*Ο απελθών Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος,
όταν υποδέχθηκε στη Προεδρικό Μέγαρο τη Ζωή Τηγανούρια και τους συνεργάτες της
Γράφει o Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η λέξη Γενοκτονία, είναι μια σύνθετη ελληνική λέξη για την
οποία γίνονται πολλές συζητήσεις με αφορμή εγκληματικές πολιτικές κρατών ή πολιτικοκοινωνικών
ομάδων εις βάρος λαών. Πρόκειται για τις
λέξεις «γένος» και «κτείνω» (σκοτώνω).
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε το εξής:
Παρότι ελληνικός ο όρος, δεν χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά αν και
οι Έλληνες σε πολλές φάσεις της ιστορίας τους υπήρξαν θύματα γενοκτονικών
διαθέσεων γειτονικών λαών, αλλά στα αγγλικά (genocide).
Δημιουργός της λέξης ήταν
ο Αμερικανός νομικός Ραφαέλ Λέμκιν. Το 1944, στο βιβλίο «Η διοίκηση του Άξονα
στην κατεχόμενη Ευρώπη», χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον νεολογισμό
«γενοκτονία» ανατρέχοντας για τη δημιουργία του στην πλούσια και εκφραστική ελληνική
γλώσσα. Είχε προτείνει επίσης και έναν εναλλακτικό όρο, αντλημένο επίσης από
την ελληνική γλώσσα: «Εθνοκτονία». Ήδη
από το 1933, σε ένα διεθνές συνέδριο, ο Λέμκιν είχε προτείνει τη θέσπιση
διεθνούς συνθήκης, που θα προέβλεπε την τιμωρία κάθε είδους επιθέσεων εις βάρος
εθνικών, θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων.