Η ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΑΛΛΗ- ΚΩΝ/ΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Είδαμε σε προηγούμενο σημείωμα, τη μονομαχία Στάη- Χατζηπέτρου, με θύμα τον δεύτερο. Σήμερα θα αναφερθούμε σε μια άλλη μονομαχία, που ευτυχώς δεν είχε θύματα. Πρόκειται για τη μονομαχία του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου με τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Δημήτριο Ράλλη, το 1893.

          Ας πάρουμε τα γεγονότα με τη σειρά.

          To 1890 ήταν μια χρονιά, πολιτικά δυσχερής. Ο βασιλεύς Γεώργιος, επιχειρώντας να υπερβεί τα δύο μεγάλα κόμματα των Τρικούπη και Δηλιγιάννη, έδειξε να ευνοεί τη δημιουργία ενός τρίτου κόμματος. Το κόμμα αυτό, έσπευσαν να δημιουργήσουν  επιφανείς πολιτικοί, που καταδίκαζαν την ύπαρξη προσωποπαγών κομμάτων. Η πρώτη εμφάνισή τους έγινε το Νοέμβριο του 1891, με κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Δημήτριο Ράλλη.

* Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος

Το Φεβρουάριο του 1892, ο Γεώργιος, απέλυσε την κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη και ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, του τρίτου κόμματος, ο οποίος αποδέχθηκε την εντολή, χωρίς να έχει τη σύμφωνη γνώμη του κόμματός του. Ο Ράλλης δυσαρεστήθηκε και αποκάλεσε την  κυβέρνηση Κωνσταντόπουλου «αυλικοφωλιά». Οι εκλογές που έγιναν στις 3Μαΐου 1892, ανέδειξαν πρωθυπουργό τον Χαρίλαο Τρικούπη.

          Ο Δημήτριος Ράλλης, ποτέ δεν ξέχασε… και όταν έβρισκε ευκαιρία ασκούσε δριμεία κριτική στον Κωνσταντόπουλο.  Σε προσωπικές μάλιστα συζητήσεις έλεγε ότι δεν εννοούσε «γιατί  ο Βασιλεύς δεν εκάλεσε την κεφαλήν, αλλά τον όνυχα του κόμματος». Όπως συνέβη τον Νοέμβριο του 1893. Η κριτική του Ράλλη, δημιούργησε ένα πρωτοφανές επεισόδιο στη Βουλή εις βάρος του Κωνσταντόπουλου. Έτσι τα πράγματα κατά τα έθιμα, οδηγηθήκαν μοιραία προς τη λύση της μονομαχίας. Η εφημερίδα «Οι Καιροί» είχε γράψει τότε, πως οι ύβρεις κατά του Κωνσταντόπουλου ήταν «αληθώς καπηλικαί», ενώ σε άλλο σχόλιο είχε επικρίνει δριμύτατα, όσους αποδοκίμασαν τον Κωνσταντόπουλο μέσα στη Βουλή.

          Η μονομαχία έγινε στις 9 το πρωί της 19^ης Νοεμβρίου 1893 στο έρημο τότε Γουδί. Οι δύο μονομάχοι ανταλλάξανε βολές με πιστόλια. Αλλά ευτυχώς και οι δύο αστόχησαν. Ο Κωνσταντόπουλος είχε μάρτυρες τους συνταγματάρχες Πεζικού Γεώργιο Μαυρομιχάλη και Χρήστο Μπότσαρη. Ο Ράλλης έφερε ως μάρτυρες τους βουλευτές Γεώργιο Κρεστενίτη Ηλείας και Αριστόβουλο Μάνεση Τριχωνίας. Παρίσταντο επίσης οι γιατροί Αμπελάς και Βελλίνης.

* Ο Δημήτριος Ράλλης

          Η μονομαχία όμως εκείνη τερματίσθηκε χωρίς συμφιλίωση, όπως πρόβλεπαν οι κανόνες των μονομαχιών. Ο Κωνσταντόπουλος, είχε δηλώσει από την αρχή, ότι μετά το πέρας της μονομαχίας και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της, δεν θα έτεινε το δεξί χέρι στον αντίπαλό του.

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι αρκετά χρόνια νωρίτερα ο Κωνσταντόπουλος ως εισαγγελέας Κέρκυρας είχε ασκήσει δίωξη κατά του Γεωργίου Θεοτόκη για μια μονομαχία και είχε διατάξει τη φυλάκισή του.

          Ο Δημήτριος Ράλλης είχε μονομαχήσει σε άλλη περίπτωση με το βουλευτή Πετροπουλάκη και τον είχε τραυματίσει στην ωμοπλάτη.      

Παντελής Αθανασιάδης