6) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

*Ο Αντώνιος Γεωργαντάς

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Ο Αντώνιος Γεωργαντάς, αγωνιστής της Επανάστασης από τη Λειβαδιά, υπηρέτησε και ως πρόεδρος της Βουλής. Την προσωπικότητά του, παρουσιάζουμε στο πλαίσιο της σειράς που δημοσιεύουμε, εδώ υπό τον τίτλο "Οι Πρόεδροι της Βουλής".

          Ο Αντώνιος Γεωργαντάς, υπήρξε αγωνιστής της Εθνεγερσίας του 1821, πολιτικός, αλλά και συγγραφέας αναμνήσεων, πολύτιμων για τη μελέτη της ιστορίας της εποχής του.

Ο ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

          Στις 9 Φεβρουαρίου 1954 ο έφιππος ανδριάντας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, τοποθετείται στη νέα του θέση, μπροστά στην Παλαιά Βουλή.
          Ο ανδριάντας αυτός, είναι έργο του γλύπτη Λάζαρου Σώχου και αποτελεί αντίγραφο του ανδριάντα, που στήθηκε το 1901 στην πλατεία Κολοκοτρώνη στο Ναύπλιο. Το αντίγραφο του στην Αθήνα στήθηκε το 1904.

5. ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΧΑΤΖΙΣΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

*Ο Δημήτριος Χατζίσκος

  Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Στο Εντευκτήριο των βουλευτών, στο Μέγαρο του Κοινοβουλίου, υπάρχουν αναρτημένα τα πορτρέτα πολλών Προέδρων της Βουλής. Ορισμένοι εξ αυτών κατά τον 19^ο αιώνα, φορούσαν την παραδοσιακή εθνική ενδυμασία. Τα πορτρέτα των φουστανελοφόρων Προέδρων, είναι εκείνα που συνήθως συγκεντρώνουν το βλέμμα των επισκεπτών.

          Στη σειρά «Πορτρέτα Προέδρων της Βουλής» θα αναφερθούμε σήμερα στον αγωνιστή και πολιτικό της Φθιώτιδας Δημήτριο Χατζίσκο.

          Πιστός της φουστανέλας, όταν η ελληνική κοινωνία προσχωρούσε στις εξ Εσπερίας μόδες, ήταν ο Δημήτριος Χατζίσκος, αγωνιστής και πολιτικός.

Ο ξεσηκωμός της Αιγύπτου, διώχνει και τους τελευταίους Ελληνες

Από το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=2&artId=327622&dt=06/02/2011

*Φεύγουν όσοι είχαν απομείνει 

από τις πολυπληθείς ελληνικές κοινότητες, 

που ευημερούσαν κάποτε στη χώρα του Νείλου

Της κ. ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΜΑΗ*

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του Νάσερ της 23ης Ιουλίου 1952 με βασικό σύνθημα «Η Αίγυπτος ανήκει στους Αιγύπτιους», και οι σαρωτικές αλλαγές που επέφεραν οι εθνικοποιήσεις στη βαμβακοπαραγωγή κυρίως και στον τραπεζικό τομέα, κλάδοι της οικονομίας στους οποίους κατ΄ εξοχήν δραστηριοποιούνταν οι Ελληνες της Αιγύπτου, οδήγησαν στην πρώτη μεγάλη έξοδο του ελληνικού στοιχείου από τις εστίες του στη χώρα του Νείλου. Θύμα της ξενοφοβίας τότε, ο αιγυπτιώτης Ελληνισμός, παρά το γεγονός ότι συμπαραστάθηκε στην 
προσπάθεια της Αιγύπτου να απαλλαγεί από τη μοναρχία και τη βρετανική επιρροή, δεν εξαιρέθηκε από τα περιοριστικά μέτρα της νασερικής πολιτικής, όπως δικαιολογημένα προσδοκούσε. Τότε κανείς ίσως δεν είχε εκτιμήσει με πόση υπευθυνότητα και ευθυκρισία ο έλληνας πρέσβης στο Κάιρο Γ. Τριανταφυλλίδης προειδοποιούσε για την τύχη του Ελληνισμού και την « αρκούντως επισφαλή θέσιν του λόγω του κρατούντος αντιξενικού πνεύματος και της ξενοφοβίας » που ο ίδιος απέδιδε σ΄ ένα είδος « νεοπαγούς εθνικού σωβινισμού με βάθρον περισσόν θρησκευτικόν φανατισμόν ». 
Οι εθνικοποιήσεις διήρκεσαν μία ολόκληρη δεκαετία μέχρι το 1965 και τη βλάβη των ελληνικών συμφερόντων δεν μπόρεσε να ανακόψει ούτε το εγκάρδιο κλίμα στο οποίο διεξήχθη το 1957 η επίσκεψη Καραμανλή- Αβέρωφ στο Κάιρο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του αιγύπτιου ηγέτη. Η φυγή των Ελλήνων θα διογκωνόταν μέχρι το 1962. 

ΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

          Ένας πολύ ενδιαφέρων ιστότοπος. Δείχνει μέσα σε 90 δευτερόλεπτα, την εξέλιξη των αυτοκρατοριών πέριξ της Μεσογείου στα τελευταία 5.000 χρόνια.

http://www.mapsofwar.com/images/EMPIRE17.swf

          Απολαύστε το!

Πανουργιάς Πανουργιάς: Ο στρατηγός που αντιστάθηκε στη χούντα

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_02/07/2008_276147

Του Γιάννη Γουλιέλμου


Το όνομα Πανουργιάς Πανουργιάς έχει το δικό του ειδικό βάρος στην ιστορία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας. Ο προτελευταίος Πανουργιάς, ο στρατηγός και τέως βουλευτής της Ν.Δ., έφυγε από τη ζωή το 2008, σε ηλικία 91 ετών. 
Ο τελευταίος, ο εγγονός του, κρατάει σήμερα εκτός από το όνομα, τις μνήμες και τις θύμησες του παππού του. Ο πρώτος, ο οπλαρχηγός γερο- Πανουργιάς υπήρξε μία από τις αγνότερες μορφές της Επανάστασης του ’21.

Η ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ ΤΟΥ 1951-1980

*η ΔΡΑΠΕΤΣΏΝΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ευρετήριο του Δημοτικού Αρχείου Δραπετσώνας, 1951-1980

Επιμέλεια: Ελένη Κυραμαργιού

Σειρά: Αυτοτελή Δημοσιεύματα-113, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/Ε.Ι.Ε. –

Δήμος Δραπετσώνας, Αθήνα 2010

Σελ.: 158, ISBN: 978-960-7916-90-7, τιμή βιβλίου: 12 €

Απόρροια της συνεργασίας του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΝΕ/ΕΙΕ) με τον Δήμο Δραπετσώνας αποτελεί η έκδοση του Ευρετηρίου του Δημοτικού Αρχείου Δραπετσώνας, 1951-1980. Η ταξινόμηση του ανενεργού τμήματος του δημοτικού αρχείου της περιόδου 1951-1980, ξεκίνησε στις αρχές του 2009 και ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2010, στο πλαίσιο του προγράμματος της «Ιστορίας των οικισμών της Ελλάδας, 15^ος-20^ος αιώνας» που διενεργείται στο ΙΝΕ/ΕΙΕ με επιστημονικό υπεύθυνο τον κύριο ερευνητή Δημήτρη Δημητρόπουλο.

4) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΚΑΛΛΙΦΡΟΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

*Ο Δημήτριος Καλλιφρονάς

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Η οδός και η στάση Καλλιφρονά στα Πατήσια, διατηρούν ζωντανή τη μνήμη του αγωνιστή και πολιτικού της Αττικής Δημητρίου Καλλιφρονά, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέλαβε και το αξίωμα του Προέδρου της Βουλής.

           Ο Δημήτριος Καλλιφρονάς υπήρξε αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, επιφανής πολιτικός και χαρακτηριζόταν ως «αττικάρχης». Καταγόταν από παλιά αθηναϊκή οικογένεια και διέθετε τεράστια κτηματική περιουσία.

3) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ ΡΗΓΑΣ

 *Ο Ρήγας Παλαμήδης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Συνεχίζοντας την παρουσίαση των πορτρέτων των Προέδρων της Βουλής, θα αναφερθώ σήμερα στον τρίτο κατά σειρά, τον Ρήγα Παλαμήδη.

          Ο Ρήγας Παλαμήδης υπήρξε αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και επιφανής πολιτικός.

Ποια είναι αυτή η εκκλησία και από πού μας ήρθε?

Από το ιστολόγιο http://archode.blogspot.com/

Σας θυμίζει κάτι αυτός ο ναός?

          Μα φυσικά και πρόκειται για τον Ιερό Ναό του Αγ.Σώστη στη λεωφόρο Συγγρού. Ο ναός αρχικά κτίστηκε για να φιλοξενήσει το ελληνικό περίπτερο στην παγκόσμια έκθεση του 1900 το Παρίσι. 

       Έργο του γάλλου αρχιτέκτονα Lucien Mange (1849-1916) αποτελεί ένα αντίγραφο βυζαντινού ναού σταυροειδούς μορφής μετά τρούλου, σε μια προσπάθεια σύζευξης μιας αρχιτεκτονικής παράδοσης σε σύγχρονη εκδοχή. 

2) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ

*Ο Κανέλλος Δεληγιάννης

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Στη σειρά παρουσίασης των διατελεσάντων προέδρων της Βουλής, από τότε που η χώρα μας απέκτησε κοινοβουλευτικό βίο, παρουσιάζoυμε σήμερα, ένα σύντομο πορτρέτο του δεύτερου κατά σειρά προέδρου του Κοινοβουλίου, του Κανέλλου Δεληγιάννη. 

          Μετά την Επανάσταση της 3^ης Σεπτεμβρίου 1843 έγιναν εκλογές και συνήλθε η Εθνική Συνέλευση υπό την προεδρία του Πανούτσου Νοταρά. Αμέσως μετά την ψήφιση του Συντάγματος του 1844, πρόεδρος ανέλαβε ο Κανέλλος Δεληγιάννης.

          Γόνος αρχοντικής οικογένειας της Πελοποννήσου, γεννήθηκε στα Λαγκάδια Γορτυνίας το 1770. Μορφώθηκε στη Δημητσάνα και την Κωνσταντινούπολη.

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΚΑΓΚΑΒΟΥΖΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΕΟΥΣ

Έλαβα και δημοσιεύω την ακόλουθη επιστολή του φίλου Δημήτρη Δαλάτση, ο οποίος έχει εύλογες απορίες και διατυπώνει σχετικά ερωτήματα, στα οποία ομολογώ ότι αδυνατώ να απαντήσω. Δημοσιεύω όμως την επιστολή, προσδοκώντας, πως κάποιοι αναγνώστες που γνωρίζουν, θα δώσουν τις πληροφορίες για τα ερωτήματα, τα οποία διατυπώθηκαν.

Καλησπέρα σας!

Έπειτα από την αναφορά του Χρήστου (Κοζαρίδη) ότι κάποιοι Γκαγκαβούζοι δεν ακολούθησαν την συντριπτική πλειονότητα των ομοδόξων τους τον Οκτώβριο του 1922 στη μετανάστευση από την Αν. Θράκη στην Ελλάδα, έψαξα αρκετά και βρήκα και άλλες δύο περιπτώσεις:

1) ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΒΟΥΛΗΣ: ΠΑΝΟΥΤΣΟΣ ΝΟΤΑΡΑΣ

*Ο Πανούτσος Νοταράς

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Η Ελλάδα υπήρξε ένα από τα πρώτα ευρωπαϊκά κράτη, που απέκτησε Σύνταγμα και ακολούθησε την οδό του κοινοβουλευτισμού στην οργάνωση του δημόσιου βίου. Στην οργάνωση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι Πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων. Κορυφαίες προσωπικότητες της εποχής τους, εγγυητές της λειτουργίας της Εθνικής Αντιπροσωπείας, έπαιξαν καταλυτικό και ουσιαστικό ρόλο στην πορεία της Ελλάδας προς την πολιτική ανάπτυξη και την πρόοδο.

          Στη σειρά «ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» αρχίζουμε την παρουσίαση των πορτρέτων των Προέδρων της Βουλής, από το 1843 έως τις ημέρες μας. Πρώτος χρονολογικά, είναι ο Πανούτσος Νοταράς.

Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100051_15/11/2009_337380

*Από την εκστρατεία στη Μικρά Ασία

ΤΑ  ΑΡΘΡΑ "ΟΙΚΑΔΕ" ΚΑΙ "ΠΟΜΕΡΑΝΟΙ"

ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  Α. ΒΛΑΧΟΥ ΤΟ 1922

Του Michael Llewellyn Smith*



Το καλοκαίρι του 1922 ο ελληνικός στρατός στη Μικρά Ασία είχε στρατοπεδεύσει σε αμυντική θέση στις γραμμές που κατείχε τον τελευταίο χρόνο. Απέναντί του είχε έναν δεινό πλέον τουρκικό στρατό, τον οποίον είχε δημιουργήσει ο Κεμάλ Πασάς.
Η «Καθημερινή» δημοσίευσε το διάσημο κύριο άρθρο «Οίκαδε» στις 14/26 Αυγούστου 1922. Σε αντίθεση με πολλά κύρια άρθρα που είχε γράψει ο Γεώργιος Α. Βλάχος, ο ιδρυτής της εφημερίδας, αυτό ήταν ανυπόγραφο. 

Τη Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011 και ώρα 20.00 θα πραγματοποιηθεί στο Εθνολογικό Μουσείο Θράκης,στην Αλεξανδρούπολη, παρουσίαση του βιβλίου «Η τοπογραφία της Μεσημβρίας του Ευξείνου Πόντου από τον 4ο έως τις αρχές του 7ου αιώνα» της Ευτέρπης Θεοκλίεβα- Στόϊτσεβα (έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ροδόπης- Έβρου). Παράλληλα θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «MEΣAΜΒΡΙΑ- ΜΕΣΕΜΒΡΙΑ- NESSEBAR», διάρκειας 28΄:10΄΄, που επιμελήθηκε η συγγραφέας.

Αυτά, που έφυγαν....

Πλανητάριο

Οι πρώτοι Πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων

ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΤΟΥ 1936, ΠΟΥ ΕΛΥΣΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ

*Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, νεκρός στο Παρίσι

 Γράφει  ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Τέσσερις θάνατοι, πολιτικών ηγετών κατά το πρώτο εξάμηνο του 1936, φαίνεται, ότι συνετέλεσαν και αυτοί με τον τρόπο τους στην ευκολότερη άνοδο του Ιωάννη Μεταξά στην εξουσία και στην τελική επιβολή της δικτατορίας του στις 4 Αυγούστου, του μοιραίου εκείνου χρόνου.

          Το 1935 ήταν χρονιά δραματικών γεγονότων, που δημιούργησαν ρευστή ατμόσφαιρα στα πολικά πράγματα της χώρας. Μια ατμόσφαιρα που κληροδοτήθηκε και στο επόμενο έτος 1936, το οποίο σφραγίσθηκε  με την επιβολή της δικτατορίας της 4^ης Αυγούστου, αφού προηγήθηκαν και τέσσερις θάνατοι πολιτικών ηγετών, που ουσιαστικά έλυσαν τα χέρια του Ιωάννη Μεταξά.