Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος, Ζακύνθιος ριζοσπάστης πολιτικός, με έντονη δράση στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, πρωτοστάτησε στο κίνημα για την 'Ένωσή τους με την Ελλάδα και συνέχισε την πολιτική του καριέρα στην Ελλάδα από τη θέση του βουλευτή Ζακύνθου, συχνά του υπουργού, αλλά και του Πρόεδρου της Βουλής το 1870-1871.
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1820. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο νησί του και περάτωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στη Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1847 συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο, όπου έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Γαλλία και την Ιταλία. Επανήλθε στη Ζάκυνθο, όπου άσκησε την ιατρική.
*Το ψήφισμα της Επτανησιακής Βουλής
Πρωταγωνίστησε στο κίνημα των Επτανησίων Ριζοσπαστών και το 1852, εξελέγη για πρώτη φορά, βουλευτής της Ιονίου Βουλής. Στην Κέρκυρα όπου διέμεινε ως βουλευτής, εξέδωσε την εφημερίδα «Παλιγγενεσία» δημοσιεύοντας φλογερά άρθρα κατά της Αγγλικής προστασίας των Επτανήσων.
Ένθερμος υποστηρικτής της αρχής των εθνοτήτων, βάσει της οποίας επεδίωκε και την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, ο Λομβάρδος, ήρθε σε επαφή με Ιταλούς της Γένοβας και ίδρυσε στη Ζάκυνθο, το Μάιο του 1860, ένα Κομιτάτο, με σκοπό να προκαλέσει την επέμβαση του Γαριβάλδη στις αλύτρωτες περιοχές της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, πράγμα που θα είχε τον αντίκτυπό του και στο ζήτημα της Επτανήσου.
Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, στην έκδοση του περίφημου Ψηφίσματος της Ιονίου Βουλής στις 20 Ιουνίου 1857, για την άνευ όρων Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.
Υπήρξε ευφραδής ρήτορας με χαρακτηριστική επτανησιακή προφορά και με απαράμιλλη πειθώ.
*Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος σε νεώτερη ηλικία
Ήταν πληρεξούσιος του νησιού του στη Β΄ Εθνοσυνέλευση του 1862. Μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα, εξελέγη βουλευτής Ζακύνθου το 1865-1868. Στις εκλογές του 1868, ακυρώθηκε η εκλογή του. Επανεξελέγη τρεις φορές κατά το διάστημα 1870- 1874 και άλλες τέσσερις φορές από το 1875 έως το 1880. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1874 απέτυχε να εκλεγεί λόγω βίαιης κυβερνητικής παρέμβασης. Τότε σημειώθηκαν οι κοινοβουλευτικές και συνταγματικές αυθαιρεσίες, που έμεινα στην ιστορία, με το όνομα Στηλιτικά.
Ο Λομβάρδος αρχικά προσχώρησε στο κόμμα του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, αλλά το 1871 προσχώρησε στο λεγόμενο Πέμπτο Κόμμα με τον Χαρίλαο Τρικούπη και άλλους.
*Η υπογραφή του Κωνσταντίνου Λομβάρδου στα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής
Στις17 Δεκεμβρίου 1870 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής με 129 ψήφους σε σύνολο 138 παρόντων. Βρέθηκαν 9 λευκά ψηφοδέλτια. Όταν αναγγέλθηκε η εκλογή του, τόνισε μεταξύ άλλων: «Ελπίζω ότι εγένετο ήδη ειλικρινής, έντιμος έναρξις αναγνωρίσεως της μεγάλης αρχής, ότι ο τόπος πρέπει να κυβερνηθή δια του τόπου. Αυτή είναι η θέλησις του, αυτό επιβάλλουσιν οι θεσμοί του, τους οποίους ωρκίσθημεν και να τηρήσωμεν και να υπεραπισθώμεν».
*Ένα από τα πονήματα του Κωνταντίνου Λομβάρδου στην Βιβλιοθήκη της Βουλής
Κατά τα έτη 1870-1875 εξέδωσε στη Ζάκυνθο την εφημερίδα «Φωνή του Ιονίου». Εξέδωσε επίσης διάφορα φυλλάδια με τα απομνημονεύματά του σχετικά με τους αγώνες του για την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα.
Το 1875 έγινε υπουργός Δικαιοσύνης στην πρώτη κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη. Έκτοτε ανέλαβε διάφορα άλλα υπουργεία, όπως των Εσωτερικών και της Παιδείας.
Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος πέθανε το 1888.
Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
*Ο τάφος του Κωνσταντίνου Λομβάρδου στη Ζάκυνθο
Σκίτσο με Λομβάρδο και Τρικούπη, από το ΡΩΜΗΟ του Γεώργιου Σουρή
Ενημερωτικό αρθρο, πολύ καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντελη σε ευχαριστουμε! Μακαρι να ασχολουνταν πολλοι με την ιστορια μας ειδικα τωρα που η χωρα μας βρισκεται στη δινη της κρισης και δεν εννοω μονο της οικονομικης!....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜένη Μίγα