*Η ελληνική αντιπροσωπεία στο Βουκουρέστι.
*Τι συνέβη στα λιμάνια της Θράκης
τον Ιούλιο του 1913
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Ο πρόσφατος συνωστισμός και η απελπισία των
τουριστών στο λιμάνι της Καμαριώτισσας Σαμοθράκης, ανέσυρε μνήμες παλαιότερων
δραματικών συνωστισμών ή «συνωστισμών» του Ελληνισμού στα λιμάνια της
απελπισίας. Βέβαια οι εποχές δεν είναι όμοιες και οι αιτίες των συνωστισμών,
δεν έχουν την ίδια αφετηρία. Άρα δεν είναι συγκρίσιμοι.
Σήμερα
θα αναφερθούμε, στο σύντομο αλλά τραγικό διάστημα, όταν τον Ιούλιο του 1913,
αναγγέλθηκε από το Βουκουρέστι η επίτευξη ειρήνης στα ματωμένα Βαλκάνια. Το
εξοργιστικό όμως για την ελληνική πλευρά ήταν ότι η διάσκεψη του Βουκουρεστίου
παραχωρούσε τη Δυτική Θράκη στην ηττημένη Βουλγαρία.
Οι
εφημερίδες της 29ης Ιουλίου 1913, με πηχυαίους τίτλους ανήγγειλαν
την επίτευξη ειρήνης στο Βουκουρέστι, αλλά τη χαρά του τερματισμού των
εχθροπραξιών, στη Θράκη σκέπαζε το γεγονός, ότι εκεί, θα επανέρχονταν οι νικημένοι
Βούλγαροι, οι οποίοι όταν άρχισε ο Β’ Βαλκανικός Πόλεμος έδωσαν απτά δείγματα
της εκδικητικότητάς τους εναντίον των Ελλήνων και των Τούρκων. Τώρα
επανέρχονταν ως κυρίαρχοι! Το άρθρο 4 της συνθήκης όριζε ότι σύμφωνα με το
πρωτόκολλο 9 τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα θα έχουν αφετηρία από την κορυφή του
Μπέλασικ και της Πλάνιας στα Βουλγαροσερβικά νέα σύνορα και θα καταλήγουν στις
εκβολές του Νέστου στο Αιγαίο Πέλαγος!!! Το πρόβλημα πλέον ήταν για τους
Ελληνικούς και Τουρκικούς πληθυσμούς…