*Η πρώτη σελίδα της επιστολής του Μένου Φιλήντα προς τον Ίωνα Δραγούμη,
για το "Ουζούν Σουργκιούν". Από τα αρχεία της Γενναδείου Βιβλιοθήκης
*Μια σελίδα από τους
διωγμούς των Νεοτούρκων
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
«Ουζούν σουργκιούν» στα τουρκικά σημαίνει
«μακρά εξορία». Είναι η φράση που στοίχειωσε στη σκέψη των Ελλήνων της Μικράς
Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, όταν άρχισαν οι συστηματικοί διωγμοί των
Νεοτούρκων εναντίον των Χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Μεγάλες ομάδες πληθυσμών μετακινήθηκαν κάτω από άθλιες συνθήκες στο εσωτερικό
της Τουρκίας και οι άνδρες εκτοπίζονταν στα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας,
τα εφιαλτικά «αμελέ ταμπουρού».
Ο Μένος
Φιλήντας ο άλλος πρωταγωνιστής του άρθρου αυτού (το όνομά του ήταν Αγαμέμνων
Φιλανθίδης) είναι ένας από τους αγνούς δημοτικιστές της εποχής του μεσοπολέμου.
Μικρασιάτης στην καταγωγή γεννήθηκε στην Αρτάκη Κυζίκου το 1870 και πέθανε
στη Νέα Ιωνία της Αττικής το 1934. Σπούδασε
αρχικά στην Κωνσταντινούπολη και κατόπιν στο Διδασκαλείο της οθωμανικής
τότε Θεσσαλονίκης. Εργάσθηκε ως δάσκαλος
σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας μέχρι το 1915, που ήρθε στην Ελλάδα. Είχαν αρχίσει οι διωγμοί των Νεοτούρκων και ο
Φιλήντας, είχε φυλακιστεί δυο φορές,
στην Προύσα και την Αρτάκη.