*Από τα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Τα λίγα τελευταία χρόνια, υπήρξαν απαξιωτικά για την έννοια του Κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, τόσο
εξαιτίας της συμπεριφοράς ορισμένων βουλευτών, όσο και εξαιτίας της υποκατάστασης
της συνολικής πολιτικής βούλησης στον τομέα της νομοθεσίας από τις απαιτητικές
αξιώσεις και εντολές των δανειστών μας, ακόμα και όταν παραδέχονται λάθη.
Η
σοβούσα οικονομική κρίση έδωσε στο λαό την εντύπωση, ότι οι βουλευτές
συμπεριφέρονται ως κλειστή συντεχνία, που αγωνίζεται να περιφρουρήσει τα
συμφέροντά της, ενώ για το λαό νομοθετεί έστω και κατά πλειοψηφία και όχι
ομόφωνα, μέτρα ανάλγητα και εξοντωτικά.
Ήταν όμως
πάντα έτσι; Αν εξαιρέσουμε την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων στην οποία αρκετοί
βουλευτές έδωσαν αξιοσημείωτα παραδείγματα φιλοπατρίας (Βλέπε σχετικά στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2012/06/1912.html ) η ιστορία λιγότερα δείγματα υψηλού πατριωτισμού
και ανιδιοτέλειας, έχει να μας δώσει.