*Οι δύο "μονομάχοι" Βασίλειος Βουδούρης και Κωνσταντίνος Τρικούπης,
στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων
*Δύο
αλλεπάλληλες μονομαχίες
σημαντικών
πολιτικών, το 1902,
με
αναπάντεχα αποτελέσματα.
Γράφει
ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Το Φεβρουάριο του 1902, δύο μονομαχίες-
αναίμακτες ευτυχώς- συγκλόνισαν την κοινή γνώμη της μικρής τότε Αθήνας, αφού οι
μονομάχοι, ήταν διακεκριμένοι πολιτικοί της εποχής εκείνης αλλά και απόγονοι
μεγάλων τζακιών. Πρωθυπουργός, ήταν ο Αλέξανδρος Ζαΐμης και Πρόεδρος Βουλής ο
Νικόλαος Λεωνίδας.
Όλα
άρχισαν στις 9 Φεβρουαρίου 1902. Την ημέρα εκείνη, η Βουλή συζητούσε το σημαντικό
νομοσχέδιο «Περί δυνάμεως του κατά γην στρατού κατά το 1902» με ομιλητές τους
Νικ. Λεβίδη, Γ. Θεοτόκη Στέφ. Δραγούμη, Λεων. Δεληγεώργη, Βασ. Βουδούρη Θεόδ. Βελλιανίτη, Νικ.
Χατζίσκο, Γ. Πετροπουλάκη. Προήδρευε ο Νικόλαος Λεωνίδας, εκ Σπετσών.
Στις
αγορεύσεις που επεκτάθηκαν σε κριτική για το ρόλο των βασιλοπαίδων στο
Στράτευμα, αλλά και για την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, θεωρήθηκε,
ότι μεταξύ άλλων διατυπώθηκαν και υπαινιγμοί κατά του Χαρίλαου Τρικούπη,
γεγονός που ενόχλησε τον βουλευτή Μεσολογγίου Κωνσταντίνο Τρικούπη, εξάδελφο
του μεγάλου πολιτικού.