ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: ΙΘ΄ ΑΙΩΝΑΣ: ΟΡΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΔΙΝΟΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

*Οι Πεδινοί της Γιαλλικής Εθνοσυνέλευσης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Στις μέρες μας όλο και σπανιότερα χρησιμοποιείται για τη Βουλή, η ονομασία «ορεινά» για να προσδιορίσει τα απώτατα έδρανα της αίθουσας των συνεδριάσεων της Ολομέλειας.

Ωστόσο ο διαχωρισμός, όχι μόνο του χώρου, αλλά και των πολιτικών μερίδων μέσα στο Κοινοβούλιο, ανάγεται στη Γαλλική Επανάσταση του 1789, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα στην Ελλάδα στην μετα-Οθωνική εποχή και κατέληξε στις μέρες μας, να σημαίνει, τα τελευταία έδρανα.

Στους Πεδινούς και Ορεινούς της Γαλλικής Επανάστασης αλλά και της Ελληνικής Εθνοσυνέλευσης του 1862, θα μεταφερθούμε σήμερα.

*Οι Ορεινοί της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης

Η διάκριση Ορεινών- Πεδινών, ανάγεται στην Εθνοσυνέλευση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Τότε, οι ριζοσπαστικοί με τις πλέον επαναστατικές ιδέες, κατέλαβαν το άνω αριστερό μέρος της αίθουσας της Εθνοσυνέλευσης και ονομάσθηκαν Ορεινοί επειδή τα έδρανά τους ήταν στο ψηλότερο μέρος του αμφιθεάτρου. Μεταξύ των Ορεινών ήταν ο Νταντόν, ο Μαρά, ο Σαιν Ζυστ και άλλοι από την ομάδα των Επαναστατών που επέβαλαν το λεγόμενο τρομοκρατικό καθεστώς της Γαλλικής Επανάστασης.

Σε αντίθεση, οι υπόλοιποι που κατέλαβαν τις χαμηλότερες θέσεις, ονομάσθηκαν Πεδινοί. Αργότερα μετά την Επανάσταση του 1848 στη Γαλλία, τις θέσεις των Ορεινών, κατέλαβαν οι σοσιαλιστές και οι δημοκρατικοί.

Στην Ελλάδα, μετά την εγκατάσταση του Όθωνα, ο πολιτικός βίος διένυσε την λεγόμενη περίοδο των ξενικών κομμάτων, όταν τα κόμματα προσδιορίζονταν από τις φιλίες που είχαν με ξένες χώρες και τον προσανατολισμό της εξωτερικής τους πολιτικής. Έτσι είχαμε, το Αγγλικό με αρχηγό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, το Γαλλικό με αρχηγό τον Ιωάννη Κωλέτη και το Ρωσικό κόμμα με αρχηγό τον Ανδρέα Μεταξά.

Πολύ αργότερα, το 1862 ο γαλλικός διαχωρισμός, αναβίωσε και στην Ελλάδα. Τότε στην Εθνοσυνέλευση που εξελέγη το Νοέμβριο του 1862 μετά την έξωση του Όθωνα από την Ελλάδα, Ορεινοί αποκλήθηκαν, αυτοί που αποτελούσαν την πολιτική μερίδα, η οποία είχε αρχηγούς τον Κωνσταντίνο Κανάρη και το Δημήτριο Γρίβα. Οι αντιτιθέμενοι που αποκλήθηκαν Πεδινοί, σχημάτισαν πολιτική μερίδα υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη.

*Ο απλός τάφος του εθνικού αγωνιστή Κωνσταντίνου Κανάρη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών

Όταν το Φεβρουάριο του 1863 παραιτήθηκε από την κυβέρνηση ο Κανάρης, δημιουργήθηκε μεγάλη πολιτική κρίση, στην οποία ενεπλάκη και ο Στρατός. Ξέσπασε τότε στην Αθήνα τριήμερος εμφύλιος πόλεμος, που σταμάτησε με επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Στις συμπλοκές εκείνες σκοτώθηκαν περισσότεροι από διακόσιοι στρατιώτες και πολίτες.

Μετά τα δραματικά αυτά γεγονότα και την ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων, σταδιακά εγκαταλείφθηκε ο διαχωρισμός σε Ορεινούς και Πεδινούς. Ειδικότερα οι Πεδινοί άρχισαν να διαλύονται μετά την πολιτική κρίση του 1875. Οι Ορεινοί διασπαστήκαν σε δύο μεγάλα κόμματα, που εξέφραζαν το πνεύμα του δικομματισμού έως το 1909.