Ένα ιστορικό βιβλίο που δείχνει άγνοια ιστορίας

*Το βιβλίο του Ανδρέα Λοβέρδου

Ο καθηγητής Ανδρέας Λοβέρδος, δεν έκανε άνω- κάτω μόνο το χώρο της Δημόσιας Υγείας, ως αρμόδιος υπουργός, δεν συνετέλεσε μόνο στην επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων ως υπουργός Εργασίας ξεχνώντας τα περίφημα προεκλογικά "τρία δεν" για συντάξεις, μισθούς, όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση κ.λπ. τώρα αποδεικνύεται πως κάνει άνω- κάτω και τον χώρο της Πολιτικής Ιστορίας της χώρας. Η "Αυγή" της 13ης Σεπτεμβρίου 2012 με ένα κείμενο του δημοσιογράφου Κώστα Πουλακίδα αποδεικνύει τραγικά λάθη σε βιβλίο του πρώην υπουργού...

Απλά διαβάστε το κείμενο αυτό.  

*Κριτική στο… άλλο βιβλίο 

του Ανδρέα Λοβέρδου

Tου Κώστα Πουλακίδα

Όποιος θέλει να γράψει για την ιστορία, πρέπει να ξέρει ιστορία. Αυτό πρέπει να ισχύει και για όσους ασχολούνται συγγραφικά και επιστημονικά με την ιστορία και για πολιτικούς. 

Ισχύει διπλά για τον Α. Λοβέρδο, ο οποίος πριν αναλάβει συγγραφικά τη "Νέα Ελληνική Ανόρθωση" συνέγραψε ένα ιστορικό βιβλίο με τίτλο: "Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας 1828- 1975" (εκδόσεις Σάκκουλα, 2000).

Ένα ιστορικό βιβλίο γεμάτο με λάθη, ανακρίβειες, ασυνταξίες και βερμπαλισμούς που συνηθίζει ο Α. Λοβέρδος, αλλά δεν αρμόζουν σε μία ψύχραιμη ιστορική αποτύπωση. Και δεν μιλάμε για αστεία λάθη, που προδίδουν τουλάχιστον απουσία διόρθωσης, όπως ότι ο Καποδίστριας "το 1915 κατέστη αντίπαλη μορφή του Μέτερνιχ" (σελ. 19), αλλά για άγνοια βασικών ιστορικών στοιχείων.

Είχαμε απλή αναλογική από το 1864!

Διότι όποιος γράφει ένα ιστορικό βιβλίο, ειδικά αν διδάσκει και συνταγματικό δίκαιο όπως ο Α. Λοβέδος, δεν μπορεί να γράφει ότι "μεταξύ 1864 και 1875 (…) ο εκλογικός νόμος βασιζόταν στην απλή αναλογική" (σελ. 57). Οι Έλληνες εκείνη την εποχή ψήφιζαν με σφαιρίδια. Σφαιρίδια και απλή αναλογική είναι έννοιες ασύμβατες μεταξύ τους.

Φαίνεται όμως ότι ο Α. Λοβέδος το πιστεύει πραγματικά ότι υπήρχε απλή αναλογική, καθώς επιμένει πως "στη Βουλή δεν υπήρχε σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία (λόγω της πολυδιάσπασης των κομμάτων που προκαλούσαν τα εκλογικά συστήματα της απλής αναλογικής)" (σελ. 67). Αν δεν είναι θέμα επιμονής, μήπως είναι θέμα άγνοιας;

• "Από το 1875 οι εκλογές γίνονταν με ψηφοδέλτια και όχι με σφαιρίδια" (σελ. 70). Ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν σε εθνικές εκλογές το 1926 και στις δημοτικές από το 1914. Και επειδή ο Α. Λοβέρδος είναι συνταγματολόγος σίγουρα γνωρίζει ότι τα σφαιρίδια ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένη μέθοδος ψηφοφορίας μέχρι που έγινε το Σύνταγμα του 1911.

 *Κάλπη σφαιριδίων για εκλογική χρήση

Καθολική ψηφοφορία, χωρίς ψήφο γυναικών…

• Για πρώτη φορά στον κόσμο το 1864 ένα Σύνταγμα (σ.σ. το ελληνικό) κατοχύρωνε την καθολική ψηφοφορία (σελ. 48). Ο συγγραφέας αδικεί την Γαλλία που διακήρυξε την καθολική ψηφοφορία από το Σύνταγμα του 1793, αλλά και το Σύνταγμα της Β Γαλλικής Δημοκρατίας του 1848.

Επιπλέον ένας απλά προοδευτικός κριτικός θα επεσήμανε ότι την αποδοχή του όρου "καθολική ψηφοφορία", την ώρα αποκλείονται από την ψηφοφορία οι γυναίκες, από ένα συγγραφέα εν έτη 2000, υπογραμμίζοντας ότι στην Ελλάδα η καθολική ψηφοφορία υιοθετήθηκε το 1952…

• "Η Ελλάδα θεσμικώς προηγείτο όχι μόνο των περισσοτέρων- ίσως έναντι όλων πλην της Αγγλίας- ευρωπαϊκών χωρών, λόγω κοινοβουλευτισμού και καθολικής ψήφου" (σελ. 62).

Υπάρχει κάποιο κενό στον συγγραφέα με την καθολική ψηφοφορία: Η Αγγλία δεν είχε καθολική ψηφοφορία ως το 1918! Πώς "προηγείτο θεσμικώς" της Ελλάδας;

Ανακρίβειες με τα "Κρητικά"

• "Λίγα χρόνια αργότερα" από το 1866 που έγινε η πρώτη κρητική επανάσταση "η Κρήτη θα γίνει ανεξάρτητη από τους Τούρκους πολιτεία" (σελ. 59).

Η Κρήτη έγινε αυτόνομη το 1897. Είναι λίγα τα 31 χρόνια; Και επιπλέον η Κρητική Πολιτεία ήταν υπό οθωμανική επικυριαρχία και η τουρκική σημαία ήταν ανηρτημένη στην είσοδο του λιμανιού των Χανίων μέχρι το καλοκαίρι του 1909!

• Διορίσθηκε αρμοστής στην Κρήτη "ο πρίγκιπας Γεώργιος, αδελφός του βασιλέα Γεωργίου Α" (σελ. 90).

Οι ιστορικοί επιμένουν ότι ο πρίγκιπας Γεώργιος ήταν γιος του βασιλιά Γεώργιου, εκτός αν ο Α. Λοβέρδος γνωρίζει (και αποκαλύπτει…) ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό των Γλύξμπουργκ…

Σωρεία λαθών

• "Την 1η Ιουλίου 1910 διεξήχθησαν εκλογές" (σελ. 94). Σύγχυση: εκλογές έγιναν στις 8 Αυγούστου, την 1^η Ιουλίου διαλύθηκε η Βουλή.
• Οι Έλληνες απέκτησαν την "δυτική Θράκη" κατά τον Α Βαλκανικό Πόλεμο (σελ. 101). Δεν την πήραμε στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο;
• "Στις 31 Μαρτίου του 1915 έγιναν εκλογές" (σελ. 105). Έγιναν στις 31 Μαΐου.
• "Στις 22 Δεκεμβρίου 1922 έγινε δημοψήφισμα" για την επάνοδο του Κωνσταντίνου (σελ. 122) Ξαναγράφουμε την ιστορία; Η καταστροφή της Σμύρνης (Σεπτέμβριος 1922) έγινε πριν έλθει ο Κωνσταντίνος; Μήπως το δημοψήφισμα έγινε το 1920;
• "Τον Νοέμβριο του 1935 είχαν διεξαχθεί εκλογές" (σελ. 133). Μικρό λάθος: οι εκλογές έγιναν τον Ιανουάριο του 1936.
• Στις εκλογές του 1936 το Παλλαϊκό Μέτωπο με κορμό το ΚΚΕ ήταν "τρίτο με 6%" (σελ. 133), όταν το ΚΚΕ ήταν τέταρτο κόμμα, με τρίτη την Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση με 19,8%.
• "Ο Θεοτόκης από την πλευρά του Λαϊκού Κόμματος που διαδέχθηκε τον Παναγή Τσαλδάρη" (σελ. 134). Η αλήθεια είναι ότι ο Θεοτόκης ήταν αρχηγός του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, διέσπασε το Λαϊκό Κόμμα του Π. Τσαλδάρη και ξαναπήγε μετά την Κατοχή υπό τον Κ. Τσαλδάρη.

Πότε ιδρύθηκε το ΕΑΜ; Πότε ο ΕΔΕΣ;

• "Τον Αύγουστο του 1941 ιδρύθηκε το ΕΑΜ" (σελ. 144). Είναι άλλο από το γνωστό ΕΑΜ που ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1941;
• "Τον Ιούνιο του 1942 ιδρύθηκε ο ΕΔΕΣ" (σελ. 145), ο οποίος ιδρύθηκε Σεπτέμβριο- Οκτώβριο 1941.
• Συγκροτήθηκε η "Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας, τον Δεκέμβριο του 1946", ενώ η ΠΔΚ συγκροτήθηκε 24 Δεκεμβρίου 1947.
• "Ο βασιλιάς Παύλος διαδέχθηκε από την 6η Μαρτίου 1947, τον αποθανόντα Γεώργιο Β" (σελ. 166). Ο Γεώργιος πέθανε την 1^η Απριλίου (μάλιστα λόγω της ημέρας νόμιζαν ότι ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο).
• Στην κυβέρνηση Παπάγου συμμετείχε ο Γ. Παπανδρέου (σελ. 168- 169). Ήταν ένα από τα λίγα πράγματα που δεν έκανε στην μακρά πολιτική του καριέρα ο Γ. Παπανδρέου…

 *Ο Ανδρέας Λοβέρδος

Ανιστόρητα πράγματα

• Ο πρωθυπουργός Ιωάννη Κωλέτης διατύπωσε την "μεγάλη ιδέα" το 1847 (όπως αναφέρει στη σελ. 37), όταν αυτό έγινε το 1844.
• Στην "πρώτη φάση (1862-1875) της Α' Ελληνικής Δημοκρατίας", όταν Α Ελληνική Δημοκρατία ονομάζεται το προσωρινό ελληνικό κράτος κατά την εποχή του Καποδίστρια.
• "Παύση πρωθυπουργού το 1892 δεν είχε προηγούμενο ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη!" (σελ. 78).
• Τα Λαυρεωτικά ήταν "επεισόδιο που αφορούσε κινητοποιήσεις στο Λαύριο" (σελ. 56) και όχι χρηματιστηριακό σκάνδαλο.
• Κουμουνδούρος, Δεληγιάννης, Θεοτόκης, Ράλλης, Γούναρης μαζί με βασιλιά Κωνσταντίνο Α "διαμόρφωσαν οριστικά τον συντηρητικό πολιτικό χώρο στην Ελλάδα, τη "Δεξιά", όπως αποκλήθηκε" (σελ. 71). Πρόκειται για δική του ιστορική ανάγνωση…
• Ο Δεληγιάννης ήταν δημαγωγός και ρουσφετολόγος, αλλά όχι φαύλος (σελ. 72). Πάλι "ξαναγράφουμε" την ιστορία…
• "Κωμικό αλλά άξιο μνείας είναι το γεγονός της γέννησης του διαδόχου Κωνσταντίνου Α'  γιατί του απονεμήθηκε ο τίτλος «δούκας της Σπάρτης" (σελ. 59-60).

Υπήρξε πρόταση να του απονεμηθεί ο τίτλος, αλλά δεν του απονεμήθηκε...

Σημαντικός λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά ο Α. Παπανδρέου!

• Η νέα πολιτική πορεία της χώρας "ανεκόπη το 1988 λόγω του "σκανδάλου Κοσκωτά" και συνεχίστηκε από το 1993. Ως εκ τούτου, η πολιτική συμβολή του Ανδρέα Παπανδρέου υπήρξε τόσο σημαντική, ώστε να τον κατατάσσει στις μεγάλες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού πολιτικού βίου" (σελ. 189).

Δηλαδή λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά υπήρξε σημαντική η συμβολή του Α. Παπανδρέου!

Στην εισαγωγή του βιβλίου (σελ. 11) ο Α. Λοβέρδος σημειώνει: "Η έκπληξή μου για την άγνοια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας είναι διαρκής και μόνιμη". Μην εκπλήσσεται. Βιβλία σαν αυτό το δικό του συνεισφέρουν στην άγνοια…

Κώστας Πουλακίδας