Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Κωνσταντίνος Γερακάρης: Ηρωικός θάνατος μαζί με τον Λ. Μαβίλη


*Ο Κωνσταντίνος Γερακάρης







*Ηρωική μορφή, που ζυμώθηκε στους Κρητικούς αγώνες
και βρήκε το θάνατο στη μάχη του Δρίσκου, 
την ίδια μέρα με τον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη



               Μια από τις ηρωικότερες και ευγενέστερες μορφές των κρητικών αγώνων στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν ο Κωνσταντίνος Γερακάρης, που γεννήθηκε στον Πρινέ Μυλοποτάμου στις 5 Μαρτίου 1859 και σκοτώθηκε στην μάχη του Δρίσκου στις 28 Νοεμβρίου 1912.
            Η ιδιωτική ζωή του ήταν απλή γιατί ο δημόσιος βίος απορρόφησε, από την εφηβική του ήδη ηλικία, την ευφυΐα και την ενεργητικότητά του. Στα 20 χρόνια του παντρεύτηκε με την Μαρία Αντωνίου Κουντουράκη, από τα Μεσόγεια κισσάμου και απέκτησαν 12 παιδιά. Η σύζυγός του υποδειγματική σύντροφος και μητέρα, αποδείχτηκε αντάξιά του σε γενναιότητα και πατριωτισμό.

*Η οικογένεια του Κωνσταντίνου Γερακάρη τα πρώτα χρόνια

            'Ηταν ψηλός, αδύνατος, ευθυτενής, γενειοφόρος, με βλέμμα γεμάτο ειλικρίνεια και αυστηρότητα, πάντοτε απλά ντυμένος, ευγενής και λεπτός στους τρόπους.
            Υπήρξε ιδιαίτερα καλλιεργημένος αν και αυτοδίδακτος- μόνο ένα χρόνο είχε φοιτήσει σε σχολείο στους Μαργαρίτες. Σ’ όλη την περιπετειώδη ζωή του παντού και πάντοτε διάβαζε διαλέγοντας από έμφυτη ευθυκρισία τα πιο εκλεκτά βιβλία. ‘Ηταν καλός ομιλητής, στο δε γράψιμό του είχε διαμορφώσει δικό του ύφος, επηρεασμένο κάπως από τον Αδαμάντιο Κοραή του οποίου τα Άπαντα ήταν αχώριστος σύντροφός του. Λόγω της αγάπης του για τα βιβλία απέκτησε εκλεκτές φιλίες με διανοούμενους της εποχής, όπως τον Εμμανουήλ Ροΐδη.

            Εργάσθηκε από παιδί, στα διαλείμματα των επαναστάσεων, καταρχάς στο εμπόριο και σε μεταφορές με ιστιοφόρα- απέκτησε μάλιστα μερίδιο ιστιοφόρου και πολύ αργότερα δίπλωμα πλοιάρχου- αλλά και σε δικές του εμπορικές επιχειρήσεις όταν οι εξορίες, το 1878 και το 1889, τον οδήγησαν υποχρεωτικά στην Αθήνα. Το καπνοπωλείο του, στο Σύνταγμα, στην οδό Σταδίου, υπήρξε για χρόνια κέντρο συνάντησης  Κρητών αλλά και εκλεκτών φίλων της Κρήτης. Εκεί εύρισκαν στήριξη και καταφύγιο πατριώτες που έφταναν στην Αθήνα λόγω σπουδών είτε λόγω διώξεων. Και παρότι αυτό αποτέλεσε τη μοναδική του περιουσία, λίγο πριν από την επανάσταση του 1897, το πούλησε για να χρηματοδοτήσει τον αγώνα.
            Ο Κωνσταντίνος Γερακάρης ήταν εγγονός του Μάρκου Κουφάκη, ενός από τη θρυλική τριανδρία των αδερφών Κούφηδων από το Αμάρι. Μετά τον ηρωικό θάνατο των τριών αδερφών σε συμπλοκή με γενίτσαρους, τα ορφανά του Μάρκου, ο Γεώργιος και η Αικατερίνη, κατέφυγαν με τη μητέρα τους στον Πρινέ Μυλοποτάμου όπου αυτή είχε κάποια ιδιοκτησία χρησιμοποιώντας πλέον, για το φόβο των Τούρκων, το μητρικό επώνυμο (Γερακάρη) το οποίο και κράτησαν.
*Ο Κωνσταντίνος Γερακάρης, δήμαρχος Μαργαριτών Μυλοποτάμου

            Ο Γεώργιος Γερακάρης, πατέρας του Κωνσταντίνου, εξελίχτηκε σ’ έναν από τους ικανότερους οπλαρχηγούς της Κρήτης. Στην επανάσταση του 1866 εξελέγη χιλίαρχος κι έμεινα ιστορικές τόσο η ανδρεία του- χάρη στον αιματηρό αγώνα που έδωσε με τους άνδρες του διασώθηκαν τα Σκουλούφια από επιδρομή 1500 Τούρκων- όσο και οι οικονομικές θυσίες της οικογένειάς του, όταν για παράδειγμα, διέθεσε κοπάδι 300 προβάτων για την τροφοδοσία του στρατοπέδου.
            Με μια τέτοια τιμητική κληρονομιά και ο νεότερος γιος του, ο Κωνσταντίνος, νεαρός ακόμα αφοσιώθηκε στην υπηρεσία της πατρίδας. Η επανάσταση του 1878 τον βρήκε 19ετή πολεμιστή. Και ήταν τόση η γενναιότητα και η σύνεσή του που, όταν το 18885 επέστρεψε στην Κρήτη από την πρώτη του εξορία αν και μόλις 26 χρόνων, εξελέγη πανηγυρικά Δήμαρχος Μαργαριτών.


            Η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, η ανιδιοτέλεια, η ευφυΐα και οι διοικητικές το ικανότητες εκτιμήθηκα σε τέτοιο βαθμό ώστε, ότι εξερράγη η επανάσταση του 1897, τα βλέμματα και οι ελπίδες όλων στράφηκαν προς εκείνον και με «πάνδημα» ψηφίσματα ο Κωνσταντίνος Γερακάρης εξελέγη Γενικός Αρχηγός Δυτικού Μυλοποτάμου. Με ηρωισμό και αυτοθυσία κατόρθωσε να επιβάλει μοναδική τάξη στην επαρχία και πειθαρχία που θύμιζε τακτικό στρατό στα σώματα των οποίων ήταν αρχηγός. Στην πολύνεκρη μάχη της 5ης Μαρτίου 1897, στον Πλατανέ Ρεθύμνης, συνέτριψε τους Τούρκους επιδρομείς με κίνδυνο της ζωής του.
            Μετά την αυτονόμηση, η πρώτη κυβέρνηση της Κρητικής Πολιτείας  του εμπιστεύτηκε τη διεύθυνση του Κοινωφελούς Ταμείου Κρήτης επί μια δεκαετία. Η κοινωνική του δράση, ο θαυμασμός και η εκτίμηση προς το πρόσωπό του οδήγησαν στο να εκλεγεί και δεύτερη φορά πληρεξούσιος της επαναστατικής συνέλευσης όπως και πρώτος πάρεδρος και δημαρχεύων στο Δήμο Ρεθύμνης. Εκεί υπηρετούσε το 1912, όταν ο πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος ξεσήκωσε και πάλι τον φλογερό αγωνιστή της ελευθερίας. Σπεύδει ν στείλει στη μάχη τους δύο γιους του, που μπορούσαν να φέρουν όπλα και ακολουθεί και ο ίδιος αν και ήδη ήταν 53 ετών. Κατατάσσεται σαν εθελοντής στο Σώμα των Γαριβαλδινών, των Ελλήνων Ερυθροχιτώνων, υπό τον Αλέξανδρο Ρώμα και ξεκινά «δια να παίξει μερικές τουφεκιές κατά των Τούρκων». Στο πεδίο της μάχης θα προαχθεί σε υπολοχαγό.
            Μετά από περιπέτειες με άτακτους Τούρκους και τακτικό στρατό και πολλές περιπέτειες οι Γαριβαλδινοί καταλαμβάνουν με έφοδο τον λόφο του Δρίσκου. Ο Γερακάρης μόλις αντικρίζει την πόλη των Ιωαννίνων, αναφωνεί: «Τι θαύμα είναι τα Γιάννενα! Αξίζει να σκοτωθεί κανείς για να τα πάρει». Στις 28 Νοεμβρίου 1912 η στρατιά του Τζαβήτ Πασά επιχειρεί γενική επίθεση κατά του Δρίσκου. Μαχόμενος ηρωικά, ο Κωνσταντίνος Γερακάρης σκοτώνεται, μαζί με άλλους επίλεκτους συντρόφους του, από σφαίρα στο μέτωπο.
*Απόσπασμα καταλόγου νεκρών με τα ονόματα του Μαβίλη και του Γερακάρη, 
που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 3 Δεκεμβρίου 1912

            Σ’ ένα λεύκωμα Κρητών αγωνιστών, το 1900 είχε γράψει: «Η ελευθερία είναι υπερτέρα της ζωής κατά την αξίαν».
            Τα Γιάννενα και το Ρέθυμνο, τιμώντας τη μνήμη του, έδωσαν το όνομά του σε κεντρικές τους οδούς.
            Το πορτρέτο του, όπως και αυτό του μεγάλου ποιητή Λορέντζου Μαβίλη, που σκοτώθηκε την ίδια μέρα, εκτίθεται, μαζί με ενθυμήματα της μάχης του Δρίσκου, στο Μουσείο των Ιωάννίνων.
            Η σημαία του, το κράνος του, η φυσιγγιοθήκη του και τα μετάλλιά του βρίσκονται στο νέο Στρατιωτικό Μουσείο στο Χρωμοναστήρι Ρεθύμνου.
*Η οικογένεια του Κωνσταντίνου Γερακάρη με τα 9 από τα 12 παιδιά της

Η οικογένεια του Κωνσταντίνου Γερακάρη

Κωνσταντίνος Γερακάρης 1859-1912
Μαρία Γερακάρη (το γένος Κουντουράκη) 1869-1936

Τα παιδιά τους
  
Παναγιώτης 1886-1900
Γιώργος 1888- 1922
Αντώνης 1890-1968
Μίνως 1892-1959
Φαιναρέτη 1894-1896
Βικτωρία 1896-1983
Ελένη 1898-1945
Παναγιώτης (Νότης) 1900-1937
Κατερίνα (Τιτίκα) 1902-1959
Φαιναρέτη (Φέφη) 1904-1921
Κίμων 1906-1916
Πλάτων 1908-1983


*Από το Ημερολόγιο του Κωνσταντίνου Σκόκου του 1914. Περιγραφή του θανάτου του Μαβίλη, του Γερακάρη και άλλων στη Μάχη του Δρίσκου, το 1912


*Η οικογένεια με τον θάνατο του Κωνσταντίνου Γερακάρη


                                    KONSTANTINOS YERACARIS (GERAKARIS)

            One of the most heroic and noble figures of the Cretan struggle for independence from the Turks at the end of the 19th century was Konstantinos Yeracaris. He was born in Prines a village in the province of Mylopotamos[1] on March 5, 1859, and was killed in the battle for Driskos[2] in Northwestern Greece, on November 28, 1912.
            Because his public life absorbed, from a very early age, all his intelligence and energy, his private life was simple. He married Maria Anthony Kountouraki from Messogia in the province of Kissamos[3] and they had 12 children. (See attached list) His wife, an ideal companion and mother, proved to be his equal in courage and patriotism.




[1] Mylopotamos: A province in the Prefecture of Rethymon, Crete.
[2] . Driskos: The dominant mountain in Epirus (in Northwestern Greece) east of Ioannina (Janena),its capital. Its military occupation determines the fate of the city
[3]  Kissamos:The dominant mountain in Epirus (in Northwestern Greece) east of Ioannina (Janena),its capital. Its military occupation determines the fate of the city.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Το κείμενο αυτό έχει συνταχθεί από τα εγγόνια και τα δισέγγονα του Κωνσταντίνου Γερακάρη.

38 σχόλια:


  1. Παντελή καλημέρα και καλή μας εβδομάδα...Ευχαριστώ πολύ για το αρθρο σου..πολύ ενδιαφέρον...
    θα ήθελα να σου επισημάνω πως υπαρχει μια ανακριβεια προφανώς απο το δαιμονα του τυπογραφείου στις υποσημειώσεις σου και καλό θα ήταν να τη διορθώσεις...βρισκεται στα παρακατω...
    Mylopotamos: A province in the Prefecture of Rethymon, Crete.
    [2] . Driskos: The dominant mountain in Epirus (in Northwestern Greece) east of Ioannina (Janena),its capital. Its military occupation determines the fate of the city
    [3] Kissamos:The dominant mountain in Epirus (in Northwestern Greece) east of Ioannina (Janena),its capital. Its military occupation determines the fate of the city.
    Η υποσημειωση ΚΙΣΣΑΜΟΣ δεν ειναι το κυριαρχο βουνο της Ηπείρου.......
    αλλα βρισκεται ....Στη βορειοδυτική πλευρά του νομού Χανίων και σε απόσταση 40 περίπου χλμ. από την πόλη, βρίσκεται η επαρχία Κίσσαμου. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα καταπράσινα βουνά από τα οποία περιτριγυρίζεται και τα γραφικά χωριά που είναι κτισμένα σ’ αυτό το πανέμορφο περιβάλλον. Πρωτεύουσα της επαρχίας Κίσσαμου είναι το Καστέλι. Σύμφωνα με τις ιστορίικές πηγές το Καστέλι είναι κτισμένο πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης, Κίσσαμος. Γι’ αυτό και η περιοχή έχει διπλή ονομασία. Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο τουριστικό θέρετρο, ιδανικό για όσους αναζητούν την ησυχία. Ξεχωρίζει για την παραλία του με την υπέροχη αμμουδιά και τα πεντακάθαρα νερά. Η ακτή του Καστελιού, η Βιγγλιά, η Φαλασάρνα, η Δραπανιά και η Νεωπηγεία, είναι ιδανικά σημεία για να χαρείτε τη θάλασσα και τον ήλιο. Στην ευρύτερη περιοχή συναντάμε πολλούς αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους, με σημαντικότερο αυτόν της Φαλάσαρνας...


    Ζωρζέτα Αλεξάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ κύριε Αθανασιάδη. Συγκλονιστική ιστορία. Ανέκαθεν με συγκινούσε και ο θάνατος του Λορέντζου Μαβίλη.


    Αρχοντία Παπαδοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσους άγνωστους και άσημους ήρωες έχει αυτή η χώρα; Δυστυχώς η ιστορία μας είναι πολύ μικρή για να τους χορέσει όλους. Εννοώ αυτήν την ιστορία που μας διδάσκοιυν στα σχολεία. Και καλά κάνεις και τους φέρνεις στην επιφάνεια και στο φως!

    Θόδωρος Ορδουμποζάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι πολλοί.... Και αυτός που λες για την ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία, είναι ορθό.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α..ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ ΤΟ ΔΕΙΛΙ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ Ας ΘΡΗΝΗΣΟΥΝ ΘΕΛΟΥΝ ΜΑ ΔΕ ΒΟΛΕΙ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΒΙΛΗΣ απο το ποιήμα του ΛΗΘΗ.. ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ αγωνιστής της ελευθερίας ευχαριστώ ΠΑΝΤΕΛΗ για την ανάρτηση....

    Δήμητρα Φώτου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξαιρετικό σονέτο.... Και υπέροχοι άνθρωποι τότε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ ωραίο Παντελή! Άγνωστες ηρωίκές πτυχές της ιστορίας μας που πρέπει να τονίζονται, να διασώζονται, να προβάλλονται ειδικά σήμερα που έχουν γίνει όλα ευτελή...Σ' ευχαριστώ....

    Evaggelos Rigas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ευχαριστώ, κύριε Αθανασιάδη, που μου γνωρίσατε τη θυσία ενός Ελληνα που έπεσε για την απελευθέρωση των Ιωννίνων. Της πόλης των αρμάτων και των γραμμάτων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα Αγαπητέ Παντελή.!!!!!!Σ' ευχαριστώ πολύ για την γνωστοποίηση του συγκεκριμένου Ιστορικού γεγονότος....το αγνοούσα πλήρως....ευκαιρία να ζωγραφίσω αυτόν τον άγνωστο Κρητικό.Ήρωα..και να τον εντάξω κι' εγώ στο δικό μου ''Πάνθεον Κρητών''....Νά 'σαι Καλά να συνεχίσεις να μας ενημερώνεις....Καλό βράδυ απο την θερμόπληκτη Λάρισα..!!!!!!!!!!!!!

    Γιάννης Διαμαντάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ας ευχαριστώ που μου γνωρίσατε έναν ήρωα που έπεσε για την απελευθέρωση της Ηπείρου!

    Tsiou Roula Σ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε ευχαριστούμε Παντελή γιά την ωραία ανάρτηση και γιά όσα μας μαθαίνεις :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Διαβάζοντας για τον Γερακάρη...θυμήθηκα πως υπάρχει ένα ιστορικό ορεινό χωριό της επαρχίας Αμαρίου του Νομού Ρεθύμνης στην Κρήτη που λέγεται Γερακάρι...μήπως προς τιμήν του?...

    Kathy Papanicolaou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ευχαριστώ πολύ,θαυμάσια ιστορία....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Pinelopi Gkouma

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εξαιρετικό το άρθρο σας, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα! Συνεχίστε να μας "προσφέρετε" την άγνωστη Ιστορία μας φέρνοντάς την στις οθόνες μας και διδάσκοντάς μας.
    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εξαιρετικό το άρθρο σας, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα! Συνεχίστε να μας "προσφέρετε" την άγνωστη Ιστορία μας φέρνοντάς την στις οθόνες μας και διδάσκοντάς μας.
    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευχαριστώ πολύ !!!!Ενδιαφέρον θέμα!!!!!

    Παναγιώτου Πελαγία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Στην Κρήτη λοιπόν στον Δήμο Αμαρίου υπάρχει χωριό ονομαζόμενο Γερακάρι...μήπως είναι το πρώην δικό του χωριό προς τιμήν του?

    Kathy Papanicolaou


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ....ΤΑ ΣΟΝΕΤΑ ΤΟΥ ΜΑΒΙΛΗ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΥΨΗΛΟ ΦΡΟΝΗΜΑ

    Emmanouil Simos


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεν το ξέρω... Φέρεται γεννημένος στον Πρινέ Μυλοποτάμου.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Elen Chion
    "Αγαθα" χρονια,.....τοτε που εκανες το καθηκον σου,,,,,γιατι ετσι νομιζες,,,,και οχι γιατι περιμενες κατι. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΤΩΡΑ!!!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Emmanouil Simos
    ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ.. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kostas Patialiakas
    Τότε πολεμούσαν για υψηλά ιδανικά, ηγήτορες και στρατιώτες μαζί στην πρώτη γραμμή. Στην μάχη του Λαχανά-Κιλκίς φονεύθηκαν πέντε Διοικητές Συνταγμάτων και πάνω από δέκα Διοικητές Ταγμάτων. Μόνο έτσι διπλασιάστηκε η Ελλάδα με τους νικηφόρους Α΄ και Β΄ Βαλκανικούς Πολέμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χρύσα Χρυσοπούλου Ζηλιασκοπούλου
    Ευχαριστώ πολύ, Παντελή. Και το όνομα ακόμη του ήρωα μου ήταν άγνωστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δημ Χατζηπουλίδης5 Απριλίου 2016 στις 7:58 μ.μ.

    Χατζηπουλίδης Δημ.
    Διαβάζοντας τα όσα υπέροχα λες , με εντυπωσιάζει το πάθος των Ελλήνων της εποχής εκείνης . Τέσσερα παλικάρια έστειλε στον πόλεμο και πήγε και ο ίδιος και σκοτώθηκε γιατί το είχε σαν υποχρέωση στην πατρίδα ...να πεθάνει για να απελευθερωθούν τα Γιάννενα . Πως έγινε , Παντελή μου, αυτή η τόσο οδυνηρή μετάλλαξη του Έλληνα ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Κώστας Μπετινάκης
    Είναι ωραίο ένας Κρητικός να πληροφορείται την ιστορία του τόπου καταγωγής του από έναν Θρακιώτη. Σ΄ευχαριστώ Παντελή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μαρία Νεονάκη
    ...Kυριε Παντελη !...θερμα σας ευχαριστω για αυτην την αναρτηση...!!..Ο Κρητικος αγωνιστης και ηρωας Γερακαρης Κωνσταντινος ,συνεβαλλε στους αγωνες για την απελευθερωση και Ενωση της Κρητης με την Ελλαδα..Διακριθηκε και στους Βαλκανικους πολεμους ,οπου επεσε μαχομενος..!..Ευχαριστω!!....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Νίνα Γκούδλη
    Ευχαριστώ Παντελή για τα άρθρα που μας μαθαίνουν την ιστορία άγνωστων ΗΡΩΩΝ της πατρίδας μας, που δεν διδασκόμαστε πουθενά....🌷🌺🌻🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Eleni Chioni Παντελη
    Νασαι καλα,,,να μαθαινουμε,,,αγνοουσα για τον Κ.Γερακαρη! Σε ευχαριστουμε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Συγχαρητήρια για την πλήρη αναφορά στον ήρωα για τον οποίο έχω κάνει κι εγώ σχετικά δημοσιεύματα Απαντώ στην απορία για το χωριό Γερακάρι Δεν έχει σχέση με τον ήρωα Πάντα επιτυχείς αναρτήσεις σας εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Καλησπέρα σας, συντομα στην αρχαία Ελεύθερνα (πρινες) θα ολοκληρωθεί ο χώρος με την προτομή του προπροπροπαππου μου Γερακάρη Κωνσταντίνο. Τα εγκαίνια θα γίνουν μεσα Αυγούστου.
    Ευχαριστούμε πολύ για το άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Εγώ σας ευχαριστώ... Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία να υπάρχει η προτομή του ήρωος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλημέρα και πάλι, η ακριβείς ημερομηνία για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Κωνστ. Γερακάρη είναι ΚΥΡΙΑΚΗ 26 Αυγούστου 2018 στην αρχαία Ελεύθερνα (Πρινές Μυλοποτάμου), για όποιον παρευρίσκεται στην Κρήτη εκείνη την περίοδο και θελήσει να έρθει. 'Ολοι ευπρόσδεκτοι. Ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Eleni Chioni
    Ποσοι αγνωστοι ηρωες Παντελη - και ουτε καποια αναφορα σ' αυτους,,,,Ευχαριστουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Zaxaroula Magkou
    Μονο υπερηφανεια νιώθουμε για τα άξια τέκνα της Πατρίδας μας! Αθάνατος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Εξαιρετικό άρθρο! Πολύτιμο! Γνωρίσαμε ένα μεγάλο ήρωα.

    Σοφία Δ. Νινιού

    ΑπάντησηΔιαγραφή