*Η "Μάννα του Στρατιώτη" Άννα Μελά- Παπαδοπούλου στο σιδηροδρομικό σταθμό Διδυμοτείχου το 1923 (συλλογή Μιχάλη Πατέλη)
Γράφει
ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Λεπτομέρειες
για την περιπετειώδη ζωή της, που
αναλώθηκε σε έργα ευποιΐας και καταγράφηκε
ως υπόδειγμα αλτρουισμού υπάρχουν σ’
αυτή την ιστοσελίδα στη θέση
https://sitalkisking.blogspot.com/2020/07/blog-post_10.html
Η
Άννα Μελά- Παπαδοπούλου στο τέλος του
1922 και στις αρχές του 1923, βρέθηκε στη
Θράκη προσπαθώντας να βοηθήσει τους
στρατιώτες που μετείχαν στην μεγάλη
εθνική προσπάθεια ανασυγκρότησης του
στρατεύματος στον Έβρο μετά τη Μικρασιατική
Καταστροφή, αλλά
και να απαλύνει τον πόνο χιλιάδων
προσφύγων, που υποχρεώθηκαν να εκκενώσουν
την Ανατολική Θράκη, για να να την
καταλάβουν οι Τούρκοι, που δεν έριξαν
ούτε μια σφαίρα για να την κατακτήσουν
εθνικά καθαρμένη από τους αυτόχθονες
Έλληνες κατοίκους της.
Στη
Θράκη, ο κόσμος αντιμετώπιζε τεράστια
προβλήματα με τα μεγάλα
κύματα προσφύγων που είχαν καταφτάσει,
ξεριζωμένοι, χωρίς μοίρα στον ήλιο. Ήταν
πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, βίαια
εκτοπισμένοι δυτικά του Έβρου, πρόσφυγες
από τη Μικρά Ασία, θύματα της Μικρασιατικής
Καταστροφής και πρόσφυγες Πόντιοι του
Καυκάσου, που φρόντισε να έρθουν στην
Ελλάδα, το 1920 ο Νίκος Καζαντζάκης…
Φτώχεια παντού, πείνα και εξαθλίωση.
Η
Στρατιά του Έβρου, άρχισε να σχηματίζεται
το χειμώνα του 1922 με βάση τα υπολείμματα
του στρατού, που πολέμησε και ηττήθηκε
στη Μικρά Ασία και
όσες δυνάμεις είχαν βρεθεί στη Θράκη
τότε. Στις
5 Δεκεμβρίου 1922 δημοσιεύθηκε η είδηση
ότι η αρχηγία της Στρατιάς Θράκης,
ανατέθηκε στον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο.
Τελικά
τον Απρίλιο του 1923 η Ελλάδα ήταν σε θέση
να παρατάξει στον Έβρο εννέα Μεραρχίες,
με δύναμη έως 100.000 ανδρών.