*Ο Θεόδωρος Γιαννακίδης σε βαθύ γήρας, παρίσταται στον εορτασμό της Μάχης του Ρούπελ
*Μια αυθεντική αφήγηση
για τις πικρές μέρες του Απρίλη 1941.
*Από το Ρούπελ στην Ορεστιάδα.
Αυτές οι μέρες του Απρίλη, μας γυρίζουν
πάντα, κάθε χρόνο, στις μέρες του σκληρού Απρίλη, του 1941, όταν η Ελλάδα,
πολεμώντας με δύο αυτοκρατορίες, αναγκάσθηκε να υποκύψει στη σκληρή μοίρα της και
να καταληφθεί από τρία κράτη.
Ένα
κράτος που το διοικούσε ένας υπερφίαλος ηγέτης ο Μουσολίνι, το οποίο νικήθηκε
κατά κράτος στα Ηπειρωτικά βουνά. Ένα κράτος που το καθοδηγούσε ένας καιροσκόπος
βασιλιάς, ο Μπόρις, ο οποίος δεν κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ελλάδος , αλλά
κατέλαβε εδάφη της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, κινούμενος πίσω από τους γερμανούς
συμμάχους του. Και ένα κράτος, που με ηγέτη τον Αδόλφο Χίτλερ, ναι μεν μπόρεσε
να λυγίσει την αντίσταση της Ελλάδας, αλλά την καθυστέρησή του εδώ, την πλήρωσε
αργότερα στο ρωσικό μέτωπο, όταν μοιραία τους βρήκε ο «στρατηγός χειμώνας» της στέπας.
Στον
ελλαδικό χώρο, δόθηκαν πολλές μάχες με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς (οι
Βούλγαροι δεν πολέμησαν) που επιβεβαίωσαν τον πατριωτισμό και το υπέροχο φρόνημα
των Ελλήνων. Κάθε στρατευμένος της εποχής
εκείνης, είχε να αφηγηθεί μια πράξη ηρωισμού και αυτοθυσίας. Τιμή και δόξα σε
όσους πολέμησαν το 1940-41.
Μια
τέτοια περίπτωση, ενός ταπεινού πολεμιστή, Θρακιώτη πρόσφυγα, θα παρουσιάσουμε
σήμερα εδώ για τιμήσουμε όσους πήραν μέρος σε εκείνο τον πόλεμο. Είναι η
αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο του αείμνηστου Θεόδωρου Γιαννακίδη από την
Ορεστιάδα. Περιέχεται στο εσχάτως εκδοθέν βιβλίο του κ. Ηλία Κοτρίδη με τίτλο "ΡΟΥΠΕΛ, Αναμνήσεις των
πρωταγωνιστών" (σελίδες 325-332).