*Ονόματα
απόδημων Θρακών
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Μια ακόμα σελίδα από την κινητοποίηση των
απόδημων Θρακών για να έρθει το «ποθούμενον» όταν έληξε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
το 1918 και η Ευρώπη άλλαζε το χάρτη της από το 1919.
Όταν τερματίσθηκε ο
αιματηρός εκείνος πόλεμος, η Ελλάδα ενέτεινε τις προσπάθειές της για να
κατοχυρώσει τα εθνικά της δίκαια, κυρίως έναντι των Βουλγάρων και των Οθωμανών,
που είχαν συμμαχήσει με τις δυνάμεις των Κεντρικών Αυτοκρατοριών, δηλαδή είχαν συνταχθεί
με τους ηττημένους τελικά Γερμανούς.
Ακριβώς εκείνο το διάστημα,
προδιαγράφηκε και η τύχη της Θράκης, που η Διάσκεψη του Βουκουρεστίου το 1913
είχε παραδώσει το δυτικό της τμήμα στην ηττημένη του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου
Βουλγαρία, ενώ η Ελλάδα την είχε απελευθερώσει. Ταυτόχρονα η Οθωμανική
Αυτοκρατορία των Νεοτούρκων δεν έπαυε να έχει βλέψεις επί της Δυτικής Θράκης.
Η διπλωματική
ατμόσφαιρα την επομένη του μεγάλου πολέμου όπως ήταν φυσικό, είχε κινητοποιήσει
τους Θράκες, απανταχού της γης. Ειδικότερα κινητοποιήθηκαν όσοι ζούσαν στην
ελεύθερη Ελλάδα πραγματοποιώντας το μεγάλο Πανθρακικό Συνέδριο του 1918
(βλέπετε σχετικά στη θέση https://sitalkisking.blogspot.com/2018/10/1918.html#more)
που είχε θέσει ως κορυφαίο, το αίτημα της ένωσης της Θράκης με την Ελλάδα.
Οι εφημερίδες στις 22 Οκτωβρίου 1918 μετέφεραν το διεθνές κλίμα δημοσιεύοντας τηλεγραφικές πληροφορίες από το Παρίσι, ότι ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος έθεσε επίσημα στο Συμμαχικό Συμβούλιο των Βερσαλλιών, το ζήτημα της τύχης της Θράκης.