Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

Το αντικίνημα του Κωνσταντίνου το 1967

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ     

*13.9.1967: Η ηγεσία της χούντας υποδέχεται στο αεροδρόμιο του Ελληνικού τον Κωνσταντίνο, 
ο οποίος επιστρέφει από τις ΗΠΑ.





Του κ. ΑΝΤΩΝΗ ΚΛΑΨΗ*



Η επικράτηση του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 έφερε τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄, ο οποίος μόλις είχε συμπληρώσει τρία χρόνια από την ανάρρησή του στον θρόνο, αντιμέτωπο με ένα τετελεσμένο γεγονός που αδυνατούσε να ελέγξει. Η χούντα είχε επιβληθεί όχι από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία ήταν πιστή στο Στέμμα και διατηρούσε ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας μαζί του, αλλά από αξιωματικούς που βρίσκονταν χαμηλότερα στην ιεραρχία και είχαν κατορθώσει να κινηθούν πολύ αποτελεσματικά στα παρασκήνια.
Επρόκειτο για πρόσωπα τα οποία βρίσκονταν μακριά από το βασιλικό περιβάλλον και ήταν εν πολλοίς άγνωστα στον Κωνσταντίνο. Η εχθρική ατμόσφαιρα που επικράτησε κατά τη διάρκεια των πρώτων επαφών του με τα μέλη της ηγετικής τριανδρίας των πραξικοπηματιών, η οποία αποτελούνταν από τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο και Νικόλαο Μακαρέζο, ήταν απολύτως ενδεικτική. Με την ενέργειά τους τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, όχι μόνο είχαν διασαλεύσει τη συνταγματική τάξη, αλλά είχαν κατορθώσει να καταστήσουν τον Κωνσταντίνο υποχείριό τους. Επιλέγοντας να ορκίσει την πρώτη χουντική κυβέρνηση, στην οποία υπουργικά χαρτοφυλάκια ανέλαβαν και οι τρεις ηγέτες του πραξικοπήματος, ο βασιλιάς αποδέχθηκε την ήττα του και προσυπέγραψε τη συνθηκολόγησή του, θέτοντας ως μοναδικό όρο τη μη ανάληψη της πρωθυπουργίας από στρατιωτικό: στη βάση αυτού του συμβιβασμού, πρωθυπουργός ορκίστηκε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνος Κόλλιας.
*Ο Γεώργιος Περίδης


Η συνθηκολόγηση ήταν προσωρινή


Η βασιλική συνθηκολόγηση δεν σήμαινε ότι ο Κωνσταντίνος είχε συμβιβαστεί με την ιδέα της παράτασης επί μακρό χρονικό διάστημα της πολιτικής ομηρίας στην οποία είχε περιέλθει ως αποτέλεσμα του πραξικοπήματος. Αντίθετα, πίστευε ότι ένα μεγάλο μέρος των αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων, ιδίως όσοι βρίσκονταν σε υψηλότερα βαθμολογικά κλιμάκια, εξακολουθούσε να είναι πιστό στο στέμμα. Αυτό ίσχυε κατά μείζονα λόγο για τα στελέχη του Ναυτικού και της Αεροπορίας, τα οποία– στη συντριπτική πλειονότητά τους– δεν είχαν δει με συμπάθεια την εκτροπή, ενώ αντιμετώπιζαν με απέχθεια και σε προσωπικό επίπεδο τους πραξικοπηματίες. Οι μαζικές αποστρατείες ανώτερων και ανώτατων στελεχών του Ναυτικού και της Αεροπορίας περιόριζαν τη βασιλική επιρροή, όμως ο Κωνσταντίνος εκτιμούσε ότι εξακολουθούσε να διατηρεί ισχυρά ερείσματα τόσο σε αυτά τα δύο όπλα, όσο και σε αρκετούς ανώτατους αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς.
Με βάση αυτή την εκτίμηση της κατάστασης, ο Κωνσταντίνος άρχισε να επεξεργάζεται ένα σχέδιο για την εκδήλωση αντικινήματος, με σκοπό την απομάκρυνση των πραξικοπηματιών από την εξουσία. Η προσπάθεια μύησης στελεχών των ενόπλων δυνάμεων ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1967 και εντατικοποιήθηκε το φθινόπωρο, ιδίως μετά την ελληνοτουρκική συνάντηση στον Έβρο (9-10 Σεπτεμβρίου 1967), η παταγώδης αποτυχία της οποίας– λόγω των ερασιτεχνικών χειρισμών των ιθυνόντων του χουντικού καθεστώτος–  αποκάλυψε τους εθνικούς κινδύνους που συνεπαγόταν η παράταση της ανώμαλης κατάστασης που είχε επιβληθεί μετά την 21η Απριλίου: οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν, υποκύπτοντας στις απειλές της Τουρκίας για κήρυξη πολέμου ως αντίποινα στην ελληνοκυπριακή επιχείρηση κατάληψης της Κοφίνου, η χούντα αναγκάστηκε να αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο.
*Ο ταξίαρχος Ανδρέας Έρσελμαν


Πρώτος στόχος η κατάληψη της Θεσσαλονίκης


Η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων διευκόλυνε και από μία άλλη άποψη τους σχεδιασμούς του Κωνσταντίνου. Ισχυρές μονάδες του Γ΄ Σώματος Στρατού, διοικητής του οποίου ήταν ο βασιλόφρονας αντιστράτηγος Γεώργιος Περίδης, είχαν αναπτυχθεί εκτάκτως κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων. Τμήματα αυτών των μονάδων, με σημαντικότερα όλων τα άρματα μάχης της ΧΧ Τεθωρακισμένης Μεραρχίας που τελούσε υπό τις διαταγές του επίσης πιστού στον Κωνσταντίνο ταξίαρχου Ανδρέα Έρσελμαν, θα κινούνταν προς την Κομοτηνή με τελικό προορισμό τη Θεσσαλονίκη, την οποία θα καταλάμβαναν. Την ηγεσία του εγχειρήματος θα αναλάμβανε αυτοπροσώπως ο Κωνσταντίνος, ο οποίος θα μετέβαινε στη Βόρεια Ελλάδα, από όπου θα απηύθυνε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό. Κατά την άποψη των εμπνευστών του σχεδίου, η επιτυχής εφαρμογή του, στην οποία θα συνέβαλλε η κινητοποίηση του Ναυτικού και της Αεροπορίας, θα οδηγούσε στην κατάρρευση της δικτατορίας.
Ως προς τον στόχο κατάληψης της Θεσσαλονίκης, το βασιλικό σχέδιο αποτελούσε απομίμηση της απόφασης του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1916 να ηγηθεί του κινήματος της Εθνικής Άμυνας. Πέρα από τις προφανείς ποιοτικές διαφορές των ηγετικών προσωπικοτήτων των δύο ενεργειών, ανάμεσα στις οποίες μεσολαβούσε μισός αιώνας, υπήρχε και μία εξίσου σημαντική, επιχειρησιακού και στρατηγικού χαρακτήρα: το 1916 η εγκατάσταση της κυβέρνησης της Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη είχε καταστεί ευχερής λόγω του γεγονότος ότι η πόλη βρισκόταν ήδη επί έναν χρόνο υπό τον έλεγχο βρετανικών και γαλλικών στρατευμάτων, τα οποία υποδέχθηκαν και ενίσχυσαν τους κινηματίες με την προοπτική ότι θα εισήγαν την Ελλάδα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ· αντίθετα, το 1967 δεν είχε εξασφαλιστεί καμία διεθνής υποστήριξη, καθώς οι σύμμαχοι της Ελλάδας, μέσα στις συνθήκες του Ψυχρού Πολέμου, αντιμετώπιζαν με μεγάλη επιφυλακτικότητα την προοπτική μείζονος εσωτερικής αναταραχής, η οποία μπορούσε να εξελιχθεί σε εμφύλια σύγκρουση και να εκθέσει τη χώρα σε διεθνείς κινδύνους, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ισορροπία ισχύος ανάμεσα στον δυτικό και στον ανατολικό συνασπισμό στην ευρύτερη περιοχή.
*Η προσγείωση στη Ρώμη


Πτήση από την Αθήνα στην Καβάλα και κατάληξη, αντί της Θεσσαλονίκης, στη Ρώμη


Ημερομηνία εκδήλωσης του βασιλικού αντικινήματος ορίστηκε τελικά η 13η Δεκεμβρίου 1967. Εκείνο το πρωί, ο Κωνσταντίνος, συνοδευόμενος από όλα τα μέλη της οικογένειάς του και από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Κόλλια, αναχώρησε αιφνιδιαστικά από το αεροδρόμιο του Τατοΐου με προορισμό την Καβάλα. Σχεδόν ταυτόχρονα, πλοία του Βασιλικού Ναυτικού απέπλευσαν από την Κρήτη προκειμένου να ενωθούν με τους αντικινηματίες, ενώ σχεδόν όλες οι αεροπορικές δυνάμεις που βρίσκονταν εκτός Αθηνών τέθηκαν στη διάθεση του Κωνσταντίνου. Όμως, από την πρώτη στιγμή διαπιστώθηκε ότι ο σχεδιασμός της επιχείρησης ήταν ανεπαρκής, ενώ πληροφορίες για την εκδήλωση του αντικινήματος είχαν έγκαιρα γίνει γνωστές στους πρωταίτιους της 21ης Απριλίου. Η ασυνεννοησία και η ατολμία πολλών από τους βασικούς συντελεστές του εγχειρήματος απέβησαν μοιραίες για την επιτυχία του. Αποκορύφωμα του κακού συντονισμού, αλλά και απόδειξη του αφελούς χαρακτήρα πολλών από τις πτυχές του σχεδίου, υπήρξε η προσπάθεια να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του ο απόλυτα ταυτισμένος με τη χούντα αρχηγός ΓΕΣ Οδυσσέας Αγγελής: ο αντιστράτηγος Ιωάννης Μανέττας ήταν εντεταλμένος να εμφανιστεί στις 11.00 το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου στο Αρχηγείο και να επιδώσει στον Αγγελή βασιλική διαταγή, με την οποία διατασσόταν να παραδώσει τη διοίκηση· ωστόσο, ο Μανέττας κατέφθασε περίπου μία ώρα νωρίτερα, με αποτέλεσμα όχι μόνο να συλληφθεί, αλλά επιπλέον να δώσει στον Αγγελή τη δυνατότητα κινητοποίησης φιλοχουντικών μονάδων εναντίον των αντικινηματιών.
Μέσα σε λίγες ώρες από την εκδήλωσή του, το αντικίνημα εξελίχθηκε σε παταγώδη αποτυχία. Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε εντελώς ανεδαφική, ενώ ακόμα και το μαγνητοφωνημένο διάγγελμα του Κωνσταντίνου, με το οποίο καλούσε τον ελληνικό λαό να συμπαραταχθεί μαζί του εναντίον της χούντας, αναμεταδόθηκε μόνο από τοπικής εμβέλειας ραδιοφωνικούς σταθμούς, με αποτέλεσμα να μη γίνει την κρίσιμη στιγμή γνωστό παρά μόνο σε ελάχιστους ακροατές. Το μοναδικό πραγματικό πλεονέκτημα του αντικινήματος, το οποίο δεν ήταν άλλο από την προσχώρηση σε αυτό της πλειοψηφίας των σημαντικότερων μονάδων του Ναυτικού και της Αεροπορίας, παρέμεινε, λόγω κακού σχεδιασμού, ανεκμετάλλευτο. Η σύλληψη από τους υφισταμένους τους πρώτα του Έρσελμαν και κατόπιν του Περίδη– και κατά συνέπεια η επιχειρησιακή εξουδετέρωση των κρίσιμης σημασίας τμημάτων που διοικούσαν–  έδωσε τη χαριστική βολή στο αντικίνημα.
*Ο Αντιβασιλεύς Γεώργιος Ζωιτάκης

Το ίδιο βράδυ, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος όρκισε αντιβασιλέα τον αντιστράτηγο Γεώργιο Ζωιτάκη, ενώ λίγα λεπτά αργότερα την πρωθυπουργία ανέλαβε αυτοπροσώπως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Περίπου την ίδια ώρα, ο ραδιοφωνικός σταθμός της Αθήνας ανακοίνωνε τη συντριβή του βασιλικού αντικινήματος, προσθέτοντας ότι «οι συνωμόται και ο Κωνσταντίνος προσπαθούν να διαφύγουν κρυπτόμενοι από τον Στρατόν από χωρίου εις χωρίον». Τα ξημερώματα της 14ης Δεκεμβρίου, ο Κωνσταντίνος, η οικογένειά του, ο Κόλλιας και ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στο αντικίνημα αναχώρησαν υπό καταρρακτώδη βροχή από το αεροδρόμιο της Καβάλας με προορισμό τη Ρώμη. Ο επίλογος του βασιλικού αντικινήματος είχε γραφτεί.


* Ο κ. Αντώνης Κλάψης διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

16 σχόλια:

  1. Andreas Makrides
    Βλέπω την Άννα-Μαρία στη φωτογραφία και την λυπάμαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η μόνη που δεν έφταιγε σε τίποτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Η αφήγηση κατά τα γνωστά με σοβαρές ελλείψεις. Λείπει η παραπάνω πληροφόρηση. Ποιοι π.χ. επικαιροποίησαν, πότε και πώς τα σχέδια της χούντας, ποιοι συνέλαβαν τον προϊστάμενό τους λεβέντη στρατηγό Περίδη που έτυχε να τον γνωρίσω ελάχιστα όταν ήταν στρατηγός της 99 ΣΔΙ ή τον Έρσελμαν. Πώς χωρίστηκαν κατά τόπους σε υποτιθέμενες φιλοχουντικές και φιλοβασιλικές οι δυνάμεις του στρατού ξηράς, κάτι που δημιούργησε φόβο αν όχι ετοιμότητα για θερμές εμπλοκές όπως στις Θερμοπύλες π.χ. Ποια η συνέχεια για Περίδη, Έσερμαν, συνταγματάρχη Αρμάο.. Λυπάμαι Παντελή, υπηρετώντας την θητεία μου σαν έφεδρος ανθ/γός εκείνη την εποχή, λίγο έλειψε να έπαιρνα τη μικρή μου Μονάδα στα βουνά όχι σαν φιλοβασιλικός αλλά από απέχθεια για την χούντα, με αποτέλεσμα να υποστώ τις συνέπειες. Ταυτόχρονα φίλους μου και συμμαθητές μου στο Πολυτεχνείο που αντιπαρέταξαν στις Θερμοπύλες.
    Λυπάμαι αλλά βρίσκω το άρθρο ανεπαρκές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kostas Patialiakas
    Το κείμενο παρότι είναι σύντομο, γιατί δεν μπορούσε να περιλάβει πολλές λεπτομέρειες, δίνει σε γενικές γραμμές τη ροή των γεγονότων, όπως συνέβησαν. Θα ήθελα να επισημάνω τα ακόλουθα: 1. Το σχέδιο αν και συντάχθηκε από ικανότατους και εμπειροπόλεμους Στρατηγούς(Δόβας, Κόλλιας, Περίδης κ.α.) περιείχε πολλές ατέλειες, που αποδείχθηκαν κατά την υλοποίησή του. Έλλειψη συνεργασίας, συντονισμού και εμπλοκής των δύο άλλων Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, ιδιαίτερα του πρώτου. Το σοβαρότατο λάθος ήταν η κήρυξη του κινήματος από την Καβάλα και όχι από τη Θεσσαλονίκη. Η ιστορία των κινημάτων και επαναστάσεων του 20ου αιώνα στην Ελλάδα έχει αποδείξει ότι αυτά για να επιτύχουν πρέπει να εκδηλώνονται στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Οι Μονάδες του Ελληνικού Στρατού, που στάθμευαν στη Θεσσαλονίκη λόγω του Κυπριακού( Επεισόδια Κοφίνου- Αγίων Θεοδώρων) είχαν προωθηθεί στην Ελληνική Θράκη και με τις λίγες δυνάμεις ο Διοικητής της Σχολής Πολέμου δεν κατόρθωσε να κυριαρχήσει και ο νοσηλευόμενος στο νοσοκομείο Ταξίαρχος Πατίλης κυριάρχησε. Δείγμα της προχειρότητας που δεν θα είχε αυτό το αποτέλεσμα εάν ο βασιλεύς ενεργούσε από τη Θεσσαλονίκη με Μονάδες των Α΄ και Β΄ Σωμάτων Στρατού από Κοζάνη και Βέροια αντίστοιχα. 2. Ο βασιλεύς κατά τις επισκέψεις και επιθεωρήσεις των Μονάδων στην επαρχία το φθινόπωρο του 1967 συζητούσε με τους Στρατηγούς την κατάσταση και ρωτούσε αυτούς εάν είναι πιστοί σ΄αυτόν. Κάτι τέτοιο έγινε και κατά τον 3ήμερο εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1967 στη Θεσσαλονίκη. Επόμενο να υπάρξει διαρροή των κινήσεων του βασιλέως, τη στιγμή που ήταν γνωστή η αντίθεση του βασιλέως προς τους πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου. 3. Τα στοιχεία των Αξιωματικών, που συνέλαβαν τον Έρσελμαν σε χωριό των Σαππών είναι γνωστά. Ο Στρατηγός Περίδης, που είχε Επιτελάρχη τον αργότερα Στρατηγό Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων Ζαγοριανάκο, αναγκάσθηκε να παραδοθεί, μετά τη σύλληψη και κράτηση του Έρσελμαν, αφού είχε περικυκλωθεί το Στρατηγείο του στην Κομοτηνή από άρματα, που διοικούσαν κατώτεροι Αξιωματικοί. Το κίνημα μετά από αυτά απέτυχε και ο βασιλεύς το πλήρωσε αργότερα από τον Καραμανλή. Γιατί ήταν παράνομο μετά την πτώση του Ιωαννίδη και την ανάληψη της εξουσίας από τους πολιτικούς να του απαγορευθεί η επιστροφή του, με βάση το Σύνταγμα του 1952, που είχε επαναφέρει σε ισχύ ο Καραμανλής, πλην ορισμένων άρθρων. Αποτέλεσμα της αποτυχίας υπήρξε και η αδικαιολόγητη φυγή του Στρατηγού Ζαλοχώρη από τη σιδηροδρομική γέφυρα Πυθίου στην Τουρκία. 4. Παρακαλείται ο κ. Παπαδιονυσίου να γράψει για τα γεγονότα των Θερμοπυλών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Είναι πολύ λίγα αυτά που γνωρίζω για την παρ΄ολίγον εμπλοκή στις Θερμοπύλες. Ότι άκουσα σε τρανζιστοράκι μου από ΒΒC ή DW και συμμαθητές μου υπηρετούντες στο ΚΕΥΠ στη Λαμία, απ΄όπου πέρασα κι΄εγώ ένα χρόνο πριν για μετεκπαίδευση, υπό τον συνταγματάρχη Αρμάο, σκληρό αλλά έντιμο και άξιο ηγήτορα, και σε Μονάδες του Νότου, Αθήνας κλπ, ότι μετακινήθηκαν στα όρια χωρισμού Νοτίων και Βορείων, με μια αδιευκρίνιστη ζώνη που πιθανώς, κατά δική μου εκτίμηση, περίμενε τις εξελίξεις για να πάρει θέση, στις Θερμοπύλες. Βέβαια όχι να παίξουν πεντόβολά.

    Αυτός ακριβώς ήταν τότε, νεαρός, και ο δικός μου φόβος. Μια εμφύλια εμπλοκή του στρατού με εντολές παραφρόνων για την εξουσία και πιστών στους όρκους τους. Νά και μια πληροφορία άγνωστη τουλάχιστον σε μένα. Ο βομβαρδισμός, δεν μπορώ να υποθέσω αρματομαχίες, αρμάτων από μαχητικά!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Kostas Patialiakas
    Παρασκευαστικές ενέργειες των δύο πλευρών. Η ενέργεια του ΚΕΥΠ με προσωπικό άπειρο και εκπαιδευόμενο μόνο για λόγους εντυπωσιασμού έγινε. Φαντάζεται κανείς το αποτέλεσμα ενέργειας μεταξύ ΚΕΥΠ και Μοίρας Αλεξιπτωτιστών ή Μοίρας Καταδρομών με άρματα από το Γουδί που εκινούντο από Αθήνα. Επεισόδια στη Νότια Ελλάδα έλαβαν χώρα μόνο στο πολεμικό αεροδρόμιο της Τανάγρας μεταξύ αρμάτων και μαχητικών αεροσκαφών, με νεκρούς και τραυματίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Kostas Patialiakas
    Ο μεγάλος κίνδυνος παρουσιάσθηκε στους Νομούς Έβρου και Ροδόπης, που είχε μετακινηθεί το μεγαλύτερο μέρος των Μονάδων του Γ΄ Σώματος Στρατού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θεόφιλος Ημαρτον
    Είστε όλοι σας πολύ μακριά από τα πραγματικά γεγονότα με σχόλια "επιδερμικά" που μόνο για τυπικές υπηρεσιακές ανακοινώσεις κάνουν....Τα πραγματικά συμβάντα κρύβονται στις παρασκηνιακές λεπτομέρειες που και αυτές άλλαζαν από δευτερόλεπτο σε λεπτό.....Για μένα το "αντιπραξικόπημα του Βασιλιά έμοιαζα με μια οπερέτα που κακοπαίχτηκε...Ο νεαρός Βσιλεύς "πουλήθηκε" από τους "ντεμεκ" 'εμπιστους αξιωματικούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Kostas Patialiakas
    Θεόφιλε η προχειρότητα τόσο στη σχεδίaση, από εμπειροπόλεμους και ικανούς Αξιωματικούς ( Δόβας, Περίδης, Κόλλιας, Αντωνάκος κ.α. ), όσο και στην εκτέλεση ήταν πασιφανής και αδικαιολόγητη. Τα σχέδια του Βασιλέως είχαν προδοθεί από τον ίδιο κατά τις επαφές του με τους Ανώτατους Αξιωματικούς και είχαν γίνει γνωστά στους Παπαδόπουλο και σία, που είχαν λάβει τα μέτρα τους. Εκδηλώθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1967 με τις Μονάδες σε διασπορά, γιατί σε λίγες ημέρες θα γινόταν κρίσεις και πολλοί Ανώτατοι Αξιωματικοί, προσκείμενοι σταθερά στο Βασιλέα, θα αποστρατεύονταν. Μία παράμετρος που δεν λήφθηκε υπόψη ήταν η αντίδραση των Ανωτέρων και Κατωτέρων Αξιωματικών του Στρατού. Ταγματάρχης( τα στοιχεία του γνωστά) με συναδέλφους του συνέλαβαν έξω από τις Σάππες και έθεσαν υπό κράτηση τον Έσερλμαν, γιατί είχε συλλάβει και θέσει υπό κράτηση το Διοικητή τους. Άλλοι κατώτεροι αργότερα έθεσαν υπό κράτηση τον Περίδη. Την ίδια ώρα Στρατηγοί Διοικητές άλλων Σωμάτων Στρατού και Μεραρχιών τηρούσαν επιφυλακτική στάση, παρότι Βασιλικοί, και όταν είδαν την αποτυχία εγκατέλειψαν την υποστήριξή τους. Έτσι έχουν τα πράγματα και ο Βασιλεύς δεν << πουλήθηκε >> από κανένα, παρά μόνο απο προχειρότητες. Το παρασκήνιο σε ενέργειες αυτής της μορφής έχουν το ρόλο τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θεόφιλος Ημαρτον
    Κώστα, εσύ και ίσως και άλλοι συνάδελφοι σου που μελέτησαν πραγματικά και στις λεπτομέρειες τους τα γεγονότα έχετε αποκτήσει σφαιρική και στις λεπτομέρειες γνώση και εκ τούτου και μόνον οι κρίσεις σας είναι "ιστορική καταγραφή"....Το πιστεύω και το διαλαλώ. Το γνωρίζεις πόσο σε θαυμάζω και πόσο υπερήφανος είμαι για σένα που, συν τοις άλλοις, σε είχα και συμμαθητή... Εύχομαι στον Ύψιστο να σ΄ ευλογεί και να σε προστατεύει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Ήμαρτον κ. Θεόφιλε Ήμαρτον... Εφόσον θεωρείτε ότι είστε κοντά στα πραγματικά γεγονότα, δεν έχετε παρά να τα αναφέρετε.. Δεν το βλέπω όμως..Τι κάνατε εκείνη την εποχή; Διαβάζατε εφημερίδες;..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Kostas Patialiakas
    Ανταποδίδω τις ευχές σου με πολύ σεβασμό και αγάπη. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή που σε είχα συμμαθητή και σε έχω από τους πρώτους και καλύτερους φίλους μου, μια φιλία που ο χρόνος δεν μπορεί να διαγράψει. Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θεόφιλος Ημαρτον
    Υπηρετούσα στην Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Έεε!..Τότε συγχωρεμένος νά΄στε για το πιο πάνω μή αιτιολογημένο σχόλιό σας!..Καλή σας ημέρα!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Θεόφιλος Ημαρτον
    Καλημέρα Νίκο..Συνήθως δεν ζητώ συγχώρεση αλλά πριν εκφέρω γνώμη ή σχολιάσω συμβουλεύομαι την συνείδηση μου και τις εμπειρικές γνώσεις μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. George Chavales
    ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΩ ( ΕΧΟΝΤΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΕΓΚΡΙΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥ 19 ΑΙΩΝΑ) ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΠΑΓΕΡΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΑΣ ΛΥΓΜΟΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΩ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΑ ΚΙΤΑΠΙΑ ΜΟΥ!!ΠΑΝΤΟΥ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΔΩΡΥΑΛΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΟΘΝΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΟΡΩΝΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!!!ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΩ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΠΟΝΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ <>!! ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΟΠΟΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ)ΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ!! ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΘΛΙΨΗ ΕΙΣΠΡΑΤΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!! ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ!! ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή