ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΤΣΕΣΟΝ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΎ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ;

*Γεώργιος Παπανδρέου, Λύντον Τζόνσον και Σταύρος Κωστόπουλος 

Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας

Το Νοέμβριο του 1963 ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υπέβαλε στον Αντιπρόεδρο Τουρκοκύπριο Φαζίλ Κιουτσούκ, με κοινοποίηση στις τρείς (3) εγγυήτριες δυνάμεις, Βρετανία, Ελλάδα και Τουρκία, δέκα τρεις (13) προτάσεις για τροποποίηση ορισμένων διατάξεων του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 Τη 16η Δεκεμβρίου 1963 η Τουρκία απέρριψε τις προτάσεις και αμέσως την ακολούθησε και η Τουρκοκυπριακή ηγεσία. Ακολούθησαν απειλές για στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο, πρόκληση από μέρους των Τουρκοκυπρίων συγκρούσεων με τα όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατάληψη τμήματος της Λευκωσίας και ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ οπλισμένων ομάδων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΑΒΟΪΣΡΑΗΛΙΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1973

*Οι δύο δικτάτορες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Δημήτριος Ιωαννίδης

 Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας

  

Οι κρίσεις που εκδηλώθηκαν, συνεχόμενες σχεδόν ανά δεκαετία μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο χώρο της Μέσης Ανατολής, δεν είχαν πάντοτε την ίδια αφορμή, είχαν όμως κοινή αφετηρία, το πετρέλαιο. Η εκμετάλλευσή του προκάλεσε τις πρώτες αναταραχές στα κράτη του Αραβικού κόσμου, οργανωμένες στη βάση αντιαποικιακών συνθημάτων κατά των ξένων εταιρειών της Δύσης, που ήταν εγκατεστημένες στα εδάφη τους.

Οι Αραβο-Ισραηλινοί Πόλεμοι το 1948, το 1957, το 1967, ο γνωστός Πόλεμος των Έξι Ημερών, και το 1973 από 6ης μέχρι 26ης Οκτωβρίου, ο γνωστός Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ, από την ομώνυμη θρησκευτική εορτή του Εβραϊκού ημερολογίου με την οποία συνέπεσε, αποτέλεσαν πηγή αστάθειας στην περιοχή, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με την προσθήκη και άλλων αιτιών.

Η παραίτηση του Κων. Καραμανλή το 1963

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/853741/article/epikairothta/ellada/h-paraithsh-toy-kwn-karamanlh

*Η διατάραξη της σχέσης του πρωθυπουργού με τον βασιλιά Παύλο οφειλόταν στις εντάσεις 

του πολιτικού σκηνικού κατά την εποχή του ανένδοτου αγώνα, όσο και στην προσπάθεια ενίσχυσης της εκτελεστικής εξουσίας που ενσωματωνόταν στην πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης της «βαθείας τομής».

Γράφει ο κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΡΙΖΑΣ*

Στις 11 Ιουνίου 1963 ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέβαλε την παραίτησή του στον βασιλέα Παύλο, τερματίζοντας μια ασυνήθιστα μακρά για τα δεδομένα της ελληνικής πολιτικής, οκταετή, διακυβέρνηση. Το αντικείμενο της διαφωνίας του αρχηγού της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ) με το Στέμμα ήταν δευτερεύον. Ο Καραμανλής ζητούσε την αναβολή της επίσκεψης των βασιλέων στη Βρετανία επικαλούμενος τον κίνδυνο επεισοδίων. Το επιχείρημά του βασιζόταν σε δυσάρεστα περιστατικά που είχαν συνοδεύσει την ιδιωτική επίσκεψη της βασίλισσας Φρειδερίκης στο Λονδίνο τον προηγούμενο Απρίλιο.

Τότε η Μπέτυ Αμπατιέλου είχε θέσει τουλάχιστον επίμονα ενώπιον της βασίλισσας το θέμα της απελευθέρωσης του φυλακισμένου συζύγου της και στελέχους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) Αντώνη Αμπατιέλου.

Ο «κουραμπιές» του θωρηκτού «Αβέρωφ» και οι άλλοι…. «κουραμπιέδες»!!!

*Ο Παύλος Κουντουριώτης στο κατάστρωμα του "Αβέρωφ" το 1913

                                                                            

*Η απαξίωση και η δόξα

των Βαλκανικών Πολέμων

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                «Ποιος ντιστεγκές, ποιος κουραμπιές, μπορεί να βγει μπροστά σε μένα;» ήταν στίχος από επικό τραγούδι, που ακούγονταν στην επιθεώρηση των Παναθηναίων κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Το τραγούδι ήταν το «ευζωνικό γοργό» και εξυμνούσε τα κατορθώματα των γενναίων ευζώνων κυρίως εναντίον των Βουλγάρων. Το τραγούδι αυτό έγινε μεγάλη επιτυχία και στα κατοπινά χρόνια. Η λέξη κλειδί ήταν ο «κουραμπιές»!!!

                «Κουραμπιέδες» είχε ονομάσει ο λαός την εποχή εκείνη τους φυγόστρατους και κυρίως όσους μηχανεύονταν διάφορους τρόπους για να αποφύγουν να στρατευθούν στις γραμμές των μετώπων και με διάφορες προφάσεις υπηρετούσαν στην ασφάλεια των μετόπισθεν και κοντά στα σπίτια τους . Ο χαρακτηρισμός αυτός ήταν εντελώς απαξιωτικός, αφού ουσιαστικά χαρακτήριζε δειλούς όλους αυτούς.

Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 

http://www.kathimerini.gr/852935/article/epikairothta/ellada/h-dolofonia-toy-grhgorh-lamprakh

*Δεκάδες χιλιάδες λαού συνόδευσαν τον Γρηγόρη Λαμπράκη στην τελευταία του κατοικία

Γράφει ο κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ*

Η άνοιξη του 1963 αποτελεί μία από τις πλέον μεστές γεγονότων περιόδους της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Ύστερα από μήνες σφοδρότατων συγκρούσεων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στο πλαίσιο του Ανένδοτου Αγώνα, πλέον και οι σχέσεις ανάμεσα στον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή και τα Ανάκτορα έβαιναν ολοένα οξυνόμενες.

Πέρα, όμως, από το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης, έντονος αναβρασμός επικρατούσε και σε επίπεδο κοινωνίας. Τον Απρίλιο του 1963, στο επίκεντρο της επικαιρότητας βρέθηκαν δύο ζητήματα: η οργάνωση της πρώτης Μαραθώνιας Πορείας Ειρήνης και οι διαδηλώσεις γύρω από το ζήτημα των πολιτικών κρατουμένων, με αποκορύφωμα τα επεισόδια σε βάρος της βασίλισσας Φρειδερίκης από διαδηλωτές στο Λονδίνο. Πρέπει βέβαια να επισημανθεί ότι, από τις εν λόγω πρωτοβουλίες, είχε εξαρχής λάβει αποστάσεις η Ένωση Κέντρου, υπό τον φόβο του στίγματος της «συνοδοιπορίας», της ταύτισής της δηλαδή με την Αριστερά. Άλλωστε, τα αιτήματα της Αριστεράς, που αποτελούσαν κινητήρια δύναμη για τις δράσεις αυτές– αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων, κατάργηση των έκτακτων μέτρων και ανάπτυξη του κινήματος της ειρήνης–  απείχαν τόσο από τη ρητορική όσο και από την ιδεολογική πλατφόρμα της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδίως δε του αρχηγού της Γεωργίου Παπανδρέου.

15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1909: Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ, ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

*Ο αρχηγός της Επανάστασης του 1909 συνταγματάρχης Νικόλαος Ζορμπάς 

(φωτογραφία από τα αρχεία του ΕΛΙΑ)

   Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας

Με τη λήξη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα και ενώ παλλαϊκή διατυπωνόταν η αξίωση στην Ελλάδα για μια βαθειά τομή στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, η κατάσταση που επικρατούσε ήταν συνώνυμη του χάους.

Ο Βασιλεύς και οι Κυβερνήσεις είχαν πολιτευθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε ήταν αδύνατη η εξέλιξη προς προοδευτικότερες κοινωνικές δομές. Η οικονομία βρισκόταν σε αδιέξοδο, τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε νηπιακή ηλικία, τα εθνικά θέματα σε κρίσιμη καμπή και ο στρατός αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα οργάνωσης, διοίκησης, πειθαρχίας, εκπαίδευσης και εξοπλισμού. Επί πλέον διατυπώνονταν καθημερινά από τη Τουρκία απειλές κατά της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, εξαιτίας του Κρητικού και του Μακεδονικού, που είχαν δημιουργήσει μεγάλο εκνευρισμό και ανησυχία στην κοινή γνώμη.

 Η καθολική λαϊκή δυσφορία δεν άφηνε, όπως ήταν φυσικό, ανεπηρέαστους τους Μόνιμους Υπαξιωματικούς και κατώτερους Αξιωματικούς του στρατεύματος οι οποίοι, εκτός από το γεγονός ότι πιέζονταν από το αφόρητο ασφυκτικό κλίμα του κοινωνικού και πολιτικού αδιέξοδου, που επικρατούσε στην Ελλάδα, είχαν και ιδιαίτερους λόγους δυσφορίας, λόγω της κακής κατάστασης στο  στράτευμα.

Εϊσα Κ. Τζένινγκς: Ο πάστορας που έσωσε χιλιάδες κόσμου στη Σμύρνη

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ 

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=781826

 *Η Σμύρνη τυλιγμένη στις φλόγες

*Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Λου Γιουρένεκ

μιλάει στο «Βήμα» για τον Αμερικανό, που ενορχήστρωσε

μια εντυπωσιακή επιχείρηση διάσωσης

εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων

στην κορύφωση της Μικρασιατικής Καταστροφής

Γράφει ο κ. Γρηγόρης Μπέκος 

13 Σεπτεμβρίου 1922. Η αρμένικη συνοικία της Σμύρνης πυρπολείται (ένας τρόπος πιθανότατα να εξαφανιστούν και τα πτώματα που κείτονταν στα σοκάκια) και η φωτιά επεκτείνεται σταδιακά σε ολόκληρη την πόλη. Η προκυμαία της Σμύρνης μετατρέπεται σύντομα σε μια μακρόστενη λωρίδα πανικού και μαρτυρίου για αβοήθητους ανθρώπους: μπροστά τους η θάλασσα (τα πληρώματα των θωρηκτών των Μεγάλων Δυνάμεων είχαν λάβει σαφείς εντολές να μην εμπλακούν) και πίσω τους, με την κατάρρευση του ελληνικού στρατιωτικού μετώπου στη Μικρά Ασία, μια σφαγή εν εξελίξει.

Μέσα από τους καπνούς της λεηλασίας και τα ουρλιαχτά των βιαιοπραγιών, με την απόγνωση και την απελπισία να κυριαρχούν στην ιωνική γη, αναδύεται η ηρωική μορφή του Αμερικανού Εϊσα Κεντ Τζένινγκς (Asa K. Jennings) που είχε αποφασίσει να μην εγκαταλείψει τους συνανθρώπους του. Μέσα στις επόμενες επτά ημέρες θα έγραφε ιστορία (ασχέτως αν αυτή η ιστορία δεν είναι και τόσο γνωστή). Ο μεθοδιστής πάστορας από τη Νέα Υόρκη (καμπούρης και εν γένει φιλάσθενος από τη νεότητά του) είχε φθάσει στη Σμύρνη με την οικογένειά του, περίπου έναν μήνα πριν, για να υπηρετήσει στην τοπική Χριστιανική Αδελφότητα Νέων (YMCA). 

Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ 1950- 1955

*Εικόνα από την τελετή αναχώρησης του Εκστρατευτικού Σώματος Ελλάδας στην Κορέα

Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας

Η αιφνιδιαστική εισβολή των Βορειοκορεατικών δυνάμεων στο έδαφος της Δημοκρατίας της Νότιας Κορέας στις 25 Ιουνίου 1950 προκάλεσε την επέμβαση των δυνάμεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών(ΟΗΕ).  Η Ελλάδα, ως κράτος-μέλος του ΟΗΕ, ανταποκρινόμενη στην έκκληση του διεθνούς οργανισμού, συγκρότησε και απέστειλε στην Κορέα το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας(ΕΚΣΕ), το Νοέμβριο του 1950. Το ΕΚΣΕ αποτέλεσε την πρώτη Ελληνική συμμαχική αποστολή στο πλαίσιο του ΟΗΕ και περιλάμβανε δυνάμεις του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας. Ειδικότερα ένα Τάγμα ειδικής σύνθεσης, δύναμης 1.000 ανδρών, και το 13ο Σμήνος, δύναμης 67 ανδρών και 7 μεταφορικών αεροσκαφών C-47 Dakota.

                Από το Δεκέμβριο του 1950 το Τάγμα ΕΚΣΕ, υπό τη διοίκηση του 7ου Συντάγματος Ιππικού της 1ης Αμερικανικής Μεραρχίας Ιππικού, διεξήγαγε σημαντικές αμυντικές και επιθετικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο των ευρύτερων συμμαχικών σχεδίων.  Οι πολεμικές συγκρούσεις, στις οποίες συμμετείχε, υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές και αιματηρές, διεξήχθησαν κάτω από ιδιόμορφες εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες, και απέναντι σε πολυπληθέστερο εχθρό, με παροιμιώδη πειθαρχία και μαχητικότητα. Η εξαιρετική επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ελληνικών δυνάμεων είχε ως αποτέλεσμα τις συνεχείς πολεμικές επιτυχίες, που προκάλεσαν το θαυμασμό των υπολοίπων συμμάχων.

Ο πρόεδρος Ντε Γκωλ στην Αθήνα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  

http://www.kathimerini.gr/851263/article/epikairothta/ellada/o-proedros-nte-gkwl-sthn-a8hna

*

*Ο πρόεδρος Ντε Γκωλ εκφωνεί ομιλία στη Βουλή των Ελλήνων. Η επίσκεψη στην Ελλάδα, μία από τις μόλις τέσσερις που πραγματοποίησε ο Ντε Γκωλ σε κράτη της δυτικής Ευρώπης κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, καταδείκνυε τη σημασία που απέδιδε στη χώρα μας.

Του κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΒΟΛΟΠΟΥΛΟΥ*

                Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, μεταξύ 1959 και 1963, είναι δυνατό να λεχθεί ότι πραγματοποιήθηκε μία αποφασιστική στροφή στις σχέσεις Ελλάδος και Γαλλίας. Οι εξελίξεις σηματοδότησαν μία πρωτοβουλία που ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τον Μάρτιο του 1959, προκειμένου να συσφίγξει τους φιλικούς παραδοσιακούς δεσμούς ανάμεσα στις δύο χώρες.

                Η προσέγγιση θα πραγματοποιούνταν σε επίπεδο διμερές και πολυμερές– σε εκείνο της ευρωπαϊκής αγοράς, στους κόλπους της οποίας επεδίωκε η Ελλάδα την εισδοχή. Σε μια περίοδο δυναμικής αλληλεξάρτησης των κρατών και διεύρυνσης της διεθνούς συνεργασίας, η Ελλάδα και η Γαλλία έτειναν να επωφεληθούν από την κοινή τους ένταξη σε μία διαδικασία ενωτική στους κόλπους της Ευρώπης. Το θετικό αποτέλεσμα της διμερούς συνεργασίας τους θα συντελούσε θετικά προς τη μείζονα αυτή κατεύθυνση.

Η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε: Δύο ενδιαφέρουσες εκδόσεις, δύο παρουσιάσεις

*Τα δύο βιβλία για την απαγωγή του στρατηγού Κράιπε

*Δύο εκδόσεις φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα την εξιστόρηση μιας φημισμένης αντιστασιακής πράξης στην κατεχόμενη Κρήτη, για πρώτη φορά μέσα από την αφήγηση των ίδιων των πρωταγωνιστών της. Δύο παρουσιάσεις, σε εφημερίδες, δίνουν μια πρώτη ευκαιρία να γνωρίσουμε κατ’ αρχήν το περίφημο εγχείρημα της απαγωγής του στρατηγού Κράιπε στην Κρήτη.