Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

ΔΣΕ: Μια κριτική επισκόπηση της συγκρότησής του.

 
 *Άνδρες του ΔΣΕ στο Γράμμο



Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.


          Ο Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949, ο τρίτος γύρος του ΚΚΕ, για την κατάληψη της εξουσίας με ένοπλο αγώνα, θεωρείται ότι άρχισε την νύκτα της 30ης Μαρτίου 1946,την παραμονή των βουλευτικών εκλογών, με την επίθεση των ανταρτών στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου. Βασικοί αντίπαλοι το Κομουνιστικό Κόμμα από την μία και το αντικομουνιστικό στρατόπεδο από την άλλη ,έστω διαιρεμένο και διχασμένο.
          Από τον Οκτώβριο του 1946 η ηγεσία του ΚΚΕ εισήλθε σε νέα φάση ένοπλης δράσης, μετά τις ληφθείσες αποφάσεις στις συσκέψεις της Ζιάκας και της Ανθρακιάς, χωριών της  περιοχής των Χασίων. Έτσι  την 28η  Οκτωβρίου 1946 εξαγγέλθηκε  επίσημα η ίδρυση του Γενικού Αρχηγείου των Ανταρτικών Δυνάμεων και ακολούθως την 27η Δεκεμβρίου 1946 η μετονομασία των Ανταρτικών Δυνάμεων σε Δημοκρατικό  Στρατό  Ελλάδας (ΔΣΕ), υπό τις διαταγές του Μάρκου Βαφειάδη.
           Η  συγκρότηση του  ΔΣΕ δεν αποτέλεσε μία ενστικτώδη αντίδραση στη λευκή τρομοκρατία ή μία πράξη που επιδίωκε  έναν πολιτικό  συμβιβασμό. Απεναντίας  υπήρξε ενσυνείδητη  πολιτική επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ για την κλιμάκωση του ένοπλου αγώνα της, με στόχο την κατάληψη της εξουσίας με έναν  συνδυασμό ενόπλων και πολιτικών μέσων.
*Οπλισμός των ανταρτών στη Ροδόπη, που περιήλθε στα χέρια του τακτικού στρατού το 1949

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ  ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΛΑΪΚΕΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ

          Η βοήθεια, που δέχτηκε η  Ελληνική  Κυβέρνηση κατά τη διάρκεια του  Εμφυλίου Πολέμου από την Βρετανία, αρχικά, και τις ΗΠΑ, στη συνέχεια, είναι ευρέως γνωστή, τόσο λόγω του επίσημου διακρατικού χαρακτήρα, όσο και του μεγέθους στον οικονομικό και στρατιωτικό τομέα. Αλλά και το ύψος της βοήθειας των Λαϊκών Δημοκρατιών προς το ΚΚΕ δεν υπήρξε αμελητέο. Παρά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που αντιμετώπιζαν, μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και τους κινδύνους, που εγκυμονούσε η εμπλοκή τους, εκταμιεύτηκε σημαντική ποσότητα χρημάτων για την κάλυψη των δραστηριοτήτων του ΔΣΕ. Εντυπωσιακός όγκος σε όπλα κάθε είδους, πυρομαχικά, εκρηκτικά, νάρκες, υλικά επικοινωνιών, είδη ένδυσης και υπόδησης, είδη τροφίμων, ιατροφαρμακευτικό υλικό, είδη προσωπικής υγιεινής καθώς και χρήματα απεστάλησαν στους Έλληνες κομουνιστές από τους συντρόφους τους των Λαϊκών Δημοκρατιών.
          Η συνολική βοήθεια μπορεί να ταξινομηθεί σε τέσσερις κατηγορίες, στην αποστολή εφοδίων και υλικών, όπως αναγράφεται παραπάνω, στην εκπαίδευση των Αξιωματικών και ανταρτών σε στρατόπεδα στο έδαφος των Λαϊκών Δημοκρατιών, στην περίθαλψη των τραυματιών του ΔΣΕ σε νοσοκομεία των χωρών αυτών και στην μεταφορά και φροντίδα των παιδιών και άλλων μετακινουμένων από το  ΔΣΕ  προς αυτές.
*Ανταρτίνες που συνελήφθησαν αιχμάλωτες στη μάχη των Μεταξάδων Διδυμοτείχου το 1949

ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ  ΤΟΥ  ΔΣΕ

          Κατά την διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου πολέμησαν στις γραμμές του ΔΣΕ περίπου 100.000 άνδρες και γυναίκες, με μία οροφή 26.000 το 1948, που έπεσε σταδιακά στις 17.000 μαχητές τον Ιούλιο του 194. Ο αριθμός των γυναικών μαχητριών που αυξάνονταν με την πάροδο του χρόνου, αποτελούσε το 30%  των μάχιμων μονάδων και το 70% των βοηθητικών. Για την ηλικιακή σύνθεση του ΔΣΕ  δεν υπάρχουν ακριβείς αριθμοί. Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς τα 4/5 των μαχητών ήταν κάτω των 25 ετών. Οπωσδήποτε δεν αμφισβητείται πως επρόκειτο για έναν στρατό με σημαντική παρουσία εφήβων, ηλικίας 14 έως 18 ετών, σε ένα ποσοστό 20%  περίπου των ανταρτών.
          Η πλειονότητα των ανταρτών ήταν αγρότες και κάτοικοι αγροτικών περιοχών, σε γενικές γραμμές χαμηλής μόρφωσης, αντανακλώντας το μορφωτικό επίπεδο των πλέον απομακρυσμένων περιοχών της επαρχίας της χώρας μας την εποχή εκείνη. Σε ό,τι αφορά στην εθνοτική ταυτότητα των μαχητών του ΔΣΕ εμφανιζόταν μεγάλη ανομοιογένεια. Εάν εξαιρέσουμε τους Σλαβομακεδόνες, οι οποίοι αποτελούσαν περίπου το 1/4 της συνολικής δύναμης του ΔΣΕ, σύμφωνα με πηγές της Γιουγκοσλαβίας και του Ελληνικού Γενικού Επιτελείου Στρατού, η συμμετοχή των Πομάκων και των Τσάμηδων, παρά τις εργώδεις προσπάθειες του ΚΚΕ, υπήρξε ασήμαντη . Ο κατ΄ ευφημισμό λαογέννητος  στρατός, για τον οποίον υπερηφανευόταν η ηγεσία του ΚΚΕ, συνίστατο στην πλειονότητά του από ,ως επί το πλείστον, ακούσια στρατολογημένους νέους και εφήβους αγρότες και αγρότισσες, καθώς και ένα σημαντικό αριθμό Σλαβομακεδόνων, δηλαδή ατόμων που είχαν πολύ μικρή σχέση με τον μαρξισμό-λενισμό και με τα οράματα του ΚΚΕ για μια νέα κοινωνία.
*Μαχήτριες του ΔΣΕ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ  ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ  ΤΟΥ  ΔΣΕ

          Ο  ΔΣΕ  ήταν ένας επαναστατικός κομουνιστικός στρατός, πολύ περισσότερο ελεγχόμενος από το ΚΚΕ απ΄ ότι ο ΕΛΑΣ . Η λειτουργία και δράση του βρισκόταν κάτω από τον αυστηρό έλεγχο της ηγεσίας του ΚΚΕ και των ανωτέρων κομματικών οργάνων, δηλαδή του Γενικού Γραμματέα  Νίκου Ζαχαριάδη και του Πολιτικού Γραφείου.  Παρά την μετατροπή του ΔΣΕ  σε τακτικό στρατό με Γενικό Αρχηγείο, οργανωμένο σε Επιτελικά Γραφεία  και Διοικήσεις- Διευθύνσεις, με Μεραρχίες, Ταξιαρχίες, Τάγματα, Λόχους, Διμοιρίες και Ομάδες,το Πολιτικό Γραφείο με κριτήρια όχι αποκλειστικά στρατιωτικά, αλλά ιδεολογικό-πολιτικά αξιολογούσε τα γεγονότα και αποφάσιζε για όλα τα θέματα (Οργάνωση, Σχεδίαση, Επιχειρήσεις, Διοικητική Μέριμνα κ.ά.).
          Η ιδιότητα του μέλους του κόμματος εξασφάλιζε καλύτερες προοπτικές στην εξέλιξη του μαχητού μέσα στο ΔΣΕ. Όλοι οι Αξιωματικοί του ΔΣΕ ήταν μέλη του κόμματος γιατί μόνο έτσι θα είχαν μια επιτυχή στρατιωτική σταδιοδρομία. Επίσης τα κομματικά στελέχη απολάμβαναν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης ,διατροφής, ένδυσης και υγειονομικής περίθαλψης. Αποτέλεσμα της κυριαρχίας του κόμματος στο ΔΣΕ  υπήρξε η καθιέρωση του Πολιτικού Επιτρόπου και του Ειδικού Επαγρυπνητού. Οι δύο αυτοί θεσμοί εξέφραζαν την υπεροχή του πολιτικού στοιχείου πάνω στο στρατιωτικό, κατά το πρότυπο του Κόκκινου  Στρατού.  Η σύγκρουση όμως αρμοδιοτήτων αποτελούσε μια συχνή, αν και όχι τη μοναδική, αιτία των Πολιτικών Επιτρόπων και των Στρατιωτικών  Διοικητών.
          Τέλος εκτός από τις θεσμικές και νομιμοποιημένες ιεραρχίες στον ΔΣΕ  επικρατούσε  έντονα η ισχύς και η πυκνότητα των πελατειακών δικτύων. Οι  προστατευόμενοι  είτε της ηγεσίας του κόμματος, είτε των Διοικήσεων των Μονάδων του ΔΣΕ  απολάμβαναν περισσότερα προνόμια και βρίσκονταν περισσότερο στο απυρόβλητο. Τα δίκτυα εκτείνονταν μέχρι και του κατώτερου μαχητού και στηρίζονταν σε κομματικούς, συγγενικούς, γεωγραφικούς και άλλους δεσμούς.
*Ο Στρατός πλήττει θέσεις του ΔΣΕ στη μάχη της Κόνιτσας.

ΤΟ  ΑΞΙΟΜΑΧΟ  ΤΟΥ  ΔΣΕ

          Ο ΔΣΕ, ως αντάρτικο, χαρακτηρίζεται από μία αξιοπρόσεκτη ευελιξία για τον τρόπο οργάνωσης και δράσης του. Παρά τις γνωστές διαφωνίες και αντιπαλότητες της ηγεσίας του για τον τύπο οργάνωσης και δράσης του ποια επιλογή ήταν η σωστή, τακτικός στρατός ή αντάρτικο, ο ΔΣΕ συνδύασε τόσο χρονικά όσο και γεωγραφικά  και τους δύο τύπους ένοπλης οργάνωσης και δράσης. Έτσι ο ΔΣΕ σε άλλες περιοχές επιχειρούσε ως αντάρτικο, στηριζόμενος στην κίνηση, στη χρησιμοποίηση του εδάφους, στις νωπές πληροφορίες από αριστερούς κατοίκους για την παρουσία στην περιοχή τμημάτων του Ελληνικού Στρατού, χρησιμοποιώντας μικρές δυνάμεις και αποφεύγοντας την εμπλοκή, προκειμένου να στρατολογήσει μαχητές και να εξοικονομήσει εφόδια και υλικά για τη συντήρησή του, ενώ σε άλλες περιοχές επιχειρούσε ως τακτικός στρατός, με υπεροχή δυνάμεων εν τόπω και χρόνω, προκειμένου να καταλάβει επιλεγμένους Αντικειμενικούς Σκοπούς, όπως επίθεση προς κατάληψη πόλεων π.χ. των Γρεβενών, του Μετσόβου, της Κόνιτσας και άλλων πόλεων.
          Ο ΔΣΕ ήταν απαλλαγμένος από στατικές αποστολές, όπως προστασία άμαχου πληθυσμού και ασφάλεια έργων υποδομής (Οδικές αρτηρίες, γέφυρες, σιδηροδρομικές γραμμές κ.ά.),γεγονός το οποίο του επέτρεπε να μην διασκορπίζει τα τμήματά του και να προσβάλει με υπεροχή δυνάμεων εν τόπω και χρόνω συγκεκριμένους στόχους. Αναμφίβολα τα πολεμικά του μέσα ήταν μικρότερης ποσότητας και χειρότερης ποιότητας με τα αντίστοιχα του Ελληνικού Στρατού. Σοβαρό πρόβλημα η έλλειψη τυποποίησης του χρησιμοποιούμενου οπλισμού και πυρομαχικών και η παντελής έλλειψη αρμάτων και πολεμικών αεροσκαφών.
          Απέφευγε κατά βάση την αντιπαράθεση με τις Μονάδες του Ελληνικού Στρατού και επιδίωκε την προσβολή των δυνάμεων Χωροφυλακής και των τοπικών τμημάτων ασφαλείας (ΜΑΥ, Εθνοφρουρά),πόλεων και χωριών, προκειμένου να διαλύσει τον παραγωγικό ιστό των περιοχών, που ήταν υπό τον έλεγχο του κράτους, καταστρέφοντας έργα υποδομής, πυρπολώντας εργοστάσια, δημόσια κτίρια, τράπεζες, ακόμα και κατοικίες.
          Από τον Μάρτιο του 1947, μετά την κήρυξη του Δόγματος Τρούμαν και την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ από τους Αμερικανούς και την άμεση εμπλοκή τους στην Ελλάδα, ο Εμφύλιος Πόλεμος έδειχνε να έχει προαποφασισμένο τέλος. Μετά δε το 1948 η Ελληνική Κυβέρνηση είχε αποφασίσει την αποφυγή κάθε συμβιβασμού με το ΚΚΕ, που θα το καθιστούσε εκ νέου πολιτικά ενεργό και με απώτερο σκοπό την πλήρη εξόντωσή του.
 *Ο Ζαχαριάδης με αντάρτες στο Γράμμο.

ΑΠΩΛΕΙΕΣ- ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΕΙΣ

          Ο συνολικός αριθμός απωλειών του ΔΣΕ δεν έχει πλήρως αποσαφηνιστεί. Είναι γεγονός ότι στις περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας, στις οποίες δεν υπήρχαν οδοί διαφυγής προς τις όμορες χώρες, οι απώλειες ήταν ιδιαίτερα υψηλές. Όποιο ποσοστό απωλειών και να δεχθούμε, είτε αυτό ανέρχεται στα 2/3,είτε στα 4/5,αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι με τέτοιο ποσοστό απωλειών, χωρίς αναπληρώσεις, κανένας στρατός δεν μπορεί να επιβιώσει για πολύ χρόνο.
          Η αδυναμία στρατολόγησης ανδρών και η αναζήτηση λύσης σε γυναίκες ,εφήβους ή ακόμα και παιδιά, που δεν είχαν υποστεί την παραμικρή στρατιωτική εκπαίδευση, αποτελούσαν αρνητικούς παράγοντες της μαχητικής ικανότητας των ανταρτικών τμημάτων και επηρέαζαν την αποτελεσματικότητά των στο πεδίο της μάχης. Η επιτακτική ανάγκη σε μάχιμους οδηγούσε στην συστηματική χρησιμοποίηση ακόμα και των τραυματιών, πριν να έχουν ανανήψει.
*Νεκροί ένθεν κακείθεν... Στιγμιότυπο από κηδεία στρατιώτη του τακτικού στρατού

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΊ- ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ

          Από πλευράς εκπαίδευσης και εμπειρίας η πλειονότητα των Αξιωματικών και Μονίμων Υπαξιωματικών του ΔΣΕ υστερούσε σε σχέση με αυτούς του Ελληνικού Στρατού. Αρκετοί Αξιωματικοί του ΔΣΕ ήταν απόφοιτοι της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων ή Σχολών Εφέδρων και είχαν εμπειρία από την συμμετοχή τους στον Ελληνο-Ιταλικό Πόλεμο ή στις τάξεις του ΕΛΑΣ. Όλοι αυτοί όμως αποτελούσαν μικρή μειοψηφία στο σύνολο των βαθμοφόρων του ΔΣΕ. Ιδιαίτερη έλλειψη παρουσιάστηκε σε Επιτελείς Αξιωματικούς.
          Προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ο ΔΣΕ ίδρυσε Σχολή Αξιωματικών στο Μπούλκες, αλλά  και στο Βίτσι και στον Γράμμο. Η εκπαίδευση απέβλεπε στην κατάρτιση και μόρφωση του Αξιωματικού, τόσο στον στρατιωτικό τομέα, όσο και στον πολιτικό. Σημαντικό πρόβλημα με τους Αξιωματικούς και Μονίμους Υπαξιωματικούς αποτελούσε το πολύ νεαρό της ηλικίας τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ- ΕΝΔΥΣΗ- ΑΝΑΠΑΥΣΗ

          Η τρομακτική πείνα από την οποία υπέφεραν τα τμήματα του ΔΣΕ είχε ως αποτέλεσμα να στερούνται οι μαχητές για μέρες και βδομάδες του ψωμιού. Η ένδυση με πολλά προβλήματα, ενώ πολλοί αντάρτες αντί για άρβυλα, κατάλληλα για κινήσεις στα βουνά, φορούσαν τσαρούχια, που τα έκαναν μόνοι τους. Η έλλειψη διατροφής προκαλούσε προβλήματα στην μαχητική ικανότητα των μαχητών, ακόμα και στη στρατολόγηση. Μέσα σ' αυτές τις ελλείψεις πολλά τμήματα είχαν επιδοθεί στο πλιάτσικο, στη ληστεία , σε εκβιασμούς, σε απαγωγές, ακόμα και σε εκτελέσεις αγροτών για την προμήθεια των αναγκαίων ειδών διατροφής και ένδυσης. Έτσι εκατοντάδες χωριά και πόλεις λεηλατήθηκαν και σπίτια άδειασαν από είδη διατροφής και ένδυσης.
          Η ανάπαυση των μαχητών του ΔΣΕ ανύπαρκτη. Οι μαχητές αναπαύονταν, όταν οι επιχειρήσεις ήταν σε ύφεση και περισσότερο στους χειμερινούς μήνες ,κατά την  διάρκεια των οποίων, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών οι επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού περιορίζονταν.
*Εφημερίδα του συνεργαζόμενου με το ΚΚΕ, Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας, που αναγγέλλει το σχηματισμό κυβέρνησης στο Γράμμο. (Αρχεία ΑΣΚΙ).


ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ  ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ-  ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

          Η αποτελεσματική αντιμετώπιση των τραυματιών συνιστούσε ένα ακόμη δυσεπίλυτο πρόβλημα για τους αντάρτες. Στην πρώτη φάση της συγκρότησης του ΔΣΕ η υγειονομική υπηρεσία ήταν σε πρωτόγονο επίπεδο, λόγω της τρομακτικής  έλλειψης σε γιατρούς, νοσοκόμους- ες  και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Λόγω αυτών των ελλείψεων σημαντικό μέρος των τραυματιών, κυρίως των μονάδων της Βόρειας Ελλάδας, διακομίζονταν στις Λαϊκές Δημοκρατίες, όπου είχαν οργανωθεί και λειτουργούσαν νοσοκομεία για την περίθαλψη των τραυματιών. Για την αντιμετώπιση του  προβλήματος ο ΔΣΕ συγκρότησε δικά του νοσοκομεία στον Γράμμο και στο Βίτσι . Για τα ανταρτικά τμήματα της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας, εξ αιτίας της απόστασης και της έλλειψης πόρων, η περίθαλψη  ήταν ακόμα περισσότερο προβληματική. Σπηλιές, μοναστήρια και εγκαταλελειμμένα σπίτια μετατρέπονταν σε νοσοκομεία. Τέλος ιδιαίτερο πρόβλημα δημιουργούσαν οι ασθένειες ,που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Η πνευμονία, η φυματίωση ταλαιπωρούσαν έντονα τους αντάρτες , ενώ παρατηρήθηκαν και σοβαρές μεταδοτικές ασθένειες, όπως ο τύφος.
          Στα πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου η ψυχολογία των μαχητών, ιδιαίτερα των εθελοντών, πρέπει να ήταν σε υψηλό  επίπεδο, γιατί πίστευαν στην τελική νίκη. Η παράταση όμως του πολέμου ,οι απελπιστικές συνθήκες διαβίωσης, οι κακουχίες , οι συνεχείς ήττες και η βίαιη στρατολόγηση μεγάλου αριθμού μαχητών επηρέαζαν το ηθικό τους, με συνέπεια ,εκτός των άλλων, και την αύξηση των αυτομολιών και των λιποταξιών.

ΛΙΠΟΤΑΞΙΕΣ

          Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΣΕ κατά το έτος 1947 στη Δυτική Μακεδονία ένας στους πέντε μαχητές λιποτάκτησε. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις ο αριθμός των λιποταξιών έλαβε χαρακτήρα μαζικής φυγής. Το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα έντονο με τους βίαια στρατολογημένους αντάρτες των οποίων η συμμετοχή στο ΔΣΕ  αντιμετωπιζόταν διαφορετικά από την Ελληνική Κυβέρνηση. Ο μεγάλος αριθμός των λιποταξιών επηρέασε δραματικά τη μαχητική ικανότητα του ΔΣΕ. Ελάττωσε σημαντικά τη δύναμη των ανταρτικών τμημάτων και αποτέλεσε σπουδαία πηγή πληροφοριών για τους αντάρτες στον Ελληνικό Στρατό. Το πρόβλημα απασχόλησε έντονα την ηγεσία του ΚΚΕ και προσπάθησε να το αντιμετωπίσει με διάφορους τρόπους και μέσα.
*Μαχήτριες του ΔΣΕ.

ΔΙΚΤΥΑ  ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ

          Η ανακάλυψη και εξόντωση φανταστικών ή πραγματικών δικτύων πρακτόρων εντός του ΔΣΕ του αντιπάλου αποτελούσε ιδιαίτερη μέριμνα του Γενικού Αρχηγείου και η πίεσή του προς αυτήν την κατεύθυνση στα μάχιμα τμήματα ήταν επιτακτική και συνεχής. Η καθιέρωση των πρακτικών κατάδοσης ανάμεσα στους μαχητές είχε ως επακόλουθο έναν μεγάλο αριθμό καταδόσεων. Εξαιτίας αυτών χιλιάδες αντάρτες θεωρήθηκαν ύποπτοι και ανακρίθηκαν από τις υπηρεσίες ασφαλείας. Πολλοί από αυτούς βασανίστηκαν απάνθρωπα, καταδικάστηκαν από ανταρτοδικεία, φυλακίστηκαν ή ακόμα και εκτελέστηκαν για πράξεις που δεν είχαν κάνει. Γνωστά σε όλες τις λεπτομέρειές των είναι τα γεγονότα στην 2η Μεραρχία (Ρούμελη) και 7η Μεραρχία (Ανατολική Μακεδονία και Θράκη) του ΔΣΕ, γιατί οι Διοικήσεις  των για να δικαιολογήσουν τις ήττες των απέδωσαν αυτές στην διείσδυση πρακτόρων στις γραμμές τους.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-  ΑΝΤΑΡΤΟΔΙΚΕΙΑ

          Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, με σχετικές διατάξεις, καθόρισε ποιες αξιόποινες στρατιωτικές πράξεις των μαχητών να τιμωρούνται ως κακουργήματα, όπως π.χ.  η λιποταξία, η εγκατάλειψη θέσης από την σκοπιά, η άρνηση εκτέλεσης διαταγής κ.ά.  Στον ΔΣΕ συνυπήρχαν δύο συστήματα απονομής δικαιοσύνης, ένα που προσδιορίζονταν από την στρατιωτική ιεραρχία και λογική  και ένα δεύτερο, που αναφέρονταν άμεσα στην κομματική νομιμότητα, όπως την ερμήνευαν κάθε φορά οι ηγέτες του κόμματος. Ανάμεσα στα δύο αυτά συστήματα η κυριαρχία του δευτέρου πάνω στο πρώτο θεωρούνταν αυτονόητη.
          Η κυριαρχία αυτή του κόμματος πάνω στους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης αποτυπώνονταν στη λειτουργία των ανταρτοδικείων. Πολλές δικαστικές αποφάσεις ήταν προειλημμένες από την κατά τόπους ή την κεντρική ηγεσία του κόμματος και του ΔΣΕ. Τα ανταρτοδικεία δεν είχαν παρά να υλοποιήσουν την θέληση της διοίκησης. Χωρίς ουσιαστικά πειστήρια ενοχής στελέχη, όπως ο Γ. Γιαννούλης, ο Γ. Γεωργιάδης, ο Β. Ραφτούδης κ.ά. εκτελέστηκαν για υποθετικές πράξεις ή υποτιθέμενες παραλείψεις τους.
*Αντάρτικη εφημερίδα της 10ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ (Αρχεία ΑΣΚΙ)


ΒΙΑΙΗ  ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑ

          Ο ΔΣΕ προσπάθησε να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι οι μαχητές του ήταν εθελοντές και παρέμειναν στις τάξεις του γιατί πίστευαν στην τελική νίκη. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για έναν στρατό που οι στρατολογημένοι, οι περισσότεροι βίαια, ήταν σαφώς περισσότεροι από όσους κατατάχτηκαν εθελοντικά. Η έλλειψη υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών στην ίδια την δράση του αντάρτικου επηρέαζε την στρατολόγηση. Αναμφίβολα η συστηματική στρατολόγηση γυναικών και νεαρών (αγοριών και κοριτσιών), ακόμα και παιδιών ηλικίας 14 ετών, υπονόμευσε την όποια ηθική νομιμοποίηση είχε ο ΔΣΕ στους τοπικούς πληθυσμούς.
          Παρά τη συστηματική προπαγάνδα του ΚΚΕ η στρατολόγηση νεαρών ηλικίας κάτω των 18 ετών ιδίως κοριτσιών καταδικάστηκε στη συλλογική συνείδηση της υπαίθρου της χώρας μας γιατί ως πράξη υπερέβαινε τα αποδεκτά όρια ηθικής ανοχής. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο ΔΣΕ ήταν η μέθοδος της στρατολογίας. Χαρακτηρίστηκε ως άτακτη χρονικά και γεωγραφικά χωρίς την καθιέρωση ορισμένων παραμέτρων π.χ. η ηλικία, η πρόσκληση σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, η φροντίδα για κάποιες ειδικές κατηγορίες κ.α.
          Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι στρατολογημένοι αντάρτες και αντάρτισσες του ΔΣΕ έμοιαζαν περισσότερο με στρατό αιχμαλώτων, παρά με τακτικό στρατό.

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  ΣΤΡΑΤΟΥ

          Σε αρχικό στάδιο του ΔΣΕ, λόγω της μικρής δύναμής του, οι αιχμάλωτοι στρατιώτες μετά από κάποια διαφώτιση για το δίκαιο του ένοπλου αγώνα που δέχονταν, είχαν δικαίωμα επιλογής να καταταχθούν στον ΔΣΕ ή να μείνουν ελεύθεροι. Αργότερα άλλαξε η στάση και συμπεριφορά του ΔΣΕ στους αιχμαλώτους στρατιώτες. Πολλοί από αυτούς, που δεν εντάχθηκαν στον ΔΣΕ, μεταφέρθηκαν ως αιχμάλωτοι στις ανατολικές χώρες και ταλαιπωρήθηκαν αρκετά ή εκτελέστηκαν. Στον Τσαμαντά της Μουργκάνας  Ηπείρου στις 5 Μαρτίου 1948 εκτελέστηκαν περίπου 120 από τους 180 αιχμαλώτους Αξιωματικούς και στρατιώτες του 611 Τάγματος Πεζικού. Η εκτέλεση έγινε επειδή αρνήθηκαν να προσχωρήσουν στον ΔΣΕ.
*Από το ημερολόγιο του 611 Τάγματος Πεζικού, τέσσερις μέρες μετά τις δραματικές μάχες...

          Διαφορετικός ήταν ο χειρισμός των αιχμαλώτων Μονίμων Αξιωματικών-Υπαξιωματικών, ανδρών της Χωροφυλακής και των τοπικών τμημάτων ασφαλείας (ΜΑΥ, Εθνοφρουρά).Στα αρχεία του Εμφυλίου Πολέμου της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού καταγράφονται εκτελέσεις εν ψυχρώ όπως:
          *Την 25η Δεκεμβρίου 1946 στο χωριό Φλαμπουράρι της Ηπείρου αιχμαλωτίζονται από τους αντάρτες του ΔΣΕ ο Ανθυπομοίραρχος Μούρκας Βασίλειος και 10 χωροφύλακες και σφαγιάζονται.
          *Την 30ην Δεκεμβρίου 1946 κατά την επίθεση εναντίον της Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Υπάτης αιχμαλωτίζονται 9 χωροφύλακες και εκτελούνται επί τόπου.
          *Την 27ην Ιουνίου 1947 αιχμαλωτίζονται  6 άνδρες της Μονάδας Ασφαλείας Υπαίθρου και εκτελούνται  επί τόπου.
          *Την 05.00 ώρα της 19ης Ιουνίου 1949 στο Σημείο Στηρίγματος Ογκραντένα Μπέλες αιχμαλωτίζεται από αντάρτες ο Λοχαγός Περιστεράκης και εκτελείται επί τόπου.

ΔΙΑΦΟΡΑ

          Το παιδομάζωμα, που εφάρμοσε το ΚΚΕ, υπήρξε μία πρωτόγνωρη εμπειρία, που έζησε η ύπαιθρος της χώρας. Η επιχειρηματολογία  ότι στόχος της επιχείρησης υπήρξε η σωτηρία των παιδιών από τα δεινά του πολέμου και οι γονείς τους τα παρέδωσαν εθελοντικά δεν είναι απολύτως ορθή. Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι ήταν ένα είδος ομηρίας για τους μαχητές του ΔΣΕ, γιατί πολλά παιδιά είχαν γονείς ή αδέλφια στο αντάρτικο. Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις αναγκαστικής παράδοσης των παιδιών.
          Η συνύπαρξη των δύο φύλων  στον ΔΣΕ παρουσίασε ιδιαίτερα προβλήματα στην συμπεριφορά των ανδρών προς τις γυναίκες. Οι προσωπικές ανάγκες των γυναικών και η όποια σεξουαλική εκμετάλλευσή των αποτέλεσε σοβαρό θέμα, που απασχόλησε την ηγεσία του ΚΚΕ, χωρίς όμως να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά από την λήψη των διαφόρων μέτρων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

          Από τα παραπάνω και άλλα στοιχεία αναδεικνύεται μια βαθύτατη ανθρώπινη τραγωδία νέων κυρίως ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, που κατά βάση στρατολογήθηκαν βίαια και υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν κάτω από μια ηγεσία που δεν εμπιστεύονταν, σε έναν πόλεμο που δεν πίστευαν και τον οποίον δεν μπορούσαν να κερδίσουν. Οι εξελίξεις των ετών 1946-1949 αποκαλύπτουν την ιστορία μιας κομματικής ηγεσίας η οποία είχε τυφλωθεί από το όραμά της για την κατάληψη της εξουσίας. Δυστυχώς η αριστερά μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει την αυτοκριτική της για τον Εμφύλιο Πόλεμο και θεωρεί αναγκαίους και επικούς τους αγώνες του Δημοκρατικού Στρατού.

Κωνσταντίνος  Πατιαλιάκας  Αντιστράτηγος ε.α



Πηγές :
*Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας,   Νίκου Μαραντζίδη
 *Αρχεία Εμφυλίου Πολέμου, της Διεύθυνσης  Ιστορίας Στρατού
 *Εμφύλιος Πόλεμος, της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού
για τα έτη 1946 - 1949

49 σχόλια:

  1. Pinelopi Gkouma
    Μεγάλες Αλήθειες !!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Fotini Sunny
    Πολύ διαφωτιστικό το άρθρο και ενδιαφέρον. Παρουσιάζεις μια τραγωδία - ιστορικό έπος μιας εποχής που η Ελλάδα δεν μπορούσε να ορίσει την τύχη της. Οι μεγάλες δυνάμεις μας έσυραν στον αδελφοκτόνο πόλεμο και κατέστρεψαν μια γενιά Ελλήνων. Καλά θα είναι να ξέρουμε όλοι τα γεγονότα εκείνης της εποχής για να καταλάβουμε ότι ζούμε παρόμοια γεγονότα και τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Giannis Atha
    Ένα αντίστοιχο άρθρο: http://ellhnikaxronika.com/.../1946-1949-%CE%B5%CE%BC%CF.../

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ἀπολλώνιος Ἀριάδνη
    Aκριβώς έτσι στρατολογούσαν τούς νέους, στη Δ. Μακεδονία. 'Εχω ακούσει ατελείωτες μαρτυρίες. Συνέβη επίσης στην οικογένειά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Καλησπέρα.Σε γενικές γραμμές αρκετά πληροφοριακό Παντελή μου. Πλην ο συγγραφέας δεν αναφέρεται σε σημαντικές παραμέτρους ή αναφέρεται μονόπλευρα. Π.χ σε όλα τα αίτια που έτρεψαν κατοίκους φτωχών χωριών ειδικά αλλά και πόλεων να καταταγούν στον ΔΣ, στο «παιδομάζωμα»και στο πως αντικρούεται, όπως και στο αντιπαιδομάζωμα της Φρειδερίκης.Στην απομάκρυνση των κατοίκων από τα χωριά τους από την Κυβέρνηση και τ΄αποτελέσματά της. Το θέμα είναι τεράστιο. Έχω τις απόψεις μου από καταγραφές μου στην ορεινή Φθιώτιδα κι΄Ευρυτανία από συζητήσεις με επιζώντες αντάρτες και συγγενείς. Κάποτε μπορούμε να τις κουβεντιάσουμε.. Κάποτε θα τις δημοσιεύσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν κανείς συγκεράσει τους ισχυρισμούς που εμφανίζονται και εδώ αυταπόδεικτοι και αξιωματικοί, μαζί με τα υπόλοιπα αποσπάσματα στοιχείων που επικαλείστε, τότε αναγκαστικά οδηγείται στο συμπέρασμα ότι:


    ...Το ΚΚΕ συγκρότησε τον ΔΣΕ, έναν σχεδόν “στρατό αιχμαλώτων”, με σκοπό ευθύς εξ αρχής την κατάληψη της εξουσίας. Ο στρατός αυτός αποτελείτο από ανθρώπους που στρατολογήθηκαν ακούσια σε ποσοστό πάνω από 50%, και συγκροτείτο από γυναίκες σε ποσοστό 30%, από ανηλίκους σε ποσοστό 20% και ενδεχομένως κατά το 75% από νέους έως 24 ετών. Αυτό το μείγμα βιαίως στρατολογηθέντων γυναικόπαιδων και Σλαβομακεδόνων (25% του ΔΣΕ), που δεν είχε ούτε παπούτσια να φορέσει (“αυτοσχέδια τσαρούχια”), εξοπλισμένο με οπλισμό ποιοτικά και ποσοτικά κατώτερο του Ελληνικού Στρατού, χωρίς ένδυση και τροφή (παρά μόνον από πλιάτσικα) και υποκείμενο σε κάθε είδους ταπεινώσεις (σεξουαλικές, ευνοιοκρατικές, δικαστικές κ.ά.), παρέμεινε στις τάξεις του ΔΣΕ σε ποσοστό 80% χωρίς να λιποτακτήσει, και διεκπεραίωσε (με τις όποιες ανανεώσεις του) ένα εγχείρημα που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια.


    Το παράλογο των παραπάνω ισχυρισμών, ισοδυναμεί κατά τη γνώμη μου, μονάχα με το παράλογο των επί δεκαετίες ισχυρισμών της Αριστεράς, ότι η κυβέρνηση Μεταξά κατάφερε να κερδίσει έναν πόλεμο εναντίον της Ιταλίας, τον οποίον επί της ουσίας ήθελε να χάσει (“Το Όχι το είπε ο λαός”).


    Κανένας πόλεμος, δίκαιος ή άδικος, δεν διεξάγεται επί τρία χρόνια, μονάχα από την “ηγεσία” και τα στελέχη ενός κόμματος, απέναντι σε έναν υπέρτερο τακτικό στρατό, που εκτός των τανκς και των αεροπλάνων που εξ αρχής διέθετε, στην τελευταία φάση του πολέμου χρειάστηκε να ενισχυθεί και με τα Ναπάλμ του Βαν Φλητ. Ούτε οι κυβερνήσεις των νικητών, απαγόρευαν επί 32 χρόνια σε 130.000 ανθρώπους να επιστρέψουν στην Ελλάδα, μονάχα από καπρίτσιο ή από λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Hellen Hatzikyriakoy
    Εξαιρετικό. Πολλά από τα γραφόμενα αν όχι όλα έχουν μεγάλες αλήθειες !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σύρος 5 Φεβρουαρίου 2015.Ώρα 12.00
    Κύριε Παπαδιονυσίου
    Στο σχόλιό σας για το παρόν κείμενο έχω να παραθέσω τα ακόλουθα:
    1. Πολλοί από τους κατοίκους των πτωχών χωριών,αγρότες κατά το πλείστον,κατετάγησαν εθελοντικά στον ΔΣΕ,γιατί πίστεψαν στα οράματα και κελεύσματα της ηγεσίας του ΚΚΕ για την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας και του σοσιαλιστικού παραδείσου.
    2.Πολλοί απο τους κατοίκους των χωριών,αλλά και των καταλαμβανόμενων από τους αντάρτες για λίγο χρόνο πόλεων,στρατολογήθηκαν βίαια και γιαυτό παραδίδονταν στον Ελληνικό Στρατό,όταν παρουσιάζονταν η ευκαιρία.
    3.Οι εργάτες των πόλεων δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της ηγεσίας του ΚΚΕ,στο βαθμό που επιθυμούσε,να πλαισιώσουν τις γραμμές του ΔΣΕ,γεγονός που κατακρίθηκε απ αυτήν.
    4.Υπήρχαν και παιδιά,που συγκεντρώθηκαν και μεταφέρθηκαν αναγκαστικά στις Λαϊκές Δημοκρατίες.Γιαυτό και μετά την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας έγιναν συζητήσεις για την επιστροφή στη χώρα μας των παιδιών,που αναγκαστικά είχαν μεταφερθεί στη χώρα αυτή.
    5.Απεναντίας τα παιδιά των παιδοπόλεων παραδόθηκαν εθελοντικά από τους γονείς τους,ώστε να απομακρυνθούν από τις περιοχές,στις οποίες μαίνονταν οι επιχειρήσεις.Με τη λήξη του πολέμου επέστρεψαν στους δικούς τους,χωρίς προβλήματα.
    6.Τα συμπεράσματα,στα οποία μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλήξει,συγκρίνοντας τη ζωή των παιδιών του παιδομαζώματος με εκείνη των παιδιών των παιδοπόλεων,είναι ευνόητα και πασιφανή,όπως η ίδια η ζωή το απέδειξε.Δεν χρειάζεται παραπέρα ανάλυση.
    7.Η Ελληνική Κυβέρνηση απομάκρυνε τους κατοίκους πολλών χωριών και συγκέντωσε αυτούς σε προσωρινούς καταυλισμούς,πλησίον των πόλεων,τους γνωστούς ανταρτόπληκτους,για λόγους ασφάλειας της ζωής των ιδίων,της αποφυγής βίαιης στρατολόγησης των και της αποστέρησης του ανεφοδιασμού του ΔΣΕ σε εφόδια και υλικά από επιτόπιους πόρους.
    Κωνστ.Πατιαλιάκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σύρος 5 Φεβρουαρίου 2015.Ώρα 14.30
    Κύριε Μακρίδη
    Στο σχόλιό σας για το παρόν κείμενο έχω να παραθέσω τα ακόλουθα:
    1.Οι αριθμοί,τα ποσοστά και τα άλλα στοιχεία για τον ΔΣΕ έχουν αντληθεί από αρχεία κρατικών υπηρεσιών της Ελλάδας,των Λαϊκών Δημοκρατιών,του ΟΗΕ,άλλων χωρών,από έγγραφα και τύπο του ΚΚΕ και του ΔΣΕ, από μαρτυρίες και απομνημονεύματα πρωταγωνιστών και των δύο πλευρών,από καταθέσεις αιχμαλωτισθέντων και παραδοθέντων κ.α.Οι διασωθείσες φωτογραφίες ανταρτών αποδεικνύουν την κατάσταση της ένδυσης και υπόδησης των.Οι όποιες πιθανές αποκλίσεις στους αριθμούς και στα ποσοστά δεν αναιρούν το συμπέρασμα ότι ο ΔΣΕ ήταν περισσότερο ανταρτικός παρά τακτικός στρατός.
    2.Ο Εμφύλιος Πόλεμος διήρκησε 3 και πλέον χρόνια γιατί:
    α.Ο Εμφύλιος Πόλεμος,που διεξήγαγε ο ΔΣΕ,ήταν ένας Ανορθόδοξος Πόλεμος,η πιο δύσκολη μορφή του σύγχρονου πολέμου,χωρίς συγκεκριμένο χώρο επιχειρήσεων και παραδεδειγμένες αρχές και μεθόδους.Όταν η ηγεσία του ΚΚΕ,παρά τη διαφωνία του Μάρκου Βαφειάδη,αποφάσισε να επιχειρήσει ως τακτικός στρατός απέναντι στον Ελληνικό Στρατό,στο Βίτσι και στον Γράμμο,η ήττα ήταν αναμενόμενη και αναπόφευκτη.Μην λησμονούμε την ήττα των πάνοπλων Αμερικανικών στρατευμάτων στο Βιετνάμ,μετά από πολυετή Ανορθόδοξο Πόλεμο,αλλά και ανάλογους πολέμους σε άλλες περιοχές της γης τον τελευταίο αιώνα.
    β.Η αντιμετώπιση του ΔΣΕ ανατέθηκε στον Ελληνικό Στρατό στο τέλος του 1946,την περίοδο που βρισκόταν στο στάδιο της αναδιοργάνωσης,της ανασυγκρότησης και του εξοπλισμού του ,μετά την απελευθέρωση της χώρας από τα Γερμανικά στρατεύματα.Ήταν ένας στρατός ανεκπαίδευτος στα αντικείμενα διεξαγωγής του Ανορθοδόξου Πολέμου,ενός καινούργιου πολέμου,τελείως διαφορετικού όλων των προηγούμενων.
    γ.Υπήρξαν καθυστερήσεις στην ανασυγκρότηση των Μονάδων του Ελληνικού Στρατού,βραδύτητα στη ροή της στρατιωτικής βοήθειας[Είδη οπλισμού,πυροβόλα,πυραμαχικά,μεταφορικά μέσα κ.α],μετά το Δόγμα Τρούμαν,αντιδράσεις των ΗΠΑ στην αύξηση της οροφής [δύναμης],θέματα Διοικητικής Μέριμνας κ.α
    δ.Παρουσιάστηκαν αρρυθμίες σφάλματα και παραλείψεις στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων από την τότε ηγεσία του Ελληνικού Στρατού,ιδίως το 1947 και 1948 καθώς και στον χώρο της Κυβέρνησης.
    ε.Οι εθελοντές αντάρτες κυρίως πίστεψαν στην τελική νίκη,που ευαγγελίζονταν η ηγεσία του ΚΚΕ.
    3.Ο αριθμός των λιποταξιών στους εθελοντές αντάρτες ήταν χαμηλός,γιατί λαμβάνονταν διάφορα μέτρα,ιδίως για εκείνους που ήταν ύποπτοι για λιποταξία,όπως απειλές,εκβιασμοί,παρακολουθήσεις κ.α.
    4.Η σύγκριση του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου του 1940 με τον Εμφύλιο Πόλεμο 1946-1949 είναι ατυχής.Ο Ελληνο-Ιταλικός Πόλεμος είχε την μορφή ενός τακτικού πολέμου με συγκεκριμένο Θέατρο Επιχειρήσεων, με παρατακτές δυνάμεις και πολεμικά μέσα,αρχές και μεθόδους,που δεν συναντώνται σε έναν Ανορθόδοξο Πόλεμο.
    5.Εάν ο Ι. Μεταξάς ήθελε να ηττηθεί η Ελλάδα στον Ελληνο-Ιταλικό Πόλεμο δεν θα την προετοίμαζε για πόλεμο[Προμήθεια οπλικών συστημάτων,πυρομαχικών,οχυρώσεις συνόρων,βελτιώσεις οδικού δικτύου για ανάγκες Επιστρατεύσεως και Διοικητικής Μέριμνας,αναθεώρηση Σχεδίων Επιχειρήσεων,Διοικητικής Μέριμνας και Επιστρατεύσεως κ.α],σε μια δύσκολη περίοδο για την χώρα από οικονομικής πλευράς.Η ανησυχία και η αγωνία του για την εξέλιξη του πολέμου αποτυπώνονται στο ημερολόγιό του.
    6.Ποιος είπε το ΟΧΙ στην Ιταλία το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940;
    α.Ο Παν.Κανελλόπουλος στο βιβλίο του Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου έγραψε γι αυτούς που έλεγαν ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς,αλλά ο Λαός:Ναι μεν το είπε ο Λαός,αλλά αφού το είχε πει ο Μεταξάς προηγουμένως.
    β.Ο Ιωαν.Βούλτεψης,αγωνιστής του ΕΛΑΣ,στο βιβλίο του Συναγωνιστής Ακέλας έγραψε ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Ζαχαριάδης,ούτε ο Λαός,το είπε ο άνθρωπος με τις πιτζάμες.
    Νομίζω ότι γεννιόψυχα και αντικειμενικά πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Ιωαν. Μεταξά ό,τι του ανήκει,τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
    Κωνστ.Πατιαλιάκασ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Nikos Paraskevas ΑΑΑΑΑΑΑ.. ΑΡΧΙΣΑΜΕΕΕΕΕ;;;;; ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΦΥΓΕ.... ΔΕΝΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ... ΤΟ ΠΑΡΩΝ.... ΓΡΑΨΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΩΡΑ... ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ... ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ..... ΕΑΝ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΩΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΟΤΙ Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιάννης Τζανίδης
    Ποναει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το παρόν υπάρχει στα δελτία ειδήσεων. Η ιστορία αφορά το παρελθόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αθανάσιος Μανουσάκης
    Ευχαριστώ πολύ κύριε Αθανασιάδη,για την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική ανάρτηση που αποδεικνύει το πραγματικό προσωπείο του λεγόμενου ΄΄ Δημοκρατικού στρατού ''.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Συμπέρασμα 1ο ε.α.! γιατί να ζητάμε αποζημιώσεις από τη Γερμανία, και όχι από το ΚΚΕ! και τα χρήματα να τα διαχειριστούν οι ιδιώτες τραπεζίτες των ΗΠΑ μαζί με τα ενεργειακά της Ελλάδας.
    Ειδικά τώρα που μας ενισχύουν και με 400 χιλιάδες έγγραφα για τις καταστροφές των Γερμανών, φορτώνοντας σ΄ αυτά και των δικών τους με τις ναπάλμ, για να μας ξεχρεώσουν κι από το ΔΝΤ τους!

    Συμπέρασμα 2ο ε.α.! στον Ελληνικό στρατό των Άγγλων και των ΗΠΑ του Μαρσαλ κατατάχθηκαν όλοι από δημοκρατικής ιδεολογικά ελεύθερης συνείδησης, κι από υπέρτερες ανθρωπιστικές αξίες όχι μόνο δε σκότωναν τους αιχμάλωτους αντάρτες ή δεν τους ἐστελναν στη πρώτη γραμμή κατά των πρώην συμπολεμιστών, παρά τους στέλνανε διακοπές σε νησιά να μαζεύουν αγριολούλουδα και θυμάρι.

    Συμπέρασμα 3ο ε.α στους καιρούς που ζούμε απαιτούνται Άδωνης και Μπασιάκοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αν και φαινομενικά προσπαθει να είναι ήπιο κείμενο πέφτει σε σωρεία αντιφάσεων στην προσπάθεια να παρυσιάσει το ΔΣΕ ως ένα συνοθυλευμα.

    1. Παραβλέπει τους δεκάδες χιλιάδες αγωνιστες στις φυλακές και τα ξερονήσια. Την τρομοκρατία ειδικά στις μεγάλες πολεις και την πρωτευουσα.

    2. Ως Ελληνικός Στρατός, ο ΔΣΕ στρατολογούσε νέους και νέες στρατευσιμους. Αν αυτό ορίζεται ώς "αναγκαστική" στρατολόγηση, το ίδιο είναι και η στρατολόγηση της κυβέρνησης της ΑΘήνας, που όπως ο συγγραφέας γράφει, είχε την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ και της Μ. Βρεττανίας, με πακτωλούς διαπιστωμένων χρημάτων. Κάτι που δεν απέδειξε για τις "Λαϊκές Δμοκρατίες" οι περισσότερες εκ των οποίων ιδρύθηκαν το 1948 και η βασικότερη από αυτες, η Γιουγκοσλαβία ήταν εχθρική προς το ΔΣΕ.
    3. Γιατί το κείμενο δεν έχει παραπομπές στο περιοδικό του ΔΣΕ, σε μελέτες για το ΔΣΕ πιό μετριοπαθείς από αυτες του Ματζαρίδη και του Επιτελείου; περιεργο...
    4. Ο ΔΣΕ ήταν ένας επαναστατικός στρατός. Στην πρώτη πρόταση κιολας ο συγγραφέας αυτοακυρωνεται "το ΚΚΕ διεκδικεί τον τρίτο γύρο για την εξουσία" - "η λευκή τρομοκρατία ωθεί τους ανταρτες στα βουνα". Υπήρχε ή δεν υπήρχε; δε μας λέει.

    Ας μη γράψω αλλο κείμενο. Αφήνο το συγγραφέα να το αναθεωρήσει επί τω βελτιστω...

    Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. 16 Απριλίου 2015. Ώρα 07.45
    Κύριε Δ,χωρίς ταυτότητα.
    Αλήθεια γιατί δεν αποκαλύπτετε τα στοιχεία σας;Δεν πιστεύω να φοβάσθε σήμερα που η Δημοκρατία,παρά τα προβλήματά της είναι παρούσα.Στα ερωτήματα του σχολίου σας έχω να παραθέσω με όση αντικειμενικότητα μπορώ τα ακόλουθα:
    1.Ο τίτλος του θέματος,όπως διαβάσατε,ήταν μια κριτική επισκόπηση της συγκρότησης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και όχι οι φυλακίσεις και οι εκτοπίσεις.Ασφαλώς και τα περιοριστικά της ελευθερίας μέτρα σε ένα Δημοκρατικό κράτος είναι καταδικαστέα.Πιστεύετε όμως ότι την περίοδο εκείνη η Δημοκρατία λειτουργούσε,όπως προβλέπεται;Ίσως σας διαφεύγει ότι το ΚΚΕ είχε στείλει τότε το Δημοκρατικό Πολίτευμα της Πατρίδας μας στο εκτελεστικό απόσπασμα,όπως και ο ίδιος ο Στάλιν παραδέχθηκε ότι η αποχή του ΚΚΕ από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου του 1946 ήταν μια μεγάλη ανοησία.
    2.Ο Ελληνικός Στρατός στρατολογούσε μόνο ενήλικους άνδρες,όπως προβλεπόταν απο τον περί Στρατολογίας νόμο.Απεναντίας το ΚΚΕ στρατολογούσε και με τη βία,ακόμα και ανήλικους και μάλιστα κοπέλες.Χωρίς καμιά βασική εκπαίδευση έστελνε τους ανηλίκους στη πρώτη γραμμή για να σκοτωθούν,ενώ οι αρεστοί του κόμματος υπηρετούσαν στα μετόπισθεν σε θέσεις επιμελητείας.Στους ανηλίκους που σκοτώθηκαν στη πρώτη γραμμή συγκαταλέγεται και ο αδελφός της εντεταγμένης στο ΔΣΕ με δράση Μαργαρίτας Λαζαρίδου.Ασφαλώς θα έχετε διαβάσει ή ακούσει ότι κατά την κατάληψη της Νάουσας,της Καρδίτσας,του Καρπενησίου,αλλά και άλλων πόλεων και χωριών,έγιναν βίαιες και μεγάλης έκτασης στρατολογήσεις ανήλικων και των δύο φύλων.
    3.Η Κυβέρνηση της Ελλάδας και όχι των Αθηνών,όπως κακώς γράφετε,στα κρίσιμα εκείνα χρόνια ήταν πολυκομματική,με την συμμετοχή όλων των κομμάτων.Δεν ήταν στρατολογημένη από την Βρετανία ή τις ΗΠΑ,αλλά η Ελλάδα έδινε τον υπερ πάντων αγώνα για τη Δημοκρατία,την ελευθερία και την επιβίωση της,προκειμένου να μην αποσπασθεί η Μακεδονία και η Θράκη και να αποφευχθεί η πρόσδεσή της στον σοσιαλιστικό παράδεισο,τον οποίο τόσο έντεχνα επαγγέλλονταν το ΚΚΕ.Ευτυχώς η αδέκαστη ιστορία διέψευσε πανηγυρικά τις προσδοκίες του. Κων.Πατιαλιάκας
    Συνεχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συνέχεια.
    4.Μετά την πτώση του κομουνισμού από τα αρχεία των Ανατολικών κρατών ήλθε στην επιφάνεια η κάθε μορφής υλική βοήθεια προς το ΚΚΕ,ασφαλώς μικρότερη εκείνης των ΗΠΑ.Μην σας διαφεύγει ο μεγάλος αριθμός ναρκών και εκρηκτικών υλικών,που χρησιμοποιούσε αφειδώς ο ΔΣΕ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.Ακόμα και σήμερα το προσωπικό του Τάγματος Εκκαθάρισης Ναρκών του Στρατού μας καταστρέφει νάρκες απο το Βίτσι,τον Γράμμο και άλλα βουνά και όρη.
    5. Η βοήθεια των γειτονικών χωρών[Αλβανια,Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία]σε θέματα εκπαίδευσης,Διοικητικής Μέριμνας,υγειονομικής υποστήριξης,ανάπαυσης κ.α καθώς και η χρησιμοποίηση από τον ΔΣΕ των εδαφών τους ως βάση εξόρμησης για τις επιχειρήσεις του και ως χώρος διαφυγής και διάσωσης του κατά την καταδίωξή των τμημάτων του από τον Ελληνικό Στρατό,υπήρξε σημαντικότατη και ανυπολόγιστη.
    6.Δεν γνωρίζετε ότι η Γιουγκοσλαβία υποστήριζε τον ένοπλο αγώνα του ΚΚΕ με κάθε τρόπο και μέσο;Ίσως να έχετε ακούσει για το Στρατόπεδο εκπαίδευσης των στελεχών του ΚΚΕ στο Μπούλκες.Ο Τίτο έκλεισε τα σύνορα με την Ελλάδα και απαγόρευσε κάθε παραβίασή των τον Ιούλιο του 1949,μετά την ρίξη του με τον Στάλιν,όταν πλέον η νίκη του Ελληνικού Στρατού ήταν βέβαιη πέραν κάθε αμφιβολίας.
    7.Τα αρχεία του Εμφυλίου Πολέμου της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού,από τα οποία αντλήθηκαν πολλά στοιχεία του κειμένου μου [Οκτώ Τόμοι]περιλαμβάνουν μόνο έγγραφα[εκθέσεις,διαταγές,αναφορές κ,α]τόσον του Ελληνικού Στρατού,όσον και του ΔΣΕ,χωρίς ανάλυση,αξιολόγηση και ερμηνεία.Εάν επιθυμείτε μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το Γενικό Επιτελείο Στρατού/Διεύθυνση Δημοσίων Σχέσεων.
    8.Δεν συμφωνώ με την άποψή σας ότι ο ΔΣΕ ήταν ένας Επαναστατικός Στρατός,γιατί εάν δικαολογήσω την γνώμη μου με επιχειρήματα θα σας στενοχωρήσω.Το θεωρώ περιττό να αναφέρω τις απόψεις για τον ΔΣΕ των Θ.Σοφούλη,Γ. Παπανδρέου,Π. Κανελλόπουλου και άλλων πολιτικών της εποχής εκείνης από όλους τους χώρους,γιατί θα σας απογοητεύσω.
    9.Η λευκή τρομοκρατία,σε αντίθεση με την μαύρη και εγκληματική του ΚΚΕ,κατα τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου,υπήρχε κατά τα έτη 1945-1946 σε έναν βαθμό,που το ΚΚΕ υπερέβαλε και επένδυσε.Θα ήθελα να μας πήτε την άποψή σας για τους λόγους,που προκάλεσαν τις αδικαιολόγητες και κατακριτέες σε μια ευνομούμενη πολιτεία διώξεις.Θα σας διευκολύνω με τα εγκλήματα του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής[Μελιγαλάς,Φενεός Κορινθίας,Κιλκίς και αλλού]και κατά τα γνωστά Δεκεμβριανά,τα οποία βεβαίως αδικαιολόγητα αποτέλεσαν την κύρια αιτία της όποιας τρομοκρατίας.
    10.Για τη δημοκρατικότητα κατ επίφαση του ΔΣΕ μπορείτε να πάρετε στοιχεία απο τα βιβλία Πόλεμος και Αίμα της Μαργαρίτας Λαζαρίδου,Η Αθέατη Πλευρά του Εμφυλίου Πολέμου του Γ.Γκαγκούλια,ιδεολόγων αγωνιστών του ΔΣΕ και Ευτυχώς Ηττηθήκαμε Σύντροφοι και Αναγκαστική Προσγείωση του Τάκη Λαζαρίδη,που καταδικασθηκε σε θάνατο στην υπόθεση Του Μπελογιάννη και δεν εκτελέσθηκε,ενώ και η όλη οικογένειά του είχε ανάλογες καταδίκες.
    Τέλος Κύριε Δ η ιστορία γράφεται με γεγονότα και πιστεύω όσα περιλαμβάνονται στο κείμενό μου στηρίζονται σ αυτά.Δεν επιτρέπεται παραχάραξη και διαστρέβλωση και μην περιμένετε βελτίωση κατά την γνώμη σας του κειμένου μου.Εγώ θα περιμένω από σας στοιχεία για αντίκρουση των περιεχομένων στο κείμενο καθώς και στοιχεία αυτού αντικρουόμενα,όπως ατεκμηρίωτα ισχυρίζεσθε.
    Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Dimitrios Karamitsos
    Εξαιρετικής ακρίβειας και πληρότητας το άρθρο. Τα αποτελεσματα του Εμφυλίου πολέμου σε νεκρούς ήταν τρομακτικά.
    Απο στοιχεία του ΓΕΣ.
    ΣΥΝΟΛΟ
    Στον Εθνικό Στρατό
    Νεκροί αξιωματικοί 651
    Νεκροί οπλίτες 7.789
    Στον αποκαλούμενο ΔΣΕ
    Νεκροί 38.421
    ( γράφω αποκαλούμενο δημοκρατικό στρατό γιατί κανένας στρατός δεν μπορεί να είναι δημοκρατικός. Για να λειτουργεί ένας στρατός και για να υφίσταται απαιτείται πειθαρχία και εκτέλεση εντολών των ανωτέρων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Παντελή καλημέρα, η πολύπλευρη προσέγγιση σου βοηθάει στην καλύτερη ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται για ένα θέμα που ακόμα διχάζει. Προχθές ανάρτησα τις θέσεις του ΚΚΕ για το ίδιο θέμα. Στόχος μου οι αποκατάσταση κάποιων αγωνιστών που στα μάτια και τη συνείδηση μεγάλης μερίδας του λαού έχουν θέση ηρώων. Άρα πρέπει να αναδειχτούν οι γενεσιουργές αιτίες του εμφυλίου και τι ακολούθησε μετά την ήττα του ΔΣΕ. Δεν το βλέπω το θέμα δογματικά, πάντα ανήκα στην Ανανεωτική Αριστερά, πρέπει όμως να ξεπεράσουμε τα σύνδρομα του Κρέοντα. Ή Αντιγόνη από την αρχαιότητα έδειξε το μεγαλείο της φυλής μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Παντελή καλημέρα, η πολύπλευρη προσέγγιση σου βοηθάει στην καλύτερη ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται για ένα θέμα που ακόμα διχάζει. Προχθες ανάρτησα τις θέσεις του ΚΚΕ για το ίδιο θέμα. Στόχος μου οι αποκατάσταση κάποιων αγωνιστών που στα μάτια και τη συνείδηση μεγάλης μερίδας του λαού εχουν θέση ηρώων. Άρα πρέπει να αναδειχτούν οι γενεσιουργες αιτίες του εμφυλίου και τι ακολούθησε μετά την ήττα του ΔΣΕ. Δεν το βλέπω το θέμα δογματικά, πάντα ανηκα στην Ανανεωτική Αριστερά, πρέπει όμως να ξεπεράσουμε τα σύνδρομα του Κρεοντα. Ή Αντιγονη από την αρχαιοτητα έδειξε το μεγαλείο της φυλής μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Είμαι τοπικιστης, αλλά αυτό μας ξεπερνάει. Εννοώ αγωνιστές του ΔΣΕ και όχι μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γιατί έχω γράψει πολλά για τον Εμφύλιο στον Έβρο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Σε παρακολουθώ ανελλιπώς. Εθνική συμφιλίωση σημαίνει και αποκατάσταση των ηττημένων. Ο Ζαχαριαδης π.χ. είναι στο ανάθεμα δεξιών και αριστερών, πρέπει;
    ου) και τα άτοπα του σταλινισμού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Προσωπικα θεωρώ τον Ζαχαριαδη μέγιστο υπεύθυνο. Πήρε στο λαιμό του χιλιάδες αριστερούς. Και από τον Έβρο θα ξεχωρίζω δύο θύματα του τον Γιωργη Γκαγκουλια και τον Βαγγελη Κασαπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Ο Γιωργος ήταν προσωπικός φίλος του πατέρα μου. Μετά τον επαναπατρισμό του, είχα την τύχη και τη χαρά να τον ακούσω για πολλές ώρες, δεν επέρριψε ευθύνες ποτέ ατομικά στον Ζαχαριαδη ούτε σου έδινε την εικόνα του θύματος. Ιδεολογος ήταν, υπεύθυνος άνθρωπος ήταν, ανώτατο στέλεχος του ΔΣΕ ήταν Είχα τις ίδιες απόψεις μαζί του για την Αριστερά. Για τον Κριτωνα έχω επίσης άποψη. Το θέμα είναι να μη σταθούμε με τους όρους σημερινής εποχής, αλλά διερευνώντας τι επικρατούσε τότε. Είναι εύκολο να τους χωρίσουμε σε καλούς και κακούς. Είναι λάθος, δεν βοηθάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Αν όμως θέλουμε να στείλουμε στο πυρ το εξωτερον το Ζαχαριαδη, από τους αντιπάλους του, δεν πρέπει επίσης να αναζητήσουμε ευθύνες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Kostas Patialiakas
    Τάκη ο Γ. Γκαγκούλιας ήταν θύμα της εγκληματικής πολιτικής του Ζαχαριάδη και της κλίκας του, όπως οι Γιαννούλης, Γεωργιάδης και άλλοι, που εκτελέστηκαν σαν τα σκυλιά στ΄αμπέλι. Δηλαδή για τα όσα υπέφερε ο Γκαγκούλιας δεν ευθύνονται ο Βλαντάς και οι άλλοι; Το Ζαχαριάδη οι ίδιοι οι σύντροφοί του τον τιμώρησαν για τα εγκλήματά του, μετά το θάνατο του πάτρωνά του Στάλιν. Στο ιστολόγιο του φίλου Παντελή θα διαβάσεις πολλά άρθρα ή κειμενα για το Ζαχαριάδη, αλλά και για τα εγκλήματα των ανταρτών στον Έβρο. Ακόμα και στο Σουφλί επιτέθηκαν στις7 Δεκεμβρίου 1947. Γιατί; Για να καταστρέψουν, να σκοτώσουν και να στρατολογήσουν. Η Ελλάδα σχεδόν σε όλους έδειξε μεγαλοσύνη και δέχθηκε τον επαναπατρισμό τους. Ε μην εξισώσουμε το ΚΚΕ με τα δημοκρατικά αστικά κόμματα της εποχής εκείνης. Ανταρσία κατά της Ελλάδας και όχι επανάσταση, όπως αρκετοί παραποιούν την αλήθεια των γεγονότων και της όλης ιστορίας. Οι όποιες διώξεις μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας δεν δικαιολογούσαν την ένοπλη ανταρσία του ΚΚΕ. Η ίδια η αποχή από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 από τον Στάλιν χαρακτηρίστηκε ως μεγάλη ανοησία του ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Δέν κατανοησατε το πνεύμα μου, ούτε του Γιωργου, δεν πειράζει, φτάσαμε σε αδιέξοδα, επειδή θα πέσουμε σε μισαλλοδοξα μονοπάτια εγώ σταματω εδώ. Να είστε καλά.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Υστεργραφο, και μη ξεχνάμε ότι από νεαρός αντιπαλευω τον Σταλινισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ο Γκαγκούλιας υπήρξε αξιοπρεπής, όπως και ο Κρίτωνας, έναντι του ΚΚΕ. Αλλά αν διαβάσεις τα βιβλία και των δυο και τα ανείπωτα βασανιστήρια που υπέστησαν με την επίβλεψη του Βλαντά, θα πρέπει να καταλήξεις στις ευθύνες κάποιου, που έκανε δύσκολη τη ζωή των συντρόφων του με τη φράση "Το όπλο παρά πόδα". Ο Ζαχαριάδης έφυγε. Η Αστυνομία ποιον κυνηγούσε εδώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Δεν ξέρω αν γνωρισες το Γιωργο, αν ζούσε, τα ίδια που ζητάω θα ζητούσε και εκείνος, είναι όμως θετικό το ότι αναγνωρίζεται η τιμιοτητα πολλών αγωνιστών. Δεν αρμόζει όμως η θυματοποιηση σε ήρωες. Βλανταδες και όχι μόνο υπήρχαν και θα υπάρχουν. Μου ανέφερε και πολλά περισσότερα που δεν γράφει, ίσως κάποτε η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ να τα φέρει στην επιφάνεια. Το ζητούμενο είναι οι ήρωες να πάρουν τη θέση που τους αρμόζει και τα τομάρια ένθεν και κειθεν να αποκαθιλωθουν. Και πίστεψε με ένθεν υπήρξαν πολλά παλιοτομαρα, που ηρωποιηθηκαν, μα πάρα πολλά παλιοτομαρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Andreas Makrides
    K. Τσακίρη, η συμφιλίωση αντιπάλων, προϋποθέτει σχεδόν πάντα έναν κοινό αποδιοπομπαίο τράγο. Αυτός κατά καιρούς αλλάζει: Οι εθνικόφρονες μπορούσαν να συγχωρήσουν τους πρώην "εαμοσλάβους" εχθρούς τους μονάχα ως "παραπλανηθέντες" και οι κομμουνιστές έσπευδαν να αναγνωρίσουν τον εθνικό στρατό ως "αμερικανικό". Αργότερα, μετά την εθνική τραγωδία της Κύπρου, οι δύο παρατάξεις ήρθαν πιο κοντά, και βρήκαν καταφύγιο στη φόρμουλα των "ξένων δυνάμεων που μας έβαλαν και σκοτωθήκαμε". Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, όταν πλέον και οι Δεξιοί αποδεσμεύτηκαν και μπορούσαν να εκδηλώσουν αντιαμερικανικά και φιλορωσικά αισθήματα, ο Ζαχαριάδης κόλλαγε τέλεια ως αποδιοπομπαίος, καθώς τον αποκήρυσσαν οι πάντες - μέχρι που το ΚΚΕ πριν μερικά χρόνια έκανε εκ νέου στροφή στον ζαχαριαδισμό και άρχισε να τον υπερασπίζεται.

    Η στρατηγική Ζαχαριάδη δεν είναι δυνατόν να κριθεί οριστικά από την Ιστορία, εάν δεν διευκρινιστεί το αν η αποχή από τις εκλογές του '46, η εκ νέου προσφυγή στα όπλα και η δημιουργία ξεχωριστής "κυβέρνησης των βουνών", υπήρξαν επιλογές του ίδιου του ΚΚΕ, έστω και λαθεμένες, ή συνειδητή προώθηση πολιτικών που είχαν εκπονηθεί από το ΚΚΣΕ, όπως ο ίδιος ο Ζαχαριάδης ισχυρίστηκε αργότερα.

    Κάτι τέτοιο κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται να διευκρινιστεί ποτέ.

    Τα υπόλοιπα είναι λίγο έως πολύ γνωστά και ο καθένας τα κρίνει ανάλογα με το πότε τοποθετεί το χρονικό σημείο έναρξής τους. Στο τέλος, η συζήτηση πάντα καταλήγει στο δίκαιο ή μη, της ύπαρξης ενός Κομμουνιστικού, (δηλαδή ανατρεπτικού του αστικού πολιτειακού συστήματος) Κόμματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Θανάσης Αλμπάντης
    Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης Πώς το ΚΚΕ αποκαθιστά κομματικά τον Ζαχαριάδη, αλλά όχι τον Βελουχιώτη (τον αποκατέστησε ηθικά, όχι κομματικά, δεν ήταν κομμουνιστής ο Άρης;), ενώ ταυτόχρονα δεν διαγράφει αυτούς που τον αποκαθήλωσαν (Φλωράκης κ.λπ.);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Το πνεύμα μου είναι εντελώς αντίθετο. Εξάλλου δεν είχα ποτέ σχέση με το ΚΚΕ και το σταλινισμό. Για αποκατάσταση των αγωνιστών μιλησα, για αποκατάσταση των ηρώων μιλησα, για αναγνώριση επανάστασης μιλησα. Τι θα κάνει το ΚΚΕ δικό του θέμα. Κάποτε πρέπει να προσπερναμε τις καταστάσεις που οδηγούν σε αγκυλωσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Θανάσης Αλμπάντης
    Δεν διαφωνώ με τα γραφόμενά σου. Άλλωστε, στον ίδιο χώρο ανήκουμε. Μιλώ για την υποκρισία του "Κ'ΚΕ (της ηγεσίας του) και τα άτοπα του σταλινισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Παντελή μου καλησπέρα..
    Είναι η δεύτερη φορά που ανεβάζεις αυτήν την έρευνα. Ισχύουν τα ερωτηματικά μου, αυτά της πρώτης. Αντιλαμβάνομαι ότι οι απαντήσεις του συγγραφέα είναι οι πλέον δυνατές με την πιθανή έλλειψη από μέρους του προσωπικού στοιχείου, αυτού της άμεσης επαφής με πρώην αντάρτες του Δ.Σ για το «γιατί και το πώς ;».
    Προσθέτω νέα ερωτηματικά μου:
    Ποια η αναλογία ενίσχυσης του Στρατού μας από Αμερικανούς κα Βρετανούς με αυτήν του Δ.Σ από το ανατολικό block και ειδικά σε είδος και ποιότητα. Υποθέτω υπάρχουν οικονομικά στοιχεία. Αληθεύουν τα περί δοκιμών των NAPALM;..
    Ποιες οι οικονομικές συνέπειες της εκκένωσης των χωριών;. Εγώ βίωσα από σε ηλικία 8- 9 χρόνων την καταστροφή κάθε υποδομής του δικού μου γενέθλιου τόπου, της εφαρμογής του Σχεδίου Μάρσαλ στην ορεινή Φθιώτιδα που σταδιακά έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί, όπως και όλα τα ανάλογα χωριά..
    Πόσοι οι εκτελεσθέντες οπλίτες του Δ.Σ από σκληρές αποφάσεις στρατοδικείων; Ειδικά, πολλές φορές χωρίς επαρκή αιτιολόγηση;..
    Υπήρξε ή όχι οικονομική συναλλαγή στην υιοθεσία παιδιών των ιδρυμάτων των «παιδοπόλεων», ειδικά από Αμερικανούς. Δεν διαφωνώ για τις υιοθεσίες από μια ανίκανη πατρίδα να κρατήσει όλα τα παιδιά της. Με ενοχλεί η συναλλαγή. Και σχετικά, επειδή έχω μείνει πίσω από το 2006 στην πληροφόρηση για την οργάνωση «Ρίζες»των υιοθετημένων και μεγάλων πλέον παιδιών στις Η.Π.Α. που αναζητούσαν τις ρίζες τους, υπάρχουν νεώτερα στοιχεία;


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Kostas Patialiakas
    Φίλε Τάκη για την αποκατάσταση των ηττημένων από πλευράς των κομμάτων εξουσίας, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, πολλά έχουν γίνει, μετά τη μεταπολίτευση, με τα οποία θα τρίζαν τα κόκαλα των πεσόντων, εάν ξαναέρχονταν στη ζωή και τα πληροφορούνταν. Από πλευράς ΚΚΕ, πλην ορισμένων στελεχών, έχεις αντιληφθεί έστω και ίχνη αυτοκριτικής και μεταμέλειας; Ο Τάσος Λαζαρίδης, περισσεύει κάθε αναφορά στους αγώνες του και στην πορεία του, στο βιβλίο του με τίτλο << Αναγκαστική Προσγείωση >> γράφει; << Αλήθεια πως να εξηγήσει κανείς την αντίληψη των παλαιών κομμουνιστών; Ακόμα και σήμερα, παρά τα όσα έχουν γίνει γνωστά μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, υπάρχουν παλαιοί κομμουνιστές, οι οποίοι δηλώνουν υπερήφανοι για την όλη τους δράση και στο ερώτημα τι θα έκαναν αν ήταν να ξαναρχίσουν τη ζωή τους, δηλώνουν απερίφραστα πως τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσαν και πάλι. Είναι σωστή μια τέτοια άποψη και θέση, όταν η αλήθεια έχει αποκαλυφθεί γυμνή και αποκρουστική; Κανένα ίχνος αυτοκριτικής και μεταμέλειας δεν υπάρχει στη συνείδησή των; >> Κάθε χρόνο στο τέλος του Αυγούστου η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού τελεί στα όρη Βίτσι και Γράμμος λιτό και απέριττο μνημόσυνο σε ένδειξη απότισης οφειλόμενου φόρου τιμής προς τους πεσόντας. Από τις εκδηλώσεις απουσιάζουν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές και οι εκδηλώσεις χαρακτηρίζονται ως μίσους και όχι ως μνήμης, όπως είναι στην πραγματικότητα. Απεναντίας οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ στη Μακρόνησο και στο Βίτσι ή Γράμμο είναι λαϊκες και δημοκρατικές, που εκθειάζουν τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς αγώνες του. Με τέτοια νοοτροπία του ΚΚΕ πρέπει να περάσουν άλλα 67 χρόνια για να υπάρξει ομόνοια και κοινός εορτασμός, γιατί οι πεσόντες ήταν Έλληνες και μόνο Έλληνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Θανάσης Αλμπάντης
    Μια απορία: Σίγουρα, οι γιορτές της Χρυσής Αυγής στο Γράμμο είναι είναι γιορτές μίσους. Όμως πριν καιρό είδα αφίσες του ΚΚΕ για την επέτειο ίδρυσης του ΔΣΕ και γιορτές. Δεν μου "έκαστε" κι αυτό καλά. Διακρίνω, ότι ιστορικοί, ένθεν-κακείθεν- ποσοτικοποιούν τον Εμφύλιο, δηλαδή, ποιος έκανε περισσότερες φρικαλεότητες. Πριν καιρό με διέγραψε αριστερός ιστορικός. Το κατέκρινα, επειδή επέχαιρε, ότι και οι δεξιοί της εποχής εκείνης πανηγύριζαν για την δολοφονία της Παπαδάκη. Θα σταματήσει καμιά φορά να αντιμετωπίζουμε τα θλιβερά αυτά γεγονότα, ως να μην αφορούσαν ανθρώπους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Kostas Patialiakas
    Φίλε Θανάση τις τελετές διοργανώνει η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού και από ότι πληροφορούμαι αποφεύγονται ακρότητες από τους διοργανωτές και ομιλητές συναδέλφους. Εάν τώρα βουλευτής της Χρυσής Αυγής εκμεταλλευθεί την κατάσταση, καταβάλλεται προσπάθεια να αντιμετωπισθεί το συμβάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Τελικά δεν αποφυγαμε τη μισαλλοδοξία. Ο στόχος δεν επετεύχθη. Πλήρης αποτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Φίλε Κωστα χρειάζεται πολύ δουλειά από όλους. Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Το πνεύμα μου είναι εντελώς αντίθετο. Εξάλλου δεν είχα ποτέ σχέση με το ΚΚΕ και το σταλινισμό. Για αποκατάσταση των αγωνιστών μιλησα, για αποκατάσταση των ηρώων μιλησα, για αναγνώριση επανάστασης μιλησα. Τι θα κάνει το ΚΚΕ δικό του θέμα. Κάποτε πρέπει να προσπερναμε τις καταστάσεις που οδηγούν σε αγκυλωσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Kostas Patialiakas
    Φίλε Τάκη για την αποκατάσταση των ηττημένων από πλευράς των κομμάτων εξουσίας, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, πολλά έχουν γίνει, μετά τη μεταπολίτευση, με τα οποία θα τρίζαν τα κόκαλα των πεσόντων, εάν ξαναέρχονταν στη ζωή και τα πληροφορούνταν. Από πλευράς ΚΚΕ, πλην ορισμένων στελεχών, έχεις αντιληφθεί έστω και ίχνη αυτοκριτικής και μεταμέλειας; Ο Τάσος Λαζαρίδης, περισσεύει κάθε αναφορά στους αγώνες του και στην πορεία του, στο βιβλίο του με τίτλο << Αναγκαστική Προσγείωση >> γράφει; << Αλήθεια πως να εξηγήσει κανείς την αντίληψη των παλαιών κομμουνιστών; Ακόμα και σήμερα, παρά τα όσα έχουν γίνει γνωστά μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, υπάρχουν παλαιοί κομμουνιστές, οι οποίοι δηλώνουν υπερήφανοι για την όλη τους δράση και στο ερώτημα τι θα έκαναν αν ήταν να ξαναρχίσουν τη ζωή τους, δηλώνουν απερίφραστα πως τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσαν και πάλι. Είναι σωστή μια τέτοια άποψη και θέση, όταν η αλήθεια έχει αποκαλυφθεί γυμνή και αποκρουστική; Κανένα ίχνος αυτοκριτικής και μεταμέλειας δεν υπάρχει στη συνείδησή των; >> Κάθε χρόνο στο τέλος του Αυγούστου η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού τελεί στα όρη Βίτσι και Γράμμος λιτό και απέριττο μνημόσυνο σε ένδειξη απότισης οφειλόμενου φόρου τιμής προς τους πεσόντας. Από τις εκδηλώσεις απουσιάζουν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές και οι εκδηλώσεις χαρακτηρίζονται ως μίσους και όχι ως μνήμης, όπως είναι στην πραγματικότητα. Απεναντίας οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ στη Μακρόνησο και στο Βίτσι ή Γράμμο είναι λαϊκες και δημοκρατικές, που εκθειάζουν τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς αγώνες του. Με τέτοια νοοτροπία του ΚΚΕ πρέπει να περάσουν άλλα 67 χρόνια για να υπάρξει ομόνοια και κοινός εορτασμός, γιατί οι πεσόντες ήταν Έλληνες και μόνο Έλληνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Θανάσης Αλμπάντης
    Μια απορία: Σίγουρα, οι γιορτές της Χρυσής Αυγής στο Γράμμο είναι είναι γιορτές μίσους. Όμως πριν καιρό είδα αφίσες του ΚΚΕ για την επέτειο ίδρυσης του ΔΣΕ και γιορτές. Δεν μου "έκαστε" κι αυτό καλά. Διακρίνω, ότι ιστορικοί, ένθεν-κακείθεν- ποσοτικοποιούν τον Εμφύλιο, δηλαδή, ποιος έκανε περισσότερες φρικαλεότητες. Πριν καιρό με διέγραψε αριστερός ιστορικός. Το κατέκρινα, επειδή επέχαιρε, ότι και οι δεξιοί της εποχής εκείνης πανηγύριζαν για την δολοφονία της Παπαδάκη. Θα σταματήσει καμιά φορά να αντιμετωπίζουμε τα θλιβερά αυτά γεγονότα, ως να μην αφορούσαν ανθρώπους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Kostas Patialiakas
    Φίλε Θανάση τις τελετές διοργανώνει η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού και από ότι πληροφορούμαι αποφεύγονται ακρότητες από τους διοργανωτές και ομιλητές συναδέλφους. Εάν τώρα βουλευτής της Χρυσής Αυγής εκμεταλλευθεί την κατάσταση, καταβάλλεται προσπάθεια να αντιμετωπισθεί το συμβάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Andreas Makrides
    Κύριε Αλμπάντη, με την επιλογή του ΚΚΕ να ξεκινήσει μια πολιτική λατρεία του ΔΣΕ, προσωπικά διαφωνώ κάθετα και για πολλούς λόγους. Θα έλεγα ωστόσο, πως ένα κόμμα που δεν τελεί θρησκευτικά μνημόσυνα λόγω ιδεολογίας, δικαιούται τουλάχιστον να κλάψει τους νεκρούς του πολιτικά.

    Δεν ξέρω εάν οι εορτές στο Γράμμο διοργανώνονται από την Ένωση Αποστράτων Στρατού ή όχι, όπως μας ενημερώνει ο φίλτατος κ. Παταλιάκας. Αυτό που βλέπουμε πάντως, είναι εορτές μίσους με τους χρυσαυγίτες στην πρωτοκαθεδρία και τον Γκαίμπελς του "Λαϊκού Συνδέσμου", Χρήστο Παππά, να βγάζει δεκάλεπτη ομιλία έμπροσθεν του τοπικού Δεσπότη και άλλων παραγόντων, χωρίς κανείς να του γυρίσει την πλάτη, χωρίς κανείς να του πάρει το μικρόφωνο, χωρίς κανείς να του διαμηνύσει έστω δημόσια πως δεν τον θέλει στο πλάι του.

    Οι κινητοποιήσεις της Χρυσής Αυγής, δεν είναι απλώς "γιορτές μίσους". Πρόκειται για συστηματική προσπάθεια των χιτλερικών να εμφανιστούν ως οι γνήσιοι απογόνοι των νικητών του Εμφυλίου. Οι χρυσαυγίτες μάλιστα, δεν περιορίζονται στον Εμφύλιο: Διεκδικούν και την κληρονομιά της αστικής Εθνικής Αντίστασης, πηγαίνοντας στο μνημείο του Ψαρρού για να τον "τιμήσουν", είτε κατά μόνας, είτε στις επίσημες τελετές, πλάι στους πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας.

    Το πώς οι φυσικοί και πολιτικοί απόγονοι των κουκουλοφόρων εμφανίζονται σήμερα ως κληρονόμοι του Ψαρρού, είναι βεβαίως ένα σύμπτωμα της παράνοιας στην οποία βυθιστήκαμε και εξακολουθούμε δυστυχώς ως κοινωνία να βυθιζόμαστε. Κάποια στιγμή ωστόσο, η ευρύτερη παράταξη της Δεξιάς θα πρέπει κι αυτή να αναλάβει τις ευθύνες της. Και δεν μιλώ για τον πρώην υπουργό Δημόσιας Τάξης, που όντως ανέλαβε τις ευθύνες του όταν τις ανέλαβε. Μιλώ για την παράταξη που αντιμετωπίζει τη διόγκωση της συμμορίας με απάθεια που δεν θα δικαιολογείτο κατά τη γνώμη μου, ούτε καν το '50 - και μια σειρά γνωστών σε όλους μας ιστορικών, που σερβίρουν τη θεωρία των "δύο άκρων", όχι ως αποτίμηση του τι συνέβη κατά την Κατοχή ή τον Εμφύλιο, αλλά του τι συμβαίνει σήμερα.

    Σε όσους όπως εγώ, δεν ανήκουν πολιτικά στη Δεξιά, δεν μας πέφτει βεβαίως λόγος. Αν ωστόσο η παράταξη επιτρέψει στον ιδιοκτήτη ενός πορνοξενοδοχείου και σε μία συμμορία από μαχαιροβγάλτες και παράγοντες του υποκόσμου να εμφανίζονται με τις σβάστικες και τους κέλτικους σταυρούς ως οι εκπρόσωποι του Τσακαλώτου, του Τσαλδάρη και του Κανελλόπουλου, η ευθύνη αυτή θα ανήκει εξ ολοκλήρου στη Δεξιά - κι αυτό, καλό θα είναι να αρχίσει να το σκέφτεται με μεγαλύτερη σοβαρότητα.

    http://xristospappas.blogspot.gr/2013/09/blog-post_8236.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Kostas Patialiakas
    Κύριε Παπαδιονυσίου στην πρώτη ανάρτηση του εν λόγω κειμένου είχατε καταθέσει ορισμένους προβληματισμούς, στους οποίους έδωσα απαντήσεις. Είχα μείνει με την εντύπωση ότι ικανοποιηθήκατε, γιατί δεν επανήλθατε. Στα νέα ερωτήματά σας θα σας απαντήσω, με όση αντικειμενικότητα διαθέτω: 1.Η ενίσχυση του Ελληνικού Στρατού από τους Αμερικανούς, γιατί από το Μάρτιο του 1947 οι Βρετανοί αποσύρθηκαν, ήταν σαφώς μεγαλύτερη σε ποσότητα και ποιότητα, ιδίως σε μαχητικά αεροσκάφη άρματα, πυροβόλα, σύγχρονο οπλισμό, πυρομαχικά και άλλα. 2.Η ενίσχυση των ανταρτών σε είδη οπλισμού, όπως πολυβόλα, πυροβόλα, αντιαρματικά, αντιαεροπορικά, πυρομαχικά, νάρκες και εκρηκτικά σε πολύ μεγάλες ποσότητες, από τις Βόρειες και Ανατολικές χώρες, ήταν σημαντική. Μετά την πτώση του κομμουνισμού είχαν δημισιευθεί στοιχεία από κρατικές πηγές των χωρών αυτών. 3. Έγινε μικρή χρήση βομβών ΝΑΠΑΛΜ, που βρίσκονταν σε πειραματικό στάδιο και με όχι τόσο δραστικά αποτελέσματα, κατά τη τελευταία φάση. 4. Αυτόμολοι και αιχμάλωτοι αντάρτες και αντάρτισσες, ιδίως οι βιαίως στρατολογηθέντες, εφόσον δεν υπήρχαν βαριές κατηγορίες για διάπραξη εγκλημάτων δεν παραπέμπονταν στα Στρατοδικεία. Στην Υπηρεσία Στρατιωτικών Αρχείων υπάρχουν τα στοιχεία των καταδικασθέντων και εκτελεσθέντων σε θάνατο. Πρόσφατα είχα διαβάσει διατριβή για το θέμα αυτό της κ. Βαλασίας Καναβούρα, ενώ υπάρχουν και άλλα κείμενα. Δεν αποκλείονται άδικες εκτελέσεις σε μια πολεμική περίοδο, κατά την οποία τα πάθη ήταν οξυμένα. Να μην ξεχνάμε ότι οι Στρατοδίκες ήταν άνθρωποι και όχι δήμιοι. 6. Τα παιδιά των ακριτικών περιοχών, της εμπόλεμης ζώνης, είχαν παραδοθεί με τη θέληση των γονέων τους για τις παιδουπόλεις και μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου επέστρεψαν στους δικούς τους, χωρίς προβλήματα, σε αντίθεση με τα παιδιά του παιδομαζώματος. Για αναγκαστικές υιοθεσίες δεν έχω διαβάσει ή ακούσει σχετικά. Ίσως να έγιναν, αλλά σε μικρή κλίμακα. Τα στοχεία αυτά τα έχω πάρει από βιβλία του Γ. Μαργαρίτη, Ζαφειρόπουλου, Μαραντζίδη, από τόμους της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατου και από άλλα βιβλία κ.λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή