Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Αιχμαλωτίσθηκε από το στρατό ο καπετάν Γιαννούλης το 1948…

*Ο καπετάν Γιαννούλης φωτογραφίζεται το 1947 στο Γράμμο με τα μέλη της  επιτροπής του ΟΗΕ, που ερευνούσε για τις συνθήκες του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. 



*Αποκαλύψεις (μετά θάνατον)
του  στρατηγού Γ. Κουμανάκου
στον σκηνοθέτη Ρ. Μανθούλη



            Οι υπενθυμίσεις από το blog αυτό για την άδικη εκτέλεση του καπετάν Γιώργου Γιαννούλη το 1948, από την ζαχαριαδική ηγεσία του ΚΚΕ, προκάλεσαν απ’ ό,τι είδα στα σχόλια και ενδιαφέρον αλλά και δυσφορία, ακόμα και ύβρεις σε μια περίπτωση τουλάχιστον. Ας είναι… Όλοι έχουμε τις απόψεις μας, ακούμε όμως με σεβασμό και τις απόψεις των άλλων τουλάχιστον….
            Πρέπει να εξηγήσω, ότι όταν έγραφα το άρθρο για τον τουφεκισμό του Γιαννούλη, δεν είχα αντιληφθεί ένα ακόμα στοιχείο, εκείνης της τρομερής εποχής. Το στοιχείο αυτό, που ρίχνει κατά ένα μέρος φως στις άγνωστες πτυχές εκείνων των σκοτεινών ημερών, προήλθε από τον γνωστό σκηνοθέτη Ροβήρο Μανθούλη, ο οποίος γύρισε 7 ταινίες για τον Εμφύλιο 1946-49 και έγραψε και ένα σχετικό βιβλίο. Πρόκειται για μαρτυρία με μεγάλη σημασία (μου την υπέδειξε ο φίλος Νίκος Παπαδιονυσίου) και δημοσιεύθηκε λίγες μέρες νωρίτερα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (9 Αυγούστου 2014) με τίτλο «Όλγα Νικολάι Ζαχαριάδη». Αφορά την αιχμαλωσία του Γιώργου Γιαννούλη από τον τότε ταγματάρχη του ελληνικού στρατού Γεώργιο Κουμανάκο. Και εξηγεί ενδεχομένως, γιατί τόση αποστροφή της κομματικής νομενκλατούρας, προς τον άτυχο καπετάνιο. Γενικώς τον θεωρούσαν ύποπτο.
            Έγραφε μεταξύ άλλων ο Μανθούλης:
            «Κάθε τόσο ο Εμφύλιος μου ρίχνει κι από μια μπαταριά. Όταν μεταδόθηκε η ταινία μου στη Γαλλία, μου γράφει ένας χασαπο-έλλην από ένα χωριό του Βελγίου «ωραία η ταινία σας, αλλά πρέπει να σας πω ότι είμαι πολύ περήφανος που έσφαξα με τα χέρια μου δύο κομμουνιστοσυμμορίτες κι έτσι γλίτωσα από το ταμείο του κράτους δύο συντάξεις!». Μάλιστα. Όχι τίποτα, αλλά είχα δίκιο το 1948 που έλεγα πως αυτός ο πόλεμος έπρεπε να σταματήσει. Τα ίδια έλεγε και ο Μάρκος, ο αρχηγός του Δημοκρατικού Στρατού, τα ίδια και πολλοί από την άλλη πλευρά, ο Σοφούλης και ο Τσαλδάρης. Ο τελευταίος μάλιστα έστειλε τον δημοσιογράφο και πολιτικό του φίλο Γεώργιο Δρόσο στον Μάρκο, με τη βοήθεια του Τίτο, με προτάσεις ειρήνευσης. Τι τον έπιασε τον Ζαχαριάδη και ζητούσε να δικαστεί η κυβέρνηση των Αθηνών, αλλιώς θα συνέχιζε τον πόλεμο μέχρι την τελική νίκη;».
*Τα αυτοκίνητα των μελών στης ερευνητικής αποστολής του ΟΗΕ 
στα κακοτράχαλα μονοπάτια του Γράμμου

Ο Κουμανάκος, αιχμαλωτίζει τον Γιαννούλη!!!


            Και συνέχιζε ο γνωστός σκηνοθέτης:
            «Η δεύτερη φορά ήταν μια μεγάλη ιστορική αποκάλυψη. Μου έγινε από έναν άνθρωπο, που προφανώς μ' έκρινε άξιο της εμπιστοσύνης του. Ο Στρατηγός Γεώργιος Κουμανάκος μού αποκάλυψε ένα κρατικό μυστικό του Εμφυλίου με την υπόσχεση ότι δεν θα το χρησιμοποιήσω όσο θα ζούσε. Για τον Καπετάν Γιαννούλη πρόκειται. Και τελικά για τον Ζαχαριάδη που έδωσε εντολή να σφαγιαστεί ο Γιώργος Γιαννούλης. Ο Κουμανάκος, ταγματάρχης στη Μάχη του Γράμμου, ο εκπορθητής του Κλέφτη, στη μάχη των Ζαγοριών που προηγήθηκε, συνέλαβε τον Γιαννούλη, κάτι που κανείς δεν έμαθε ποτέ. Αντί να τον στείλουν στη φυλακή ή σε στρατόπεδο αιχμαλώτων, τον έκρυψαν, του παρέδωσαν μια επιστολή με ειρηνευτικές προτάσεις για τον Μάρκο και τον Ζαχαριάδη και τον βοήθησαν να περάσει απέναντι στις γραμμές των ανταρτών. Φαίνεται πως ο μεν Μάρκος πρότεινε να γίνουν δεκτές οι προτάσεις και καθαιρέθηκε, ο δε Ζαχαριάδης πίστευε σε σοβιετική βοήθεια και διέταξε να εκτελεστεί ο Γιαννούλης για προδοσία».
            Είναι και αυτή μια εξήγηση, γιατί η ηγεσία του ΚΚΕ, συμπεριφέρθηκε με τέτοια σκληρότητα σε ένα στέλεχός του, με μεγάλη προσφορά στο κόμμα. Και άλλοι καπετάνιοι των ανταρτών είχαν χάσει μεγάλες μάχες, αλλά δεν οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα και μάλιστα πριν στηθεί κανονικό ανταρτοδικείο…
*Ανταρτίνες και αντάρτες βάλλουν με όλμους κατά των θέσεων του στρατού

            Αλλά ο Ροβήρος Μανθούλης, είχε ξαναγράψει για την υπόθεση αυτή μέσες- άκρες, στο «Βήμα» στις 16 Ιανουαρίου του 2000. Συγκεκριμένα σε ένα κείμενο για την ταινία του σχετικά με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, ανέφερε:
            «Πολλές ήταν οι ευκαιρίες που δόθηκαν στην ηγεσία της επαναστατημένης Αριστεράς για ειρήνευση, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Όλες τις απέρριψε ο σταλινικότερος του Στάλιν και προσωπικός φίλος τού Μπέρια Νίκος Ζαχαριάδης. Μια μεγάλη ευκαιρία προσέφερε ο Σοφούλης με τη Γενική Αμνηστία τον Σεπτέμβρη του '47. Μια άλλη έφθασε στον Μάρκο, στα μετόπισθεν των ανταρτών, μέσα στη μεγάλη μάχη για τον Γράμμο του '48. (Αμέσως μετά την αποπομπή του Τίτο από την Κομινφόρμ). Φαίνεται ότι ο Τίτο μεσολάβησε για να φθάσουν οι Ελληνες­ και ίσως Αμερικανοί ­ απεσταλμένοι ως το Αρχηγείο των ανταρτών. Περιέργως, δεν υπάρχει ακόμη καμιά επίσημη διαβεβαίωση για την ακρίβεια αυτών των πληροφοριών. Κάποτε θα πρέπει να δημοσιευτούν τα αρχεία της ΚΥΠ εκείνης της εποχής. Έχουν κλείσει ήδη 50 χρόνια. Από έγκυρη ελληνική στρατιωτική πηγή, που επίσης δεσμεύεται να μιλήσει δημόσια, πληροφορηθήκαμε­ κατά τη διάρκεια της έρευνας γι' αυτήν την ταινία­ ότι και μια τρίτη ειρηνευτική πρόταση μεταφέρθηκε, τις ίδιες ημέρες, με τον γνωστό Καπετάνιο του Δημοκρατικού Στρατού Γιαννούλη, ο οποίος­ κατά την πηγή μας ­ αιχμαλωτίστηκε στη μάχη και αφέθηκε ελεύθερος για να διαβιβάσει στον Μάρκο επίσημη πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι ο Γιαννούλης κατηγορήθηκε από τους συντρόφους του για προδοσία και εκτελέστηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες».
            Ζούσε ακόμα ο στρατηγός Κουμανάκος και ο Μανθούλης τήρησε τη δέσμευσή του. Δεν αποκάλυψε το όνομα της πηγής του.
*Από τα αρχεία της ΔΙΣ/ΓΕΣ....Ανέλαβε ο Κουμανάκος το 583 Τάγμα Πεζικού

Οι μάχες για την κατάληψη του Κλέφτη


            Οι μάχες για την κατάληψη του υψώματος Κλέφτης στα δυτικά του Γράμμου, ήταν από τις πιο σκληρές του Εμφυλίου. Ο Ιούλιος εκείνος του 1948, κυριολεκτικά έσταζε αίμα επάνω στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας.
            Ο Ευάγγελος Αβέρωφ στο βιβλίο του «Φωτιά και Τσεκούρι» δίνει μια περιεκτική περιγραφή των αιματηρών μαχών για την κατάληψη του Κλέφτη:
            «Στις 26 Ιουλίου, την αυγή, έπειτα από ισχυρή προετοιμασία πυροβολικού, τακτικά τμήματα κατελάμβαναν την από τη φύση και από τον άνθρωπο ισχυρότατα οχυρωμένη θέση «Κλέφτης«, σε υψόμετρο 1.846. Η κορυφογραμμή ήταν πολύ απότομη αλλά αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξη της επιθέσεως. Ήταν η θύρα του δυτικού Γράμμου. Μετά από δύο ωρών πυκνά πυρά όλων των όπλων και μια θυελλώδη αντεπίθεση, οι αντάρτες επέτυχαν να ανακαταλάβουν την κρίσιμη θέση. Αλλά και τα τακτικά τμήματα δεν ήθελαν να δεχθούν ότι ηττήθησαν, και «γαντζώθηκαν» στα βράχια, σε απόσταση 200 μέτρων από την κορυφογραμμή.
*Το 583 Τάγμα Πεζικού για την κατάληψη του Κλέφτη. Αρχεία ΔΙΣ/ΓΕΣ

            Επί πέντε ημέρες και πέντε νύκτες, στρατιώτες και αντάρτες, ανεφοδιαζόμενοι μόνο κατά τη νύκτα σε τρόφιμα, νερό και πολεμοφόδια μεταφερόμενα από πεζούς, αμφισβήτησαν ο ένας από τον άλλον τους βράχους, πολεμώντας με τις χειροβομβίδες, τα όπλα, τις λόγχες. Σε μια πρόταση συμπτύξεως από τις κατεχόμενες θέσεις, ο Τσακαλώτος, από τον Προφήτη Ηλία της Κονίτσης, από όπου διηύθυνε τις επιχειρήσεις, απαντούσε: «Ούτε 50 εκατοστά σύμπτυξη. Θα μείνετε εκεί που βρίσκεστε. Ο Κλέφτης θα καταληφθεί, έστω και εάν πρόκειται να περάσει όλο το Α΄ Σώμα Στρατού από εκεί».
*Ο πίνακας απωλειών του 583 Τάγματος Πεζικού. Στον Κλέφτη χάθηκαν 29 άνδρες, τραυματίσθηκαν 180 και εξαφανίσθηκαν 4. Ο αριθμός των απωλειών των ανταρτών είναι άγνωστος. Άδικα χυμένο αίμα...

            Τελικά, στις 04.30 της 1ης Αυγούστου, εξόρμησε αιφνιδιαστικά κατά του Κλέφτη το Τάγμα 583, με επικεφαλής τον διοικητή του Ταγματάρχη Γ. Κουμανάκο και κλιμάκιο κρούσεως αποτελούμενο από επίλεκτους αξιωματικούς και στρατιώτες. Οι πρώτες ομάδες «πήδησαν» κυριολεκτικά στα χαρακώματα των ανταρτών και, έπειτα από σύντομο αγώνα στον οποίο τα κύρια όπλα ήταν οι λόγχες και οι χειροβομβίδες, ολοκλήρωσαν την κατάληψη της τοποθεσίας. Αμέσως κατόπιν, τα τμήματα μάχης ενισχύθηκαν από το Τάγμα 584 και μια διλοχία του 527, και, πάντοτε υπό την ηγεσία του Κουμανάκου, ανέλαβαν άλλες επιθέσεις κατά μήκος της αγρίας κορυφής του Σμόλικα. Έπειτα από φονικές συμπλοκές και πολλούς τοπικούς, ταχείς ελιγμούς, τα τμήματα αυτά κατελάμβαναν στις 19.45′ τον ορεινό όγκο του υψώματος 2221. Κατέρρεε έτσι ολόκληρη η προς τα νοτιοδυτικά αμυντική γραμμή των ανταρτών στον απόρθητο Σμόλικα».
            Τότε συνελήφθη ο Γιαννούλης και του δόθηκαν οι προτάσεις ειρήνευσης, αλλά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, πλην της εκτέλεσης του Γιαννούλη. Η ιστορία συνήθιζε να γράφεται με αίμα…

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


Υ.Γ. Για την εκτέλεση του καπετάν Γιαννούλη στο Γράμμο, βλέπετε και στη θέση  http://sitalkisking.blogspot.gr/2014/09/1948.html


*Στρατιώτης- σκοπός κάπου στα βουνά, στον εμφύλιο

17 σχόλια:

  1. Andreas Makrides
    Απ' ό,τι φαίνεται, ο Γιαννούλης ήξερε πολλά και δεν ήξερε και να κρατά το στόμα του κλειστό...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Pantelis Athanasiadis
    Ο Αβέρωφ και ο Eude περιγράφουν κάποια πράγματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Armandos Manafis
    Τραγικές στιγμές. Καλό είναι να τις μελετάμε. Όχι για να βγάλουμε νικητές και να σπέρνουμε μίσος στους νεότερους, αλλά για να μην ξαναέρθουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Dimitris E. Evangelidis
    Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μετά από μισόν και πλέον αιώνα ακόμα αγνοούμε σημαντικές πληροφορίες για την εποχή εκείνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπάρχουν όντως πολλά κενά.... Όπως υπάρχουν και πολλά αρχεία κλειστά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρύσα Χρυσοπούλου- Ζηλιασκοπούλου Εμφύλιοι, οι πιο δραματικές και σκοτεινές περίοδοι της ιστορίας μας και πάντα πίσω υποκινητές σύμμαχα κράτη με το προσωπείο του φίλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 18 Σεπτεμβρίου 2014. Ώρα 18.00
    Η πληροφορία της χρησιμοποίησης του Γεωργίου Γιαννούλη ως κομιστή πρότασης για λήξη του Εμφυλίου Πολέμου,μετά την αιχμαλωσία του στις πολυήμερες και φονικές μάχες στο Ύψωμα ΚΛΕΦΤΗΣ ,μου δημιουργεί ορισμένα λογικά ερωτήματα.
    Αν πραγματοποιήθηκε το γεγονός οπωσδήποτε η απόφαση θα λήφθηκε σε υψηλό πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.Ο σκληρός στρατιώτης Θρασύβουλος Τσακαλώτος,Διοικητής του Α'Σώματος Στρατού,δεν θα άφηνε ποτέ τέτοιας βαρύτητας θέμα να το χειρισθούν εν αγνοία του οι υφιστάμενοι του αλλά και ο ίδιος θα το είχε αναφέρει στους προϊσταμένους του,για να λάβει την σχετική άδεια.Στο βιβλίο του 40 χρόνια στρατιώτης δεν καταγράφεται κατι σχετικό.Αλλά και ο ίδιος ο Μάρκος Βαφειάδης στα απομνημονεύματα του δεν αναφέρει κάτι ανάλιγο.
    Γιατί ο Στρατηγός Γ. Κουμανάκος εκμυστηρεύεται μετά από τόσα χρόνια το γεγονός αυτό,με την παράκληση να μην κοινοποιηθεί προ του θανάτου του;Γιατί τόσα χρόνια το κρατούσε ως επτασφράγιστο μυστικό,την στιγμή που και άλλα πρόσωπα του πολιτικο-στρατιωτικού χώρου ήταν γνώστες,αφού θα είχαν αναμειχθεί;
    Το γεγονός ότι ο Γ Γιαννούλης εκόμιζε μια επιστολή τέτοιας σημασίας,από την Κυβέρνηση της αντίδρασης,και μετά του ανατίθεται η Διοίκηση της 102ης Ταξιαρχίας στο όρος ΓΡΑΜΜΟΣ,σε συνδυασμό και με την μέχρι τότε στάση, συμπεριφορά και διαγωγή του,ως αποστολή αυτοκτονίας μπορεί να χαρακτηρισθεί η εν λόγω ανάθεση.
    Εν πάση περιπτώσει το θέμα,λόγω της σοβαρότητας χρειάζεται παραπέρα έρευνας.
    Κωνστ. Πατιαλιάκας
    Αντιστράτηγος ε.α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ηλίας Κοτρίδης
    Φως, περισσότερο φώς κάθε φορά, για να δούμε την πραγματική ιστορία.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παναγιωτης καταδρομεας
    ΠΙΟ ΦΩΣ ΗΛΙΑ....;;;;ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΒΕΤΙΚΗ ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ....ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ηλίας Κοτρίδης
    Κάθε φορά που ο κ. Αθανασιάδης δημοσιεύει ένα θέμα πάντα μαθαίνω κάτι παραπάνω και αναδεικνύονται νέα στοιχεία που αφορούν την ιστορία του τόπου. Αυτά τα νέα στοιχεία αποτελούν το φώς για το οποίο μίλησα. Όσο για την ...Ελβετία, είναι μία άλλη ιστορία την οποία βιώνουμε για καλά στο πετσί μας, αλλά για την οποία θα ασχοληθεί ο ιστορικός του μέλλοντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΤΣΙΔΗΣ
    ΝΑ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ
    ΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ, ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΛΟΥΣΙΩΤΕΡΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το παραπάνω ερώτημα "αν είναι δυνατόν ένα τόσο σοβαρό θέμα οπως η πρόταση ειρήνευσης να ανετέθηκε σε μικρό κλιμάκιο "είναι εύλογο χωρίς όμως ως γεγονός να είναι και κάτι απίθανο. Ο Γουσιας στα απομνημονεύματα αναφέρει για Γιαννουλη οτι στην επανάκαμψη του στις τάξεις των ανταρτών βοηθήθηκε απο " Παοτζηδες " (χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένα για ποια επανάκαμψη η σε σε αιχμαλωσία) και οτι το γεγονός αυτο έριξε τον Γιαννουλη σε δυσμένεια . Βέβαια ο συγκεκριμένος είναι απίστευτα ασυνάρτητος , εγωκεντρικός στις αφηγήσεις του (ως κλαςικος αγράμματος -τςαγκαρης στο επάγγελμα -ο κ. " αντιστράτηγος ")και ψεύτης. Μεταξυ άλλων ανδραγαθημάτων του, αναφέρεται σε χιλιάδες αιχμαλώτων στρατιωτών που αν τους αθροιςεις δεν φτάνει όλος ο εθνικός στρατός της εποχής.
    Ενεπλάκη στη δολοφονία του Γιαννουλη αλλα περνάει το θέμα ακροθιγώς ,μεχρι που λέει οτι δεν ήξερε δεν έκανε κλπ. Ενω αυτοπτες του καταλογίζουν την όλη ευθύνη της δολοφονίας ( οπως και του Γεωργιάδη). Αυθαιντικη Ζαχαριαδικη πολιτική και δολοφονική πρακτική , κατ' ομοίωση της Σταλινικής.
    Το θέμα είναι οτι ακόμα και στις μέρες μας ,με τόσα γραπτά πλέον απο κομμουνιστές της εποχής , υπάρχουν στοκοι θιασώτες αυτών των τύπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιατί επιμένουμε να λέμε οτι υποκινητές του εμφυλίου ήταν οι σύμμαχοι μας ενώνοντας τους Βρεττανους; Αυτή είναι ΚΚΕ διστικη προπαγάνδα που αντικρούεται γραπτώς απο τους ίδιους τους κομμουνιστές της εποχής ( Ιωαννιδης, Τακης Λαζαριδης κα) Ο εμφιλιος στήθηκε ήδη απο το 1942 απο το ΚΚΕ και ενω τους έγινε γνωστή η Γιάλτα αυτοί συνέχισαν το αιματοκύλισμα διοτι έτσι συνέφερε στη Σταλινική νομενκλατούρα της οποίας σύσσωμο το κόμμα ήταν φοβισμένος δούλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. θελουμε να διαβασουμε ντοκουμεντα για τον Ευαγγελος Παπαδοπουλος Κατεπαν Φωκας στον εμφυλιον Πολεμον και τον Βιογραφικον κυκλον Ερωτηση μην το αγνωησετε περιμενουμε απαντηση Κωστας Παπαιωαννου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς, εγώ προσωπικά, δεν διαθέτω κανένα στοιχείο για τον Ευάγγελο Παπαδόπουλο ή καπετάν Φωκά.

      Διαγραφή
  15. Οπιος εχει ντοκουμεντα για το βιογραφικον κυκλον του Ευαγγελος Παπαδοπουλος καπεταν Φωκας να μου ταστειλει

    ΑπάντησηΔιαγραφή