Κυριακή 27 Απριλίου 2014

ΜΙΑ ΠΤΥΧΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

*Το έγγραφο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, που διασώθηκξε στα Αρχεία της ΔΙΣ/ΓΕΣ






Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



          Ο μαυραγοριτισμός κατά την διάρκεια της Κατοχής, υπήρξε ένα από τα πλέον απεχθέστερα φαινόμενα, που συνδέθηκε με την προσπάθεια εύκολου κέρδους πάση θυσία, όταν πολλοί Έλληνες και κυρίως παιδιά πέθαιναν στους δρόμους από την πείνα.
          Οι δυνάμεις της τριπλής Κατοχής, άρπαζαν με τη βία τους πόρους της κατεχόμενης χώρας μας. Σε συνδυασμό με τα πολεμικά γεγονότα, τους αποκλεισμούς κ.λπ.  πολύ σύντομα η αγορά εμφάνισε σημαντικές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης, γεγονός που επέτρεψε σε διάφορα άτομα ρευστής συνείδησης να πλουτίσουν εκμεταλλευόμενα τις αδήριτες ανάγκες των συμπολιτών τους. Από τα χρόνια της κατοχής η λέξη μαυραγορίτης σημαίνει τον αδίστακτο κερδοσκόπο, χωρίς συνειδησιακούς φραγμούς, χωρίς νοιάζεται για τις παρενέργειες των πράξεών τους, αρκεί να αποκομίσει κέρδος με κάθε τρόπο, ακόμα και αθέμιτο.
          Οι παλαιότεροι, που έζησαν τα μαύρα χρόνια της Κατοχής είχαν να αφηγηθούν πολλές ιστορίες με τα ελεεινά κατορθώματα των μαυραγοριτών, η μετακίνηση των οποίων γινόταν βασικά με τα τρένα  Οι μαυραγορίτες είχαν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αναίδειας που ταξίδευαν ακόμα και…. χωρίς εισιτήριο. Και όταν δεν εύρισκαν θέση ανέβαιναν στην σκεπή των βαγονιών με τα τσουβάλια του εμπορεύματός τους,  μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.
          Τα θυμηθήκαμε αυτά με αφορμή ένα έγγραφο, των αρχείων της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, για την συμπεριφορά των χαμερπών αυτών ατόμων.
          Συγκεκριμένα, το Δεκέμβριο του 1941, όταν η πείνα θέριζε τον κόσμο και τα καροτσάκια κάθε πρωί  μάζευαν νεκρούς από τους δρόμους, οι μαυραγορίτες προκάλεσαν το δημόσιο αίσθημα για άλλη μια φορά.
*Ο θάνατος στους δρόμους, όταν πλούτιζαν οι μαυραγορίτες

          Ο κατοχικός υπουργός Εθνικής Άμυνας Γεώργιος Μπάκος έστειλε επείγον έγγραφο στις 20 Δεκεμβρίου 1941 προς το υπουργείο Συγκοινωνιών διότι παρατηρούνταν διάφορα έκτροπα στους σιδηροδρομικούς σταθμούς επιβίβασης και ιδιαίτερα της Αθήνας «προκαλούμενα κατά το πλείστον παρά των μη εχόντων εξασφαλίσει εισιτήρια ταξιδίου πολιτών και ειδικώτερον παρά των  εκτελούντων το εμπόριον της μαύρης αγοράς».
          Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι οι μαυραγορίτες «εμφανιζόμενοι εις σοβαρόν αριθμόν είτε διότι δεν παρέχεται αυτοίς ευχέρεια χορηγήσεως αδείας ταξιδίου παρά των αρχών Κατοχής, είτε διότι οι συρμοί εν γένει κυκλοφορούν περιορισμένως λόγω της καταστάσεως συγκεντρώνονται εις τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και επιδιώκουν την παντί σθένει επιβίβασίν των, δυσχεραίνοντας τους δικαιουμένους βάσει των αδειών των αναχωρήσεως και των εισιτηρίων των, δι’ ων εξησφάλισαν και τας αντιστοίχους θέσεις όπως ταξιδεύσωσιν».
          Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι εκείνο τον σκληρό χειμώνα του 1941, με την πείνα και το κρύο να θερίζουν με τα νοσοκομεία γεμάτα ακόμα από νοσηλευόμενους τραυματίες του μετώπου, με τις ελλείψεις καυσίμων και την καταπίεση των κατακτητών, η σιδηροδρομική συγκοινωνία στην Ελλάδα, είχε αποκατασταθεί μερικώς. Για παράδειγμα δρομολόγια τρένου των ΣΕΚ προς τη Θεσσαλονίκη, είχε μόνο τρεις φορές την εβδομάδα. Οι ΣΠΑΠ, που κάλυπταν την Πελοπόννησο χρησιμοποιούσαν αυτοκινητάμαξες, οι οποίες μοιραία είχαν περιορισμένο αριθμό θέσεων. Οι ΣΠΑΠ είχαν δρομολόγια τρεις φορές την εβδομάδα για Τρίπολη και τέσσερις φορές για Καλαμάτα και κάθε μέρα στην κατεύθυνση Αθήνα- Πύργος.  Εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι κάθε φορά που έφευγε τρένο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση γινόταν στους σταθμούς ο κακό χαμός!!!
*Πείνα, πείνα, πείνα παντού...και οι μαυραγορίτες μάζευαν λίρα με ουρά!!!

          Ο Μπάκος στο έγγραφό του που προαναφέραμε, έλεγε  ότι τα καθημερινά έκτροπα είναι πάμπολλα, που οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι και οι αστυνομικοί δεν μπορούν να επιβληθούν ούτε ακόμα και η παρουσία φρουρών των στρατευμάτων Κατοχής!!!
          Το τραγικό ήταν ότι οι θέσεις που προορίζονταν για αναπήρους και τραυματίες  στρατιώτες που ολοκλήρωναν τη θεραπεία τους και έπρεπε να πάνε στα σπίτια τους, καταλαμβάνονταν μέσα στη σύγχυση που επικρατούσε, ενώ πολλοί κινδύνευσαν να κακοποιηθούν από το συνωστιζόμενο πλήθος «ενίοτε δε υφιστάμενοι τας συνεπείας των παρά του στρατού κατοχής εφαρμοζομένων βιαίων μέτρων προς επικράτησιν σχετικής τάξεως».
          Τα ίδια βέβαια συνέβαιναν, αλλά σε μικρότερη κλίμακα και στο σταθμό του Πειραιά.
          Ο Μπάκος ζητούσε τη λήψη μέτρων με την προσθήκη βαγονιών ή το κλείσιμο ορισμένων, ώστε να μην μπαίνουν άσχετοι και μαυραγορίτες  προς αποφυγή του φαινομένου «της αταξίας και του διαγκωνισμού».
          Τέτοιοι λοιπόν ήταν οι μαυραγορίτες, το όνειδος της ελληνικής ιστορίας, οι οποίοι δυστυχώς εξαιτίας των ανώμαλων καταστάσεων κατόρθωσαν να υποστούν ελάχιστες τιμωρίες και να απολαύσουν σε πολλές περιπτώσεις τον παράνομο πλούτο τους…

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

34 σχόλια:

  1. Konstantinos Moustakas Ίσως απ τις πιο μελανες σελίδες της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι δυστυχώς... Ήταν και αυτοί ένα εθνικό όνειδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Konstantinos Moustakas Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται και σήμερα φιλε Παντελή κάποιοι πλουτίζουν με την δυστυχία των συνανθρώπων μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νίκη Οριγώνη Μαντζαβίνου Το διάβασα και είναι εκπληκτικό. Ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λίνα Βεντουργέρη ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤΕΛΗ ...ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ...ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥΣ ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. Nikolaos Kalogeridis .....η λυση ειναι μια...μπαμ και κατω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νίκος Σωτηρίου ...Κάνει , ΑΚΟΜΗ, τζίζ..από πολλές πλευρές...ο πρωτος που κάηκε ήτνα ο ΜΕΓΑΣ Βαρβαρέσος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ηλίας Κοτρίδης Δυστυχώς και σήμερα τα ίδια γίνονται. Μόνο που αυτοί που τα κάνουν, τα κάνουν....δημοκρατικά και με την....βούλα(βλέπε ευλογίες ή κλειστά μάτια του κράτους).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νίκος Παπαδιονυσίου Καλημέρα Παντελή. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τον μαυραγοριτισμό, τις αιτίες της δημιουργίας του που ήσαν πολλές, και τα αποτελέσματά του. Ένα θέμα για μεγάλη συζήτηση..


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εδώ αυτό το έγραψα για μια πτυχή του μαυραγοριτισμού και μόνο και βάσει ενός εγγράφου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Andreas Makrides Το κομμάτι σου έχει ενδιαφέρον - αλλά αυτή τη φορά θα διατυπώσω ορισμένες φιλικές ενστάσεις.

    Δεν θα βάσιζα τη σκιαγράφηση του φαινομένου του μαυραγοριτισμού σε ένα έγγραφο του Μπάκου. Όχι τόσο διότι θεωρώ τον Μπάκο, άτομο πουλημένο στους Γερμανούς (ανεξαρτήτως αρχικών προθέσεων), αλλά διότι τέτοιου είδους αναφορές απεικονίζουν σχεδόν πάντα την ματιά της εξουσίας - και επί προκειμένω, της χιτλερικής εξουσίας.

    Για παράδειγμα, "μαυραγορίτες" αποκαλούσε η δωσιλογική κυβέρνηση και τους μεγαλομαυραγορίτες που έκαναν περιουσίες μοιραζόμενοι με τους Γερμανούς τις χρυσές λίρες που έκλεβαν από τους έλληνες αστούς για έναν τενεκέ λάδι, αλλά επίσης "μαυραγορίτες" χαρακτήριζε κι εκείνους που με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν λίγα τρόφιμα για τους ίδιους, τα παιδιά τους, ή τη γειτονιά τους, πηγαίνοντας στην επαρχία. Δεν βλέπω να γίνεται καμία διάκριση στο κείμενο.

    Η ματιά του Μπάκου για "μαυραγορίτες" που συνωστίζονταν στα τραίνα, παίρνοντας τη θέση των νομίμων επιβατών (ποιών επιβατών;) ειδικά το θεόφριχτο χειμώνα του '42, μου προξενεί αναγούλα, το ίδιο μεγάλη με το φαινόμενο της κατοχικής κερδοσκοπίας. Ιδίως όταν η δωσιλογική κυβέρνηση αδυνατούσε να εξασφαλίσει τη στοιχειώδη τροφή για τους Αθηναίους, αλλά κατηγορούσε τους Άγγλους για τον ναυτικό αποκλεισμό που είχαν επιβάλλει.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πρώτον δεν αναφέρθηκα στο συνολικό φαινόμενο του μαυραγοριτισμού. Ο τίτλος το λέει: Μια πτυχή... Και αυτό εξαιτίας του εγγράφου που βρήκα. Δεν ήθελα να γράψω πράγματα από τη φαντασία ούτε από αδέσποτες αφηγήσεις που είχα ακούσει. Ο μαυραγοριτισμός, με όποιο μάτι και αν τον δεις, δεν παύει να είναι απεχθής. Οι ευθύνες των κατοχικών αρχών και των κατοχικών κυβερνήσεων για την μεγάλη πείνα, δεν αίρονται με τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Elen Chion Χρησιμο-πολυ καλα κανεις,που μας τα υπενθυμιζεις,τα εχω ακουσει απο τον πατερα μου-και καλογραμμενο,οπως παντα. Ευχαριστω Παντελη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Andreas Makrides Οι παρατηρήσεις μου ήταν καλόπιστες Παντελή, και "επί της διαδικασίας". Έχε το υπόψη σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ιωάννης Σαρσάκης Ασχέτως αν οι περισσότεροι δεν τιμωρήθηκαν, δεν παύει να ισχύει και το αρχαιοελληνικό : Ότι γλυκό από τ΄ άδικο τέλος πικρότατο έχει (Πίνδαρος). Η αδικία προς τον συνάνθρωπο έχει και πνευματικές συνέπειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νίκος Παπαδιονυσίου Πάντως παρόλο που έχω διαβάσει και ακούσει πολλά από πατέρα- μάνα, το ότι δημιουργούσαν προβλήματα και στους σιδηροδρόμους, παρόλο ο πατέρας μου ήταν σιδηροδρομικός, το αγνοούσα..


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γι' αυτό έχει την αξία της και η παρουσίαση αυτής της πτυχής, του ελεεινού φαινομένου του μαυραγοριτισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Madeleine Leontariti Πολύ ενδιαφέρον-το κακό είναι πως και σήμερα υπάρχουν μαυραγορίτες,η κάνω λάθος και έχουν άλλη ονομασία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ο Μπάκος δυστυχώς ήταν προδότης εκ πεποιθήσεως φιλοναζιστής και παρέσυρε τον αφελή Τσολάκογλου στην επαίσχυντη συνθηκολόγηση. Ήθελε να στείλει Έλληνες να πολεμήσουν στο πλευρό των Γερμανών στην ΕΣΣΔ, γεγονός που οδήγησε πολλούς αξιωματικούς, όπως οι Τσακαλώτος και Σπηλιωτόπουλος να επισπεύσουν τη διαφυγή τους στη Μ. Ανατολή, προκειμένου να συνεχίσουν εκεί τον αγώνα κατά του άξονα.

    Όσο για τους μαυραγορίτες, δυστυχώς η νοοτροπία και η αισθητική του μαυραγοριτισμού κυριάρχησε στη μεταπολεμική και μετεμφυλιακή Ελλάδα και μετεξελίχθηκε μεταλλασσόμενη στα σημερινά "διαπλεκόμενα". Ο μέγας ρεμπέτης Γενίτσαρης, συνεχίζοντας την αρχαιοελληνική παράδοση της λυρικής ποίησης έγραψε και τραγούδησε το ομώνυμο άσμα (και αυτό τραγούδησε ο Νταλάρας, αμάν πια...):

    https://www.youtube.com/watch?v=F3xtPSvu9pQ
    Οι Μαυραγορίτες-Γενίτσαρης
    Στίχοι: Μιχάλης Γενίτσαρης Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης

    Μικροί μεγάλοι γίνανε
    μαυραγορίτες όλοι
    κι αφήσαν όλο τον ντουνιά
    με δίχως πορτοφόλι

    Ακόμα κι οι γυναίκες τους
    τη μαύρη κυνηγάνε
    τσάντες τσουβάλια κουβαλούν
    κανέναν δε ψηφάνε

    Πρωί και βράδυ τρέχουνε
    στους δρόμους σαν κοράκια
    πελάτες ψάχνουν για να βρουν
    να γδάρουνε κορμάκια

    Πουλήσαμε τα σπίτια μας
    και τα υπάρχοντα μας
    για δυο ελιές κι ένα ψωμί
    να φάνε τα παιδιά μας"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Litsa Gouni-Das Πραγματικά το όνειδος της ελληνικής ιστορίας όπως γράφεις στον επίλογο σου Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Evangelia Arampatzoglou-Vasilopoulou Πολυ ενδιαφερον Παντελη !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Θοδωρής Αργυρόπουλος
    ..μου έκανε εντύπωση η ευγένεια του γράφοντος στη φράση..." γεγονός που επέτρεψε σε διιάφορα άτομα ρευστής συνείδησης"....!!!!! ... αντί να πει... κουμάσια, λεχρίτες, λαμόγια, και ότι πιο σιχαμερό μπορεί να επιστρατευθεί για να τους χαρακτηρίσει....


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σκοπός μου ήταν να περιγράψω ένα απεχθές φαινόμενο... Άλλωστε στο τέλος του κειμένου τους χαρακτηρίζω ΄"όνειδος της ελληνικής ιστορίας".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σύρος 16 Οκτωβρίου 2014.Ώρα 18.00
    Μαυραγορίτες κατακριτέοι και αποδοκιμαστέοι.Δυστυχώς υπήρξαν Έλληνες,που επιδίωξαν τον πλουτισμό τους σε βάρος της ίδιας της ζωής των συμπατριωτών τους.Στην Ερμούπολη Σύρου οι θάνατοι από την πείνα ανήλθαν σε μερικές χιλιάδες κατοίκων της.
    Ας μου επιτραπεί όμως να καταθέσω ορισμένες απόψεις-θέσεις για τα σχόλια επισκεπτών του παρόντος κειμένου του ιστολογίου:
    1.Η συνθηκολόγηση την 20η Απριλίου 1941 του Αντιστρατήγου Γεωρ.Τσολάκογλου,κατά παράκαμψη του Διοικητού Στρατιάς Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας και την σύμφωνη γνώμη των λοιπών Στρατηγών,με τους Γερμανούς μόνο επονείδιστη δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.Η κατάσταση της Στρατιάς στην Αλβανία,που γενναία και αποτελεσματικά απέκρουσε την 9ην Μαρτίου 1941 την γιγαντιαία εαρινή αντεπίθεση των Ιταλών,ήταν τραγική και αποκαρδιωτική,μετά την είσοδο των Γερμανικών στρατευμάτων στην Μακεδονία και στην Ελληνική Θράκη και την κατάληψη των.Παρά την λήψη αυστηρών μέτρων από τις Διοικήσεις των Μονάδων και των Σχηματισμών,ακόμη και εκτελέσεων των πρωταίτιων οπλιτών,η κατάσταση δεν αντιμετωπιζόταν.Κατόπιν αυτού η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς,προκειμένου να αποφευχθεί η διάλυση των Μονάδων,με ανυπολόγιστες απώλειες στο προσωπικό και ζημιές στα μέσα και υλικά,ήταν επιβεβλημένη και αναγκαία.Η συνθηκολόγηση δεν επηρέαζε τον επιβραδυντικό αγώνα των Συμμαχικών Δυνάμεων,οι οποίες την ημέρα της συνθηκολόγησης ευρίσκοντο Νοτιότερα της Γραμμής ΜΕΤΣΟΒΟ-ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ-ΛΑΡΙΣΣΑ-ΤΕΜΠΗ.Το όλο πρόβλημα έπρεπε να αντιμετωπισθεί με την παροχή εξουσιοδότησης στον Διοικητή της Στρατιάς για συνθηκολόγηση από την Κυβέρνηση,όπως έγινε ενωρίτερα στην Μακεδονία.
    2.Ο προσβλητικός χαρακτηρισμός πουλημένος,όταν μάλιστα απευθύνεται σε έναν γενναίο Στρατηγό,πρέπει να τεκμηριώνεται με έγκυρα και ακλόνητα στοιχεία.Δεν νομίζω ότι ο Αντιστράτηγος Γ.Τσολάκογλου και οι υπόλοιποι Στρατηγοί,που συμμετείχαν στην πρώτη κατοχική Κυβέρνηση,πωλήθηκαν στους Γερμανούς,για να σταδιοδρομήσουν στην πολιτική ζωή της χώρας.Γενναίοι Στρατηγοί,που πολέμησαν στους Βαλκανικούς Πολέμους,στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο,στην Μικρασιατική Εκστρατεία,αλλά και στον πόλεμο της Αλβανίας,με πολλά αριστεία ανδρείας,εδέχθησαν να συμμετάσχουν στην Κυβέρνηση από καθαρά λόγους πατριωτισμού.Το αποφάσισαν,παρότι εγνώριζαν ότι θα κατηγορηθούν.Καλύτερα θα ήταν να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας Γερμανοί ή Ιταλοί ή το χειρότερο οι Βούλγαροι;Κατά τη διάρκεια της δίκης είχε διαπιστωθεί ότι αρκετοί από τους Στρατηγούς είχαν δεχθεί ισχυρές πιέσεις πολιτικών αρχηγών και άλλων παραγόντων για να αναλάβουν τα αξιώματά τους.Το 1964 ο Π.Κανελλόπουλος,που το 1945 ζητούσε την αυστηρή καταδίκη των δωσιλόγων,προσελθών ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των, γράφει στο βιβλίο του Τα Χρόνια του Μεγάλου Πολέμου ότι ο Γ. Τσολάκογλου δεν είναι δυνατόν να ονομασθεί << Κουίσλιγκ>> Εδέχθη να γίνει Πρωθυπουργός Κατοχικής Κυβερνήσεως,αλλά δεν είχε προσυνεννοηθεί με τον εχθρό, όπως ο Κουίσλιγκ.
    3.Η πρόταση του Γ. Μπάκου για αποστολή Ελληνικών στρατευμάτων στο πλευρό των Γερμανών στο μέτωπο της Ρωσίας είναι καταδικαστέα από κάθε άποψη.Αυτό όμως δεν διαγράφει την προσφορά του προς την πατρίδα,ούτε δικαιολογεί τον οικτρόν του θάνατο από τους Ελασίτες.Είναι λυπηρό σήμερα,70 χρόνια από την περίοδο εκείνη,νεώτεροι Έλληνες να εκφράζονται τόσο απαξιωτικά για τον Στρατηγό Γ.Μπάκο,όταν η πανηγυρική τοποθέτηση της προτομής του το 1966 στον περίβολο του Νοσηλευτικού Ιδρύματος ΜΤΣ δεν προκάλεσε καμια αντίδραση.Μήπως φταίει η πτώση των ηθικών αρχών και αξιών;
    Κωνστ. Πατιαλιάκας
    Αντιστράτηγος ε.α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Konstantinos Thrakiotis
    Να σημειωσω δύο πραγματα αναφορικα με το αρθρο και τον μαυραγοριτισμό. 1ον αν εξαιρεσουμε την βουλαγαροκρατούμενη ανατολικη μακεδονία και θρακη όπου ο βούλγαρος εισβολέας απέβλεπε να μείνει ως μόνιμος διεκδικητής και σφετεριστής της μακεδονικης και θρακικής γης, γι αυτό και μετεχειρίσθη κάθε είδους μέσο, την κατασχεση όλων των αγαθων, την απαλλοτρίωση όλων των γεννημάτων και της παραγωγής, ωστε να πεθανει ο πληθυσμός από την πείνα, στην υπόλοιπη γερμανοκρατούμενη και ιταλοκρατούμενη ελλάδα μεγάλο μέρος της ευθυνης για την πείνα των ελληνων ανηκει και στην Αγγλία, που με τον στόλο της στην μεσόγειο απέκλεισε κάθε δυνατότητα εισαγωγής προϊόντων, ακόμη και αυτην την βοήθεια του διεθνούς ερυθρού σταυρού. Υπάρχει και αυτη λοιπον η ιστορική άποψη για την πείνα της κατοχής, κι όχι μόνο οι κατασχέσεις των αγαθων από τους γερμανοϊταλούς. 2ον και κυριότερον, μια ιστορικοκοινωνική επισήμανση του μαυραγοριτισμού για την ελληνική κοινωνία. Ο μαυραγοριτισμός ήταν η εκδίκηση του επαρχιώτη έλληνα εναντι του αστού και πρωτευουσιάνου έλληνα. Προπολεμικά αλλα και στα πρωτα μεταπολεμικά χρόνια η εκμετάλλευση του επαρχιώτη από τον αστό δικηγόρο, από τον αστό γιατρό, από τον αστό έμπορα ήταν σε βαθμό κακουργήματος. Δεν εχεις τα λεφτα να πληρωσεις άμεσα την εγχειρηση του παιδιού σου ? δωσμου εκεινο το χωράφι σου. Δεν εχεις να πληρωσεις άμεσα την υπόθεσή σου στο δικαστήριο ? δωσμου το σπίτι σου. Δεν εχεις να πληρωσεις τοις μετρητοίς το παντελόνι του παιδιού σου ? δωσμου 10 τενεκέδες λάδι, ακόμη κι αν αυτό ηταν πολύ περισσότερης αξίας από την τιμή ενός παντελονιού. Θυμάμαι τις ιστορίες γερονταδων για επιφανή γιατρό χειρούργο στην πατρίδα μου την Ξανθη, που οποιοδήποτε παιδί πονούσε η κοιλιά του τόβαζε στο μαχαίρι της εγχείρισης σκωληκοειδίτιδας, απλά και μόνο για να γδύσει μετα τον πατέρα. Όταν ηρθε λοιπον η κατοχή και η πείνα, ως επι το πλείστον των αστικών περιοχων της χωρας, ναι ο μαυραγοριτισμός των επαρχιωτων ήταν η εκδίκηση στην εκμετάλλευση που υφίσταντο δεκάδες χρόνια απο τους πρωτευουσιάνους. Ηταν η σειρά τους πια να πουλήσουν εναν τενεκέ λάδι εναντι πολλών χρυσων λιρών, το ενα κιλό σταρι εναντι κοσμημάτων κοκ. Μηπως τελικά ο μαυραγοριτισμός ηταν η απόδοση δικαιοσυνης και η επιστροφή των κλεμμένων στους κατόχους τους ? Πολύ πιαθνόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Elen Chion
    ....χαμερπη ατομα...οπως το λες Παντελη,,,να τον απολαμβανουν τον πλουτο τους, οσο θελουν,,,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δημήτριος Χατζηπουλίδης
    Διδάχτηκαν άραγε οι Έλληνες από αυτή την άθλια ιστορία; μήπως κάνουμε τα ίδια ακριβώς πράγματα. Αν απαντήστε αρνητικά μη βιάζεστε έρχεται το βυσσινάκι σε λίγο και θα δούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Νίνα Γκούδλη
    Ασυνείδητοι, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουνε πάντα σε όλες τις καταστάσεις.....Καλημέρα Παντελή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Armandos Manafis
    Καπιταλισμός. Καλημέρα κύριε Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ραϊκούδης Κωνσταντίνος
    Ένα μεγάλο λάθος που έκανε η νόμιμη κυβέρνηση μετά την απελευθέρωση ήταν που δεν τους δίκασε όλους αυτούς κ κάποιοι μπήκαν κ στην πολιτική. Κ αυτό έδωσε ένα πάτημα στην αριστερά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αποστολία Σαββαλάκη
    Η γερμανική κατοχή ήταν σκληρή και ο ελληνικός λαός ήρθε αντιμέτωπος με την πείνα και το θάνατο. Όπως όμως αποδείχθηκε το Νοέμβριο του '42 όταν οι κερδοσκόποι φοβήθηκαν την άρση του αποκλεισμού των αγαθών, κι έβγαλαν στην αγορά τα παράνομα αποθέματά τους, οι αποθησαυρισμένες ποσότητες ήταν τεράστιες. Το έγκλημα των μαυραγοριτών εις βάρος του εξαθλιωμένου ελληνικού λαού ήταν μεγαλύτερο από τα εγκλήματα των κατακτητών.... Ευχαριστούμε κ. Αθανασιάδη που μας μαθαίνετε ή μας θυμίζετε πτυχές της ιστορίας μας που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ινω Δαφνη Φικα
    Είναι φρικτό να σκεφτεί κανείς ότι και αυτοί ήταν Έλληνες και όχι ξένοι η εχθροί . Άνθρωποι χωρίς ενδοιασμούς χωρίς αρχές χωρίς αισθήματα παρά μόνο την λαχτάρα του κέρδους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή