Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Ο θάνατος του Άρη Βελουχιώτη στη Μεσούντα.

*Το μίσος περίσσεψε... "Τα κεφάλια τα κρέμασαν στην πλατεία...". Αυθεντική περιγραφή.


*Αυθεντική ιδιόχειρη περιγραφή,

μιας σκληρής σελίδας της ιστορίας


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Οι συνθήκες θανάτου του Άρη Βελουχιώτη και της ταφής του (που φαίνεται πως δεν έγινε ποτέ) εξακολουθούν να παραμένουν ένα άλυτο μυστήριο, μιας εποχής που όλοι θέλουν να ξεχάσουν, αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα από την αρχή…
          Ο Άρης Βελουχιώτης υπήρξε απολύτως αντίθετος στη συμφωνία της Βάρκιζας και στις συμβιβαστικές δεσμεύσεις του EAM έναντι του βρετανικού παράγοντα και της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου . Ανοιχτά είχε ταχθεί υπέρ της συνέχισης της ένοπλης δράσης, ενώ είχε εκπονήσει και σχέδιο για την κατάληψη της Αθήνας αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών.
          Είναι γνωστό εξάλλου πως ουσιαστικά δεν είχε γίνει απόλυτα δεκτός από την ηγεσία του ΚΚΕ (Σιάντος και Ζαχαριάδης) από τότε που βγήκε στο βουνό έως το θάνατό του. Έτσι μετά και τη σύναξη των καπεταναίων στη Λαμία, αφού είχε επέλθει η Απελευθέρωση, ο Άρης βρέθηκε να περιφέρεται με μια ομάδα πιστών του στα βουνά της Ηπείρου, αφού και η Αλβανία, δεν επέτρεψε την είσοδό του στο έδαφός της, απ’ όπου έλπιζε πως θα έφτανε στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Για την εξόντωσή του είχαν κινηθεί δραστήρια, ο Στρατός, η Χωροφυλακή και οι ένοπλες παρακρατικές ομάδες  που δρούσαν τότε ανεξέλεγκτα.
          Έτσι, φτάνουμε στις 15 Ιουνίου 1945. Ο Βελουχιώτης και η ομάδα του κυκλώθηκαν στη Χαράδρα του Φάγκου  στον Αχελώο, κοντά στο χωριό Μεσούντα του νομού Άρτας. Ομάδες ένοπλων πολιτών ειδοποιημένες από τσομπαναραίους  έσπευσαν να συλλάβουν τα μέλη της ομάδας. Εκεί μετά από σκληρή μάχη, βρέθηκε νεκρός ο Βελουχιώτης και το πρωτοπαλίκαρο του ο Τζαβέλας, μαζί με άλλους αντάρτες, ενώ πολλοί διέσπασαν τον κλοιό και διέφυγαν.
*Θέαμα αποτρόπαιο... Τα κεφάλια των Βελουχιώτη και Τζαβέλα κρεμασμένα σε φανοστάτη 
της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων.

          Ακόμα και σήμερα υπάρχουν έντονες διχογνωμίες αν ο Άρης αυτοκτόνησε ή αν εκτελέστηκε από τους διώκτες του. Σύμφωνα με το βιβλίο του Γεν. Γραμματέα του ΕΑΜ, Λευτέρη Αποστόλου, ο Άρης και ο Τζαβέλας αυτοκτόνησαν με χειροβομβίδα που τοποθέτησαν ανάμεσα στην κοιλιά τους. Άλλοι πάλι αναφέρουν ότι ο Βελουχιώτης αυτοκτόνησε με περίστροφο.  Σύμφωνα με τον Τριανταφυλλίδη, η σύγχυση σχετικά με τα αίτια θανάτου του Βελουχιώτη προκλήθηκε επειδή ο Τζαβέλας αυτοκτόνησε ο ίδιος με χειροβομβίδα αγκαλιάζοντας τον νεκρό Βελουχιώτη, αλλά εξέταση της κεφαλής του Άρη στα Τρίκαλα, έδειξε θανάσιμο τραύμα από σφαίρα στο δεξί αυτί.
          Είναι γνωστό εξάλλου- και το γεγονός αυτό καταγράφεται ως άκρως φρικιαστικό- ότι αποκεφαλίστηκαν τα πτώματά του Βελουχιώτη και του Τζαβέλα και τελικά κρεμάστηκαν σε φανοστάτη της πλατείας Ρήγα Φεραίου των Τρικάλων.
          Για την δραματική ατμόσφαιρα που επικράτησε κατά την καθοριστική μάχη της Μεσούντας και τα μετέπειτα γεγονότα, σώζονται στο Αρχείο της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ οι αυτόγραφες αναμνήσεις του Γεώργιου Ζαγκαβιέρου, αγωνιστή του ΕΔΕΣ κατά την Κατοχή. Ο Ζαγκαβιέρος μάλιστα, τραυματίσθηκε στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου. Το 1957  διετέλεσε και πρόεδρος της γενέτειράς του Μεγαλόχαρης Άρτας. Το κείμενο αυτό, με τις εύλογες και αυτονόητες ανορθογραφίες και ασυνταξίες ενός ανθρώπου που έμαθε στη ζωή του λίγα γράμματα, έχει τίτλο «Πρόχειρες σημειώσεις της εκτελέσεως του Άρη Βελουχιώτη και καπεταναίων του- Ιστορικές βιογραφικές Σιμιόσεις του Γεωργίου Χρ. Ζαγγαβιέρου, εκ  Μεγαλόχαρη Άρτης- Προγωνική καταγωγή Σουλιώτης, από το πρώην χωριό Παλιχώρη Μπότση του Σουλίου».
*Οι αυτόγραφες "Προχειρες Σιμιοσις" του Γεωργίου Ζαγκαβιέρου


Η πορεία προς το θάνατο

          Κατά την αφήγηση αυτή, στις 14 Ιουνίου 1945, ο Ζαγκαβιέρος βρίσκονταν στα κτήματά του, όταν ειδοποιήθηκε από το σύνδεσμό του Στέφανο Καλτσά από τις Πηγές Άρτας, ότι ο Βελουχιώτης με τους συντρόφους του κατεβαίνοντας από τα αλβανικά σύνορα, μέσω των ορεινών χωριών του Ασπροπόταμου έφτασε στη Μεσοχώρα, όπου συναντήθηκε με τους υπεύθυνους του ΕΑΜ. Στην περιοχή εκείνη έγιναν συλλήψεις, δύο εκτελέσεις πολιτών και διάφορες αρπαγές. Γράφει ότι  «πήραν πέντε χρυσές λίρες από μια γυναίκα». Έγινε γνωστή όμως η παρουσία τους εκεί και άρχισαν να κινούνται οι ένοπλες ομάδες των Αγράφων εναντίον της ομάδας του Άρη. Έγιναν ορισμένες συμπλοκές, ενώ προωθούνταν και ενισχύσεις του Στρατού από τα Τρίκαλα.
          Οι κυνηγημένοι οπισθοχώρησαν προς την Μεσούντα, ενώ οι αντικομουνιστικές ομάδες,  άρχισαν να συγκροτούνται οργανωτικά και να τους καταδιώκουν. Ειδοποίησαν επίσης τους κτηνοτρόφους να επαγρυπνούν για να αντιλαμβάνονται όλες τις κινήσεις των συντρόφων του Άρη. Οι αντάρτες χτυπήθηκαν στο Μυρόφυλο και κλείστηκαν στο δάσος και τις χαράδρες που υπάρχουν εκεί. 
          Η κυνηγημένη ομάδα του Άρη έφυγε από τη Μεσοχώρα, πέρασε από το Ανθηρό και έφτασε στο Λιάσκοβο, όπου χτυπήθηκε από τους ένοπλους των Αγράφων και αναγκάσθηκε να οπισθοχωρήσει προς τα Παλιοχώρια και στο Μυρόφυλο. Δύο αντάρτες αιχμαλωτίσθηκαν, ενώ οι άντρες του Άρη από τα χωριά που πέρασαν, πήραν 18 ομήρους. Οι Αγραφιώτες με επιστολή τους ζήτησαν ανταλλαγή των 18 με τους 2. Ο Βελουχιώτης αρνήθηκε την πρότασή τους και συνέχισε την πορεία του, περνώντας τον Αχελώο και κατευθυνόμενος προς τα ορεινά της Ευρυτανίας. Στην Αχυρόλακο, οι αντάρτες κατάκοποι, έπεσαν να κοιμηθούν. Οι ένοπλες ομάδες των Αγράφων (Σταθαίοι, Μόκκας, Κωνσταντέλος) τους πλευροκόπησαν στη χαράδρα του Φάγγου και συνεπλάκησαν μαζί τους, με αυτόματα και χειροβομβίδες. Οι αντάρτες μάλλον αιφνιδιασμένοι κατέβηκαν την απότομη πλαγιά για να περάσουν ξανά τον Αχελώο, αλλά αναγκάσθηκαν να παραμείνουν κρυμμένοι εκεί ανάμεσα στις φτέρες και στα χαμόκλαδα, 24 ώρες. Οι διώκτες τους αλλά και η δύναμη του Στρατού υπό τον υπολοχαγό Μουρελάτο, δεν μπόρεσαν να τους βγάλουν από τους κρυψώνες τους, αφού αυτοί μέσα στο σκοτάδι κατόρθωσαν να εξαφανιστούν. Πίσω τους στην απότομη πλαγιά και στις όχθες του ποταμού βρέθηκαν κουβέρτες, σακίδια, πυρομαχικά και άλλα αντικείμενα και ένας νεοσύλλεκτος αντάρτης από τα Θεσσαλικά χωριά, που δεν μπόρεσε να διαφύγει.
*Ο Άρης Βελουχιώτης στη Λαμία. Η τύχη του είχε προδιαγραφεί από τους διώκτες του
 και από την ηγεσία του ΚΚΕ
  
          Οι ένοπλες ομάδες και ο Στρατός διανυκτέρευσαν  στο Μυρόφυλο και στο Άνω Ραδοβύζι.
          Το βράδυ ο Τζαβέλας με έναν άλλο αντάρτη πήγαν στη στάνη των Φιλιππαίων εκεί κοντά και πήραν ένα τσομπανόπουλο 16 ετών για να τους οδηγήσει μέσα από τα μονοπάτια του δάσους στη Μεσούντα, για να διαφύγουν
          Στις 16 Ιουνίου 1945 είχαν φτάσει κοντά στην Μεσούντα περιμένοντας στο δάσος να βραδιάσει για να περάσουν τον Αχελώο προς τα Άγραφα. Οι κινήσεις τους όμως έγιναν αντιληπτές από τους κτηνοτρόφους, που ειδοποίησαν του ένοπλους των Αγράφων και τον υπολοχαγό Μουρελάτο. Μια άλλη διμοιρία στρατού υπό τον ανθυπολοχαγό Κωνσταντίνο Ψάϊλα με καταγωγή από την Κέρκυρα είχε φτάσει από την Άρτα.
*Η αποχώρηση του Μουρελάτου

          Και ενώ οι διώκτες του Άρη Βελουχιώτη κατέστρωναν σχέδια πώς θα εγκλωβίσουν την ομάδα των ανταρτών ο Μουρελάτος αποχώρησε, αρνούμενος να λάβει μέρος στην περαιτέρω δίωξη, λέγοντας ότι τελείωσε η αποστολή του εκεί. Και έφυγε με τους άνδρες του προς το Μυρόφυλο για να διανυκτερεύσει.
          Όταν αποφασίσθηκε η επίθεση, οι διώκτες έφτασαν στα 10 μέτρα, κατά τον αφηγητή, αιφνιδιάζοντας τον σκοπό καπετάν Δράκο, ο οποίος κάτω από καταιγισμό πυροβολισμών κατέφυγε σε μια βλαχοκαλύβα, αλλά τον συνέλαβε ο ένοπλος Θανάσης Μπεκιάρης από τα Μηλιανά.
          Οι υπόλοιποι αντάρτες, διέφυγαν προς την απότομη κατηφόρα και πολλοί διέφυγαν ενώ αρκετοί συνελήφθησαν αιχμάλωτοι, ανάμεσα στους οποίους και η ανταρτίνα  Δέσπω Τσαρουχά.
 *Η κρίσιμη στιγμή... Ο Ζαγκαβιέρος θεωρεί πως ο Άρης αυτοκτόνησε... 

Ακούσαμε έκρηξη χειροβομβίδος…

          Μετά την πολύωρη μάχη και την εκκαθάριση της περιοχής αργά το βράδυ, γράφει ο Ζαγκαβιέρος «ακούσαμε μέσα σε μια χαράδρα του ποταμού έκρηξη χειροβομβίδος ακριβώς στη θέση που βρίκαμε την επομένη ημέρα τον Άρη με τους Καπεταναίους του. Ασφαλώς την ώρα αυτή είχαν αυτοκτονίσει διότη βρέθηκαν κλεισμένη εγκλωβισμένοι από όλα τα Σημία, δεν υπήρχε διέξοδος στη θέση που βρέθηκαν».
          Την νύχτα, οι διώκτες που δεν γνώριζαν και την περιοχή έμειναν στις θέσεις τους στις απότομες χαράδρες. Το πρωί άρχισαν αν ερευνούν το έδαφος και κυρίως τις χαράδρες. Κάποια στιγμή «βλέπουμε κάτου σε μια χαράδρα τρία πτώματα μαζή αλλά ούτε κανείς ήξερε ποιος ίταν. Λέγαμε αναμεταξύ μας ίσος να είναι Συμμορίτες δεν ίταν εύκολο να πάμε να τους δούμε ίταν απότομος γκριμός, έπρεπε να περάσουμε μακριά από άλλη διάβασι να πάμε να τους δούμε. Βλέπαμε από εκεί που είμασταν μερικούς ένοπλους των Αγράφων που πήγαιναν και τους ερευνούσαν. Μας έλεγαν, Σιμορίτες, και τους έπερναν τα ρούχα, αλλά χωρίς να ξέρουν  και αυτοί ποιοι είναι. Τους πέρασαν για απλούς Σιμορίτας. Προχωρώντας και παρακολουθώντας εγώ από εκεί που είμασταν φθάσαμε σε άλοι χαράδρα. Από εκεί μπορούσε κανείς να πάη στη θέσι που ήταν τα πτώματα. Είπα στους άλλους που είχα μαζί μου εγώ θα πάω να δω τα πτώματα, έχω μια προέστησι ότι καπιον θα βρω Γνωστό μου από τους παλιούς μου φίλους που γνώριζα. Εκείνοι μου λέγανε δεν σου χριάζοντε να τους δει κανένας. Εγώ πήρα την απόφαση να πάω να τους δω ας ήταν μακριά. Είχα την εντύπωση ότι θα βρω Γνωστόν μου. Μαζί μου ακολούθισε ο Κώστα Ζαφείρης. Φθάσαμε στη θέσι που ήταν τα πτώματα.
*Η στιγμή της αναγνώρισης. "Ο Άρης είναι, ο Άρης..."


Η αναγνώριση του Άρη

          Μόλις εγώ πλησίασα στα πτώματα, Βρήκαμε εκεί τρις ενόπλους των Αγράφων που τους είχαν ερευνήσει και κάθονταν ποιο πέρα από τα πτώματα. Μόλις εγώ πλησίασα στα πτώματα Γνώρισα τον Άρη, αλλά δεν πίστευα εάν είναι ο ίδιος, διέψευδα τα μάτια μου. Τον κοιτούσα Συνεχώς από όλα τα σημεία και διερωτούμουν, έλεγα μέσα μου ο Άρης είναι εδώ ο Αρχηγός να είναι θύμα εδώ στην Ακροποταμιά αλλά και πάλι έβλεπα ότη ήταν ο ίδιος. Είπα στον Κώστα Ζαφείρη ο Άρης είναι, ο Άρης και εκείνος δεν το πίστευε. Εγώ όμως δεν γελιόμουν. Τον Γνώριζα πολύ καλά. Ζήσαμε μαζί, είχαμε πολές συναντήσις. Η πρώτη Συνάντηση ήταν στη Βίνιανη το Νοέμβριο 1942 και εν συνέχεια στο Γοργοπόταμο. Κατόπιν στο Τσιφλίκι, εν Συνεχεία το 43 πού ήμουν στην Αγγλική αποστολή στα σαμποταίρ με τον αντ/χη Τομ συναντούμαστε σε περιοδείες με τον Άρη στη Μεγαλόχαρη, στη Χώσεψη, παντού στα Τζουμέρκα, Περτούλη Θεσσαλίας, που ήταν Κινό Στρατηγείο Ζέρβα Άρη και εγγλέζον. Εκεί παρέμεινα περίπου 15 ημέρες με τον Αντ/χη Τομ Για ξεκούραση. Με προσκάλεσαν οι εγγλέζοι Για Συσσίτιο. Στο Αρχηγείο του Άρη τρόγαμε μαζή με τον Άρη και τους Καπεταναίους του. Λιμεριάζαμε με τους Μαυροσκούφηδες. Σιζιτούσαμε, Γελούσαμε Για αυτό τους γνώριζα πολί καλά και τον Άρη και τους καπεταναίους του, μιλούσα πολλές φορές στον Άρη Γιάσ’ Καπετάνιε, χωριάτηκα και αυτός ευγενικά μου απαντούσε Γιάσου Γεώργο τι κάνεις. Με τις αμφιβολίες που είχαμε μεταξύ μας, εγώ τον Σήκωσα από εκεί που ήταν καθιστός.  Έβαλα ένα παιδί και τον βαστούσε  από τις πλάτες και το κεφάλι του απέναντι και τον κοιτούσα. Διαπίστωνα καθαρά ότι ήταν ο ίδιος ο Άρης και έλεγα στους άλους ο Άρης είναι, ο Άρης. Ο Κώστα Ζαφείρης είχε ακόμα αμφιβολία. Μου έλεγε αν είναι ο Άρης είχε χρισή Γέφιρα. Τον θυμούνταν από την επιχείρισι Γοργοποτάμου. Τον κοίταξε και πραγματικά είχε Γέφιρα χρυσή. Τότε βεβαιόθει και ο ίδιος.
*Η αποτετμημένη κεφαλή...


Η χρυσή γέφυρα στα δόντια του Άρη

          Εγώ όταν διαπίστωσα πραγματηκά ότι ήταν ο Άρης Στενοχωρήθηκα αν και αντίπαλοι ήμασταν αντιφρονούντες, δεν Συνταφτηζόμασταν στα φρονήματα αλλά έτρεφε  και Συμπάθεια μεταξίμας. Δεν είχα κάτι ατομικό από τον ίδιο αυτόν, δεν με έθιξε ποτές εις το διάστημα που Συναντιόμασταν. Για αυτό είχα και Σιμπάθεια μαζίτου. Κατόπιν κοίταξα τα άλλα πτώματα. Γνώριζα τον Τζαβέλα με τα αραιά Γένια. Τον Τρίτον δεν τον Γνώριζα. Ο Δράκος μου είπε αργότερα ότι ήταν  Θεσσαλός καραγκούνης».
          Στη συνέχεια ειδοποιήθηκε ο επικεφαλής ένοπλων πολιτών Βόϊδαρος που ήρθε φέρνοντας μαζί του και τον ήδη αιχμάλωτο Δράκο, ο οποίος βεβαίωσε επίσης ότι ο νεκρός, ήταν ο Άρης. Τότε ο Βόϊδαρος διέταξε το Δράκο να κόψει τα κεφάλια των νεκρών, ενώ ο αφηγητής Ζαγκαβιέρος, ζήτησε από όσους άρπαξαν τα ρούχα των νεκρών να τα ξαναφέρουν πίσω για να υποδείξει σε ποιον ανήκουν.
          Τα κεφάλια τα τοποθέτησαν μέσα στην στρατιωτική κυλόττα του Τζαβέλα, τα έδεσαν, τα φορτώθηκε ο Δράκος στη ράχη του και ξεκίνησαν οι ένοπλοι για τα Τρίκαλα.
          Ο  Ζαγκαβιέρος στο δρόμο εμψύχωνε το Δράκο να καταθέσει στον ανακριτή, όσα γνώριζε, ενώ ο Δράκος ζητούσε να τον προστατεύσει από τους ένοπλους να μην τον σπάσουν στο ξύλο, γιατί στον ανακριτή που θα πήγαιναν δεν φοβόταν.
*Η άδοξη πορεία του Βελουχιώτη προς την Αλβανία

          Ο Δράκος του αφηγήθηκε μεταξύ άλλων για την πορεία της ομάδας του Βελουχιώτη προς την Αλβανία, όπου οι Αλβανοί  τους έδιωξαν με τα όπλα και γύρισαν πίσω στο ελληνικό έδαφος.
          «Στείλαμε δύο Γράμματα στο Ζαχαριάδη, δεν μας απήντησε ο Κερατάς» έλεγε ο Δράκος, ο οποίος μάλιστα στην πορεία εκείνη είχε διαφωνήσει με τον Βελουχιώτη υποστηρίζοντας, ότι δεν θα πετύχαινε πλέον ένας νέος ξεσηκωμός του κόσμου. Τώρα στην πορεία προς τα Τρίκαλα- κατά τον αφηγητή- όταν σταματούσαν να ξεκουραστούν κατέβαζε ο Δράκος τα κεφάλια από την ράχη του και τους έλεγε: «Καλά να πάθετε. Εμένα, δεν με ακούσατε».
          Και κάποια στιγμή στην τραγική αυτή διαδρομή προέκυψαν διαφωνίες για το ποιος θα πάρει τα κεφάλια και τους ομήρους. Ο Στρατός είχε πιάσει έναν όμηρο αντάρτη και οι ένοπλοι των Αγράφων15.
          Ο Μουρελάτος επέμενε, πως όλα αυτά ανήκουν στον Στρατό και τα διεκδικούσε. Οι ένοπλοι απαντούσαν ότι μαζί μας είναι η διμοιρία του Ψάϊλα από τη Άρτα, που μπορούσαν και εκείνοι να παραλάβουν ομήρους και κεφάλια. Αλλά ο Ψάϊλας που ήταν έφεδρος δεν νοιαζότανε όπως ο Μουρελάτος, που ενδιαφέρονταν για προαγωγές, παράσημα κ.λπ. Εν τω μεταξύ ο Μουρελάτος επικοινώνησε κρυφά με το διοικητή του Τάγματος να έρθει νύχτα να παραλάβει ο ίδιος τα κεφάλια και τους ομήρους. Ταυτόχρονα κανόνιζε πώς θα κοιμηθούν όλοι και κυρίως ποιος με ποιον, ώστε να μπορεί να δώσει τα κεφάλια στο διοικητή όταν θα έρχονταν τη νύχτα. Ο διοικητής ήρθε πράγματι και πήρε τους ομήρους, ζητώντας να μιλήσει μόνο με τον υπολοχαγό και αγνοώντας τους ένοπλους πολίτες όλους.  Ο Μουρελάτος παρίστανε στον ταγματάρχη πως όλο το «κατόρθωμα» ήταν δικό του, αγνοώντας τους πολίτες. Έγινε καυγάς και στη συζήτηση παρενέβη ο ιατρός Ντερβέναγας που γνώριζε τον Ζαγκαβιέρο και έμαθε από αυτόν τα καθέκαστα, που τα μετέφερε στον ταγματάρχη.

Τα κεφάλια τα κρέμασαν στην πλατεία…

          Η αφήγηση, φτάνει πλέον στο δραματικό και αποτρόπαιο σημείο:
          «Αργά τη νύχτα στις 17-6-1945 κατόπιν μεγάλων περιπετειών φτάσαμε στα Τρίκαλα. Εμάς τους ένοπλους, τη Συνοδία μας πήγε ο ιατρός Ντερβέναγας στο ξενοδοχείο Για ύπνο. Το πρωί  τα Γραφεία της εθνικής Αντιστάσεως η πολιτική οργάνωσις επιτροπές κλπ. τους είχε ανακοινώσει ο ιατρός Ντερβέναγας, Συγκενδρώθηκαν στη πλατεία. Μας έστειλαν κουρέα να ξυριστούμε. Ταυτοχρόνως και μία κουμπανία όργανα. Τραγουδούσαν οι οργανοπαίκτες του τραγούδι του Ζέρβα από την Αθήνα ο Ζέρβας κίνησε στην Ήπειρο να πάι … Τελειώνοντας το ξύρισμα μας πήγαν πατινάδα μέχρι την πλατεία. Μας υποδέχθη πλήθος λαός όταν έμαθαν οι Συμπολεμισταί των πόλεων και των περιχώρων ότι οι οπλαρχηγοί και οι Αντάρτες του Ζέρβα εξόντωσαν τον Αρχηγό του Ε.Α.Μ. /ΕΛ.Α.Σ. τον Άρη Βελοχιώτη με τους Καπεταναίους του».
          Αφού τους φωτογράφισαν και τους επευφημούσε ο κόσμος φτάνουμε και στη αχαρακτήριστη κατάληξη: «Τα κεφάλια τα κρέμασαν στην πλατεία να τα Ίδη να διαπιστωθή ο λαός ότι είναι οι ίδιοι».
          Το βράδυ ο νομάρχης  Τρικάλων παρέθεσε γεύμα στο οποίο κατά τον αφηγητή παρέστησαν Ιατροί, Δικηγόροι, Γεωπόνοι και άλλα μέλη της οργανώσεως, ο καπετάν Ηλίας Τσαντούλας και άλλοι.
          Στη συνέχεια έφυγαν για την Αθήνα, όπου τους υποδέχθηκε ο στρατηγός Ζέρβας και το επιτελείο του.
          Στις 19 Ιουνίου 1945, το γραφείο Επιχειρήσεων της Στρατιωτικής Διοίκησης Λάρισας σε έκθεσή του αναφέρει την εξόντωση του Άρη Βελουχιώτη και της ομάδας του. Την έκθεση υπογράφει ο συνταγματάρχης Πυροβολικού Κωνσταντίνος Μουκανάκης, ο οποίος υπογραμμίζει:
          «Αι κεφαλαί των ΑΡΗ και ΤΖΑΒΕΛΛΑ εξετέθησαν εις κοινήν θέαν εις την πλατείαν της πόλεως ΤΡΙΚΚΑΛΩΝ. Εδόθη διαταγή να ταφώσιν μετά την λήψιν διαφόρων φωτογραφιών κλπ. παρά της σημάνσεως Χωροφυλακής Τρικκάλων».


Αναπάντητα τα πού, πώς και πότε...

          Η διαταγή δόθηκε, αλλά ποτέ κανένας μέχρι και σήμερα, δεν έμαθε, πού και πώς τάφηκαν οι κεφαλές των Βελουχιώτη και Τζαβέλα!!! Όσο για τις σορούς, πιστεύεται ότι ρίχτηκαν στον Αχελώο.
          Ο Μουκανάκης πάντως ζήτησε να αμειφθούν ηθικά και υλικά οι στρατιωτικοί, που εκτέλεσαν την αποστολή τους, πράγμα που αμφισβήτησε ευθέως ο Ζαγκαβιέρος.
          «Προτείνομεν όπως εις τους Αξ/κούς και οπλίτας των άλλων δύο αποσπασμάτων υπό τον Υπολ/γόν ΖΑΚΑΝ και Ανθ/γόν ΜΠΑΚΛΑΒΑΝ καλώς εκτελέσαντα τας αποστολάς των και εμποδίσαντα την διαφυγήν της ληστοσυμμορίας προς Βορράν δοθώσι ηθικαί αμοιβαί και ειδικώς εις τον Υπολ/γόν ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΝ και τους άνδρας του αποσπάσματός του όχι μόνον ηθικαί αμοιβαί αλλά και χρηματικαί τοιαύται ιδία εις τους οπλίτας, προς υπόκρουσιν του ζήλου αυτών διά την εξόντωσιν και των άλλων ληστοσυμμοριών. Διετάχθη το Τάγμα να υποβάλη σχετικάς προτάσεις».
          Μια άλλη χαρακτηριστική λεπτομέρεια από τις ιδιόχειρες σημειώσεις του Ζαγκαβιέρου είναι η ακόλουθη. Την επόμενη μέρα της μάχης της Μεσούντας, ο υπολογαχός Κωνσταντέλος, επικεφαλής αποσπάσματος, του έλεγε: «Κακώς κάναμε και Σκοτώσαμε τον Άρη. Έπρεπε να τον αφίσουμε ακόμα να καθαρίση πολλούς Μεγάλους διότι αυτή μια ημέρα θα στραφούν εναντίον μας».
          Για το τέλος του Άρη Βελουχιώτη, ο Ευάγγελος Αβέρωφ στο γνωστό βιβλίο του «Φωτιά και Τσεκούρι» δίνει την ακόλουθη εκδοχή:
          «Και όταν κανείς δεν το περίμενε, στις 18 Ιουνίου, οι Αρχές ανήγγειλαν ότι ισχυρά τμήματα της Εθνοφυλακής είχαν καταδιώξει τον Άρη, και ότι, στις 16, οι άνδρες του, κυκλωμένοι κάπου στην ορεινή Δυτική Θεσσαλία, είχαν αναγκασθεί να δεχθούν τη μάχη, που είχε διαρκέσει έξι ώρες. Υπήρχαν νεκροί, μεταξύ των οποίων ο Άρης και ο υπαρχηγός του Τζαβέλας, που τα κεφάλια τους είχαν εκτεθεί στην κεντρική πλατεία των Τρικκάλων, ώστε να μην απομένει η παραμικρή αμφιβολία ότι είχαν πράγματι φονευθεί. Η ομάς του απετελείτο από 80 άνδρες και μια γυναίκα και διέθετε, εκτός από ατομικά όπλα, 14 βαρέα πολυβόλα, δύο όλμους και έναν ασύρματο.
          Αυτή ήταν η επίσημη ανακοίνωση, και σε πολλά σημεία της ήταν ακριβής.
          Αλλά ο άνθρωπος που είχε χύσει τόσο αίμα δεν επέπρωτο να πεθάνει με το όπλο στα χέρια του. Ο Άρης και ο υπαρχηγός του προδόθηκαν από έναν παλαιό σύντροφό τους, τον οποίο θεωρούσαν πιστό τους φίλο και που στο σπίτι του είχαν διανυκτερεύσει. Την αυγή είχαν βγει έφιπποι για να κάμουν αυτοπροσώπως αναγνώριση του εδάφους, προκειμένου η ομάς να συνεχίση την πορεία της. Δεν πρόφθασαν όμως να προχωρήσουν πολύ. Έπεσαν σε ενέδρα που, ειδοποιημένος από τον οικοδεσπότη τους, είχε στήσει ένας οπλαρχηγός του ΕΔΕΣ. Ποιος είναι ο οπλαρχηγός, το γνωρίζουν αρκετά σημαίνοντα μέλη του ΕΔΕΣ. Εκείνος παρέδωσε τα δύο κεφάλια στη Χωροφυλακή. Η υπόλοιπη ανταρτική ομάς του Άρη, καταδιώχθηκε την επομένη και τη μεθεπομένη από την Εθνοφυλακή και τη Χωροφυλακή και διαλύθηκε, αφού άφησε στο πεδίο των αψιμαχιών ελάχιστους νεκρούς και έξι αιχμαλώτους.
          Αυτό υπήρξε το τέλος του ιδρυτού και του πραγματικού Αρχηγού του Στρατού του Κ.Κ.Ε. που κυριάρχησε σε ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα επί ένα και πλέον έτος».
          Το κρέμασμα των κεφαλών στο φανοστάτη της πλατείας Τρικάλων, τα όργανα, τα τραγούδια και τα τραπεζώματα, υπήρξαν μια μελανή σελίδα, που δείχνει τον φανατισμό και τα αγεφύρωτα μίση εκείνης της εποχής. Το άταφο των νεκρών κοντά σε πολλές άλλες μαύρες στιγμές του αιματηρού εμφυλίου σπαραγμού, με ευθύνη και των δύο πλευρών, γιατί τα εγκλήματα ήταν αμφίπλευρα, παραμένουν εσαεί, παραδείγματα προς αποφυγήν…

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

75 σχόλια:

  1. Aγνος ρομαντικος και ιδεολογος μεχρι στερνης ανασας...ΕΠAΝΑΣΤΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΗΡΩΑΣ!!!

    Sandra Antonatou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η προδοσία είναι από τους δικούς του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. H προδοσια δεν παυει να ειναι προδοσια...δεν κρινω απο ποια μερια ηρθε!!!οταν ειναι απο τους δικους σου απλα ποναει πιο πολυ!!!!


    Sandra Antonatou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο αντίπαλος δεν σε προδίδει. Σε πολεμάει και σε εκτελεί... Ο δικός σου σε προδίδει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η διήγηση του Ζαγκαβιέρου σκιαγραφεί ένα σκηνικό φρίκης, όμοιο μιας αρχαίας τραγωδίας του Ευριπίδη.

    Οι "δικοί μας" έχουν στοιχεία αδικίας, και οι "απέναντι" κουβαλούν κι αυτοί, το δικό τους δίκιο. Στο τέλος, τα τραγικά γεγονότα ξεπερνούν και τους μεν και τους δε.

    Η προδοσία. Ο Άρης να προκαλεί το δέος ακόμα και νεκρός. Ένας έντιμος και καθαρός αντίπαλος, στην ίδια παράταξη με αδίστακτους οπλοφόρους. Το πολιτικό ένστικτο του υπολοχαγού. Ο ρωμαϊκός θρίαμβος. Το δείπνο της ελίτ κάτω απ' τα κομμένα κεφάλια.

    Η μητέρα του Βελουχιώτη, ήταν δεύτερη εξαδέλφη του Ζέρβα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στην ομάδα του Αρη ήταν καί ο θείος μου Μάρκος Μάρκος. Συνελήφθη καί εκτελέσθη μετά από εγκλεισμό στις φυλακές Αργοστολίου.

    Ευγενία Μάρκου Κυριαζή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εξαιρετικό!!

    Ελένη Γκαλδάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤΕΛΗ !!! ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ...Ο ΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΜΠΟΛΕΜΟΥ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ... ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΤΕΤΡΙΜΕΝΟ: ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ !!!

    Λίνα Βεντουργέρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Ευθύνη και των δύο πλευρών και τα εγκλήματα ήταν αμφίπλευρα". Αυτό ακριβώς είναι το πιο σημαντικό και ας το ξεχνάνε αυτό κάποιοι και θεωρούν ότι φταίει η μία πλευρά. Αναμφίβολα ο Άρης ήταν μεγάλη φυσιογνωμία και θεωρώ ότι η ιστορία τον δικαίωσε. Καλό ΣΚ να έχεις Παντελή μου.

    Katerina Kastoris

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://www.youtube.com/watch?v=mR392OZPcNA

    ΕΝΑΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΕΣΒΗΣΕ ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΝΙΤΣΑΡΗΣ.
    ΡΕΜΠΕΤΟΛΟΓΙΟΝ http://www.facebook.com/profile.php?id=100001301141347 ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ...

    Κοκκινάκης Κρίτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βέβαια αν είχε γίνει η Ελλάδα λαϊκή δημοκρατία τα ίδια θα πάθενε ο Άρης..., καλός πολεμιστής, αλλά στερούνταν πολιτικής ευελιξίας κανένας κουμουνιστής ηγέτης στην Ελλάδα δεν ήταν γάτος σαν τον Τίτο. Ανήκε στο ΚΚΕ, αλλά αμφιβάλω αν καταλάβαινε τι εστί Μαρξισμός-Λενινισμός. Ίσως αν καταλάβαινε να μη γινόταν ποτέ λαϊκός ηγέτης, θρύλος και στρατηλάτης, αλλά καρεκλοκένταυρος της νομενκλατούρας του κόμματος, οπότε καλύτερα που δεν καταλάβαινε...

    Κοκκινάκης Κρίτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι βέβαιο, πως αν επικρατούσε το ΚΚΕ ο Άρης δεν θα επιβίωνε, αφού ο Ζαχαριάδης τον είχε ξεγράψει. Αν αναλογισθείς τι πάθανε στην Ασφάλεια της Σόφιας και τις βασανιστήρια τράβηξαν οι καπετάνιοι του Έβρου Κασάπης και Γκαγκούλιας υπό την επίβελψη του Βλαντά, θα καταλάβεις γιατί ο Άρης δεν θα επιβίωνε σε Λαϊκή Δημοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άγριες στιγμές ....φανατισμός ,διχασμός και μισαλλοδοξία ..........ποτέ να μην επαναληφθούν ....πιό πολύ φοβάμαι τα εμφυλιακά ,διχαστικά παρά τους εθνικούς πολέμους ....ακόμη και ξεπουλημένους....

    Νικολέττα Χατζηανδρεου


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν ηταν μονο φανατισμος ηταν και κακία. Κανενας καλος ανθρωπος δεν μπορει να κανει πραγματα οσο φανατισμενος και να ειναι. Κακία και μονο κακία.

    Voula Ganatsiou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Με πιθανότητα που τείνει στη βεβαιότητα θα τον είχαν κρεμάσει στην πλατεία Συντάγματος ως αντεπαναστάτη, εγκάθετο του αστικού κατεστημένου, ρεβιζιονιστή, κρυπτοτροτσικιστή, οπορτουνιστή και εχθρό του λαού.

    Κοκκινάκης Κρίτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η φράση του Ζαχαριάδη σε άρθρο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ "Ούτε φαΐ ούτε ψωμί στο Μιζέρια" τα λέει όλα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καί ο πατέρας μου,Κων/τίνος Μάρκου, ο οποίος έζησε από κοντά τα γεγονότα(αδελφός του Μάρκου) απέφευγε να μιλά γι αυτά ,όπως καί ο Μπάμπης Κλάρας(αδελφός του Αρη),τον οποίο συνάντησα κάποτε αρνήθηκε να μιλήσει,λέγοντας"αφήστε τα τώρα αυτά,πέρασαν"...

    Ευγενία Μάρκου Κυριαζή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τον Μπάμπη Κλάρα, τον θυμάμαι, αρχισυντάκτη στη ΒΡΑΔΥΝΗ του Τζώρτζη Αθανασιάδη. Έγραψε μεταξύ άλλων τα βιβλία "Τρία κείμενα για τον Άρη" (1975), και "Ο αδελφός μου ο Άρης" (1983).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ''Συντροφικα μαχαιρωματα''....

    Kostas Mauromatis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κύριε Αθανασιάδη, συγχαρητήρια για το "πλούσιο" άρθρο σας ..!!

    Pinelopi Gkouma

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ...στο βωμό της Ουτοπίας του δε γνώριζε ΤΙ μπορούσε να θυσιάζει...ΔΕ γνώριζε όρια....ώσπου συντρίφτηκε από τις εξελίξεις που έτρεχαν....Το ΤΕΛΟΣ του ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο....Απλώς ήταν θέμα χρόνου....Και ήρθε...

    Νίκος Σωτηρίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. "Το άταφο των νεκρών κοντά σε πολλές άλλες μαύρες στιγμές του αιματηρού εμφυλίου σπαραγμού, με ευθύνη και των δύο πλευρών, γιατί τα εγκλήματα ήταν αμφίπλευρα, παραμένουν εσαεί, παραδείγματα προς αποφυγήν… " Πολύ σωστό!... Σ΄ευχαριστούμε για την ενημέρωση Παντελή! Καλό σου βράδυ!!!

    Δήμος Τσαγκούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  23. Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος.


    Λυσίας Χριστοδουλόπουλος ·

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Πολύ ενδιαφέρον και καλογραμμένο άρθρο. Φωτίζει με καινούργιες πληροφορίες ένα γεγονός που στοιχειώνει τη σύγχρονη ιστορία μας.

    Evangelos Mavroudis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΖΗΣΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΑΤΑΦΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΝΑ ΒΡΩΜΑΝΕ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΥΓΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΙ,ΤΟΝ ΖΑΓΚΑ ΟΛΟΓΥΜΝΟ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΘΥΟΥ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ. ΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ.

    Emmanouil Simos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Όμορφες εικόνες. Ευχάριστες...αναμνήσεις. Ένας συμμορίτης και ανθέλληνας λιγότερος.

    Κωνσταντίνος Γεωργιάδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Kακία... ο φανατισμός γεννά αλλοφροσύνη ....κι ο φθόνος κακία....καλοκρυμμένος φθόνος ίσως ξεβράστηκe....

    Νικολέττα Χατζηανδρεου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μας επιασε ....και σιγα σιγα ...θα κανουμε καποιους αγιους ...για να δουμε που θα μας βγαλει αυτο.......σε καλο παντως με τιποτα.

    Dimitris Sialaridis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Βαγγέλης Παπαδάκης - Καπετάν Λευτεριάς – αυτόπτης μάρτυρας των συνθηκών του θανάτου του Άρη Βελουχιώτη
    "Αναμνήσεις από την Αντίσταση, τον Εμφύλιο και την Προσφυγιά" Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα, 2003. "Λίγες μέρες πρωτύτερα είχε φτάσει στη φυλακή ο Μαστροκώστας, γνωστός με το ψευδώνυμο "Θάνος". Από τους πρώτους αντάρτες της ομάδας του Άρη στις αρχές του 1942 και κατοπινά, εξελίχτηκε σε μεσαίο στέλεχος της Εθνικής Αντίστασης. Τον χαρακτήριζε το προσωπικό του ήθος, η πίστη στο κόμμα κα στην Αντίσταση, η λατρεία του στο πρόσωπο του Άρη. Τον είχε ακολουθήσει όταν κήρυξε ο Άρης την αποστασία ενάντια στις αποφάσεις της συμφωνίας της Βάρκιζας και σε όλη την περίοδο μέχρι τον θάνατό του, ήταν το δεξί του χέρι από άποψη εμπιστοσύνης και ικανότητας να ανταπεξέλθει σε αντίξοες καταστάσεις. Μετά τα γεγονότα που συνέβησαν στην περιοχή της Μεσούντας με αποτέλεσμα τον θάνατο του Άρη, μου διηγήθηκε ο Θάνος όταν ήρθε στη φυλακή: "Όλη την περίοδο της δράσης του τμήματος με αρχηγό τον Άρη είχαμε συναντήσει σοβαρή αντίδραση των κομματικών οργανώσεων περιοχών, όπου αυτές υπήρχαν και οι δυσκολίες όσο περνούσαν οι μέρες μεγάλωναν.. Ήταν φανερό ότι με το κυνηγητό που δεχόμαστε από τη χωροφυλακή, τις παρακρατικές οργανώσεις, το σαμποτάρισμα των κομματικων οργανώσεων, τις ελλείψεις οποιασδήποτε βοηθείας από τα λαϊκά στρώματα των χωριών που ήσαν τρομοκρατημένα, η διατήρησή μας έστω και σε ομάδα γύρω στους 40 άνδρες ήταν αδύνατη.

    Αγγέλα Λεκατσά
    (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ

    Συχνά είχαμε λιποταξίες και με δυσκολία καλύπτονταν από προσχώρηση νέων εθελοντών, ήταν προβληματική η συνέχεια. Η πορεία μας προς τα βόρεια και προς τ α σύνορα της Αλβανίας υπέκρυβε τη λύση να μπούμε στην Αλβανία. Ο Άρης αυτό δεν το θελε γιατί είχε το φόβο μήπως ύστερα από το γεγονός της δικιάς του πρωτοβουλίας τον περίμενε η τιμωρία που την λογάριαζε σε εξόντωση. Όταν κάποια στιγμή μου εκμυστηρεύτηκε τους φόβους του, καταλάβαινα ότι και να το σκεφτεί, του ήταν βαρύ. Εκείνο που του έμενε πάντα σαν ελπίδα, ήταν ο Ζαχαριάδης, που όπως είχαμε πληροφορηθεί είχε έλθει στην Ελλάδα, θα τον δικαίωνε και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τραβάει σε μάκρος την παραμονή μας στα σύνορα μέχρι τη μέρα που διάβασε τις δηλώσεις του Ζαχαριάδη και την αποκήρυξή του. Τότε έγινε ένα ράκος, ο Άρης που ήξερα, αυτόματα μεταβλήθηκε αυτόματα σε ένα άβουλο και απογοητευμένο πρόσωπο, που μόλις που μπορούσε να ακολουθεί το τμήμα, για να μη κάνομε λόγο να το διοικεί. Με κάλεσε μια μέρα και όταν βρισκόμαστε οι δύω μας μου είπε: "Θάνο πάρε τη διοίκηση του τμήματος εγώ δεν μπορώ, μα και δεν πρέπει να ανακοινωθεί τίποτα στην ομάδα. Θα αλλάξομε κατεύθυνση γυρίζοντας προς τα νότια τα γνωστά μας λημέρια της Ρούμελης." :όπως είπε. Δεν ήθελε ούτε να τρώει τίποτα και το μόνο που μπορούσε ήταν να πίνει τσίπουρο όταν το βρίσκε. Στην ουσία ήθελε να κρατά την παρουσία του έστω και με τη μορφή της σκιάς του αρχηγού για να διατηρεί τη συνοχή γιατί ήξερε πόσο όλοι τον εχτιμούσαν και πίστευαν σε αυτόν έστω και στις πιο απογοητευτικές στιγμές. Στην πραγματικότητα εγώ διοικούσα. Όταν φτάσαμε στα υψώματα της Μεσούντας διαπιστώσαμε ότι βρισκόμασταν σε κλοιό και η μόνη διέξοδος ήταν να περάσουμε τον Ασπροπόταμο προς τη δεξιά του πλευρά. Χωρίς να σκεφτώ ότι μου ήταν άγνωστες οι δυνατότητες απ' αφορμή των απότομων οχτών, έδωσα εντολή στο τμήμα να ακολουθήσει αυτή την πορεία, αφού δεν υπήρχε άλλη λύση και στην τύχη.
    ..."Αυτό έκρινα πως ήταν προτιμότερο, παρά να μας σκοτώσουν οι παρακρατικοί γιατί δεν μπορούσε να γίνει λόγος για δική μας άμυνα και προσπάθεια να σπάσουμε τον κλοιό. Στην απόφαση αυτή εγώ έχω την ευθύνη. ο Άρης δεν είχε καμία συμμετοχή και ούτε έδειχνε διάθεση να δείξει πρωτοβουλία. Οι στιγμές περνούσαν και όλοι είχαν ριχθεί προς τον όχτο. Ενώ βρισκόμουν προς την προσπάθεια να κινηθώ, και εγώ, γύρισα να δω και είδα ότι ο Άρης είχε αυτοκτονήσει με το περίστροφό του, σε συνέχεια ακούστηκε και η έκρηξη της χειροβομβίδας που σκότωσε τον Τζαβέλα που βρισκόταν δίπλα στον Άρη"......."Την τσάντα του Άρη την κρατούσε ο Πελοπίδας, του την είχε δώσει προσωπικά ο ίδιος"...
    Η μαρτυρία κάποιου αυτόπτη είναι αυτή. Εγώ απλά τη μετέφερα, χωρίς..διάθεση αγιοποίησης...έλεος δηλαδή!

    Αγγέλα Λεκατσά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Οι πατριωτες σ' αυτο τον τοπο η αυτοκτονουν η...τους σκοτωνουν οπως τον Καποδιστρια...

    Melina Papadakis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Εξαιρετική έρευνα από τον φίλο μου Παντελή Αθανασιάδη! Για άλλη μια φορά ΜΠΡΑΒΟ Παντελή!

    Αντώνης Κασίτας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Πολύ καλή η αφήγησή σου Παντελή..Δραματικά, φρικτά γεγονότα... Η Ιστορία γνωστή. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο Παντελή είναι το χειρόγραφο, ανορθόγραφο κομμάτι που ανέβασες!.

    Νίκος Παπαδιονυσίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αυτό, έχει την αξία της μαρτυρίας ενός αυτόπτη μάρτυρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Το κρέμασμα των κεφαλών στο φανοστάτη της πλατείας Τρικάλων, τα όργανα, τα τραγούδια και τα τραπεζώματα, υπήρξαν μια μελανή σελίδα, που δείχνει τον φανατισμό και τα αγεφύρωτα μίση εκείνης της εποχής. Το άταφο των νεκρών κοντά σε πολλές άλλες μαύρες στιγμές του αιματηρού εμφυλίου σπαραγμού, με ευθύνη και των δύο πλευρών, γιατί τα εγκλήματα ήταν αμφίπλευρα, παραμένουν εσαεί, παραδείγματα προς αποφυγήν…
    Πόσο δίκιο έχετε!!!!!!!!

    Xristina Rigo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Sotiris Rizogiannis
    Κάτι που δεν είναι γνωστό είναι ότι ο καπετάν Τζαβέλλας ήταν ο Γιάννης Αγγελέτος και κατάγονταν από το Μαύρο Λιθάρι - Δωρίδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Θεόφιλος Γουδουσάκης
    Μη σκαλίζεις τις στάχτες, αίμα, μίσος και αγανάκτηση θα βρεις, ξανασκέπασε τες και κάνε το σταυρό σου και μια προς- ευχή. Αντί ενωμένοι να "πολεμήσουμε" στα τραπέζια της νέας μοιρασιάς βαλθήκαμε να βγάλουμε τα μάτια μας για το ποιοι θα μας ξαναδιαφεντεύουν, φτάνει τόσοι αφέντες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Oι τέσσερις τελευταίες σου γραμμές Παντελή μου, τα λένε όλα!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Σύρος 8 Οκτωβρίου 2014.Ώρα 18.00
    Ατεκμηρίωτες και αυθαίρετες υπερβολές από ορισμένους σχολιαστές για τον Άρη Βελουχιώτη.Κανένας ή καμιά δεν διερωτάται για τη συμμετοχή του Άρη:
    1.Στην άγρια και εν ψυχρώ δολοφονία του αιχμάλωτου δημοκρατικού Συνταγματάρχη Δημητρίου Ψαρρού, Αρχηγού της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΚΚΑ και Διοικητού του 5|42 Συντάγματος,στις 16 Απριλίου 1944[ημέρα του Πάσχα] στο Κλήμα Δωρίδας,από τον Ταγματάρχη του
    ΕΛΑΣ Ευθύμιο Ζούλα.Ο τελευταίος σε έκθεσή του της 2ας Μαρτίου 1951 ομολογεί ότι την δολοφονία εκτέλεσε σε συμφωνία με τον Άρη,όπως καταγράφει το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ Γρ. Φαράκος για τον Άρη.
    2.Στην άγρια και απάνθρωπη σφαγή εκατοντάδων Ταγματασφαλιστών-Γερμανοτσολιάδων στις 15 Σεπτεμβρίου 1944 στον Μελιγαλά της Μεσσηνίας,αφού προηγουμένως είχαν αιχμαλωτισθεί.Μέσα μάλιστα στα θύματα υπήρξαν και άτομα νεαρής ηλικίας και των δύο φύλων[16-25 ετών].Και εύλογα τίθεται το ερώτημα πότε πρόλαβαν τα νεαρά αυτά άτομα και έγιναν Ταγματασφαλίτες;
    Απαράδεκτη και ακατανόητη η συμπεριφορά της επίσημης πολιτείας προς τις σορούς των Βελουχιώτη και Τζαβέλλα σε μια δημοκρατική χώρα για οτιδήποτε και αν είχαν διαπράξει.
    Ναι υπήρξαν αμφίπλευρα εγκλήματα κατά την εποχή εκείνη,αφού οι Έλληνες, όπως είπε και ο Στάλιν για τα γεγονότα εκείνα,δεν έχουν μάθει να συνομιλούν και να συνεργάζονται,ελάττωμα που συνεχίζεται και στις ημέρες μας.
    Προσοχή όμως είναι μεγάλο λάθος να επιχειρείται εξίσωση,γιατί τότε παραχαράσσεται και διαστρεβλώνεται η ιστορία, η οποία αντί να μαθαίνει και να διδάσκει τις νεώτερες γενιές,θα οδηγεί σε επίνδυνες ατραπούς.
    Κωνστ. Πατιαλιάκας
    Αντιστράτηγος ε.α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Τάσος Τσερκέζης
    Καθαρή και όπως πάντα πειστική η περιγραφή του Ιστορικού γεγονότος από τον κ. Αθανασιάδη. Νομίζω ότι ήταν Καλός και πατριώτης ο Βελουχιώτης για όσα έκανε εναντίον των Γερμανών. Από τη στιγμή που έστρεψε τα όπλα εναντίον της πατρίδας του και χάθηκαν χιλιάδες Ελληνόπουλα από τα λάθη του και την ξεροκεφαλιά του, δεν δικαιούται επιεική και κολακευτική κρίση. Ασφαλώς και δεν συμφωνεί κανείς για το κρέμασμα της κεφαλής του στην πλατεία Τρικάλων όπως δεν συμφωνεί και για το κρέμασμα πολλών δεξιών Ελλήνων από τα πρωτοπαλλήκαρα του και δη στα Τρίκαλα (Παπασκρέκα κλπ.). Ας προσπαθήσουμε να τα λησμονήσουμε και να μην τα επαναλάβουμε ποτέ. Ο Ελληνικό λαός πλήρωσε ακριβά τα λάθη και τις ακροβασίες πολιτικών, πολεμοχαρών και ενταγμένων στα συστήματα που διαιρούν και βασιλεύουν. Η νεολαία μας πληρώνει ακόμη όλα τα λάθη και τους παραλογισμούς του παρελθόντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Θανάσης Αλμπάντης
    Προδομένος, δυστυχώς. Κι εδώ να επισημάνω την υποκρισία και την ανοησία του ΚΚΕ. Πρόσφατα αποκατέστησε τον Άρη, ότι δεν ήταν δηλωσίας κ.λπ., εκείνον τον οχετό ύβρεων που είχε δημοσιεύσει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ και οδήγησε -ουσιαστικά- τον Άρη στην αυτοκτονία. Δεν απέδωσε, όμως, στον αγωνιστή αυτό την κομματική του ταυτότητα. Άρα, ο Άρης Βελουχιώτης ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ, κατά το ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Armandos Manafis
    Ηταν Ελληνας. Δεν ήθελε ουτε Ρωσσους ούτε Αγγλους ούτε Γερμανους. Κάποτε η ιστορία θα τα βγάλει στην φόρα.... Απλά σήμερα το μίσος και η εμπάθεια δεν αφήνει. Ο αδερφός της γιαγιάς μου ήταν μαζί του και αυτή την εικόνα μου περιέγραφε. Τα απομνημονεύματα του θείου είναι στο ΓΑΚ Καβάλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Θανάσης Αλμπάντης
    Δεν είχε εμπιστοσύνη στους "μεγάλους". Ήξερε πω χωρίς κανένα ενδοιασμό θα θυσίαζαν μια μικρή χώρα για τα γεωπολιτικά συμφέροντά τους. Και δεν είχε ιδεοληψίες, γι' αυτό ήρθε σε σύγκρουση με την ηγεσία του ΚΚΕ. Πίστευε -και είχε δίκιο- πως η επανάσταση θα πετύχαινε αν στηριζόταν κυρίως στους ξωμάχους, ενώ το ΚΚΕ ήθελε να είναι από το προλεταριάτο, ανύπαρκτο τότε στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Kostas Patialiakas
    Κύριε Μαναφή αφού ήταν τόσο Έλληνας γιατί επέτρεψε την εν ψυχρώ δολοφονία του απότακτου Φιλελεύθερου Συνταγματάρχη Δημητρίου Ψαρρού; Μπορείτε να δώσετε λογική και τεκμηριωμένη απάντηση. Μη μου πήτε ότι ήταν πράκτορας των Εγγλέζων, τη γνωστή καραμέλα. Όποιος κατά τη διάρκεια της κατοχής δεν ήταν κομουνιστής ήταν υποτακτικός των Εγγλέζων, δοσίλογος, Γερμανοτσολιάς ή Ταγματασφαλίτης. Σ΄αυτή τη χώρα κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε και να αποδεχθούμε κάποια πασιφανή γεγονότα. Να σταματήσουμε το παραμύθι ότι κάποια ημέρα τα στοιχεία θα αποκαλύψουν την αλήθεια. Ποια στοιχεία; Ό,τι υπήρχε έχει δημοσιευθεί και 71 χρόνια μετά δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία, ακόμα και από τα αρχεία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Θανάσης Αλμπάντης
    Η δολοφονία Ψαρρού ήταν δόλιο έγκλημα. Ακόμη δεν έχει διαπιστωθεί, αν ήταν πρωτοβουλία του Βελουχιώτη ή εντολή από το ΚΚΕ. Εντάσσεται, ούτως ή άλλως, στον αγώνα για την κατάληψη της εξουσίας. Το ΚΚΕ είχε αμφιβολίες κατά πόσον θα έχει την λαϊκή στήριξη και προσπαθούσε να καταπνίξει κάθε ένοπλο αντιστασιακό κίνημα που δεν το ποδηγετούσε. Χαρακτηριστικό της παντελούς έλλειψης εμπιστοσύνης της ηγεσίας του προς τη Δημοκρατία, πολιτική ή εσωκομματική. Κι αυτό το οδήγησε σε λάθος εκτιμήσεις και εγκληματικές ενέργειες. Κοντολογίς θα έλεγα, ότι το ΚΚΕ δικαιώνει- ακόμη και σήμερα- τον αφορισμό του Μυριβήλη, ότι Έλληνας δεν μπορεί να είναι κομμουνιστής. Υπό την άποψη, ότι, ενώ ο Μαρξ είχε βαθύτατη ελληνική παιδεία (όπως την προσέλαβε με τις εβραιοπρωσικές καταβολές και παιδεία του), το ΚΚΕ καμία σχέση δεν έχει με αυτή την παιδεία, την οποία απαρνείται. Η θέση μου αυτή ίσως δημιουργήσει παρανοήσεις και-σίγουρα- αντιδράσεις, αλλά ο,τιδήποτε αφίσταται του αρχαιοελληνικου πολιτισμού είναι βάρβαρο ή- τουλάχιστον- απελπιστικά ατελές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Spiros Melas
    Έχω γνωρίσει τους απογόνους κάποιου απο αυτούς,υπάρχει ένα κενό από την συμφωνία της Βάρκιζας το Φεβρουάριο έως στις 17 Ιουνίου που ήταν ο Άρης όσο για την Επιστροφή Για Αθήνα ήταν μια κρυφή συνάντηση με το [Θεό]Ζαχαριάδη πως θα του έλυνε όλα τα προβλήματα ,αλλά στο μέσον τις διαδρομής από το Ριζοσπάστη έμαθε για την αποκηρύξει του που έλεγε ότι (Θανάσης Κλάρας έχει αρχές Κατσαπλαδισμου και ακόμη παραπάνω) εκεί τελείωσαν όλα το κόμμα τον άδειασε ,!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Πολύ αναλυτική η έρευνά σου Παντελή. Αυτό που συνήθως δεν αναφέρεται στη περιγραφή της φρίκης και του επιπέδου των ανθρώπων του μίσους της εποχής, είναι το μέσο που κόπηκαν τα κεφάλια του Άρη και του Τζαβέλλα. Μην έχοντας κάτι πιο ..δραστικό χρησιμοποίησαν ένα μικρό ..σουγιαδάκι. Φαντάσου πόση ώρα έκανε ο αποκεφαλιστής και πόσο το απόλαυσε!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Konstantinos Moutzouridis
    Το ΚΚΕ του Ζαχαριαδη τον αποκυρυξε με τους χαρακτηρισμους 'Αρης Βελουχιωτης ή Θανασης Κλαρας ή δηλωσιας ή μιζεριας...'.Κι αυτο τον οδηγησε στο θανατο.Σημερα βεβαια εχει αποκατασταθει ιστορικα. Αυτα για το τελος του.Για τα οποια εργα του ο καθενας μπορει να εχει τη γνωμη του.Σε καιρους φοβερους οπως οι τοτινοι,αγιοι δυσκολα υπηρχαν,πολυ δυσκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Γιωργος Βασιλειαδης
    Να γιατί τον φάγανε οι ίδιοι και δεν αυτοκτόνησε ο Αρης Βελουχιωτης Η προσπάθεια του ΚΚΕ να του αλλάξει απόψεις δεν είχε αποτέλεσμα και ο Βελουχιώτης εξήγγειλε τη δημιουργία ενός Μετώπου Εθνικής Ανεξαρτησίας (MEA).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Gerakanakis George
    Προδομένος ναι! ... αγνός????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Συγκινούμαι να βλεπω τις σημειώσεις του θειου μου. Νιώθω τυχερος που προλαβα κ τον γνώρισα
    Ευάγγελος Ζαγκαβιέρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Νιώθω τυχερός που πρόλαβα κ γνώρισα τον θείο μου Γιώργο Ζαγκαβιέρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Manuela Mathioudaki
    ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Angelo Kalambokis
    Δεν καταλαβαίνω τι υπαινίσσεστε με αυτή την ανάρτηση, και εάν αυτή η ανάρτηση έχει σχέση με την ρέουσα περίοδο.
    Επειδή κάποιοι ζητούν τα κεφάλια των, Προέδρου της Δημοκρατίας, του σημερινού Πρωθυπουργού, και του σημερινού υπουργού επί των εξωτερικών της Ελλάδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Καμία σχέση με τις αθλιότητες του χρυσαυγίτη. Αυτό αναρτήθηκε χθες ενόψει της αυριανής επετείου. Δεν το διάβασες όλο και δεν πρόσεξες τις ημερομηνίες. Άρα κανένας υπαινιγμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Μενεξια Μαργαζογλου
    Μαυρες σελιδες της ελληνικης ιστοριας... καταρα για τη φυλη μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Dina Papastaikoudi
    Γιατί το αναρτησατε??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Γιατί πρέπει να ξέρουμε ό,τι επηρέασε τη ζωή μας, θετικά ή αρνητικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Μενεξια Μαργαζογλου
    Δημοκρατια εχουμε η μηπως οχι ...οι ανσκοινωσεις του κυριου Αθανασιαδη βασιζονται παντα σε εγκυρες πηγες, πρεπει να τον ευχαριστουμε για αυτο, η γνωση ειναι δυναμη ...καλο σπογευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Spiros Melas
    Το αρχείο του εξαφανίστηκε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Και η σορός του είναι άγνωστο πού ετάφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Ελπίζουμε όλοι να υπάρχει κόλαση και να καίγεται αιώνια αυτός ο ψυχανώμαλος (κατά κυριολεξία) πούστης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. γιωργος γκογιας
    Ανατριχιαστικες περιγραφές, ντροπή σ αυτούς που φέραν τα πράγματα εκεί, χρησιμοποιώντας και θυσιάζοντας γνήσιους ανθρώπους για τα κωλοσυμφεροντα τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. λιτσαρδοπουλος κωστας
    Όλοι,ΟΛΟΙ αριστεροί δεξιοί, έπρεπε να κάνουν ένα βήμα πίσω.Να άφηναν και κάτι να πέσει κάτω.Ξερω ότι οι μεν θα κατηγορήσουν τους δε,για σφαγες, βασανιστήρια κτλ.Σε εκείνη την φάση που κατέθεσε τα όπλα ο ΕΛΑΣ, έπρεπε ΟΛΟΙ να κάνουν ένα βήμα πίσω.Να τιμήσουν τους νεκρούς τους με λίγα λουλούδια,δυο λόγια και λίγη σιωπή και όλοι μαζί να έφτιαχναν την χώρα που είχε γίνει ριμαδι. Αντ αυτού,την πήγαν 50 χρόνια πίσω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Grigoris Pittaras
    Βεβαίως, Κώστα. Και δεν τελείωσε καν το '49. Μέχρι σήμερα γίνεται καπηλεία και συντηρείται ο Διχασμός. Και μάλλον για πολύ ακόμα.. Παρ' όλα όσα τραβάμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Basilis Chrysostomides
    Άλλη μία οργή που αισθάνομαι με το "κράτος" αλλά και την κοινωνία μας, είναι η εξής. Ψαχουλεύοντας λίγο προσεκτικότερα το Βοριαφρηκανικό, ανακάληψα οτι το σαμποτάζ του Γοργοποτάμου, έστω και ΕΜΜΕΣΑ, επιρέασε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΑ το γύρισμα του πολέμου, το 1943. Η Αγγλοαμερικανική προπαγάνδα, πολύ λογικά το υποβάθμησε, παιτυχαίνοντας το στώχο της, να μην καθήσουμε στο ίδιο τραπέζη με τους νικητές του πολέμου, ως πρός την κάρπωση ωφελημάτων. Ακόμα και τους νότιους Σποράδες, από διπλοματική σπόντα τους πήραμε, αντί για την Τουρκία (...!). Σέβομαι την ατιμία των Αγγλοαμερικανών, αφού αυτοί τα ΔΙΚΑ τους συμφέροντα φροντίζουνε. Εμείς όμως τις απόψεις τους, περί άχρηστου σαμποτάζ, γιατί τις αποδεχόμαστε ;!;!;!;!;!;!;!;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Ο Στρατηγός Χονδροκούκης στο βιβλίο του «Γκρεμίζω τον Θρύλο του «Άρη Βελουχιώτη», Εκδόσεις Ισοκράτης, Αθήνα, σελ. 26-28, γράφει τα εξής:

    Τη επιμονή του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, καθορίστηκε σε κεντρικό σημείο της Μακεδονίας, - στο Όρος ΒΟΥΡΙΝΟ Κοζάνης, σύσκεψη υπό την αιγίδα του Άγγλου Ταγματάρχη Μίλλερ που ήταν υπεύθυνος για το αντάρτικο της Μακεδονίας-Θράκης, με όλα τα αντάρτικα τμήματα της Μακεδονίας.

    Μετέχουν οι Αρχηγοί: Εθνικών Ομάδων ΠΑΟ Ανατολικής Μακεδονίας Τσαούς Αντών (Λοχίας Αντώνιος Φωστερίδης), ο οποίος όμως απεχώρησε όταν έμαθε πως στη σύσκεψη θα έπρεπε να παραστεί μόνο με τον υπασπιστή του.
    Ο Αρχηγός ΠΑΟ Δυτικής Μακεδονίας Ταγματάρχης Πόρτης και ο Υπολοχαγός Μπουλογιάννης, εντελώς μόνοι τους μόνο με έναν αντάρτη συνοδό. Ο Συνταγματάρχης Αρχηγός του ΕΔΕΣ Παπαχριστοδούλου με τον υπασπιστή του. Ο Αρχηγός του Επιτελείου της Οργανώσεως ΠΑΟ Αντισυνταγματάρχης Παπαθανασσίου με τον υπασπιστή του Χονδροκούκη.

    Εκ μέρους του ΕΛΑΣ, ο … «Άρης Βελουχιώτης…» με δύο συνοδούς του, οπλισμένοι με αυτόματα περίστροφα και με μαχαίρια, που είχαν έρθει επί τούτου από την κύρια περιοχή τους.

    Ο Χονδροκούκης παραθέτει τον διάλογο και την σκηνή όπως την θυμόταν χρόνια μετά τα συμβάντα.

    ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΜΙΛΛΕΡ: (Άγγλος σύνδεσμος που γνώριζε όμως καλά Ελληνικά) Μιλώντας καλά Ελληνικά… Κύριοι, ο Αγώνας στην Μέση Ανατολή περνά κρίσιμο σημείο. Εδώ το αντάρτικο εκφυλίστηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Είναι ανάγκη να ενοποιήσετε τις προσπάθειες και τα κτυπήματά σας κατά του εχθρού να είναι πιο αποφασιστικά. Εσείς περισσότερο τρώγεστε και λιγότερο δράτε κατά των κατακτητών. Έχω εντολή να σας πω ότι αν δεν τα βρείτε μεταξύ σας θα σταματήσουν οι ρίψεις και οι ενισχύσεις από το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.

    ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση με τη διαφορά ότι η κάθε οργάνωση θα μείνει ξεχωριστή. Θα πρέπει όμως να σχηματιστεί ενιαίο επιτελείο αγώνος απ’ όλες τις οργανώσεις. Παρ’ ότι πρόσφατα έχουμε μόλις πρόσφατα έχουμε πικρή πείρα, τα ξεχνούμε όλα και δίνουμε τα χέρια.

    ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Τα ίδια και εμείς. Ο αρχηγός μας Στρατηγός Ζέρβας παρ’ ότι τμήματά του παγιδεύτηκαν αρκετές φορές από τον ΕΛΑΣ, εν τούτοις δεχόμαστε τη εισήγηση του συμμάχου αξιωματικού. Θέλουμε όμως εγγυήσεις, και έγγραφες Διαταγές από το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής.

    ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ (ή ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΛΑΡΑΣ διαλέξτε!): Είστε όλοι σας Αγγλόδουλοι. Τι σε νοιάζει τι θα κάνουμε εμείς μεταξύ μας, κύριε εκπρόσωπε των Άγγλων; Είναι εσωτερικό θέμα οποιαδήποτε προστριβή μας. Εσείς κοιτάχτε να στέλνετε υλικά και μόνον. Οι ρίψεις ενδιαφέρουν.

    ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΜΠΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτή ακριβώς την στιγμή ο Υπολοχαγός Μπουλογιάννης, Διοικητής 300 ανδρών ενός τμήματος της Εθνικής Οργάνωσης ΠΑΟ, – Αρχηγός της Τάξης 1936 της Σχολής Ευελπίδων -, διακόπτοντας άρχισε να διαμαρτύρεται: Είναι απαράδεκτα αυτά που λέει ο Άρης…!

    Εκεί κόπηκε η φωνή του, γιατί ο Βελουχιώτης αιφνιδιαστικά και αναπάντεχα έβγαλε το περίστρογό του και τίναξε εξ επαφής τα μυαλά στον αέρα του ηρωϊκού Υπολοχαγού Μπουλογιάννη!!!...
    Ταυτόχρονα φώναξε: ¨Ψηλά τα χέρια».
    Ο Ταγματάρχης Πόρτης έκανε ακαριαία κίνηση να βγάλει το περίστροφό του όπου τον βρήκε ριπή από το αυτόματο του ενός από τους δύο των συνοδών του Βελουχιώτη!!...
    (Συνεχίζεται)


    ΄Ενας Έλληνας μάλιστα και Μακεδόνας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. (Συνέχεια)
    Αιχμάλωτοι του Άρη παραδοθήκαμε σε μια ομάδα ΕΛΑσιτών στα Γρεβενά, ύστερα από από 3 ώρες πεζοπορία στις Νοριοδυτικές κλιτύες του Βούρινου…

    Με τις αισθήσεις μουδιασμένες με το μυαλό νερουλιασμένο, με την ανατριχίλα κυριαρχούσα στο είναι μου, βάδιζα μηχανικά, εξουθενωτικά και ασυναίσθητα.

    Σωθήκαμε από τα νύχια του αρχικαπετάνιου μόνο κατόπιν αυστηρής επέμβασης του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, ύστερα από μεγάλη ταλαιπωρία. Δεν σώθηκαν όμως τα τμήματα των ηρώων Ταγματάρχη Πόρτη και Υπολοχαγού Μπουλογιάννη. Κάπου εκεί σταθμεύοντας δεν γνώριζαν τα μαντάτα των αρχηγών τους.

    Περιτριγυρίστηκαν από τα «ηρωϊκά» τμήματα του ΕΛΑΣ και ενώ ανέμεναν τους αρχηγούς τους πήραν το τελεσίγραφο του ΕΛΑσίτικου αρχηγείου. Προσχώρηση στον ΕΛΑΣ ή εξόντωση!

    Ακέφαλα τα τμήματα διαλύθηκαν, είτε υποκύπτοντας στις ΕΛΑσίτικες ορέξεις, είτε κάμνοντας … χαρακίρι. Όποιος τόλμησε δηλαδή να φέρει αντιρρήσεις εξοντώθηκε αμέσως.

    Στις σελίδες 208 έως 225 του βιβλίου του, ο Δημοσθένης Κούκουνας αναφέρεται διεξοδικά στην καραμπινάτη διαστροφική ομοφυλοφιλία του … «Άρη» …, με πλήθος μαρτυρίες διαφόρων προσώπων που τον γνώρισαν, καθώς και συντρόφων του ανταρτών του ΕΛΑΣ.

    Αυτόν τον «ήρωα» τιμούν οι επιπόλαιοι και ηλίθιοι αστοί, ενώ τους πραγματικούς ήρωες, ούτε τους τιμούν, ούτε και τους γνωρίζουν........!

    ΄Ενας Έλληνας μάλιστα και Μακεδόνας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Κωσταντινος Ιωσηφίδης
    Τα εγκλήματα, όπως γράφεται στο τέλος, έγιναν από τους αντάρτες προς τους άοπλους χωρικούς, που τους έκλεβαν ζώα, λύρες και τροφές και αν δεν ήταν τυχεροί τους σκότωναν. Αμέτρητα τα ειδεχθή εγκλήματα τους. Όσο για τον τακτικό στρατό δεν έκανε τίποτα άλλο από το πολεμάει οπλισμένους αντάρτες. Φανατισμένους και έτοιμους να σκοτώσουν. Μην προσπαθείτε λοιπόν να μας κάνετε να τους λυπηθούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Εμμανουηλ Τερζοπουλος
    Επρεπε να συλληφθει....και να του κωβουν καθε μερα ενα κομματι απο το σωμα του,με...κονσερβκουτι....! Αυτου του ''ηρωα'' παιδοφιλου,και εγκληματια,χιλλιαδων αθωων γυναικοπαιδων...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Πάνος Ιωάννου
    Πιστεύω ότι αυτά περί αυτοκτονίας με χειροβομβίδα δεν στέκουν.Αν είχε αυτοκτονήσει με χειροβομβίδα και μάλιστα αγκαλιασμένος με το Τζαβέλλα ,τα κεφάλια και των δύο θα είχαν γίνει κομμάτια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή