*Το πλήρωμα του αεροσκάφους ΄΄ΝΙΚΗ 8΄΄(Κυβερνήτης Τζανάκος Νικ.) μετράει τρύπες
από βλήματα στη δεξιά πτέρυγα.
Στον ιστότοπο αυτό είχε δημοσιευθεί πριν από καιρό από τον ιστορικό Αθανάσιο Γκαρίπη, ένα χρονικό για την τύχη της Α’ Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο το 1974 κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την κατάρριψη ενός ελληνικού αεροσκάφους που μετέφερε καταδρομείς, επάνω από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας.
Το χρονικό αυτό, είχε μεγάλη αναγνωσιμότητα, όπως φαίνεται από τα στατιστικά στοιχεία.
Η ουσία όμως του κειμένου αυτού ήταν, ότι εξαιτίας λαθών, αλλά και κατοπινής σκόπιμης περιφρόνησης του κράτους προς τους αγωνιστές εκείνων των ημερών, όλοι αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα εκείνα ρισκάροντας τη ζωή τους, εξακολουθούν να νιώθουν προδομένοι.
Επιπλέον, τα γεγονότα που περιγράφονται στο χρονικό αυτό αποδεικνύουν την διάλυση και καλή λειτουργία του επιστρατευτικού συστήματος της χώρας, γεγονός που βαρύνει τη δικτατορία της εποχής εκείνης.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό γιατί έλαβα την ακόλουθη χαρακτηριστική επιστολή του κ. Τάσου Τσερκέζη, απόστρατου αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας:
«Κύριε Αθανασιάδη, διάβασα για την αποστολή των NORATLAS στην Κύπρο..."Και διαβάζοντας να κλαίς" κύριε Αθανασιάδη… Συγκινήθηκα διαβάζοντας όλη την ιστορία, η οποία είναι συγκλονιστική για μένα κυριολεκτικά. Υπηρετούσα τότε ως Αξ/κός της Πολεμικής Αεροπορίας στο Επιτελείο της ΣΣΑΣ (Θεσσαλονίκη). Μου έδωσαν Φάκελο Γ να παρουσιαστώ το συντομότερο στην 129 Πτέρυγα στο Ελληνικό για αποστολή στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ της Σμύρνης. Αυτό όμως ίσχυε στα σχέδια ΝΑΤΟ (λάθος κάποιου).Τηλεφωνώντας στο ΓΕΑ βρέθηκε ότι στα Εθνικά Σχέδια ήμουν Πλήρωμα Α/Φ NORATLAS και έπρεπε να μεταβώ στην 112ΠΜ στην Ελευσίνα. Διευκρινίζω ότι είχα πάρει μία εξειδίκευση στην USAF για ρίψεις αλεξιπτωτιστών και εφοδίων από Αεροσκάφη C 119 (παρόμοια με τα NORATLAS, λίγο μεγαλύτερα και τα οποία ποτέ δεν πήραμε). Τηλεφωνώντας και Πάλι στην 112 πμ μου είπαν ότι ήμουν πλήρωμα στο NORATLAS με χειριστές τους Παναγόπουλο και Συμεωνίδη, αλλά τα α/φη έφυγαν. Άλλο τηλεφώνημα στο ΓΕΑ που τελικά έλαβα Φύλλο Πορείας για το Αγρίνιο. Μου ανέθεσαν τα καθήκοντα του Διοικητού της Μοίρας (400 Επιστράτων). Το πρώτο σήμα που έλαβα έγραφε: «Ενημερώσατε οικογένεια Επισμηναγού.....στο Αγρίνιο, ότι έπεσε υπέρ Πατρίδος ένεκεν ταύτης και δια ταύτην και ετάφη στο σημείο.... της Κύπρου». Τότε σοκαρίστηκα και συνειδητοποίησα ότι εκ των λαθών ζω από το 1974 αλλά και από λάθη θα σκοτωνόμουν. πριν 38 χρόνια.
Ευχαριστώ.
Τσερκέζης Τάσος"
Αξίζει να σημειώσω, πως οι αναφερόμενοι στην επιστολή του κ. Τσερκέζη επισμηναγοί Παναγόπουλος και Συμεωνίδης, έχασαν τη ζωή τους στην επιχείρηση εκείνη. Αιωνία η μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους τότε....
Υ.Γ. Το δραματικό αυτό χρονικό μπορείτε να το διαβάσετε στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2011/11/blog-post_24.html
Αιωνία τους η μνήμη Παντελή, όντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια στιγμή, το γένος οφείλει να τοποθετήσει όσους συμμετείχαν στην τραγική αποστολή "Νίκη", στην ίδια θέση που κατέχουν στην εθνική μνήμη οι 300 του Λεωνίδα.
Οι τελευταίοι, χωρίς την προδοσία του Εφιάλτη, θα είχαν ενδεχομένως σταματήσει την προέλαση των Περσών στα στενά των Θερμοπυλών. Οι πρώτοι συμμετείχαν σε μία προσπάθεια ήδη υποθηκευμένη από την προδοσία του καθεστώτος Ιωαννίδη και χωρίς καμία ένδειξη πως η αποστολή τους θα μπορούσε από μόνη της να αναστρέψει τα δεδομένα της εισβολής...
Andreas Makrides
Καλημερα !!!! Παντα ευστοχος και ναι η ιστορια μας επαναλαμβανεται.. αλλα αυτο εδω το τωρινο ...δεν εχει προηγουμενο!!!! Ευχαριστω πολυ για το πληροφοριακο-ενημερωτικο και ιστορικο υλικο...να δουμε τι θα δουμε...η να πραξουμε οτι πρεπει για να σταματησουν ολα εδω? Ι!!ΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ...!! Να εισαστε καλα...να τα λεμε.. αλλο κακο να μην ζησουμε...Ομορφη εβδομαδα να εχετε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήKali Tinga
ΑπάντησηΔιαγραφήΗσουν τυχερος κ. Τσερκέζη και σου ευχομαι να εισαι καλα,ημουν υπευθυνος σε λοχο της ΕΛΔΥΚ(Δεν απεμεινε κανεις για να διηγηθει τα γεγονοτα του βομβαρδισμου του στρατωνα και της εισβολης των τουρκων λοκατζηδων).....
Kleissouras Paul
Kύριε Αθανασιάδη μόλις διάβασα τα σχόλια. Ευχαριστώ τον κ. Κλεισούρα για τις ευχές, είμαι καλά τηρουμένων των αναλογιών και τυχερός όντως. Υπάρχουν συγκλονιστικές ιστορίες εκείνων των ημερών που θάφτηκαν εις βάρος των θυμάτων, με το πρόσχημα ότι η Ελλάδα δεν βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Ακολούθησε η διαίρεση του λαού απο τα πολιτικά κόματα, οι ταμπέλες των χουντικών, των δημοκρατικών, της γενιάς του πολυτεχνείου, του περίφημου Φακέλου της Κύπρου που ποτέ δεν άνοιξε και ξεχαστήκαν τα πάντα από το 1974. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και τιμωρεί με πτώχευση αυτή τη φορά λόγω μαθητευόμενων ηγετών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τη φιλοξενία. Διαβάζω τα πάντα που πολύ ωραία και αμερόληπτα γράφετε και σας συγχαίρω. Πολλά τα αναδημοσιεύω μέσω Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης προς ενημέρωση των Θρακών....
Τσερκέζης Τάσος
Κύριε Τσερκέζη, εγώ σας ευχαριστώ. Μου δώσατε την ευκαιρία να θυμηθώ πράγματα που μας πόνεσαν πολύ... Και εγώ τότε παραλίγο να βρεθώ στην Κύπρο ως δημοσιογράφος για το πραξικόπημα κατα Μακαρίου. Και αν ήμουνα εκεί λογικά στις 20 Ιουλίου έπρεπε να παρουσιαστώ στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ... Με έσωσε το ότι είχε κλείσει το αεροδρόμιο της Λευκωσίας για 3 μέρες και το ότι το καθεστώς Ιωαννίδη επέβαλε λογοκρισία. Γι' αυτό δεν πήγα τότε στην Κύπρο. Έτσι παρουσιάστηκα ως έφεδρος ανθυπολοχαγός Πυροβολικού και κατατάχθηκα στην περιοχή της Ταύρης Έβρου πλέον των 70 ημερών... Ευχή μου είναι να μην ξαναζήσει η πατρίδα μας άλλες τέτοιες καταστάσεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω δει την μαρτυρία επιζώντος από την θεσσαλονίκη...καταδρομέα μα δεν θυμάμαι το όνομά του....Τους κατέρριψαν οι Κύπριοι ή Ελλαδίτες που δεν είχαν ειδοποιηθεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘοδωρής Αργυρόπουλος
πολυ ενδιαφερον...
ΑπάντησηΔιαγραφήγιουλα μπασδεκη
Πάντα ενδιαφέροντα και επίκαιρα τα άρθρα σου Παντελή...
ΑπάντησηΔιαγραφήKathy Papanicolaou
1 Οκτωβρίου 2014.Ώρα 18.00
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν λεχθεί και γραφεί για τραγικά και σοβαρά λάθη,που σημειώθηκαν κατά την επιστράτευση της 20ης Ιουλίου 1974,η οποία είχε κηρυχθεί από την τότε δικτατορική Κυβέρνηση,χωρίς να αποκλείονται και υπερβολές.
Ας μου επιτραπεί να καταθέσω ορισμένες προσωπικές απόψεις και σχόλια για την επιστράτευση,γιατί έζησα τα γεγονότα από κοντά.Συγκεκριμένα ως Υπολοχαγός,Διοικητής του 2ου Λόχου του 512 Τάγματος Πεζικού,από της 4ης Ιουλίου 1974,είχα στρατοπαιδεύσει στην περιοχή Τριφυλλίου-Πέπλου,του Νομού Έβρου:
1.Η Γενική Επιστράτευση κηρύχθηκε για λόγους εντυπωσιασμού,πατριωτισμού και επηρεασμού του φρονήματος των Ελλήνων,μετά την επίθεση της Τουρκίας κατά της Κύπρου προς εκφοβισμό της.Δεν υπήρχε αποχρών λόγος για εμπλοκή σε πολεμικές επιχειρήσεις με την Τουρκία στην Ελληνική Θράκη και στο Αιγαίο Πέλαγος.
2.Η γεωγραφική διάμορφωση της χώρας και η περιορισμένη μεταφορική ικανότητα του τότε υφιστάμενου οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα στην μεταφορά των Επιστρατευόμενων Μονάδων,των Αποστολών Συμπληρώσεων των Μονάδων και των Εφέδρων,από το εσωτερικό της χώρας προς την Ελληνικη Θράκη.Τα προβλήματα αυτά οξύνθηκαν από την έλλειψη οργάνωσης,συντονισμού και ελέγχου των διατιθεμένων μεταφορικών μέσων καιτων κινήσεων.Ανάλογα,αλλά σε μικρότερο βαθμό, παρατηρήθηκαν και στις θαλάσσιες μεταφορές στο Αιγαίο.
3.Η ετήσια αναπροσαρμογή του Μαϊου του 1974 ήταν σε εξέλιξη και δεν είχε περατωθεί,με ευθύνη των εμπλεκομένων αρχών του κράτους.Αποτέλεσμα ήταν νεοτοποθετηθέντες έφεδροι να μην έχουν λάβει το έγχρωμο Ειδικό Φύλλο Πορείας και ως εκ τούτου να λείπουν απο την παρατακτή δύναμη των Μονάδων.
4.Η παρακολούθηση και η χρησιμοποίηση της τότε εφεδρείας γινόταν χειρογραφικά και με τηλεφωνικές επικοινωνίες των αρμοδίων οργάνων,με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
5.Δεν δινόταν η δέουσα προσοχή στο έργο της επιστρατεύσεως,το οποίο εθεωρείτο υποβαθμισμένο.Έτσι ετοποθετούντο λιγότερα των προβλεπομένων και μη εξελίξιμα για διαφόρους λόγους στελέχη.
6.Δεν γινόταν οι απαραίτητοι έλεγχοι και δοκιμές των διαφόρων Σχεδίων Επιστρατεύσεως για την βελτίωση των.
7.Παρουσιάσθηκαν σε Μονάδες έφεδροι,που διέμειναν για λόγους εργασίας στο εξωτερικό, και ως εκ τούτου δεν ανήκαν στη δύναμη κάποιας Μονάδας.Αυτό όμως δημιούργησε την εντύπωση ότι δεν υπήρχαν είδη ενδύσεως και υποδύσεως,αφού ήταν πλεονάζοντες.
8.Η επιστράτευση στο Τάγμα ,που υπηρετούσα τότε,όπως και σε πολλές άλλες Μονάδες του Έβρου επέτυχε με επουσιώδη προβλήματα,τα οποία και αντιμετωπίσθηκαν σε σύντομο χρόνο.Τα μεγαλύτερα προβλήματα παρατηρήθηκαν στις Επιστρατεύομενες εξ ολοκλήρου απο εφέδρους Μονάδες του εσωτερικού.
Σήμερα,μετά από 40 χρόνια,με την λήψη διαφόρων μέτρων και διαρκών ελέγχων και ασκήσεων η κατάσταση στην επιστράτευση έχει βελτιωθεί και βρίσκεται σε άριστο επίπεδο.Αυτό αποδείχθηκε κατά τις κινητοποιήσεις του Μαρτίου 1987 και του Ιανουαρίου 1996,αλλά και κατά τους διαφόρους ελέγχους και ασκήσεις.
Κωνστ.Πατιαλιάκας
Αντιστράτηγος ε.α
Στρατηγέ, είχα επιστρατευθεί και εγώ ως έφεδρος ανθυπολοχαγός Πυροβολικού και βρισκόμουνα εκεί κοντά σου στην Ταύρη. Όσα γράφεις ισχύουν και τα γνωρίζω εξ ιδίας αντιλήψεως. Αναφέρω εδώ, ότι με το τρένο κάναμε 19 ώρες Αθήνα- Θεσσαλονίκη, παραμονή 4 ώρες στη Θεσσαλονίκη και μετά Θεσσαλονίκη- Αλεξανδρούπολη 14 ώρες!!! Και όταν πήγα στην Ταύρη δεν είχαν να μου δώσουν ως αξιωματικό- παρατηρητή πιστόλι, κυάλια, πυξίδα κ. ά. Φόρμες και άρβυλα πήρα επαιτώντας από άλλους εφέδρους... Δεν θέλω να πω άλλα... Ήταν ένα ασυγχώρητο φιάσκο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίνα Γκούδλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιωνία τους η μνήμη!.
Andreas Makrides
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάγιο επιχείρημα των χουντικών, είναι το ότι η Κύπρος δεν προδόθηκε απ' αυτούς, αλλά απ' τον Καραμανλή "που είπε πως κείται μακράν". Και πως ο Ιωαννίδης θα είχε διώξει τους Τούρκους, αλλά τον έφαγαν οι προδότες αρχηγοί των ΕΔ που συνεννοήθηκαν με τον Καραμανλή.
Από την επιστολή αυτή αντιλαμβάνεται κανείς τι στράτευμα παρέλαβε ο Καραμανλής το '74 και τι πόλεμο μπορούσαμε να κάνουμε ενάντια στον Ατίλα-2.
Θλιβερή η υπενθύμιση, αλλά αναγκαία.
Ανδρέα, διάβασε και τα σχόλια... Θα καταλάβεις πώς ήταν το στράτευμα τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡαϊκούδης Κωνσταντίνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ο Ιωαννίδης αποδείχθηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων, όπως κ ο επόμενος από αυτούς, ο οποίος τους κράτησε όλους ακέραιους στις θέσεις τους. Αν δεν γινόταν τα γεγονότα του 73 θα ήταν διαφορετική η ιστορία τώρα.