Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Ο Βενιζέλος το 1912, δεν ήθελε τη Θράκη!!!

*Απόσπασμα από τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής με τον Βενιζέλο να δηλώνει: "Ποιούμαι την θυσίαν ταύτην των πληθυσμών της Θράκης ζητών αλλαχού κατά το δυνατόν ανταλλάγματα"




*Θυσίασαν τη Θράκη το 1912-13
για να επιτύχουν ανταλλάγματα αλλού.
*Ο Βενιζέλος συνιστούσε 
να μην ξεσηκωθούν οι Θράκες 



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Όταν ξέσπασε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος και φάνηκε γρήγορα, πως οι δυνάμεις των συμμαχικών κρατών (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο) προχωρούσαν νικώντας, αναθάρρησαν οι υπόδουλοι στους Οθωμανούς λαοί των Βαλκανίων, ότι έφτασε και γι’ αυτούς η ώρα της ελευθερίας.
                Η ελπίδα αυτή φούντωσε στη Θράκη, όπου διαβιούσαν αμιγείς ελληνικοί πληθυσμοί, αλλά φευ, γρήγορα αποδείχθηκε ότι η τύχη της Θράκης είχε προδιαγραφεί από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δέχονταν να την θυσιάσει προκειμένου να πάρει ανταλλάγματα αλλού!!!
                Στις 2 Μαρτίου 1913 διεξήχθη στη Βουλή μια συζήτηση, που εξόργισε τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος ξεκαθάρισε πως δεν θέλει την Θράκη και ότι ενημέρωσε για τις προθέσεις του τα συμμαχικά κράτη.
*Η Βουλή του 1913

                Να θυμίσουμε ότι ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος άρχισε στις 5 Οκτωβρίου, και γρήγορα φάνηκε η αδυναμία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να συγκρατήσει την ορμή των συμμαχικών στρατευμάτων. Οι νίκες των συμμάχων άρχισαν να προκαλούν συζητήσεις μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου για την μελλοντική διανομή των εδαφών, που καταλάμβαναν τα στρατεύματα. Από τη συζήτηση στη Βουλή που αναφέραμε, αποκαλύφθηκε ότι ο Βενιζέλος 3 ή 4 εβδομάδες μετά την έναρξη του πολέμου γνωστοποίησε στους συμμάχους ότι η Ελλάδα δεν θα διεκδικήσει τη Θράκη, ακόμα και αν της την προσφέρουν!!!
                Με αυτή την πολιτική, όταν ξέσπασε ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος και ο ελληνικός στρατός κατενίκησε την πρώην σύμμαχο Βουλγαρία, πήγε η Ελλάδα το καλοκαίρι του 1913 στο Βουκουρέστι, όπου πλέον οι Μεγάλες Δυνάμεις προωθώντας τα δικά τους γεωστρατηγικά συμφέροντα, επέβαλαν την εκεχειρία, διέσωσαν την ηττημένη Βουλγαρία και της πρόσφεραν την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη!!!
*Ακάθεκτες προήλαυναν οι ελληνικές δυνάμεις 
απελευθερώνοντας Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
 
                Ας επανέλθουμε όμως στο Μάρτιο του 1913. Τότε οι αντιπρόσωποι των κατοίκων της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης βλέποντας πως από τη συμμαχική διανομή των εδαφών δεν θα έβλεπαν οι περιοχές τους ελευθερία, αλλά θα διαδέχονταν τους Οθωμανούς οι Βούλγαροι, κινήθηκαν δραστήρια και έδωσαν στο πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, τη Βουλή και τα κόμματα, σχετικό προειδοποιητικό υπόμνημα.
*Το υπόμνημα Ανατολικομακεδόνων και Θρακών στην εφημερίδα "Πατρίς"

                Την επομένη, το υπόμνημα αυτό, υποστήριξε αιφνιδιαστικά στη Βουλή, ο βουλευτής Αχαΐας Α. Ρούφος- Κανακάρης υπογραμμίζοντας ότι η περίπτωση αυτή, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη.
                Α. ΡΟΥΦΟΣ- ΚΑΝΑΚΑΡΗΣ: Εάν ανεγιγνώσκετο εις την αίθουσαν η αναφορά αύτη, βεβαίως η Βουλή θα παρηκολούθει ασκεπής την ανάγνωσιν του περιεχομένου.
                Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗΣ: Δεν επιθυμώ όπως εις την Βουλγαρικήν ιστορίαν αναγραφή ότι πληθυσμοί ελληνικοί απεδέχθησαν εκόντες την Βουλγαρικήν κυριαρχίαν και ότι δεν υπήρξε Βουλή ελληνική ήτις να μην διεμαρτυρήθη δια το αδίκημα τούτο.
*Ο Βενιζέλος αγορεύει στην Βουλή

                Ενοχλημένος από την κριτική ο Ελευθέριος Βενιζέλος πήρε το λόγο υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορεί να αφήσει αναπάντητες τις φράσεις που ακούστηκαν και εξήγησε ότι πριν από λίγες μέρες  τον επισκέφθηκε επιτροπή αντιπροσώπων Μακεδονίας και Θράκης μεταξύ των οποίων και ένας, που κατοικούσε στην Αθήνα.
                ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ο άνθρωπος εκείνος μοι εδήλωσεν ότι, εάν Έλληνες εκ των υποδούλων περιέλθωσιν υπό την κυριαρχίαν τινός εκ των συμμάχων κρατών- όπως κατ’ ανάγκην θα περιέλθωσι και η Κυβέρνησις πρέπει να είσθε βέβαιοι ότι θα πράξη πάν ό,τι είνε δυνατόν να γίνη, όπως περιέλθωσιν ολιγώτεροι- μοι εδήλωσε, λέγω, ότι θα πράξη παν ό,τι δύναται ίνα αντισταθή κατά της παραχωρήσεως, ήτις πρόκειται να γείνη δια της συμβάσεως μεταξύ συμμάχων. Κατά της δηλώσεως ταύτης, της οποίας απήχησιν τινά, βλέπω εις την γλώσσαν του κ. συναδέλφου, διεμαρτυρήθην εντόνως και είπον προς τον κύριον εκείνον, ο οποίος ζων εν Αθήναις απολαμβάνει των αγαθών της ελευθερίας και της ειρήνης, ότι αν ήθελε φθάσει μέχρι τοιούτου σημείου απονοίας, ώστε να συστήση αντίστασιν εις τους πληθυσμούς εκείνους, θα είχε καθήκον να μεταβή και ο ίδιος εκεί δια να μετάσχη των καταστροφών, τας οποίας προεκάλει  δια της πολιτείας του. Δια τούτο ενόμισα αναγκαίον να διαμαρτυρηθώ κατά του υπαινιγμού, τον οποίον προ μικρού ο κ. βουλευτής εξέφερεν ενώπιον της Βουλής. Εξ ανάγκης θα περιέλθωσιν υπό την κυριαρχίαν τινός εκ των συμμάχων πληθυσμοί Ελληνικοί και μάλιστα πυκνοί.
*Το επίμαχο υπόμνημα στην εφημερίδα ¨Καιροί"

                Ο Βενιζέλος συνέχισε λέγοντας οι πληθυσμοί αυτοί θα περιέλθουν υπό ξένη κυριαρχία, όχι γιατί κατελήφθησαν από συμμαχικό κράτος ή γιατί το ζήτησαν οι ίδιοι, αλλά γιατί γεωγραφικοί λόγοι φέρνουν την Ελλάδα σε τέτοια θέση ώστε «και εάν μας έλεγον οι σύμμαχοι ότι είναι διατεθειμένοι να μας αφήσωσιν να επεκτείνωμεν  τα όριά μας  προς τα εκεί δια να περιλάβωμεν και τους  Έλληνικούς εκείνους πληθυσμούς, εγώ τουλάχιστον ως υπεύθυνος Κυβέρνησις δεν θα εδεχόμην τοιαύτην χάραξιν ορίων, ως λίαν επικίνδυνον, διότι θα ανεγνώριζον ότι εάν επρόκειτο να εκτεθώμεν εν συνεχεία παρά την θάλασσαν δια να φθάσωμεν να περιλάβωμεν τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Θράκης θα ανεγνώριζον λέγω, ότι η Ελλάς θα ήτο ασθενεστέρα κατά τοιούτον τρόπον εκτεινομένη παρά την θάλασσαν άνευ σπονδυλικής στήλης, παρ’ όσον θα ήτο εάν τα όρια αυτής εστρογγυλούντο κατ’ άλλην διεύθυνσιν». Και συνέχισε:
*Η εφημερίδα "Καιροί" για την θυσία της Θράκης

                ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Υπάρχουσιν ανάγκαι τας οποίας ουδείς δύναται να παραγνωρίση και ελπίζω ότι από του βήματος τούτου δεν θα ενθαρρυνθούν εις αντίστασιν πληθυσμοί, οι οποίοι είνε φυσικόν να αδημονούν και πονούν επί τη αμφιβολία μήπως δεν περιληφθούν εντός των ορίων της μείζονος Νέας Ελλάδος. Εάν υπάρχουν τέτοιοι τοιούτοι πληθυσμοί των οποίων πονεί η καρδία, ουδείς υπεύθυνος θα ευρεθεί ενταύθα  ίνα ωθήση αυτούς όπως μη προσαρμοσθώσι προς τα επιταγάς, αι οποίαι θα προέλθωσιν από τας συνθήκας της ειρήνης και της διανομής, η οποία θα υπογραφή μεταξύ των συμμάχων και θα υποβληθή ακολούθως εις την κρίσιν της Βουλής.
                Ο βουλευτής Λακωνίας Π. Πετροπουλάκης εξέφρασε τη λύπη του γιατί παρερμηνεύθηκαν όπως είπε οι λόγοι του και γιατί έγινε αφορμή, ο πρωθυπουργός να προβεί σε δηλώσεις «αίτινες από τούδε εμβάλλουσιν εις οδύνην» και βεβαίωσε ότι δεν είχε συναντήσει κανέναν από τους αντιπροσώπους της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.
*Ο Δημήτριος Γούναρης

                Ο Δημήτριος Γούναρης εξέφρασε την έκπληξή του για τα λεχθέντα από τον Βενιζέλο «όστις ενώ επί τόσον χρόνον εις ουδεμίαν προέβη ανακοίνωσιν, ήδη παρασυρθείς ανακοίνωσε πράγματα καταπληκτικά, λόγω των περιστάσεων, καθ άς ταύτα ανεκοινώθησαν».
                Ο Βενιζέλος ανταπάντησε εξηγώντας ότι «αφ’ ης πάσα ιδέα μεταρρυθμίσεων εγκατελείφθη, μετά την ολοσχερή κατάπτωσιν της Τουρκικής δυνάμεως εν Ευρώπη, κατά τας διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κυβερνήσεως και των συμμάχων εδήλωσa ότι δεν έχομεν την αξίωσιν να εκταθώσι τα όρια της Ελλάδος εν Θράκη, ζητήσας αλλαχού ανταλλάγματα».
                Δ. ΓΟΥΝΑΡΗΣ: Και αυτός ο κ. Πρωθυπουργός δεν θα μείνη ευχαριστημένος όταν επέλθη η ψυχραιμία, δι’ όσα ανεκοίνωσε και δεν θα επιμείνει φρονών ότι η προσάρτησις των Ελληνικοτάτων χωρών θα παραβλάψη την Ελλάδα.    
                Ν. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ήθελον μεγαλυτέραν εκ μέρους του Πρωθυπουργού ψυχραιμίαν δια να είνε συμφωνοτέρα προς την σημασίαν του ζητήματος. Η τοσαύτη οργή η επιδειχθείσα υπό του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως ανταποκρίνεται όχι πλέον προς μόνην την αγόρευσιν του κ. εκ Λακωνίας συναδέλφου, αλλά προς αυτό το υπόμνημα. Και προξενεί ούτως οδυνηράν εντύπωσιν δια τας τύχας των εθνικών συμφερόντων.   
*Ο Γεώργιος Θεοτόκης
         
                Γ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ: Ομολογώ κύριοι, ότι όχι μόνον μετ’ εκπλήξεως, αλλά μετά λύπης μεγάλης ήκουσα των δηλώσεων του αξιοτίμου κ. Πρωθυπουργού, είμαι δε πεπεισμένος ότι παρερχομένης της οργής, η οποία παρεκίνησεν αυτόν ίσως, ίνα τας δηλώσεις ταύτας ποιήσηται εις την Βουλήν ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός θα μεταμεληθεί μεγάλως δια τας δηλώσεις αυτάς. Και λέγω ότι θα μεταμεληθή διότι αι δηλώσεις αύται όχι μόνον απελπίζουσιν και την ελευθέραν και την δούλην Ελλάδα περί των αποτελεσμάτων του πολέμου, αλλά θέτουσιν την Κυβέρνησιν εν αδυναμία διαπραγματεύσεων (……..). Και ερωτώ υμάς κ. Πρωθυπουργέ, όταν θα συζητήσητε περί των ανταλλαγμάτων τα οποία θα λάβητε δια την θυσίαν της Θράκης δεν φοβείσθε ότι θα σας είπωσι, δεν δύνασθε να ζητήσητε ανταλλάγματα δια την Θράκην διότι η Θράκη κατά τας επισήμους υμών δηλώσεις δι’ υμάς είναι βάρος, τι θα είπητε; Ιδού τα αποτελέσματα των δηλώσεων, εις άς ο κ. Πρωθυπουργός προέβη εν καταστάσει οργής ενώπιον της Βουλής. 
*Ο Δημήτριος Ράλλης

                Δ. ΡΑΛΛΗΣ: Κατεπλάγην κύριοι, εκ των δηλώσεων του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως και κατεπλάγην διότι εφρόνουν ότι η Κυβέρνησις είχε σταθμίσει προ της επαναλήψεως των εργασιών της Βουλής, είχε σταθμίσει τους κινδύνους οι οποίοι ηδύναντο  να απειλήσουν και το έργον αυτής και  ολόκληρον τον Ελληνισμόν εκ συζητήσεων, αι οποίαι ήθελον προέλθη εκ τυχαίου γεγονότος οίον εκείνο όπερ έδωκεν αφορμήν εις την προκειμένην συζήτησιν. Κατεπλάγην δε κατά τοσούτο μάλλον, καθόσον έσχον την τιμήν να πληροφορηθώ παρ’ αξιοτίμου μέλους του Υπουργικού Συμβουλίου, προ της ενάρξεως των εργασιών της Βουλής, ότι η Κυβέρνησις απέκρουεν οιανδήποτε συζήτησιν η οποία ηδύνατο να δημιουργήσει τοιούτον κίνδυνον.
                Ο Δημήτριος Ράλλης κατέληξε τονίζοντας: «Θαυμάζω δε ότι ο κ. Πρόεδρος της Κυβερνήσεως δια λόγου τόσον ανηλεούς προς τον παλλόμενον Ελληνισμόν, προς τον αιμάσσοντα Ελληνισμόν της Θράκης προέβη εις δηλώσεις, δι’ ών ορθώς είπε προ ολίγου ο αξιότιμος βουλευτής Κερκύρας, ου μόνον απεμπολεί  τα δικαιώματα τα αναμφισβήτητα του μεγάλου εκείνου τμήματος του Ελληνισμού, του αγωνιζομένου επί πέντε αιώνας κατ’ επαχθούς δουλείας, αλλά δεσμεύει και τας χείρας αυτής της Κυβερνήσεως απέναντι του φυλετικού ημών εχθρού». (Χειροκροτήματα).


Η θυσία της Θράκης...

                Δευτερολογώντας ο Ελευθέριος Βενιζέλος, αρνήθηκε ότι τα όσα είπε, τα είπε εν οργή και αποκάλυψε ότι όλα αυτά, τα γνώριζαν οι σύμμαχοι σχεδόν από την αρχή του πολέμου!
                ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εδήλωσα ρητώς ότι ποιούμαι την θυσίαν τη Θράκης, ζητών αλλαχού ανταλλάγματα. Η δήλωσις δε αύτη εγένετο από πολλού χρόνου, εγένετο εβδομάδας τινάς, 3 ή 4 μετά την έναρξιν του απελευθερωτικού αγώνος, όταν ο θρίαμβος των συμμαχικών όπλων και η τόσον απότομος και ανέλπιστος κατάπτωσις της στρατιωτικής δυνάμεως της Τουρκίας κατέστησαν εμφανές ότι δεν ηδύνατο πλέον σοβαρώς να γείνη λόγος περί μεταρρυθμίσεων εν Μακεδονία, Ηπείρω και Θράκη (………). Από της στιγμής δεν εκείνης έκαμα την δήλωσιν αποβλέπων εις αυτά τα πράγματα, ότε και πάλιν είδον διαφαινομένην απειλήν τινά, την δήλωσιν ταύτην την οποίαν γνωρίζουν οι σύμμαχοι από καιρού και να την καταστήσω γνωστήν και προς την Βουλήν και προς τον ελλην. λαόν τον ελεύθερον, αλλά και προς τους πληθυσμούς εκείνους διότι δεν ήθελον να αφήσω αυτούς εκθέτους, κινδυνεύοντας να γίνωσιν όργανα ενεργειών ανθρώπων, οι οποίοι δύνανται μεν να άγωνται από πατριωτικάς διαθέσεις, αλλ’ οι οποίοι είναι μάλλον επικίνδυνοι άνθρωποι δια τα εθνικά συμφέροντα, διότι αφίνουν να οδηγώνται εν τη διαχειρίσει αυτών αποκλειστικώς από την καρδίαν και θέτουν εν δευτέρα μοίρα τον νουν. Εγνώριζον λοιπόν και γνωρίζω ότι γίνονται ενέργειαι  όπως γεννηθώσιν  αντιδράσεις εκ μέρους εκείνων των ελληνικών πληθυσμών, οι οποίοι αναμφισβητήτως πρόκειται να μείνουν έξω των ορίων  της μεγαλυνομένης Ελλάδος και ήταν καθήκον υπέρτατον δι’ εμέ να επωφεληθώ της πρώτης ευκαιρίας, η οποία θα μοι εδίδετο, δια να διακηρύξω τούτο, δια να γνωρίζουν οι πληθυσμοί εκείνοι από υπευθύνου στόματος του κυβερνήτου της Ελλάδος, ότι εκείνοι οι οποίοι συνιστούν εις αυτούς τα τοιαύτα πράγματα είναι αληθείς εχθροί της πατρίδος, αληθείς εχθροί του Ελληνισμού, διότι είναι αδύνατον κύριοι, τοιαύτη πολιτεία να μην έχη τας δεινοτάτας των συνεπειών.
                Αυτά όπως είπαμε συνέβησαν στη Βουλή των Ελλήνων στις 2 Μαρτίου 1913 και ενώ ο ελληνικός και ο σερβικός στρατός συνέχιζαν την επίθεση εναντίον των Βουλγάρων. Ταυτόχρονα, αντεπίθεση επιχειρούσαν και οι Τούρκοι στις πεδιάδες της Ανατολικής Θράκης για να εκδιώξουν τους Βουλγάρους.

*Οι συζητήσεις στο Βουκουρέστι

Η τραγωδία της συνθήκης του Βουκουρεστίου

                Η συνθήκη του Βουκουρεστίου το καλοκαίρι του 1913, υπήρξε απολύτως άδικη για την σημερινή Δυτική Θράκη, αφού αυτή, αν και απελευθερωμένη από τον Ελληνικό στρατό, παραδόθηκε στους ηττημένους του δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου, τους Βουλγάρους.
                Η ορμητική προέλαση του Ελληνικού στρατού, όταν προκλήθηκε από τον Βουλγαρικό στρατό, υπήρξε επική. Αν αφήνονταν οι Έλληνες στρατιώτες, θα είχαν καταλάβει και την Σόφια. Ήδη όμως είχαν κατορθώσει να ελευθερώσουν την Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη.  Όμως κάποιοι δεν ήθελαν την ολοκληρωτική ήττα της Βουλγαρίας.
                Αρχικά υπήρξε ρωσική παρέμβαση για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την διάσωση της Βουλγαρίας. Η ρωσική παρέμβαση σημειώθηκε στις 27 Ιουνίου 1913, με το παλαιό ημερολόγιο, την ίδια μέρα, που στον πόλεμο εισήρχετο εντελώς καιροσκοπικά και η Ρουμανία, η οποία έως τότε απέφευγε να εκτεθεί περιμένοντας να δει προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα.
                Τελικά μετά από σειρά διεθνών πιέσεων η Ελλάδα αναγκάσθηκε να πάρει μέρος στη συνδιάσκεψη του Βουκουρεστίου, οι εργασίες της οποίας άρχισαν  στις 17 Ιουλίου, πάντα με το παλαιό ημερολόγιο. Τα κύρια θέματά της ήταν η επίτευξη ανακωχής και ο καθορισμός των νέων συνόρων στη Βαλκανική. Στη συνδιάσκεψη αυτή οι Βούλγαροι πρότειναν τα σύνορα της Ελλάδας να αρχίζουν από τον κόλπο του Ορφανού και να εκτείνονται κάθετα έως το σημείο που θα συναντούσαν τα σερβοβουλγαρικά σύνορα.  Αντίθετα η ελληνική εισήγηση ήταν η γραμμή των συνόρων να αρχίζει από την Μάκρη, λίγο δυτικότερα από το Δεδέαγατς (μετέπειτα Αλεξανδρούπολη) και να φτάνουν βορειότερα έως το Πέρελικ.  Άλλωστε και η εθνολογική σύνθεση συνηγορούσε υπέρ των ελληνικών απόψεων αφού οι περιοχές αυτές είχαν κυρίως ελληνικό πληθυσμό. Τα αντιτιθέμενα όμως συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, δεν άφηναν περιθώρια ελπίδας στην νικήτρια Ελλάδα. Όλοι προσπαθούσαν να πάρουν υπό τον έλεγχό τους την Καβάλα, το λιμάνι της και το χρυσοφόρο εμπόριο των καπνών, που χαρακτηρίζονταν τα καλύτερα του κόσμου.
*Ο Βενιζέλος στο Βουκουρέστι με τον Σέρβο ομόλογό του Πάσσιτς

                Η Ρωσία και η Αυστρία στήριζαν τις βουλγαρικές απόψεις. Ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Σέργιος Σαζόνωφ (κράτησε το υπουργείο Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας από το 1910 έως το 1916) δήλωνε με αυθάδεια: «Η Ελλάδα διαθέτει τόσα λιμάνια, ώστε να μην γνωρίζει πώς θα τα χρησιμοποιήσει. Θα λάβει τη Θεσσαλονίκη. Ανατολικά της Θεσσαλονίκης μόνο η Καβάλα είναι δυνατόν να αποτελέσει αξιόλογο λιμάνι. Το Ντεντέ- Αγάτς, δεν αξίζει τίποτα». Και κατέληγε, πως είναι δίκαιο η Βουλγαρία να έχει ένα λιμάνι στη θάλασσα του Αιγαίου. Η Ιταλία και η Αγγλία εμφανίζονταν ουδέτερες, και μόνο η Γαλλία είχα ταχθεί υπέρ των ελληνικών θέσεων, όταν σημειώθηκε η παρέμβαση του Κάιζερ, που τρόμαξε τους Γάλλους.
                Στην πορεία των διαβουλεύσεων ακούσθηκε και μια ισχυρή φωνή υπέρ της Ελλάδας. Ήταν του Γερμανού Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, αδελφού της βασίλισσας Σοφίας της Ελλάδος, η οποία του είχε κάνει και σχετική έκκληση. Η στάση του όμως αυτή δεν ήταν γνήσια φιλελληνική. Είχε και αυτός τα δικά του ελατήρια. Η Γερμανία από τότε, ακολουθούσε φιλοτουρκική πολιτική και με ψυχρή διπλωματική σκέψη, έβλεπε πως οι περιοχές αυτές της Βορείου Ελλάδος δεν επρόκειτο να επιστραφούν στην φίλη της Τουρκία. Η παραχώρησή τους θα γινόταν είτε στην Ελλάδα που ήταν νικήτρια, είτε στη Βουλγαρία όπως επεδίωκαν Ρώσοι και Αυστριακοί. Με την υποστήριξη των ελληνικών διεκδικήσεων ο Κάϊζερ θα αποκτούσε τη συμπάθεια του ελληνικού λαού, αλλά και την φήμη του προστάτη των λαών έναντι του σλαβικού κινδύνου. Η στάση της Γερμανίας έκανε εμφανέστερη τη γαλλική στήριξη προς την Ελλάδα γιατί η Γαλλία διέβλεπε πως θα κινδύνευαν τα συμφέροντά της στην Ελλάδα με μια πιθανή αύξηση της γερμανικής επιρροής.
*Η εφημερίδα "Νέα Ημέρα" για την κρίσιμη συζήτηση στη Βουλή

                Όλοι αγωνίζονταν για τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. Και ανάμεσά τους ο Βενιζέλος, αγωνίζονταν να διατηρήσει κάποια από τα κεκτημένα που κερδήθηκαν με αίμα.
                Η συνθήκη του Βουκουρεστίου υπογράφηκε στις 28 Ιουλίου 1913. Στη συνθήκη αυτή τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα καθορίσθηκαν από την κορυφή του όρους Μπέλες και τη γραμμή των εκβολών του ποταμού Νέστου.
                Χωρίς αιδώ, η απελευθερωθείσα  Θράκη παραδίδονταν στους ηττημένους Βουλγάρους, που αποκτούσαν έξοδο στο Αιγαίο, από το λιμάνι του Πόρτο Λάγους πλέον και του Δεδέαγατς.  Η συνθήκη του Βουκουρεστίου με την κατάληξη αυτή, δεν σήμαινε ολοκλήρωση των εθνικών πόθων αν και η παγίωση των συνόρων τότε και μετά τους νικηφόρους βαλκανικούς πολέμους διπλασίαζε την έκταση και τον πληθυσμό της χώρας μας.
                Μέσα όμως σ’ αυτό το απίθανο διπλωματικό παιχνίδι των συμφερόντων, χάθηκε για την Ελλάδα, η Θράκη γιατί και ο Βενιζέλος έδειξε από πολύ νωρίς υποχωρητικότητα στις πιέσεις των δυνάμεων. Και χρειάσθηκε να φτάσουμε στο 1920 για να απελευθερωθεί η Θράκη, την οποία αρχικά δεν ήθελε ο Βενιζέλος, αλλά πάλι με τον Βενιζέλο απελευθερωτή…
                 Οι Θράκες, πάντα μεγαλόψυχοι, δεν κράτησαν κακία στον Βενιζέλο για την σκληρή στάση του το 1912-13 και όταν πια ελευθερώθηκαν, ψήφιζαν με τεράστιες πλειοψηφίες το κόμμα των Φιλελευθέρων.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


ΠΗΓΕΣ:
-Επίσημα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων
-Τύπος Εποχής
-Σπ. Μαρκεζίνη "Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος" Εκδόσεις Πάπυρος
-Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών


ΑΛΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ


*Η εφημερίδα "Καιροί". Η Ελλάς παραιτήται της Θράκης...

*Απόσπασμα άρθρου από την εφημερίδα "Καιροί"



*Κατάληξη άρθρου του "Σκριπ" της 3ης Μαρτίου 1913


*Ο Βενιζέλος το 1913


89 σχόλια:

  1. Papadakis Triantafyllos
    Εμ! Γι' αυτό και δεν την πήραμε από το 1913..... που την είχαμε καταλάβει στρατιωτικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Agora Moustakas
    Φήμες θέλουν τον Βενιζέλο κατα την επιθεώρηση των νεων τοτε προσαρτηθεντων εδαφων .. . . .να δηλωνει εκπληκτος που το τραινο θα πηγαινε και ποιο πάνω απο τον Νεστο. Αρα λανθασμενη η θεωρια περι αγεωγράφητου πρωθυπουργου !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν πρέπει να ισχύουν αυτές οι φήμες, γιατί ο Βενιζέλος επισκέφθηκε τη Θράκη κατά τη διάρκεια της τελευταίας πρωθυπουργίας του 1928-1932.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ιωάννης Σαρσάκης
    Τελικά μετά από 100 χρόνια τη θέλουνε τη Θράκη !!!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. George Levidis
    Απ’ ό,τι έχω διαβάσει, ήθελε να δώσει την Κεφαλονιά στους Άγγλους τότε....


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπορεί δεν το γνωρίζω. Αλλά αυτά περί Θράκης τα είπε στη Βουλή στις 2/3/1913 και υπάρχουν στις εφημερίδες στις 3/3/1913

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. George Levidis
    Το αναφέρει ο Παναγιώτης Βατικιώτης "Μια Πολιτική Βιογραφία του Ιωάννη Μεταξά" Εκδ. Ευρασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. George Adam
    Ο...Λευτεράκης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Selim Öztürk Bogucanin
    Ο Βενιζέλος δεν έχει πολλές πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα σας, ευχαριστώ πολύ κύριε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Xristina Rigo
    Πόσα ειναι που δεν γνωριζουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Rania Pantazi
    Ευχαριστώ, άλλη μια πτυχή που δε γνώριζα...,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Litsa Gouni-Das
    Εξαιρετικό το άρθρο σου. Σ' ευχαριστώ Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
    Και σήμερα 100 χρόνια μετά, τη Θράκη την έχουν γραμμένη... και σήμερα δεν τη θέλουν !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Bana Komna
    Αυτος ο <> θεωρουσε βαρος τη Θρακη γιατι δεν ηταν 'Ελληνας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εδώ διαφωνούμε... Και κυρίως δεν χαρίζουμε κανέναν σε κανέναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Jackie Poulouktsi
    Και τωρα οι πολιτικοι κανουν πως δεν τη θελουν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ρενιερης Ιωαννης
    Πολυ καλη δημοσιευση για λεπτομερειες της νεωτερης ιστοριας που δεν γνωριζουμε αλλα και δεν διδασκονται ουτε αναφερονται. Η υποθεση μου θυμησε λιγο Β' Παγκοσμιο οταν η Ελλαδα με τους νικητες επρεπε να αποφασισει Δωδεκανησα ή Β. Ηπειρο. Τοτε ο Γεωργιος Παπανδρεου προτιμησε τα νησια...παρολο που στην Β. Ηπειρο ειχαμε δοξαστει. ΚΑΙ στις δυο περιπτωσεις η Ελλαδα επελεξε θαλασσια συνορα ...λογω Αιγαιου και Τουρκιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Emmanouil Simos
    ΚΟΨΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΡΑΨΕ ΕΚΕΙ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΕΙΡΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Νίκος Γκότσης
    Μια ακόμη διάσταση της αλλοπρόσαλλης πολιτικής του Βενιζέλου,μας παρουσιάζει ο καλός φίλος Παντελής Αθανασιάδης , ερευνώντας τα αρχεία της Βουλής . Το 1913 ο Βενιζέλος δεν ήθελε την Θράκη και για αντιστάθμισμα ζητούσε άλλα ανταλλάγματα . Προσωπικά δεν μου κάνει καμιά εντύπωση καθώς πρόκειται για τον άνθρωπο που παρέδωσε την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους χωρίς να υπάρχει σε αυτή καν Τουρκικός Στρατός και ήταν αυτός που πρότεινε τον σφαγέα του Ελληνισμού Κεμάλ για το Νόμπελ Ειρήνης . Διαβάζοντας και βλέποντας τα στοιχειά που μας δίνει ο Παντελής, συμφωνώ απόλυτα για το ανάθεμα που του απέστειλε μεταξύ εκατοντάδων Κοινοτήτων και η τότε Κοινότητα Φερών και αυτό το κάνω πρώτη φορά δημόσια (Το ανάθεμα ήταν μια πέτρα που ήταν χαραγμένα τα ονόματα των Κοινοτήτων και στάλθηκε στην Αθήνα όπου έγινε ένας μεγάλος σωρός) . Η περίοδος 1913-1919 της Βουλγαρικής κατοχής ήταν η χειρότερη, η ποιο εγκληματική περίοδος που βίωσε η Θράκη μας. Κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των Φερών και οι κάτοικοι για να γλυτώσουν από την μανία τους μέσω του ΔΕΛΤΑ κατέφευγαν στα νησιά και στην Καβάλα . Και όλα αυτά γιατί ο Βενιζέλος δεν ήθελε την Θράκη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Νίκο, μια μικρή υπενθύμιση. όταν παραδόθηκε αμαχητί η Ανατολική Θράκη, το φθινόπωρο του 1922 δεν ήταν πλέον πρωθυπουργός ο Βενιζέλος, ο οποίος είχε χάσει τις εκλογές από τον Νοέμβριο του 1920.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γιαννίκος Γιαννίκος
    ΠΑΝΤΕΛΗ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΛΕ. ΟΣΟ ΕΧΩ ΕΣΕΝΑ, ΤΟΝ ΕΡΑΣΤΗ ΤΗΣ ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΩ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κωνσταντίνος Γεωργιάδης
    Αναρωτιέμαι αν θα έπραττε τα ίδια ο Μπεν-ιζέλος αν επρόκειτο να διασφαλίσει τα συμφέροντα της''λεβεντογέννας''.Μην απαντήσει ουδείς,ρητορικό είναι το ερώτημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Νίκος Σίσκος
    Παρεμπιπτόντως το ανάθεμα θεωρείται το αποκορύφωμα του εθνικού διχασμού κι είναι μια πράξη άκρως ντροπιαστική ως κίνηση από μόνη της....με τρομάζουν τα αναθέματα και κυρίως οι βεβαιότητες για την ορθότητα τους. Ας είμαστε πιο φειδωλοί ευγενικοί μου άρχοντες, αφού ξέρουμε πως η ιστορία όπως και η οδήγηση απαιτούν νηφαλιότητα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ημερολόγια Καβησού
    Είναι δυνατόν να γράφονται τέτοια σχόλια για έναν από τους μεγαλύτερους πολιτικούς ηγέτες του 20ου αιώνα;
    Αν η Ελλάδα έχει τα σύνορα που έχει τα οφείλει στον Ελ. Βενιζέλο διαφορετικά τα σύνορα θα ήταν μέχρι την Στερεά Ελλάδα.
    Το ΄΄Ανάθεμα κατά του Βενιζέλου΄΄ που απέστειλε η τότε Κοινότητα Φερών (υπάρχει και το ενδεχόμενο να είναι πλαστό ) και για το όποιο συμφωνείς δεν έχει να καμία σχέση με το συγκεκριμένο άρθρο .
    Το Ανάθεμα, θεωρείται από τις μελανότερες σελίδες της ι...Δείτε περισσότερα


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Maria Isidoridou
    Η ιστορική πραγματικότητα απέχει μακράν απ αυτά που μας δίδαξαν τα, κατά της Ελλάδος, προπαγανδιστικά ιστορικά βιβλία που διδάσκονταν και διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία! Επίσης υπάρχουν και διάφορες πηγές που αναφέρουν τον ύπουλο ρόλο της Γερμανίας ...Δείτε περισσότερα

    ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: Ο κεμαλικός φασισμός και η άθλια παραποίηση της ιστορικής αλήθειας..
    trelogiannis.blogspot.com

    Όσο για την απελευθέρωση της Θράκης, η τιμή και δόξα ανήκει στον ελληνικό στρατό και στους εθελοντές! Με τις θριαμβευτικές νίκες τους, πίεσαν για την αλλαγή των αρχικών σχεδίων! Τον ελληνικό στρατό, με τον άθλιο εξοπλισμό που του παρείχαν, τον έστελναν για σφαγή και η ανδρεία του τους διέψευσε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Pant Ath Να διευκρινίσω ότι το κείμενό μου δεν αποτελεί σχόλιο, αλλά πιστή μεταφορά των όσων είπε ο Βενιζέλος μέσα στη Βουλή και δημοσίευσαν την επομένη οι εφημερίδες. Στο σχόλια μπορούν να υπεισέρχονται προσωπικές και υποκειμενικές κρίσεις. Και στο τέλος του κειμένου μου αναφέρεται ότι επί Βενιζέλου έγινε η απελευθέρωση της Θράκης και ότι οι Θράκες ψήφιζαν πάντα το κόμμα των Φιλελευθέρων στα κατοπινά χρόνια, χωρίς να μνησικακούν. Για τα περί αναθέματος κ.λπ. εγώ δεν έγραψα τίποτα. Και φυσικά, άλλο το 1912, άλλο το 1919-20 και άλλο το 1922

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Nikos Sourelis
    Μονο τη Θρακη δεν ηθελε? Ο κατα πολλους "θεανθρωπος" ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Το άρθρο αυτό το διαβάζω για δεύτερη φορά (εφ. Χρόνος Κομοτηνής πράγμα που έγινε αιτία να πάψω να είμαι συνδρομητής της)με μικρές παραλλαγές και ελλείψεις π.χ. Αν. Ρωμυλία και άλλον συγγραφέα. Φυσικά είναι είναι ένα προπαγανδιστικό κείμενο γεμάτο ανακρίβειες που μοναδικό σκοπό έχει να παρασύρει αφελείς και να εκδηλώνονται φανατικοί του διχασμού οι οποίοι στο μένος τους κατά του Βενιζέλου, την παράδοση το 1922 της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους την αποδίδουν στον Βενιζέλο που από το 1920 είχε πάψει να είναι πρωθυπουργός. Όσο για το ίδιο το κείμενο αν κανείς παρακολουθήσει τις ημερομηνίες θα καταλάβει ότι στο μέσον του Β' Βαλκανικού παιζόταν η τύχη της Μακεδονίας (της σπονδυλικής στήλης της σημερινής Ελλάδος που ακόμη και σήμερα αμφισβητείται. Τα σχόλια για το "ανάθεμα" τις φήμες κττ μόνο την κακομοιριά των σχολιαστών δείχνουν. Η ιστορία έγραψε για τον Βενιζέλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Λεωνίδας Δρανδάκης
    Απαράδεκτο κείμενο. Παρακαλώ τον κ. Αθανασιάδη να μην ξαναναρτήσει κείμενά του στο Χρονολόγιό μου.

    Δυο λέξεις για το κείμενο: Το άρθρο αυτό είναι σαν να το διαβάζω για δεύτερη φορά (Η πρώτη στην εφ. Χρόνος Κομοτηνής, πράγμα που έγινε αιτία να πάψω να είμαι συνδρομητής της). Με μικρές παραλλαγές και ελλείψεις π.χ. Αν. Ρωμυλία και άλλον συγγραφέα. Φυσικά είναι ένα προπαγανδιστικό κείμενο γεμάτο ανακρίβειες, που μοναδικό σκοπό έχει να παρασύρει αφελείς Θρακιώτες κατά του Ελ. Βενιζέλου που στον κατάλληλο χρόνο απελευθέρωσε όχι μόνο την Δυτική Θράκη αλλά και την Ανατολική (πλήν της Κωνσταντινουπόλεως). Αφορμή δίνει επίσης να εκδηλώνονται φανατικοί του διχασμού οι οποίοι στο μένος τους κατά του Βενιζέλου, την παράδοση το 1922 της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους την αποδίδουν στον Βενιζέλο που από το 1920 είχε πάψει να είναι πρωθυπουργός. (βλ. σχόλια κειμένου) Όσο για το ίδιο το κείμενο αν κανείς παρακολουθήσει τις ημερομηνίες θα καταλάβει ότι στο μέσον του Β' Βαλκανικού παιζόταν η τύχη της Μακεδονίας (της σπονδυλικής στήλης της σημερινής Ελλάδος, που ακόμη και σήμερα αμφισβητείται). Η αντιπολίτευση τότε επεδίωκε να χάσει η Ελλάδα την διαπραγματευτική της θέση. Η κατήγοροι του 1913, η ίδια αντιπολίτευση Ράλλης , Θεοτόκης, Γούναρης ως "Ενωμένη Αντιπολίτευση" έφεραν το 1920 τον Βασιλέα Κ. στην Ελλάδα και συνέτειναν τα μέγιστα στην Μικρασιατική Καταστροφή. Τα σχόλια για το "ανάθεμα" τις φήμες κττ μόνο την κακομοιριά των σχολιαστών δείχνουν. Η ιστορία έγραψε για τον Βενιζέλο.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Είναι δικαίωμά σας, αλλά ουδείς είναι υπεράνω κριτικής. Μέσα στο κείμενο το ίδιο αναφέρεται ότι επί Βενιζέλου πάλι απελευθερώθηκε η Θράκη, αλλά το άρθρο αναφέρεται στο 1912 και μόνον και όχι στο 1919-20.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΑΛΑΚΗΣ
    Αυτό είναι κάτι που αγνοούν οι περισσότεροι γιατί δεν διδασκόμαστε την Ιστορία με βάση τα αρχεία και τα ντοκουμέντα της κάθε εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Athanasios Frantzidis
    Πόσα πράγματα έχουμε να μάθουμε ακόμη από σένα κ. Παντελή. Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Αγαπητέ Παντελή

    Με φέρνεις στη δύσκολη θέση να εκφράσω δημόσια τη διαφωνία μου, με τον από πλευρά σου χειρισμό του ευαίσθητου αυτού θέματος – πάντα με την ιδιότητα του φίλου και του συναδέλφου.


    Το αφιέρωμά σου αυτό, ξεκινά με έναν προβοκατόρικο τίτλο, τον οποίον θεωρώ πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα μονάχα κατά το ήμισυ. Και όσο κι αν είναι “πιασάρικος” ο τίτλος, όπως το λέμε στη γλώσσα μας, τόσο υπάρχει και ο κίνδυνος να καταστεί παραπλανητικός για πλείστους όσους απρόσεκτους αναγνώστες, αλλά και ενισχυτικός της συνομωσιολογίας και της ακροδεξιάς παραϊστορίας – κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς και σε κάποια από τα σχόλια που ακολούθησαν.


    Η ιδεολογία της Μεγάλης Ελλάδας, την οποία ο Βενιζέλος υπηρέτησε με τον πλέον πιστό τρόπο, αποσκοπούσε στην τελική προσάρτηση της Πόλης. Δεδομένου ότι η Θράκη παρεμβάλλεται μεταξύ της Μακεδονίας και της Πόλης, λογικά περιλαμβανόταν διαχρονικά στις εθνικές επιδιώξεις. Με δεδομένο τον πόθο της Βουλγαρίας για έξοδο στο Αιγαίο, αλλά και τα νόμιμα συμφέροντά της στην περιοχή (στο βαθμό που στη Μακεδονία και τη Θράκη ζούσαν βουλγαρικοί πληθυσμοί), η Ελλάδα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει στις επιδιώξεις της τον βουλγαρικό σκόπελο. Το πώς θα γινόταν αυτό, δεν ήταν προφανές το 1912-13.


    Ποιες ήσαν λοιπόν οι προθέσεις του Βενιζέλου; Μας τις λέει ο ίδιος στην οργισμένη απάντησή του σε αντίπαλο βουλευτή, της 2ας Μαρτίου του '13 στη Βουλή. Δυστυχώς από την ομιλία αυτή, έχεις συμπεριλάβει μονάχα κάποια αποσπάσματα, αφήνοντας έξω κάποια άλλα εξίσου ουσιαστικά.


    Ο Βενιζέλος αναφέρεται λοιπόν στη “θυσία” του Θρακικού Ελληνισμού. Τη “θυσία” την αναγνωρίζει και μάλιστα την υπογραμμίζει σε υψηλό τόνο, ώστε να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του, και να μην αφήσει “τους πληθυσμούς εκείνους έκθετους, κινδυνεύοντες να γίνωσιν όργανα ενεργειών ανθρώπων, οι οποίοι δίνανται μεν να άγωνται από πατριωτικάς διαθέσεις, αλλ' οι οποίοι είναι οι μάλλον επικίνδυνοι άνθρωποι δια τα εθνικά συμφέροντα, διότι αφήνονται να οδηγώνται εν τη διαχειρίσει αυτών, αποκλειστικώς από την καρδίαν και θέτουν εν δευτέρα μοίρα τον νουν”.


    Το έργο της κυβέρνησης, δεν έχει ολοκληρωθεί – τονίζει ο Βενιζέλος. Ποιο είναι το έργο αυτό; “Να περισώση τα 9/10, το πλείστον τουλάχιστον, εξ εκείνων τα οποία θα ήτο δυνατόν να περισωθούν”. Είναι σε θέση να κριθεί το έργο αυτό, τον Μάρτιο του '13, μεσούντος του πολέμου; Η απάντηση που δίνει, είναι αρνητική:


    “Δεν ήλθεν η ώρα ακόμη, κύριοι, δια να κριθή το έργο της Κυβερνήσεως, αληθώς δε, εάν επιδιώκετο σήμερον ο λογαριασμός των ευθυνών, η Κυβέρνησις θα ευρίσκετο εις δυσχερεστάτην θέσιν, διότι η επίθεσις θα έμενε κατά το πλείστον άνευ απαντήσεως, καθόσον η άμυνα της Κυβερνήσεως, θα εστρέφετο ακριβώς επί επιχειρημάτων και γεγονότων, τα οποία ήτο αδύνατον εις αυτήν, και αν επρόκειτο να κρημνισθή εκ της αρχής σήμερον, να φέρη εις το μέσον υμών, να προβάλη και να υποστηρίξη, διότι θα ήσαν επιχειρήματα και γεγονότα τα οποία θα παρέβλαπτον την υπόθεσιν την ελληνικήν”.


    Η φρασεολογία είναι γνωστή. Την έχουμε ακούσει πολλές φορές από επίσημα χείλη, σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα. Με δυο λόγια ο Βενιζέλος, λέει πως ακόμα και αν θα έπρεπε να χάσει την εξουσία, υπάρχουν γεγονότα και επιχειρήματα που τον δικαιώνουν, αλλά δεν μπορεί να τα επικαλεστεί. Ποια μπορεί να είναι αυτά; Κατά τη γνώμη μου, μπορεί να είναι δύο ειδών:


    * Αφ' ενός πραγματικά γεγονότα και καταστάσεις που αδυνατίζουν την εθνική επιχειρηματολογία απέναντι στους αντιπάλους της (η τότε εθνολογική σύσταση της Μακεδονίας, θα μπορούσε να είναι ένα απ' αυτά κατά τη γνώμη μου)

    * Αφ' ετέρου γεγονότα και καταστάσεις υψηλού διπλωματικού επιπέδου, τα οποία δεν θα ήταν δυνατόν να κοινοποιηθούν χωρίς βλάβη των εθνικών συμφερόντων (όπως π.χ. παραινέσεις των συμμάχων κρατών, ή κινήσεις των αντιπάλων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ας διαβάσουμε ωστόσο, κάτι ακόμη από την ομιλία του Βενιζέλου, της 2ας Μαρτίου του 1913:


    “Νομίζω κύριοι, ότι ευρεθείς εις την ανάγκην να ανέλθω επί του βήματος τούτου, έχω καθήκον να είπω ολίγας τινας λέξεις και όσον αφορά τας σχέσεις ημών προς τους συμμάχους΄ αι δυσκολίαι αι οποίαι γεννώνται εις το ζήτημα της διανομής ήτο φυσικόν να γεννηθώσι, διότι γνωστόν είνε πόσον είναι μεγάλη η εθνική αποκλειστικότης. Έκαστον των εθνών των μετασχόντων εις τον ιερόν αυτόν αγώνα υπέρ απελευθερώσεως της Χριστιανικής Ανατολής, ωθούμενον υπέρ το εθνικόν ορμέμφυτον, ζητεί να λάβη όσο το δυνατόν περισσότερα, αξιοί δε από χρηστού συνειδότος, ότι εκείνο κατέβαλε τας μεγαλειτέρας εισφοράς εις τον κοινόν αγώνα. Αλλ' η αλήθεια είνε άλλη, ότι όλοι κατέβαλον μεγάλας εισφοράς, ότι όλα τα έθνη τα οποία συνηνώθησαν κατέβαλον πάσαν και την υστάτην αυτών ενέργειαν, όπως εντείνωσιν και τας ψυχικάς των και τας σωματικάς των δυνάμεις και τας υλικάς αυτών, δια να επέλθη το επιτευχθέν αποτέλεσμα, το οποίον άλλως τε δεν ήτο δυνατόν να επέλθη”.


    Οι παραπάνω φράσεις του Βενιζέλου, ξενίζουν αναμφίβολα, εάν αναγνωστούν ξεκομμένα από τη χρονική περίοδο κατά την οποία διατυπώθηκαν. Μιλάμε για τον Μάρτιο του 1913, πριν δηλαδή η Βουλγαρία στραφεί κατά των συμμάχων κρατών, πριν ξεκινήσει ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος, πριν διεξαχθεί η μάχη του Κιλκίς-Λαχανά. Με άλλα λόγια, ο Βενιζέλος αναφέρει στη Βουλή πως η Ελλάδα δεν διεκδικεί τα πάντα και δεν μπορεί να διεκδικεί τα πάντα. Δεν μπορεί να αξιώνει από τη Βουλγαρία να είναι σύμμαχος της Ελλάδας και να πολεμά κατά των Τούρκων, χωρίς το έπαθλο της εξόδου στο Αιγαίο.


    Η λεπτομέρεια αυτή δεν αναδεικνύεται στο αφιέρωμά σου, με αποτέλεσμα να καλλιεργείται στους γνωστούς ψυχοπαθείς συνέλληνές μας, η αίσθηση πως ο Βενιζέλος ήταν κάποιος “εθνοπροδότης”, μόνο και μόνο επειδή δεν έκανε το λάθος των Βουλγάρων, να ξεκινήσει ο ίδιος τον Β' Βαλκανικό Πόλεμο κατά των συμμάχων του, όπως τον προέτρεπαν οι διάφοροι θερμόαιμοι εθνικιστές


    Το αναφέρει και ο ίδιος στην κατάληξη της ομιλίας του:


    “Ελπίζω να μην διαψευστώ υπό των μελλόντων γεγονότων. Καίτοι δεν παραγνωρίζω τας υπαρχούσας δυσχερείας, έχω την πεποίθησιν ότι τα της διανομής δεν θα χαραχθώσιν, ούτε από τας κατά τας διαφόρους περιφερείας, στρατιωτικάς αρχάς, αι οποίαι βλέπουν εν στενωτάτω ορίζοντι τα πράγματα και από τυπικής απλώς στρατιωτικής απόψεως, ούτε από τους άγαν πατριώτας, εκάστου των συμμετασχόντων της ιεράς αυτής συμμαχίας κρατών, ότι τα της διανομής θα ρυθμισθώσιν από τους υπευθύνους Κυβερνήτας των Κρατών τούτων, και ότε οι υπεύθυνοι Κυβερνήται θα έχωσι αρκετόν πατριωτισμόν ώστε να επιδιώξωσι την ρύθμισιν αυτής κατά το δίκαιον και επιεικές και το από πάσης απόψεως ενδεδειγμένον αποβλέποντες εις την αξίαν την οποίαν έχει εις τους Βαλκανικούς λαούς η διατήρισις του συνδέσμου αυτών, ο οποίος έφερε τόσον λαμπρά αποτελέσματα, εν αντιθέσει προς τα αποτελέσματα τα οποία έφερεν εν τω παρελθόντι ο διχασμός αυτών. Ελπίζω ότι ο πατριωτισμός των Κυβερνητών των συμμάχων, θα δειχθή τόσον υψηλός, ώστε να θελήσωσι να συναινέσωσι εις τας αναγκαίας θυσίας, δια να επιτευχθή η προσήκουσα διανομή ήτις θα ασφαλίση την διατήρησιν της ενότητος και εν τω μέλλοντι, έστω και αν την επιούσαν έμελλον να χαρακτηρισθώσιν υπό των συμπολιτών αυτών και των ομοφύλων αυτών και των άγαν πατριωτών ως προδόται των εθνικών συμφερόντων”.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Η προσέγγιση λοιπόν, του Βενιζέλου, είναι πρωτίστως διπλωματική. Ο ίδιος θεωρεί πως ακόμα και αν η Ελλάδα κατακτήσει κάποια εδάφη με το στρατό της, δεν σημαίνει πως αυτά τα εδάφη θα της αποδοθούν κατά τη “διανομή” (sic). Και στη λέξη “διανομή” δεν διαφωνεί κανένας από το ακροατήριό του.


    Εσύ λοιπόν στο αφιέρωμά σου, εμφανίζεσαι διχασμένος: Από τη μια διατρανώνεις πως ο Βενιζέλος “δεν ήθελε τη Θράκη το 1912”, μόνο και μόνο επειδή ο ίδιος διεμήνυσε τον Νοέμβριο του '12 πως η Θράκη δεν είναι στους στόχους της Ελλάδας. Στη συνέχεια αναγνωρίζεις πως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, “ο Βενιζέλος αγωνιζόταν να διατηρήσει κάποια απ' τα κεκτημένα που κερδήθηκαν με αίμα”, αναγνωρίζεις πως η Αντάντ είχε διχαστεί κατόπιν της ρωσικής παρέμβασης, αλλά στη συνέχεια υποστηρίζεις πως “ο Βενιζέλος έδειξε από νωρίς υποχωρητικότητα στις πιέσεις των δυνάμεων”. Και τέλος, φιλοτεχνείς μιαν εικόνα, σαν ο Βενιζέλος να απελευθέρωσε τη Θράκη το '20...με το ζόρι.


    Φυσικά, δεν εισηγούμαι πως οτιδήποτε έπραξε ο Βενιζέλος ήταν σωστά καμωμένο, μόνο και μόνο επειδή το αποφάσισε ο Βενιζέλος. Το να θεωρεί ωστόσο κανείς, πως οι Δυτικοί που παρενέβησαν υπέρ της Ελλάδας μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, για να μην προσαρτηθεί η Μακεδονία και η Θράκη από τη Βουλγαρία, θα παρενέβαιναν και πάλι για να προσαρτηθεί ολόκληρη η Μακεδονία και η Θράκη από την Ελλάδα, μόνο και μόνο επειδή ο Βενιζέλος θα ήταν λιγότερο υποχωρητικός, είναι κάτι που δεν μπορεί εύκολα να το ισχυριστεί κανείς, χωρίς περισσότερες αποδείξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Magda Kaloy
    ΕΝΩ ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΟΣΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ημερολόγια Καβησού
    Και τα όσα προσπάθησαν να προσάψουν οι αντιβενιζελικοί πολιτικοί (Ράλλης, Θεοτόκης) στον Ελευθέριο Βενιζέλο, για ενδοτικότητα απέναντι στους Βούλγαρους και προδοσία των ελληνικών πληθυσμών από ολιγωρία, προκειμένου να αμφισβητήσουν τον Ελληνικό θρίαμβο κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Σ τις κρίσιμες εκείνες ώρες, επεδίωξαν να προτάξουν έναν πρώιμο εθνικό διχασμό (εθνικές εξάρσεις από υπερπατριώτες πατριδοκάπηλους) αμφισβητώντας τους χειρισμούς της κυβέρνησης Βενιζέλου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Νικόλαος Γκότσης
    Ημερολόγια Καβησού, ο καθένας μπορεί μετά από δεκαετίες και αποστασιοποιημένος από τα πάθη της εποχής εκείνης, να κρίνει τους μεγάλους Έλληνες άνδρες. Δεν σχολιάζεις όμως την κίνηση του Βενιζέλου να προτείνει τον Κεμάλ, αυτόν που προκάλεσε την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Ελλήνων του Πόντου, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Θρακικού Ελληνισμού. αλλά και των Αρμενίων για το Νόμπελ Ειρήνης . Αυτόν τον άνθρωπο πρότεινε για Βραβείο Ειρήνης ο Εθνάρχης Βενιζέλος. Μα τόσο καλός φίλος του ήταν ; Η ήταν κάτι πολύ βαθύ που τους συνέδεε . Ούτε σχολιάζεις την απώλεια της Ανατολικής Θράκης που στην ουσία αποτελούσε την κοιτίδα του Θρακικού Ελληνισμού . Σε ότι αφορά το ανάθεμα κανείς δεν είπε ότι έχει σχέση με το 1916 και το κίνημα Εθνικής Αμύνης . Στις Φέρες το 1916 υπήρχε Βουλγαρική διοίκηση. Δήμος Φερών παραμένουμε μετά την απελευθέρωση μέχρι και το 1926 . Η πέτρα που δεν είναι πλαστή στάλθηκε επομένως πολύ αργότερα. Και για την απελευθέρωση της χώρας μάλλον ξεχνάς ποιος ήταν ο επικεφαλής του στρατού. Ο Βενιζέλος μπορεί να ήταν ένας έξυπνος πολιτικός εξαρτώμενος όμως και αυτός από δυνάμεις του εξωτερικού . Ο υπέρμετρος εγωισμός του ήταν κάτι που τον διέκρινε και τον οδήγησε σε ολέθρια σφάλματα και σε διχαστικές κινήσεις .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Evangelia Arampatzoglou-Vasilopoulou Εξαιρετικο Παντελη!! Καλο βραδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ελένη Χατζηγεωργίου
    Ούτε την Κύπρο ήθελε. Επί εποχής του το κυπριακό έγινε θέμα εξωτερικής πολιτικής πλέον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΝΑΡΤΖΙΔΗΣ
    Πάντως Παντελή, έχω την εντύπωση πως ούτε και το 1919 την ήθελε, τα ενδιαφέροντά του ήταν στραμμένα προς τη Μικρασία. Γι αυτό εκνευρίζομαι όταν βλέπω αγάλματά του στη Θράκη, αλλά δεν βλέπω του Βαμβακά ή του Δουλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Anna Xirou Messini
    Ποσα ειναι που δεν ξερουμε για την Ιστορια της Ελλαδος...και τι πολιτικα παιχνιδια παιζονται αναμεσα στις Μεγαλες δυναμεις!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Δήμος Τσαγκούδης
    Oμολογώ πως δεν γνώριζα τα στοιχεία αυτά,Παντελή! Σ΄ευχαριστώ πολύ! Την Καλησπέρα μου και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ματρώνη Δικαιάκου
    ...απο τα πολλά βενιζελικά παραλειπόμενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Κοκκινάκης Κρίτων
    Ο Εθνάρχης προσάρμοζε στο εθνικώς συμφέρον την επιστήμη και την τέχνη του πολιτεύεσθαι και γι αυτό δεν ήταν ανυπόμονος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Nic Oikonomou
    Κι εγώ αυτή την εντύπωση έχω, πως δηλαδή ο Βενιζέλος δεν νοιάστηκε ποτέ για την περιοχή, πάντα τη χρησιμοπιούσε σαν αντάλλαγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Θρακική Εστία Θεσσαλονίκης (θεθ) Συνέχεια των σχολίων στο SITALKISKING.BLOGSPOT: Συγχαρητήρια κύριε Αθανασιάδη, που μας παρουσιάζεις αλήθειες που ελέχθησαν στη Βουλή των Ελλήνων το 1913. Κακώς κατά τη γνώμη μας ερμηνεύουν ορισμένοι σχολιαστές τα γραφόμενα σου ως διχαστικά. Δεν ήταν ο Βενιζέλος κατά των Θρακών. Όπως όμως όλοι οι κυβερνήτες της Ελλάδας επί έναν αιώνα (από το 1821 μέχρι το 1922) δεν αναλογίζονταν τα πάθη και τις Γενοκτονίες που θα υποστούν οι Εγκλωβισμένοι Θράκες από τους Τούρκους ή τους Βουλγάρους , έτσι και ο Βενιζέλος έπραξε μία από τα ίδια. Μεγάλωναν την Ελλάδα μείωναν τους Θρακιώτες. Μάλλον το πλείστον των Ελλήνων αγνοεί τα όσα υπέστησαν οι Θράκες και δη η Βουλή των Ελλήνων η οποία ενώ το 1994 ψήφισε ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων την 19 Μαΐου και των Μικρασιατών το 1998 την 14η Σεπτεμβρίου για τη γενοκτονία των Θρακών ΟΥΔΕΝ. Λυπηρό και απογοητευτικό για τον Ελληνισμό να κυβερνάται από ανιστόρητους. Λυπηρό είναι επίσης η μεγάλη Θράκη των 200.000 τ. Χιλιομέτρων να είναι διαμελισμένη και υπό την κατοχή Βουλγάρων (111.000 τ. χιλμ.), Τούρκων (25.000 τ. χλμ.), Ρουμάνων και Σκοπιανών και να κινδυνεύει να χαθεί και αυτή η εναπομείνασα Δ. Θράκη των 8.500 τ.χλμ. από λάθη και απερισκεψίες όλων ΜΑΣ. Ας μάθουμε λοιπόν να αντέχουμε στην κριτική και των μεγάλων ανδρών που έκαναν μεγάλα λάθη όπως τα παρουσιάζει η αδέκαστη ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Anastasia Tsiafaki
    ante mwre me ton apotyximeno pou mas diamelise!As vgei kapoios na mou pei ti itan auto pou ekane kai theopoiithike!Apotyximenos kai ebraios

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος,ίσως ως νησιώτης,σε όλη την πολιτική διαδρομή του είχε μια ευνοϊκή προδιάθεση προς την νησιωτική Ελλάδα και τα παράλια της Μικράς Ασίας.Έτσι κατά τις διαπραγματεύσεις με τους Συμμάχους[1913-1914] θυσιάζεται η Βόρειος Ήπειρος προς χάριν των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
    Κάτι ανάλογο θα γινόταν και στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.Συγκεκριμένα σε άρθρο του Κωνστ. Βακαλόπουλου,καθηγητού του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έγκριτου ιστορικού,στο βιβλίο << Πως φθάσαμε στις αλησμόνητες Πατρίδες σελ.126.>> διαβάζουμε:
    < <
    Ο Βενιζέλος ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει την Καβάλα,την οποία εποφθαλμιούσαν οι Βούλγαροι,προκειμένου να διασωθεί ο Ελληνισμός της Τουρκίας και να προσαρτηθούν στο ελληνικό κράτος ορισμένες επαρχίες της Δυτ.Μικράς Ασιας.Αλλά έθετε σαν βασική προϋποθεση την ταυτόχρονη ένοπλη επέμβαση της Ρουμανίας,την οποία θεωρούσε απαραίτητη προστασία σε ενδεχόμενη αιφνιδιαστική βουλγαρική επίθεση.Τελικά όμως το σχέδιο ναυάγησε,γιατί η Ρουμανία δεν ήταν διατεθειμένη να συμμετάσχει σε πολεμική εμπλοκή,ενώ η Βουλγαρία απαιτούσε την άμεση κατάληψη των εδαφών,τα οποία διεκδικούσε.
    Αξιοσημείωτη υπήρξε η άποψη του Ιωάννη Μεταξά[Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου],ο οποίος θεωρούσε ουτοπιστική ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στην Μ. Ασία και αρνούνταν κατηγορηματικά οποιαδήποτε παραχώρηση της Καβάλας στους Βουλγάρους.>>
    Μετά τα παράπανω ο οποιοσδήποτε νοήμων Θρακιώτης διερωτάται:Τί θα γινόταν εάν οι διαπραγματεύσεις Δυτικών Συμμάχων και Βουλγάρων ευοδούντο και η Βουλγαρία εισήρχετο στον πόλεμο παρά το πλευρό των Δυτ. Συμμάχων;Ασφαλώς από τους νικητές Συμμάχους θα παρεχωρούντο στην Βουλγαρία η Ανατολική Μακεδονία και η Ανατολική Θράκη.[Η Ελληνική Θράκη,ο όρος Δυτική είναι πονηρός και καλό να αποφεύγεται,είχε ήδη καταληφθεί από την Βουλγαρία μετά την συνθήκη του Βουκουρεστίου].Έτσι θα εδημιουργείτο η Μεγάλη Βουλγαρία όπως είχε γίνει με την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου,και η Θράκη θα εχάνετο για πάντα για την Ελλάδα.
    Οι Έλληνες κάτοικοι των εν λόγω περιοχών,η μεγάλη πλειοψηφία,ή θα εφονεύοντο ή θα εκβουλγαρίζοντο ή θα μετανάστευον στην Ελλάδα,όπως έγινε στην Ανατολική Ρωμυλία.
    Στην Ελλάδα του Εθνάρχη Βενιζέλου θα παρεχωρούντο οι επαρχίες της Δυτ. Μικράς Ασίας στις οποίες δεν ήταν πλειοψηφία οι Έλληνες,υπό μορφή αυτονομίας και σε λίγο χρόνο ή θα γινόταν ανεξάρτητο κράτος ή θα απορροφώντο από την γειτονική Τουρκία.
    Συνέχεια Κων΄Πατιαλιάκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Όσον αφορά για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν φέρει Κυβερνητική ευθύνη,γιατί δεν ήταν τότε Πρωθυπουργός.Μπορεί όμως να του αποδοθεί πολιτική και εθνική ευθύνη,γιατί είχε την δυνατότητα να επηρεάσει και ακόμη να πείσει τους πιστούς σ αυτόν Αρχηγούς της Επαναστάσεως καθώς και άλλους Αξιωματικούς[Ανωτάτους-Ανωτέρους] ότι επείγει άμεσα η ενίσχυση και η ανασυγκρότηση της Στρατιάς Θράκης,ώστε να καταστεί ετοιμοπόλεμη,ενόψη των επικειμένων διαπραγματεύσεων.
    Μια ετοιμοπόλεμη Στρατιά στη Θράκη και με το Πολεμικό Ναυτικό μας να κυριαρχεί στα Στενά των Δαρδανελίων,ελλείψει παντελώς πολεμικών πλοίων της Τουρκίας,θα αποτελούσε ένα ισχυρό όπλο στις διαπραγματεύσεις με τους Συμμάχους και τον Μουσταφά Κεμάλ.
    Απεναντίας οι Σύμμαχοι είχαν απέναντι τους στη Θράκη έναν απείθαρχο και χωρίς ηθικό στρατό,μια χώρα με πολιτική αστάθεια και χωρίς Κυβέρνηση έναν διχασμένο λαό σε Βενιζελικούς και Αντιβενιζελικούς να αλληλομισούνται, και τους Επαναστάτες να ασχολούνται με την εκθρόνιση του Βασιλέως και την τιμωρία των υπευθύνων.
    Λογικό ήταν οι Σύμμαχοι στα Μουδανιά να αποφασίσουν μόνοι τους με τον Κεμάλ για την τύχη της Ανατολικής Θράκης και για τα άλλα θέματα με αποτέλεσμα να βρεθεί η Πατρίδα μας, ως ηττημένη, προ τετελεσμένων γεγονότων.
    Ευτυχώς έστω και αργά ο Στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος ανέλαβε την Διοίκησητης Στρατιάς Θράκης και κατέστησε αυτήν ετοιμοπόλεμη. Αυτό επέτρεψε στοιν Ελ.Βενιζέλο κατάτ τις διαπραγματεύσεις στη Γενεύη να απειλήσει με συνέχιση του πολέμου, γεγονός που ανάγκασε τον Τούρκο διαπραγματευτή Ισμέτ Ινονού να αποσύρει τις παράλογες απαιτήσεις και να υπογράψει την συνθήκη.
    Πολλοί ιστορικοί στα αρνητικά της Επαναστάσεως του 1922 καταλογίζουν και την μη άμεση ενίσχυση, ανασυγκρότηση και ανεφοδιασμό της Στρατιάς Θράκης.

    Θα περίμενε κανείς ότι με την ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923-1924 οι Τούρκοι θα περιορίζονταν στην μικρασιατική επικράτεια. Όμως ο ίδιος ο ιδρυτής της, ο Μουσταφά Κεμάλ, τον οποίο ο Ελ.Βενιζέλος επρότεινε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, διακήρυσσε τότε:
    "Σκοπός μας είναι η Δυτική Θράκη να παραμείνει στα Τουρκικά χέρια, σαν ενιαίο σύνολο, και σε κατάλληλο χρόνο και ευκαιρία να εννωθεί με την Μητέρα Πατρίδα.
    Εμείς δεν μπορούμε να δεχτούμε την απαλλοτρίωση του τουρκικού αυτού τμήματος.
    Οι Δυτικοθρακιώτες αδερφοί μας, σε πρώτο βήμα πρέπει να αγωνιστούν για να κερδίσουν την ανεξαρτησία και αυτονομία της Δυτικής Θράκης."
    Σήμερα και καθημερινά η σύγχρονη Τουρκία, που διαπνέεται από τον Αττατουρκισμό σε όλους τους τομείς της χώρας, εφαρμόζει πιστά τις παραινέσεις του Μουσταφά Κεμάλ με τις συνεχείς παρεμβάσεις στην μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης με πολιορκητικό κριό το Προξενείο της Κομοτηνής.
    Αλλά και η Ελληνο-Τουρκική φιλία, που καθιερώθηκε από τους Ελ.Βενιζέλο και Μ.Κεμάλ αποτελεί κενό γράμμα και καθημερινά καταργείται με τις παραβιάσεις και παραβάσεις, την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και τον υφισταμένων διεθνών συνθηκών, που διέπουν το νομικό καθεστώς της Ελληνικής Θράκης της περιοχής του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου.
    Μετά τα παραπάνω συμφωνώ απόλυτα με τον τίτλο που χρησιμοποίησε στο κείμενό του ο πάντα αντικειμενικός, ουσιαστικός και περιεκτικός στα κείμενά του κ.Παντελής Αθανασιάδης.
    16/08/2014
    Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας Αντιστράτηγος ε.α.
    από Αμόριο Έβρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Σε συνέχεια των με ημερομηνία 15 και 16 Αυγούστου 2014 σχολίων μου,από την έκδοση,Επιχειρήσεις εις Θράκην[1919-1923] της Διευθύνσεως Ιστορίας του Στρατού,που διάβασα προ ολίγων ημερών αντλούνται τα ακόλουθα:
    Μετά την υπογραφή της ανακωχής από μέρους της Βουλγαρίας στην Θεσσαλονίκη την 30ην Σεπτεμβρίου 1918,η σημερινή Ελληνική Θράκη είχεν αποβή πεδίο διπλωματικών ανταγωνισμών διαφόρων ενδιαφερομένων κρατών.Μέχρι όμως της υπογραφής της Συνθήκης του Νεϊγύ[27 Νοεμβρίου 1919] παρέμεινε υπό την κατοχή των Βουλγάρων,οι οποίοι διατηρούσαν εκεί στρατιωτικές[Χ Μεραρχία αφωπλισμένη]και πολιτικές αρχές.
    Με ενέργειες του Συνταγματάρχη Μαζαράκη Αινιάν οι Τούρκοι βουλευτές,που εκπροσωπούσαν την σημερινή Ελληνική Θράκη στην Σοβράνιε[Βουλγαρική Βουλή] απέστειλαν την 31ην Δεκεμβρίου 1918 αναλυτικό υπόμνημα προς τον Αρχιστράτηγον Φρανσαί ντ Εσπεραί,αναφέροντες σε γενικές γραμμές:<< Ευχής έργον θα ήτο εάν τα Ελληνικά στρατεύματα λάβουν μέρος εις την κατάληψιν της Δυτικής Θράκης,δεδομένου ότι οι εν αυτή Έλληνες εδείχθησαν πάντοτε απέναντι ημών φιλελεύθεροι και αποτελούσιν Έθνος,με το οποίον δυνάμεθα κάλλιστα να συμφωνήσωμεν και θα ηδύναντο να μας προστατεύσουν συγχρόνως με τους συμπατριώτας των,που ευρίσκονται υπό τας αυτάς με ημάς συνθήκας.Οι Τούρκοι βουλευταί της Βουλγαρικής Σοβράνιε Μεχμέτ Τζεμάλ,Ισμαήλ Χακή κλπ.>>
    Το βαρυσήμαντο αυτό έγγραφο είχε μεγίστη απήχηση στη Διάσκεψη των Παρισίων και βοήθησε το έργο της Ελληνικής Αντιπροσωπείας για την υποστήριξη των εθνικών δικαίων και εκχώρηση της σημερινής Ελληνικής Θράκης στην Ελλάδα.
    Μετά την κατάληψη της περιοχής της Ξάνθης από τη Ελληνική ΙΧ Μεραρχία στις 16 Οκτωβρίου 1919 άρχισαν να διαφαίνονται οι πρώτες αόριστες αντιδράσεις για την εξ ολοκλήρου κατάληψη της σημερινής Ελληνικής Θράκης απο τον Ελληνικόν Στρατόν.
    Σε επιστολή του Γάλλου Αρχιστρατήγου Φρανσαί ντ Εσπεραί προς τον Έλληνα Αρχιστράτηγο Λεωνίδα Παρασκευόπουλο διαφαίνεται σαφώς,ότι,οι Αμερικανοί είχαν πέσει θύματα των μηχανορραφιών των Βουλγάρων και υποστήριζαν τις διεκδικήσεις των.Μεταξύ των άλλων ανέφερε στην επιστολή του επί λέξει:<>.
    Δηλαδή επεδιώκετο από μερικούς Συμμάχους να παραχωρηθεί στην Βουλγαρία η δυνατότητα εξόδου στο Αιγαίο Πέλαγος μέσω του λιμένος της Αλεξανδρουπόλεως,επομένως η ενσωμάτωση του Νομού Έβρου και μέρους του Νομού Ροδόπης στην Βουλγαρία.
    Σ αυτούς τους λόγους οφείλεται και η καθυστέρηση της κατάληψης των Νομών Ροδόπης και Έβρου,η οποία τελικά έγινε στις 14 Μαϊου 1920 από τον Ελληνικό Στρατό.
    Επομένως παρατηρούμε ότι η ηττημένη Βουλγαρία επεδίωκε με κάθε τρόπο την παραχώρηση σ αυτήν της σημερινής Ελληνικής Θράκης,πλην της περιοχής Ξάνθης.
    Μετά απ αυτά αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε νοήμων Θρακιώτης τί θα συνέβαινε αν η Βουλγαρία εισήρχετο στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Δυτικών Συμμάχων.Θα εχάνετο για πάντα τόσον η Ανατολική Μακεδονία,όσον και η σημερινή Ελληνική Θράκη,αφού και ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν είχε πρόβλημα να τις θυσιάσει προς χάρη των Δυτικών παραλίων της Μικράς Ασίας,όπως αναπτύχθηκε σε προηγούμενο σχόλιο μας.
    Ερμούπολη 7 Σεπτ 2014 ώρα 18.00
    Κωνστ. Πατιαλιάκας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Konstantinos Moutzouridis
    Ναι οντως και ηταν προθυμος και αργοτερα να τη θυσιασει χαριν της Μ.Ασιας που ειχε παρα πολυ ελληνικο πληθυσμο.Η αληθεια ειναι οτι σε σχεση με την Αν.Θρακη η Δ.Θρακη μειονεκτουσε πληθυσμιακα και αρα παιζοταν η τυχη της εν μεσω συσχετισμων γενικοτερων.Τελικα το 1919 ηρθε η ωρα της.Παντως το 1913 αρκετοι Ξανθιωτες βλεποντας οτι η Δ.Θρακη παραχωρηθηκε στους Βουλγαρους μετακινηθηκαν προς Καβαλα αλλα και εκει δεν τους απεφυγαν μιας και εμφανιστηκαν το 1916.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Kostas Patialiakas
    Ένα εξαιρετικό άρθρο, όπως πάντα, του φίλου Παντελή. Περισσότερα σχόλια στο τέλος του κειμένου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ουρανια Μαυριδου
    Υπέροχο -οπως πάντα- Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ζήσης Χατζηπασχάλης
    ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΑΝΤΕΛΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Άννα Παπαδημητροπούλου
    Εξαιρετικό Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Kostas Patialiakas
    Ένα εξαιρετικό άρθρο, όπως πάντα, του φίλου Παντελή. Περισσότερα σχόλια στο τέλος του κειμένου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Ουρανια Μαυριδου
    Υπέροχο - οπως πάντα- Παντελής Στεφ.Αθανασιάδης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ζήσης Χατζηπασχάλης
    ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΑΝΤΕΛΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Άννα Παπαδημητροπούλου
    Εξαιρετικό Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Έτσι για να μπαίνουν μερικά πράγματα στη θέση τους. Δυστυχώς η ιστορική αλήθεια είναι πάντα διαφορετική και όσο περνάει ο χρόνος αλλοιώνεται ανάλογα με τις βλέψεις και τις πεποιθήσεις κάποιων.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Ιωάννης Βλασακούδης
    Ποτέ καί κανένας δέν μάς ήθελε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Dimitris Tsantidis
    Αν διαβάσετε το δίτομο βιβλίο του Γ. Βεντήρη Η ΕΛΛΑΣ 1910-1920 (υπαρχει στη Δημ. Βιβλιοθήκη Ξάνθης )θα δείτε γιατί έκανε αυτή τη δήλωση ο Ε. Βενιζέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Μενεξια Μαργαζογλου
    Λυπημενη ...οτι χανεται δυσκολα ξανακερδιζεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Stergios Stergiou
    ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ..ΟΛΟΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ο Ε.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ...ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ ΚΑΙ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ.ΑΣΙΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Kyriakos Zeibekis
    Εχει εξηγηθει η σταση του Βενιζέλου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΓΙΝΑΝΕ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΣΑΠΙΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Litsa Kampakaki
    Σας ευχαριστώ .
    Πάντα διαβάζω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα κείμενά σας , που αφορούν άγνωστες πτυχές της ιστορίας της Θράκης μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Maria Manousiadou
    Έχω πολλά να διαβάσω ακόμη.Εχεις πολύ μεγάλο Ιστορικό αρχείο..
    Καλημέρα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. παρασχος ανδρουτσος

    Αυτά πρέπει να τα γνωρίζουν όλοι οι θρακιωτες .κατά τα άλλα τον έκαναν και άγαλμα στην Κομοτηνή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τον έκαναν άγαλμα, γιατί άσχετα με τις συνθήκες του 1912 το 1919-20 συνετέλεσε αποφασιστικά στην απελευθέρωση της Θράκης,

      Διαγραφή
  71. Ioannis Papanidis
    Επιτέλους σιγά-σιγά βγαίνει η αλήθεια! Συγχαρητήρια στον κύριο Αθανασιάδη, σημαντική δουλειά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. παρασχος ανδρουτσος

    Pantelis Athanasiadis το θέμα όμως είναι και οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην ροδοπη οι περισσότεροι προέρχονται από την αν Θράκη που την παρέδωσε στους Τούρκους αμαχητί με εντολή των συμμαχων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό αφορά το 1922 και 1923 και από τον Νοέμβριο του 1920 μεσολάβησαν και άλλες κυβερνήσεις.

      Διαγραφή
  73. Nikos Nalbantis
    ...ο Βενιζέλος τότε..., αλλά και τώρα μια από τα ίδια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Kostas Koutoulis
    Δεν είναι απλή υπόθεση να προσαρτήσεις μία περιοχή. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να συνυπολογιστούν. Το ίδιο έγινε και με την Κρήτη, η οποία ενώ ζητούσε επί χρόνια την προσάρτησή της στην Ελλάδα τελούσε απλώς υπό καθεστώς αυτονομίας μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και να γίνει η Ένωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Dimitris Papadakis
    Ο Βενιζέλος παρεχωρησε Ανατολική Μακεδονία, με αντάλλαγμα τα παραλια της Ιωνίας, γνωρίζοντας ότι οι Βουλγαροι δεν θα αρκεστουν στην Καβάλα και την Δράμα, με αποτέλεσμα να σπάσει την συμφωνία, δηλαδή ο Βενιζέλος έκανε έναν διπλωματικό ελιγμό που τον δικαίωσε αργότερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Αυτά όμως είναι μεταγενέστερα. Δεν έχουν σχέση με το 1912.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Κώστας Ευαγγελούδης
    Ο Βενιζέλος δεν ήθελε την Θράκη;;; Εκείνος τα ήθελε ΟΛΑ. Όπου υπήρχαν Ελληνες.Και την Κριμαία. Σκεφτείτε λίγο προτού μπητε στην κριτική. (Αναθεματισμένος, λυσσασμένος λύκος, της αμύνης τα παιδιά, άπειρες απόπειρες δολοφονίες του, κλπ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, τα ήθελε όλα, αλλά οι συνθήκες του 1912 δεν ευνοούσαν την ΕΔλλάδα.

      Διαγραφή
  78. Dimitris Papadakis
    Pantelis Athanasiadis Από το άρθρο που ανάρτησες: "ότι η Ελλάς θα ήτο ασθενεστέρα κατά τοιούτον τρόπον εκτεινομένη παρά την θάλασσαν άνευ σπονδυλικής στήλης, παρ’ όσον θα ήτο εάν τα όρια αυτής εστρογγυλούντο κατ’ άλλην διεύθυνσιν»."
    Είναι η περίφημη θεωρία της "στρογγυλής Ελλάδας" του Βενιζέλου , που πιστευε ότι η Ελλάδα για να γίνει βιώσιμο κράτος θα πρεπει να εκτείνεται και στις δυο πλευρές του Αιγαίου.. Την οποία διατυπωσε στην Βουλή αργότερα το 1913,αλλα προφανώς θα ήταν ιδέα που είχε στο μυαλό του και δεν το κοινοποιήσε ακόμη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Panos Dodas
    Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θά ορίζει ότι κείται μακράν, και προς το καλό της ειρηνης τα Εθνικά συνορα θα περιοριστουν, ψάξτε λίγο, καλο κάνει η ιστορική έρευνα. ��
    Συγχαρητήρια και παλι Παντελή για την ενημέρωση μας να ανοίξει λίγο το ματάκι μας και το μυαλό,
    (όσο μας έχει απομείνει).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Μιχάλης Μπουναρτζίδης
    Άντε, να μην τα λέω μόνο εγώ και γίνομαι γραφικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Mike Voros
    Kαι εγω ο αστοιχειωτος γνοριζω τη ζημια που εκανε ο βενιζελος. Απορω πως οι δυστυχοι μικρασιατες ακομα τον θαυμαζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Dimitros Dimitriadis
    Ναι για αυτό ο πολιτικός τού αντίπαλος έλεγε θέλω να ανεβενω στην Ακρόπολη και να βλέπω όλη την Ελλάδα και προκάλεσαν εκλογές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Vassilios Kazakidis
    Ήταν η εποχή που το όνειρο έβλεπε την Ελλάδα στις δύο πλευρές του Αιγαίου με κέντρο βάρους την Σκύρο. Το 1918 που αλλάξανε οι δυναμικές στο Νεϊγί & Σέβρες, κατάφερε και τη Θράκη και τη Σμύρνη. Μετά μας φάγανε οι "πλεονέκτες" και οι "μοναχοφάηδες" καρεκλοκένταυροι για μίαν μικράν και έντιμον πατρίδαν......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Thanasis T. Papasimakopoulos
    ..... ο Βενιζέλος ακολουθούσε πειθήνια τις αποφάσεις των Άγγλων��

    ΑπάντησηΔιαγραφή