*Η Καλλίπολη
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-13,
υπήρξαν οι πιο ένδοξοι και αποδοτικοί, μετά την Επανάσταση του 1821 για την
Ελλάδα, αφού την διπλασίασαν σε έκταση και σε πληθυσμό.
Ωστόσο στη Θράκη άφησαν πικρή γεύση,
γιατί τα ελληνικά στρατεύματα, απελευθέρωσαν ένα σημαντικό κομμάτι της (Ξάνθη,
Ροδόπη και τον μισό σχεδόν Έβρου) αλλά οι συμφεροντολογικοί υπολογισμοί τω
μεγάλων Δυνάμεων την παρέδωσαν στην ηττημένη Βουλγαρία, που την κράτησε έως το
1919, ενώ η Ελλάδα την απελευθέρωσε το Μάϊο του 1920. Η Ανατολική Θράκη, που παρέμεινε
στην Τουρκία, απελευθερώθηκε για το διάστημα 1920-22 και στη συνέχεια
παραδόθηκε στην Τουρκία.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών
Πολέμων ο χριστιανικός πληθυσμός της Θράκης, αντιμετωπίσθηκε εχθρικά από τους Τούρκους,
αλλά και από τους Βουλγάρους, οι οποίοι κατά τον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο είχαν
σημαντικές επιτυχίες στα πεδία των μαχών.
Μια περιοχή η οποία δοκιμάσθηκε
σκληρά τόσο από φυσικά αίτια, αφού την είχε ισοπεδώσει τρομερός σεισμός λίγους
μήνες πριν, όσο και από την εκδικητικά μανία των ηττημένων Τούρκων.