Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Κ. Γ. Λαγουμιτζάκης: Αγάπησε τη Θράκη, τραυματίσθηκε το 1921 στη Μικρά Ασία

*Ο Κ.Γ. Λαγουμιτζάκης σε πρωτοσέλιδη φωτογραφία στην εφημερίδα "Πατρίς" (3/9/1921)







Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



Ο Κωνσταντίνος Λαγουμιτζάκης, που ενίοτε υπογράφει ο ίδιος και ως Λαγουμιτζής, υπήρξε μια δραστήρια, ευγενική  και πατριωτική μορφή, που συνέδεσε το όνομά του με την περίοδο της απελευθέρωσης της Θράκης και έχυσε το αίμα του το 1921, όταν τραυματίσθηκε στις επιχειρήσεις του Σαγγάριου, στο Αρντίζ Νταγ.
Γεννήθηκε το 1889 στο Φρέ Χανίων, όπου σήμερα υπάρχει προτομή του, στο Ηρώον, μαζί με άλλες προτομές διακεκριμένων συμπολιτών του. Πέθανε το 1943. Υπήρξε διακεκριμένος εκπαιδευτικός. Δεν γνωρίζουμε πολλά στοιχεία για την μεστή ζωή του. Δυστυχώς...
Οι πρώτες πληροφορίες που έχουμε για την παρουσία του στη Θράκη ανάγονται στο 1913. Υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του ως έφεδρος αξιωματικός Πεζικού και πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Οι ιστοριογράφοι της Κομοτηνής, αναφέρουν ότι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Κωνσταντίνος Λαγουμιτζάκης υπηρετώντας στον ελληνικό στρατό, βρέθηκε να υπηρετεί στην Κομοτηνή, προφανώς κατά την πρώτη απελευθέρωσή της το 1913. Η Ελλάδα,το 1913 υποχρεώθηκε από την άδικη συνθήκη του Βουκουρεστίου να παραχωρήσει τη Δυτική Θράκη στην ηττημένη Βουλγαρία. Έτσι στις 18 Αυγούστου 1913 ο ελληνικός στρατός αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τη Δυτική Θράκη. Τότε όταν οι φαντάροι μας εγκατέλειπαν την Ροδόπη ο Λαγουμιτζάκης είχε γράψει ένα προφητικό δίστιχο στον τοίχο του Διοικητηρίου με την αιχμή της ξιφολόγχης του (σ.σ. πρόκειται για το παλιό Δικαστικό Μέγαρο) "Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα είναι". Οι Βούλγαροι που εγκαταστάθηκαν εκεί στη συνέχεια, το είχαν καλύψει με σοβά. Μετά όμως από επτά χρόνια όταν απελευθερώθηκε η Δυτική Θράκη, λόγω πτώσης του σοβά, αποκαλύφθηκε ξανά αυτό που είχε γράψει ο Λαγουμιτζάκης!