια τώρα έχουμε εσένα, που μας δίνεις τόσο πολλές πληροφορίες... Και πάλι σ ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγώ σε ευχαριστώ Αστρούλα, που με διαβάζεις. Τον πατέρα σου τον θυμάμαι πολύ καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συγχαρητήρια για την έρευνά σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μιχαήλ Πολυζωίδης
    Με τους Μαυραγορίτες χέρι - χέρι.... 😆😆

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Anna Demertzi
    Συγχαρητήρια για τα τόσα ενδιαφέροντα της ιστορίας του τόπου μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χρήστος Κατσουλίδης
    Δεν γνωρίζω
    τα αρχεία της C. I. A .
    Όμως η γιαγιά μου
    έλεγε ότι...
    ευτυχώς οι κατακτητές
    ήτουνε γερμανοί
    και όχι βούλγαροι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Χρήστος Στεργιάδης
    και η δικιά μου, το ίδιο έλεγε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Marina Marinopoulou
    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ Κε ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ. ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Mandas Indianos
    Η Σαμοθράκη, ήταν υπό γερμανική κατοχή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Απ' όσο θυμάμαι, ναι. Γι' αυτό πολλοί Αλεξανδρουπολίτες πήγαν και έμεινα εκεί για να αποφύγουν τη βουλγαρική κατοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Panagiota Pitiakoudi
    Βάρβαροι Ούνοι!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Vassilios Kazakidis
    Η γερμανική κατοχή της Σαμοθράκης είχε διάρκεια μόνο 23 ημέρες.
    Στις 12 Μαΐου 1941, η Σαμοθράκη άλλαζε χέρια. Άρχιζε η βουλγαρική κατοχή. Οι γερμανοί έδωσαν τη Σαμοθράκη στους βούλγαρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Έχει απόλυτο δίκιο ο Βασίλης. Δεν το θυμόμουνα καλά και το έψαξα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Vassilios Kazakidis
    Επάνω στην κορυφή του Σάος υπάρχει η κλασσική ελληνική τοπογραφική στήλη. Παρακάτω υπάρχει το τοπογραφικό που άφησαν οι βούλγαροι. Ίσως το μόνο σουβενίρ που άφησαν...Δεν γνωρίζω αν είχαν ποτέ προσωρινή κυριότητα άλλου ελληνικού νησιού. Ίσως η Θάσος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Evagelos Goumenidis
    Για αυτό ερχότανε από Αλεξανδρούπολη στις Φερες (η Αλεξανδρούπολη είχε βουλγαρους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Sotiris Gabriel
    Οι Ναζί κατά τον 2ον παγκόσμιο, τελικά ανεδείχθησαν και βλάκες και ηλίθιοι, νομίζοντας ότι θα κατακτήσουν τον κόσμο με απεχθείς φρικαλεότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μαρία Τσεπκελη
    Οι γονείς μου θυμούνται το φόβο που τους προκαλούσαν. Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που μου αφηγηθεί ο πατέρας μου. Περνούσαν έξω από το σπίτι μας οι Γερμανοί. Όλοι σκυμμένοι κάτω για να μην τους δουν από το παράθυρο. Ο πατέρας μου κρυφοκοίταζε και είδε να πυροβολούν το σκυλί του. Όταν τον ρώτησα γιατί, μου απάντησε: γιατί γάβγιζε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μαρια Μιχογλου
    Πολύ σημαντικό κείμενο
    Μαθαίνουμε την άγνωστη ιστορία του τόπου μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή