*Η σωζώμενη λαιμητόμος... στο μουσείο!
Γράφει
ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Υπάρχουν
στιγμές στην ελληνική ιστορία, που θαυμάζει κανείς την σύμπνοια και την
αλληλεγγύη πολιτών και ηγεσίας. Και έχει αξία αυτή η επισήμανση γιατί στις
μέρες ζούμε την απόλυτη αποστροφή του λαού προς ό,τι εκφράζει την έννοια της
ηγεσίας, μετά τις γνωστές αποτυχίες και την δυστυχία, που έχουν επισωρεύσει
στις λαϊκές μάζες.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα λαϊκής αποδοχής και σύμπνοιας υπήρξε η Επανάσταση της 3ης
Σεπτεμβρίου 1843. Κατά την εκδήλωση της επαναστατικής ενέργειας, σημειώθηκαν
περιστατικά, που δείχνουν πόσο συμφιλιώθηκαν οι Έλληνες, κατά τις μεγάλες
εκείνες στιγμές.
Με
οδηγό την εφημερίδα «Ελπίδα» πληροφορούμαστε
για παράδειγμα, πως οι Μανιάτες Πιεράκοι και Μαυρομιχάληδες, που χώριζε
τις οικογένειές τους δεκαπενταετής άσπονδη έχθρα, συμφιλιώθηκαν στη στιγμή. Ο συνταγματάρχης
Νικόλαος Πιεράκος ρίχτηκε στην αγκαλιά του σεβάσμιου Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, με
δάκρυα στα μάτια…