Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Κ. ΚΡΙΑΡΗΣ: 60 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, εικόνα από το περιοδικό "Αττικόν Μουσείον" 1884

*Ας μην ξεχαστεί ποτέ, αυτός ο ήρωας
και ας είναι φωτεινό παράδειγμα
προσφοράς, ανδρείας και πατριωτισμού

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

          Ο Κωνσταντίνος Κριάρης είναι ένας από τους ήρωες των Κρητικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα, που δεν πρέπει να τον σκεπάσει η σκόνη της ιστορίας.
          Για το λόγο αυτό, πρέπει να μνημονεύουμε το παράδειγμά του και να το προβάλλουμε, έστω και αν η πατρίδα δεν είναι τώρα σκλαβωμένη όπως κάποτε. Σήμερα έχει άλλα προβλήματα και αντιμετωπίζει σύνθετες δυσχέρειες. Και αυτό σημαίνει πως ποτέ δεν θα πάψει να έχει ανάγκη από τη βοήθειά των πολιτών της.
          Ο Κωνσταντίνος Κριάρης γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1797 στο χωριό Κουστογέρακο της επαρχίας Σελίνου της Κρήτης. Οι ρίζες της οικογένειάς του ήταν από τη γενιά των Μπενήδων. Ο πατέρας του, που αρχικά τον αποκαλούσαν Μπενή μετονομάστηκε σε Κριγιάρης το 1769 επί Δασκαλογιάννη, λόγω του ατίθασου και ορμητικού χαρακτήρα του και της ανδρείας του.


          Ο Κωνσταντίνος μέχρι το 1821, δούλευε σαν ποιμένας στον πατέρα του. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, μαζί με τα πέντε αδέλφια του άρπαξαν τα όπλα και τάχτηκαν υπό την ηγεσία του πατέρα τους. Αργότερα  μετά την μάχη της Μονής Σελίνου, ο Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκε καπετάνιος του Κουστογεράκου, διότι ο πατέρας του ήταν πλέον πολύ μεγάλος σε ηλικία. Στη μάχη της Μονής βρήκαν φρικτό θάνατο τρία αδέρφια του. Έκτοτε ακολούθησε παντού τον πρωτοκαπετάνιο  Κουμή ως υπαρχηγός του.
*Ο Κωνσταντίνος Κριάρης. Πίνακας του Γιάννη Διαμαντάκη

          Αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 η μεγάλη οικογένεια των Μπενήδων έχασε 28 μέλη της
          Όταν ολοκληρώθηκε η Επανάσταση ο Κουμής με τον υπαρχηγό του Κωνσταντίνο Κριάρη και τα δύο επιζήσαντα αδέρφια του, τους Θεόδωρο και Βαρδή Κριάρη, κατέφυγαν στο Ναύπλιο, όπου ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, τους παρασημοφόρησε και τους πρόσφερε εθνικές γαίες να τις καλλιεργούν και να επιζήσουν.
          Δεν έμεινε όμως άπραγος για πολύ στην ελεύθερη Ελλάδα. Το 1830 με τον Κουμή και άλλους Κρητικούς οπλαρχηγούς, αποβιβάσθηκε ξανά στην Κρήτη, υψώνοντας για άλλη μια φορά τη σημαία της Επανάστασης. Ο Κουμής και ο Κριάρης με άλλους επτά, αποβιβάσθηκαν στη νησίδα της Γραμβούσας και την κατέλαβαν. Οι άλλοι οπλαρχηγοί αποβιβάσθηκαν τη Σούγια του Σελίνου.
          Το 1833, στο χωριό Μουρνιές της Κυδωνίας συγκεντρώθηκαν οι πρόκριτοι της Κρήτης και ομόφωνα ζήτησαν για άλλη μια φορά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Οι Πρόξενοι της Γαλλίας Αγγλίας πρότρεπαν τους συναθροισθέντες να ζητήσουν… την προστασία των χωρών τους, και όχι την ένωση με την Ελλάδα!!! Οι Κρητικοί αρνήθηκαν να ακούσουν τους προξένους, οι οποίοι δυσαρεστήθηκαν και πρότρεψαν τον Μουσταφά Πασά να συλλάβει τους πρόκριτους και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά.  Ο Μουσταφά Πασάς άλλο που δεν ήθελε. Πολιόρκησε το χωριό και συνέλαβε 90 και πλέον κατοίκους από τους οποίους απαγχόνισε τρεις.
          Τότε ο Κριάρης, πρόκριτος Σελίνου, κατόρθωσε να δραπετεύσει και καταφύγει στα λημέρια Λευκών Ορέων. Μετά την παρέλευση έξι μηνών κατόρθωσε ο γέροντας πατέρας του, δωροδοκώντας  τους Τούρκους να δοθεί στον γιο του Κωνσταντίνο αμνηστία.  Έτσι μπόρεσε να επιστρέψει στο χωριό του. Έκτοτε πέρασαν 8 ήσυχα χρόνια.         
          Το 1841 όμως, ο ανήσυχος Κριάρης, έπαιξε πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο, στην Τρυπητή με τον Κουμή ως εκλεγμένος αρχηγός Σελίνου, όταν στην Κρήτη σημειώθηκε νέα εξέγερση.
          Συνεννοήθηκε με τους άλλους οπλαρχηγούς και πήρε μέρος με τους Σελινιώτες στην πρώτη μάχη που δόθηκε στο χωριό Πρόβαρμα της περιοχής Αποκορώνου. Στη μάχη εκείνη οι επαναστατημένοι θαύμασαν την ανδρεία του Κριάρη και η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την Κρήτη. Και η εξέγερση όμως αυτή δεν είχε αίσιο τέλος και μετά την αποτυχία της, ο Κριάρης που τον καταδίωκαν οι Τούρκοι κατέφυγε και πάλι στην Ελλάδα. Ο βασιλεύς Όθων  τον τίμησε με αργυρό και χάλκινο παράσημο του Σωτήρος και του απένειμε το βαθμό του λοχαγού της Φάλαγγας.
*Μια από τις επαναστατικές συνελεύσεις των Κρητών στη θέση "Μπουτσουνάρια" το 1883

          Διέμενε πλέον στην Αθήνα και όταν ο Καλλέργης έκανε την Επανάσταση της 3ης του Σεπτέμβρη ο Κριάρης, στάθηκε με άλλους Κρητικούς στο πλευρό του, ενώ αργότερα επανήλθε στην Κρήτη. Έμενε ζώντας ήσυχα στο χωριό του έως το 1858. Τότε ακριβώς, εξερράγη νέο κίνημα των Κρητικών, ευτυχώς όμως αναίμακτο. Οι οπλαρχηγοί της Κρήτης συγκεντρώθηκαν στη θέση «Μπουτσουνάρια», καθώς και πρόκριτοι, και πλήθος λαού, που ζητούσαν την κατάργηση του κεφαλικού φόρου και πολλά άλλα προνόμια. Εκεί ο Κριάρης είχε εκλεγεί Γενικός Φρούραρχος αυτής της συνάθροισης.
          Το 1866 σημειώθηκε στην Κρήτη με αφορμή μια ακόμα επανάσταση των Κρητικών, η ανατίναξη της Μονής Αρκαδίου. Ο Κωνσταντίνος Κριάρης, δεν έλειψη ούτε από αυτήν εξέγερση. Όντας Γενικός Αρχηγός πήρε μέρος στις 17 και 18 Αυγούστου 1866 στις δύο μεγάλες μάχες στο Σταυρό Κανδάνου. Εκεί τραυματίσθηκε στον δεξιό κρόταφο, ενώ ο τέταρτος αδελφός του, ο Θεόδωρος, έχασε τη ζωή και κατεκρεουργήθηκε από τους Τούρκους.
          Στην Κρήτη επικράτησε ο θρύλος, ότι ο Κριάρης δεν έκλαιγε ποτέ. Όταν μάλιστα σκοτώθηκε ο αδελφός του Θεόδωρος οι Τούρκοι τον κατακρεούργησαν και πετούσαν προς την πλευρά των Ελλήνων κομμάτια από το πτώμα, φωνάζοντας:
          -Έλα Κριγιάρη, να πάρεις κρέας.
          Και αυτός απαντούσε με σκληράδα:
          -Δεν με γνοιάζει σκύλοι. Έχει παιδιά και θα πάρουν το αίμα του πίσω.


          Στην επανάσταση του  1866 ο Κριάρης, πήρε μέρος σε 84 μάχες, όπως μεταξύ άλλων οι δύο μάχες του Σταυρού της Κανδάνου, της Παλαιοχώρας , του Κουστογεράκου, της Αχλάδας, του Ομαλού των Ποροσελιών, της Κισσάμου, των Σταυρακιών, του Κακόπετρου, του Καστελίου της Αγριμοκεφάλας, των Φωκιών, του Θερίσου, των Μπουτσουναριών των Κάμπων, του Βαφέ, της Κάινας, των Μπεμονίων, του Μελιδονίου, της Αράδενας της Αγίας Ρουμέλης, του Καλλικράτη του Μπρόσνερου κ.ά.
          Η επανάσταση του 1866 πνίγηκε στο αίμα και άρχισε να φυλλοροεί κατά τα τέλη του 1868.Οι οπλαρχηγοί παραδόθηκαν στους Τούρκους. Ο ανυπότακτος Κριάρης διέλυσε το στρατόπεδό που είχε στη Σαμαριά πήρε μαζί του  οκτώ πιστούς στρατιώτες του και τον γιό του Γεώργιο και προσπάθησε να βρει καράβι για να επιστρέψει στην Ελλάδα. Κρυβόταν σε μια σπηλιά στη θέση Πελεκάνος, περιμένοντας. Οι Τούρκοι ανακάλυψαν το κρησφύγετο του και νύχτα τον περικύκλωσαν. Έγινε μάχη και ο Κριάρης με τους δικούς του επιχείρησε απελπισμένη έξοδο. Πέφτουν νεκροί δύο συμμαχητές του, ο Γεώργιος Λιατάκης και ο Μιχαήλ Αντωνομανολάκης. Ο Κριάρης τραυματίσθηκε, αλλά κατόρθωσε αιμάσσων να διαφύγει με το γιο του, βαδίζοντας επί δύο ώρες. Οι Τούρκοι ακολουθώντας τις σταγόνες του αίματος, κατόρθωσαν να τον εντοπίσουν εκ νέου, στο χωριό Μουστάκο, όπου κατέφυγε σε ένα ερημοκκλήσι και αργότερα σε ένα ελαιοτριβείο, μισοπεθαμένος.
*Η κηδεία του Κριάρη στην εφημερίδα "Αιών"

          Όταν έφτασαν εκεί οι Τούρκοι, οι χωρικοί ρώτησαν τον Κριάρη τι να κάνουν. Αυτός τους υπέδειξε να συναντήσουν τον επικεφαλής Τούρκο Φούσκη Σελήμ Αγά, να του πούνε ότι ο Κριάρης είναι πληγωμένος και να πάει να τον παραλάβει. Ο Σελήμ Αγάς, άφοβος και αυτός αλλά και παλαιός φίλος του Κριάρη πήρε ένα στρατιώτη και πήγε. Όταν τον συνάντησε του είπε:
          -Γιάντα μωρέ καϋμένε Κριγιάρη, δεν επροσκύνησες κι’ εσύ σαν και τσ’ άλλους; ‘Ενα Σουλτάνο μωρέ ήθελες να πολεμήσης;
           Ο Κριάρης απάντησε:
          - Ετσά μου ήτονε γραφτό να το πάθω, τσή τιμής μου ήτονε, γιατί πολεμούσα με ένα αυτοκράτορα Σουλτάνο, και τσή τιμής μου, γιατί δεν επροσκύνησα τον αλλόθρησκο μου.
          Ο συνοδός του Φούσκη Σελήμ Αγά, τότε κατάλαβε πως είχε μπροστά του τον ξακουστό Κριάρη σήκωσε το όπλο του φωνάζοντας:
           -Και ποιος μ’ απαντά μωρέ σκατόπιστε αν σου κεντήσω με το τουφέκι; Πόσα παλληκάρια σκύλε, έχεις φαγωμένα;
          Ο δε Κριάρης του απάντησε
          -Χάρι σου ‘χα να μου κεντήσης όταν ήμουν ζωντανός, μα εδά που είμαι αποθαμμένος, θέλεις κέντησε το θέλεις μη το κεντήσης.
          Τότε ο Φούσκης απομάκρυνε το όπλο του συνοδού του φωνάζοντας:
           -Όξω μουρτάτη (ύβρις Τουρκική), αποθαμμένο άνθρωπο μωρέ φοβερίζεις;
          Ο Φούσκης Σελήμ Αγάς, που τον συνέλαβε στις 20 Ιανουαρίου 1869, φόρτωσε τον Κριάρη σε ένα μουλάρι και τον οδήγησε στον Γενικό Διοικητή Κρήτης  Χουσεΐν Πασά, ο οποίος τον οδήγησε στα Χανιά με συνοδεία φιλαρμονικής(!), ενώ στους δρόμους πανηγύριζαν οι Τούρκοι για τη σύλληψη του Κριάρη. Οι πρόξενοι όμως των μεγάλων δυνάμεων προειδοποίησαν να μη πάθη τίποτα ο Κριάρης. Εν τω μεταξύ τον ανέλαβε ο γιατρός Βώμ, τον θεράπευσε μετά από εννέα μήνες στο νοσοκομείο των φυλακών.
          Αργότερα με παρέμβαση των προξένων, ελευθερώθηκε και πήγε στο χωριό Αζωγηρές, όπου έμενε με την οικογένειά του. ‘Ένα χρόνο αργότερα αναχώρησε κρυφά με την οικογένειά και επέστρεψε στην Αθήνα, μισθοδοτούμενος από την Ελληνική Κυβέρνηση. μέχρι του 1878.
*Ο ένας από τους γιους του, ο Αριστείδης, με μεγάλη πολιτική δράση στην Κρήτη. Πήρε μέρος εθελοντικά και στους Βαλκανικούς Πολέμους. Μεταξύ άλλων πολέμησε και στο Δρίσκο, όταν σκοτώθηκε εκεί ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης

           Τότε, εξερράγη μια ακόμα επανάσταση στην Κρήτη. Ο Κριάρης αν και μεγάλος σε ηλικία κατήλθε και πάλι στην Κρήτη με τους τρεις γιους του Γεώργιο, Ιωάννη και Αριστείδη, όπου εξελέγη και πάλι Αρχηγός των Σελινιωτών. Μετά το πέρας και αυτής της επανάστασης επανήλθε στην Αθήνα, ένθα παρέμεινε έως το θάνατό του στις 7 Ιουνίου 1884. Επικήδειο λόγο στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, εκφώνησαν οι γιατροί Χ. Παπαδάκης και Αντ. Εμμ. Παπαδάκης και οι φοιτητές Ν. Ξουριδάκης και Α. Μαυρουδάκης. Επί του τάφου του στο Α΄ Νεκροταφείο, επιτάφιο λόγο εκφώνησε ο γυμνασιάρχης Α.Ι.Αντωνιάδης και ένα βραχύ ελεγείο ο Γ. Καπετανάκης.
*Ο θάνατος του Κριάρη στην εφημερίδα "Παλιγγενεσία"

          Πριν πεθάνει όμως η μοίρα έπαιξε ένα ακόμα παιχνίδι με τον καπετάν Κριάρη. Ο Τούρκος Φούσκης Σελήμ Αγάς, προσβλήθηκε από μια σοβαρή πάθηση των ματιών του. Έτσι όταν έμαθε ότι ο Κριάρης ζει στην Αθήνα ταξίδεψε και τον συνάντησε. Ο Κρητικός καπετάνιος τον φιλοξένησε στο σπίτι του μέχρι να θεραπευθεί. Ο Αντωνιάδης στον επικήδειό του θυμήθηκε αυτό το περιστατικό λέγοντας:
          «Τον εφιλόξενησεν εις τον πενιχρόν αυτού οίκον και μέχρι δακρύων συγκινούμενοι, έβλεπον των Αθηνών οι κάτοικοι, τούτον  των μαχών τον ήρωα οδηγούντα ως μικρόν παιδίον εκ της χειρός εις το οφθαλμιατρείον εκείνον, όν αμειλίκτως άλλοτε ήθελε φονεύσει αν εις μάχην τον απήντα».
*Όρθιος στο κέντρο, ο γιος του ήρωα, ο Αριστείδης Κριάρης, σε φωτογράφιση του 1905, αρχηγός Σελίνου και αντιπρόεδρος της Επαναστατικής Συνέλευσης των Κρητών (Αρχείο Ελ. Βενιζέλου)

          Η λαϊκή μούσα τραγούδησε τον καπετάν Κωνσταντίνο Κριάρη:
«Όποιος στον Άδη κατεβεί να μην το λησμονήσει
Να πάει να βρεί τσι αρχηγούς Κριγιάρη και Κορκίδη
Σκαλίδ’ απού την Κίσσαμο και τον Γρυφαναγνώστη,
Το γέρο τον Πωλιουδόβαρδα, το γέρο και τον νέο,
Να των επεί τα νέϊκα πούχαν επιθυμία.
Πως ελευθερωθήκαμε από την τυραννία
Κι ο Τούρκος δεν δικάζει μπλιο!».

ΠΗΓΕΣ:
*Αλέξανδρος Παπαδερός «Κωνσταντίνος Κριάρης, ο Αρχηγός του Σελίνου» Αθήνα 1967.
* kriaras.com Wordpress weblog
*Περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» 1884.
*Τύπος εποχής
         
          Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


39 σχόλια:

  1. Καταπληκτική ανάρτηση κύριε Αθανασιάδη και συγχαρητήρια.

    Αρχοντία Παπαδοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ για την δημοσίευση,θαμπώθηκα απο την Λεβεντιά του και θυμήθηκα οτι απο μικρή είχα απορία για τους κρητικούς ,πως και ήταν τόσο ατρόμητοι και πολεμούσαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, μικρή διάβαζα ένα βιβλίο του πατέρα μου (της Χωροφυλακής) και οι κρητικοί ήταν παρόντες σε όλους τους αγώνες και μάλιστα της Β.Ελλάδας.............

    Pinelopi Gkouma

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ σημαντική ...αναλυτική και περιεκτική η Ιστορική σου καταγραφή Αγαπητέ Παντελή...με άγνωστες λεπτομέρειες...που ούτε σε σχολεία διδάσκουνται...ούτε η τοπική κοινωνία τις γνωρίζει...γιατί δεν βρέθηκε κανείς να τους μιλήσει για τέτοια θέματα...οι δέ εκδότες όσοι τυχόν τις γνωρίζουν απο παλιές καταγραφές, τις πνίγουν γιατί δεν πουλάνε....Καλή δύναμη σου εύχομαι να έχεις για να συνεχίσεις να μας φωτίζεις με τον αληθή ιστορικό σου λόγο....και πού ξέρεις μπορεί κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε απο τον λήθαργο ...και να αναζητήσουμε την πραγματική μας ταυτότητα...εύχομαι μόνο να μήν είναι αργά..!!!!!

    Γιάννης Διαμαντάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ σημαντική ...αναλυτική και περιεκτική η Ιστορική σου καταγραφή Αγαπητέ Παντελή...με άγνωστες λεπτομέρειες...που ούτε σε σχολεία διδάσκουνται...ούτε η τοπική κοινωνία τις γνωρίζει...γιατί δεν βρέθηκε κανείς να τους μιλήσει για τέτοια θέματα...οι δέ εκδότες όσοι τυχόν τις γνωρίζουν απο παλιές καταγραφές, τις πνίγουν γιατί δεν πουλάνε....Καλή δύναμη σου εύχομαι να έχεις για να συνεχίσεις να μας φωτίζεις με τον αληθή ιστορικό σου λόγο....και πού ξέρεις μπορεί κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε απο τον λήθαργο ...και να αναζητήσουμε την πραγματική μας ταυτότητα...εύχομαι μόνο να μήν είναι αργά..!!!!!

    Γιάννης Διαμαντάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ Γιάννη για τα καλά σου λόγια και για το ωραίο πορτρέτο του Κριάρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καταπληκτικη και ππλυ συγκινητικη Ιστορια!!! Ευχαριστω Παντελη !

    Μιχαήλ Σαραλέκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εύγε Παντελή με το κέφι σου.


    Φώτης Καλλιαγκόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ καλό ..!!!

    Σταμάτης Τασιούλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σ΄ευχαριστώ Παντελή. Μας διδάσκεις άγνωστες σελίδες της ιστορίας μας...!


    Litsa Gouni-Das

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Eυχαριστώ Παντελή για όλα τα κείμενα που μου στέλνεις,πολύ καλό αυτό,τέλειο,πραγματικό παλικάρι ο Κριάρης,μακάρι όλοι οι Έλληνες ν αγαπούσαν έτσι την πατρίδα μας την Ελλάδα μας....καλό απόγευμα....

    Μπεΐνα Κατρανά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολυ καλη δουλεια η "Νεωτερη Ελληνικη Ιστορια".

    Sterg Triant

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Eξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάρτηση, με άγνωστα - τουλάχιστον για μένα- ιστορικά στοιχεία! Την Καλημέρα μου Παντελή!!!

    Demos Tsagoudis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Από πατέρα , με το όνομα Μπενής , που μετονομάστηκε σε Κριγιάρης , λόγω του ατίθασου χαρακτήρα, αλλά και της ανδρείας του , ο Κωνσταντίνος Κριάρης , ήρωας της κρητικής επανάστασης , γεννήθηκε , στην Κρήτη , τον Μάρτιο του 1797 .Μέχρι την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 , δούλευε σαν ποιμένας μαζί με τον πατέρα του.Στην διάρκεια της επανάστασης η οικογένεια του , πλήρωσε , βαρύ τίμημα , χάνοντας 28 πρόσωπα!Με το τέλος της , μαζί με τα αδέλφια του , Θεόδωρο και Βαρδή , κατέφυγαν στο Ναύπλιο , όπου , ο Κυβερνήτης Καποδίστριας , τους παρασημοφόρησε και τους προσέφερε γη!Ο Κωνσταντίνος όμως , υπηρξε , ανήσυχος άνθρωπος !!παλεύοντας αργότερα , για την ανεξαρτησία της Κρήτης , σώθηκε από τον γέροντα πατέρα του που δωροδοκώντας τους Τούρκους, κατάφερε , να του δοθεί αμνηστία..το 1841, παίζοντας πάλι , πρωταγωνιστικό ρόλο , στην Τρυπητή Κρήτης , όπου σημειώθηκε εξέγερση , η φήμη του , εξαπλώθηκε παντού.Ήταν τότε , που ο βασιλιάς Οθωνας , τον τίμησε με το αργυρό , και το χάλκινο παράσημο του Σωτήρος και του απένειμε , τον βαθμό του λοχαγού της Φάλαγγας!Αργότερα, στην επανάσταση του 1866, σε συμπλοκή με Τούρκους , τραυματίστηκε σοβαρά, και οι Τούρκοι πανηγύρισαν την σύλληψή του!Με παρέμβαση , όμως , των Μεγάλων Δυνάμεων , σώθηκε η ζωή του και επέστρεψε στην Αθήνα μέχρι το 1878 , μισθοδοτούμενος από την ελληνική κυβέρνηση!λίγο πριν τον θάνατό του , στις 7 Ιουνίου 1884, φιλοξένησε στο σπίτι του , του Τούρκο Φούσκη Σελίμ αγά, που έπασχε από σοβαρή πάθηση των ματιών , μέχρι την αποθέραπειά του!Ιδιαίτερο πρόσωπο , γεμάτο πίστη και ιδανικά αλλά και ιδιάιτερα μεγαλόψυχο!τον τιμούμε και τον θυμόμαστε...



    Φανη Πιατα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έτσι εξηγούνται κάποια πράγματα...!

    Sotiria Kella

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αχ! πολύ μου άρεσε! Και προπαντός διδάσκει ότι άλλο η πραγμματική αγάπη για την πατρίδα. Δεν είναι μισαλλοδοξία!

    Tsiou Roula

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Συγχαρητήρια, υπέροχο.

    Athanasios Fotopoulos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συγχαρητήρια, υπέροχο.

    Athanasios Fotopoulos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ευχαριστούμε δια την αντικειμενική δημοσίευση.
    Ιωάννης Αριστείδου Κριάρης
    Αζωγυρές Σελίνου Χανίων,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κριάρης Ιωάννης του Αριστείδου21 Νοεμβρίου 2013 στις 11:15 μ.μ.

    Ευχαριστούμε δια την αντικειμενική δημοσίευση.
    Ιωάννης Αριστείδου Κριάρης
    Αζωγυρές Σελίνου Χανίων,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κωνσταντίνος Πατεράκης του Γεωργίου και της Αγγελικής του γένους Κριάρη Θεοδώρου Αζωγυρές Σελίνου Χανίων,21 Νοεμβρίου 2013 στις 11:32 μ.μ.

    Ευχαριστούμε δια την αξιόλογη και εμπεριστατωμένη ανάρτηση σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κωνσταντίνος Γεωργίου Πατεράκης22 Νοεμβρίου 2013 στις 1:18 π.μ.

    Κύριε Αναστασιάδη.

    Με την προφορική εξιστόρηση του παππού μου Θεόδωρο Κωνσταντίνου Κριάρη. 1887-1981 θα ήθελα να αντιπαραθέσω εις την ανωτέρω έγκριτο Ιστορική καταγραφή σας τα εξής με τον απόλυτον σεβασμό και τιμή προς εσάς και την ιστορική κατάθεσή σας.
    Το πρώτον αφορά την ημερομηνία θανάτου του Καπετάν Κωσταντί Κριάρη η οποία από προφορική μαρτυρία του ανωτέρω αλλά και της καταγραμμένης εις το βιβλίο του Γυμνασιάρχου Αντωνίου Ν. Σεργεντάνη 1974, αφιερωμένο εις τους αρχηγούς Σελίνου Κριάρη Κωνσταντίνο και Κισσάμου Αναγνώστη Σκαλίδη. είναι η 07 Ιανουαρίου 1884 . Το ανωτέρω θα μπορούσε να εξεταστεί και να καταγραφή με απόλυτη σαφήνεια καθότι η ημερομηνία θανάτου Χριστιανού τινός είναι και ημέρα αιωνίου μνήμης αυτού.
    Το δεύτερο αφορά τον Θάνατο του αδελφού του, Θεοδώρου Γεωργίου Κριάρη εις την μάχη του Σταυρού της Καντάνου. Κατά την προφορική και διαρκεί επαναλαμβανόμενη εξιστόρηση του παππού μου Θεοδώρου Κωνσταντίνου Κριάρη εγγονός του κατακρεουργηθένος, ανέφερε σε βαριά Κρητική διάλεκτο ότι: « Οι Τούρκοι αποκεφαλίσανε τον Θόδωρο, τον παππού μου και την κεφάλι του την έκαμανε «μπαϊράκι»* . Μετά δύο με τρεις ημέρες οι Τούρκοι καλέσανε τον Κριγιάρη στα «Πηγαδάκια», να του κάνουν τραπέζι. Αυτός αντιλαμβανόμενος ότι για το γεύμα θα ήτανε η κεφαλή του αδελφού του βρασμένη τόνε απάντησε. Βράστε την νε μωρέ φάτε τη νε μα για μια κεφαλή δεν αποκένει η Χριστιανοσύνη. Απογόνους έχει και θα πάρουνε εκδίκηση.»
    Παρελθόντος τινά χρόνου ο Καούρης* είπε στον Κωσταντί ότι γνωρίζει σε ποιο τρόχαλο* έχουν πετάξει την κεφαλή του αδελφού του και να του υποδείξει να την θάψει, ο Κωσταντίς και πάλι ηρνήθη και του απάντησε « Άστηνε μωρέ ,κόκαλα θα μαζεύω εδά».
    Δεν είχε ουδέποτε αναφέρει περί τεμαχισμού του σώματος,

    Ευχαριστώ
    Πατεράκης Γεωργίου Κωνσταντίνος

    Μπαϊράκι= σημαία
    ΑΖΩΓΥΡΕΣ = , χωρίο όπου μετοίκησε Κριάρης)
    Καούρης = Γενιτσάρος στον Αζωγυρέ Σελίνου , Από τους ωμότερους.
    Τρόχαλος = σωρός από πέτρες, τοίχος με ακανόνιστα τοποθετημένες τις πέτρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φίλοι από τη Κρήτη, ευχαριστώ για τα σχόλιά σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γιωργος Βασιλειαδης
    Η ανάρτηση αυτή θέλει σεβασμό στην ανάγνωση θα την ξαναδιαβάσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ηλίας Κοτρίδης
    Η μεγαλοσύνη του Έλληνα ..... «Τον εφιλόξενησεν εις τον πενιχρόν αυτού οίκον και μέχρι δακρύων συγκινούμενοι, έβλεπον των Αθηνών οι κάτοικοι, τούτον των μαχών τον ήρωα οδηγούντα ως μικρόν παιδίον εκ της χειρός εις το οφθαλμιατρείον εκείνον, όν αμειλίκτως άλλοτε ήθελε φονεύσει αν εις μάχην τον απήντα».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νίκος Παπαδιονυσίου
    Πολύ καλό Παντελή.. Το κοινοποιώ σε φίλους Κρητικούς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Emmanouil Simos
    ΙΣΤΟΡΙΚΕ ΜΑΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Anastasios Kagelis
    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΘΡΟ κ.ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Elen Chion
    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Παντελη !!!! καλο βραδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ηλίας Μάρκου
    Παντελή μου σε παρακολουθώ και σε ακολουθώ στην περιπλανηση και στους σταθμούς . Πάντα μαθαίνω από εσένα .Ευχαριστω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Νίνα Γκούδλη
    Αυτές είναι οι ανυπότακτες και ευγενικές Ελληνικές ψυχές... Σ' ευχαριστώ Παντελή για τις υπέροχες, άγνωστες σε μένα, ιστορίες της πατρίδας μας!...🌺🌷🌻🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μαρία Νεονάκη
    ...Ευχαριστω πολυ κυριε Παντελη..!!..ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ αγωνιστης και ηρωας Κωνσταντινος Κριαρης συμμετειχε σε πολλες επαναστασεις των κρητικων εναντιον του οθωμανικου ζυγου..!!..ΠΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ!..ΠΟΣΟ ΠΟΛΛΟΙ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Βουλα Πετροπουλου
    Δεν εχω λογια κυριε Αθανασιαδη μπραβο σας παντα αξιος και υγιεις εμαθα τοσα πολλα κ ενδιαφεροντα σας ευχαριστω απο καρδιας!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μαρία Νεονάκη
    Χρονια Πολλα κυριε Παντελη..πολυ σας ευχαριστω για αυτη την αναρτηση για τον ηραω της Κρητης !..[Απαντηση σε εκεινουν που ελεγαν πως η Κρητη δεν εκανε επαναστασεις για την ελευθερια και την ενωση με την Μητερα Πατριδα..]να ειστε παντα καλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πολύ ωραίο το άρθρο σας!! Συγχαρητήρια!! Μία μικρή διόρθωση ο Μιχαήλ δεν ονομαζόταν Αντωνομανωλάκης αλλά Αντωνοβαρδάκης. Είχε επίσης το προσωνύμιο Μιχαλάκας ή Αντωνομιχάλης. Αναφέρεται στην πηγή που θα σας παραθέσω κάτωθεν ως ανίψι του ενώ σαν μια γενική πληροφορία αναφέρεται και στο ριζίτικο «ΓΕΡΩ ΚΡΙΑΡΗ».

    Συγκεκριμένα αναφέρεται στην παρακάτω στη σελίδα 393 της πηγής: Ιστορία της Κρήτης :από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τέλους της επαναστάσεως του 1866 /Παναγιώτου Κ. Κριάρη, εκδοθείσα επιμελεία και δαπάνη Αριστείδου Κ. Κριάρη.Εν Χανίοις :Εκ του Τυπογραφείου "Η Πρόοδος", Ε. Δ. Φραντζεσκάκη,1902."


    https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/f/6/metadata-244-0000005.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1

    Μαριάννα Αντωνοβαρδάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Συγχαρητήρια!! Πολύ ωραίο άρθρο και άκρως εκπαιδευτικό!!!
    Θα ήθελα να αναφέρω μία μικρή διόρθωση. Οι συμμαχητές του που πέσαν στην Σκλαβοπούλα ονομαζόντουσαν Μιχάλης ή Μιχαήλ Αντωνοβαρδάκης και Γ. Λειτάκης ( που μπορεί να αναφερεθεί και ως Λιατάκης). Ήταν ανίψια του Κριάρη και ο Αντωνομιχάλης (Μιχάλης Αντωνοβαρδάκης) έχει αναφερθεί και στο ριζίτο "ΓΕΡΩ ΚΡΙΑΡΗ".

    Μπορείτε να βρείτε αυτές τις πληροφορίες και πολύ περισσότερες στο βιβλίο του Π. Κριάρη στη σελίδα 393: "Ιστορία της Κρήτης : από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τέλους της επαναστάσεως του 1866 / Παναγιώτου Κ. Κριάρη, εκδοθείσα επιμελεία και δαπάνη Αριστείδου Κ. Κριάρη."
    Online source: https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/f/6/metadata-244-0000005.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή