Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θράκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θράκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Στις πόλεις του Έβρου το 1900- Αντιβουλγαρικοί αγώνες

*Από τη δράση των Βουλγάρων κομιτατζήδων στη Θράκη. Στον Εχίνο... 
Εναντίον Ελλήνων και Τούρκων. Η λεζάντα τα λέει όλα...



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


                Ο έντονος φυλετικός ανταγωνισμός μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρξε μια ουσιαστική και πολυαίμακτη παρενέργεια του Πανσλαβισμού, που ανδρώθηκε από τους Ρώσους με εμπνευστή το Ρώσο διπλωμάτη Ιγνάτιεφ και χρησιμοποίησε ως όργανα του Βουλγάρους.
                Οι Βούλγαροι δεν είχαν εκδηλώσει έντονες εθνικές ανησυχίες έως ότου άρχισαν οι προπαγανδιστικές εκστρατείες των Ρώσων και δημιούργησαν μια νέα τάξη φανατικών Βουλγάρων ιδίως μεταξύ των αστών διανοουμένων της Νότιας Βουλγαρίας κυρίως. Το 1858 ιδρύθηκε η Σλαβική Φιλανθρωπική Εταιρεία. Εκπροσωπώντας τις θεωρίες του πανσλαβισμού, πρόσφερε υποτροφίες σε νεαρούς Βούλγαρους για να σπουδάσουν στη Ρωσία. Από εκεί όμως διαπιστώθηκε, επέστρεφαν φανατικοί και μόνον, βαθύτατα επηρεασμένοι από τις ιδέες του πανσλαβισμού. 
Μια πρώτη εκδήλωση των διαφοροποιήσεων ήταν ο λεγόμενος Βουλγαρικός εθνικοσοσιαλιστικός αγώνας του 1860, από τον οποίο ξεπήδησαν οι πρώτες επιθέσεις κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και οι απαιτήσεις απόσχισης της Βουλγαρικής Εκκλησίας. Αυτό επιτεύχθηκε το 1870, όταν με σουλτανικό φιρμάνι η Βουλγαρική Εξαρχία αναγνωρίσθηκε ως αυτοκέφαλη Εκκλησία. Έτσι η έννοια του Βουλγαρικού Εθνικισμού άρχισε να αποκτά υπόσταση.

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Ο μάταιος αγώνας των Θρακών βουλευτών, το 1922

*Η δραματική εκκένωση της Ανατολικής Θράκης...



*Οι Θράκες βουλευτές αγωνιούν
 και δραστηριοποιούνται


* Σκαιότατη συμπεριφορά 
του πρωθυπουργού Ν. Τριανταφυλλάκου



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


                Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης το 1922, είναι ένα δραματικό γεγονός, που θα παραμείνει ανεξίτηλο στη μνήμη των Ελλήνων, αφού στην ουσία πρόκειται για «γονάτισμα» των… συμμάχων μας προς την Τουρκία και εκδικητική πράξη προς το ελληνικό εκλογικά σώμα, για το αποτέλεσμα των εκλογών της 1ης Νοεμβρίου 1920. Μαζί μ’ αυτά θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα γεωγραφικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, που αναδιατάσσονται ερήμην των λαών.
                Η περίοδος που προηγήθηκε, ήταν τότε που η Ελλάδα, υπό το κράτος της κατάρρευσης του Μικρασιατικού Μετώπου, αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα, ενώ τα συμμαχικά κράτη της Αντάντ, ενίσχυαν τον Κεμάλ Ατατούρκ και υπέκυπταν στις απαιτήσεις του.
                Η νικημένη Ελλάδα, ήταν ένα καζάνι που έβραζε. Στη Σμύρνη, που έπεσε στα χέρια των Τούρκων, κατακρεουργήθηκε ο μητροπολίτης Χρυσόστομος!  Στην λοιπή Μικρά Ασία, υπήρχαν ερείπια, αποκαΐδια και σφαγμένοι πολλοί… Στην Αθήνα αναπτύσσονταν ένα επικίνδυνο πνεύμα φυγοστρατίας, από πολλούς νέους. Η βενιζελική εφημερίδα «Πατρίς» με πρωτοσέλιδο σχόλιό της ζητούσε από τον πρωθυπουργό και υπουργό Στρατιωτικών Νικ. Τριανταφυλλάκο «να εξαποστείλει εις την Θράκην όλους τους οπλίτας και υπαξιωματικούς των τεσσάρων μικροτέρων ηλικιών, οι οποίοι αναπαύονται εις τα διάφορα γραφεία από καιρού, ενώ οι συνάδελφοί των επολεμούσαν και εταλαιπωρούντο». Ζητούσε ακόμα όλους αυτούς «τους ζακχαρόπηκτους κουραμπιέδες, τους θαλερούς αυτούς βλαστούς των διαφόρων, τυρρανομάχων, ο κ. Τριανταφυλλάκος οφείλει να τους αποστείλει εις την Θράκην, διότι τούτο υπαγορεύει και η δικαιοσύνη και η ανάγκη και η στοιχειώδης ευπρέπεια».

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Τα πάθη της Θράκης κατά την Βουλγαροκρατία του 1913

*Αιχμάλωτοι Βούλγαροι αξιωματικοί, κρατούμενοι στον Πειραιά.



*Στόχος των Βουλγάρων 
ήταν η Εκκλησία της Ελλάδος



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης


Η παρουσία των Βουλγάρων στα εδάφη της Θράκης, υπήρξε επώδυνη και τραυματική για τους ελληνικούς πληθυσμούς κάθε φορά που η μοίρα τους έφερνε στη Θράκη. Την εκδικητική μανία των Βουλγάρων δοκίμασαν οι Θρακιώτες κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, όταν με μια επιτυχημένη προέλαση απώθησαν τους Τούρκους και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της Ανατολικής και Δυτικής Θράκης.
Η πρώτη μέριμνά τους ήταν να προχωρήσουν σε προγράμματα εκβουλγαρισμού των περιοχών που ανήκαν σε Έλληνες από τα πανάρχαια χρόνια, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα όπως καταλήψεις ναών, σχολείων, δολοφονίες, βιασμούς και ποικίλες άλλες διώξεις.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Η Θράκη και το 1821

*Η Αδριανούπολη των μέσων του 19ου αιώνα



*Άγνωστα στοιχεία 
για τη συμμετοχή των Θρακών,
στην Εθνική Παλιγγενεσία
*Ανάγκη για την καταγραφή
της ολοκληρωμένης ιστορίας




Γράφει ο δημοσιογράφος Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Η συμμετοχή της Θράκης στον ξεσηκωμό του Έθνους το 1821, είναι ένα ιστορικό πεδίο, σχετικώς αδιερεύνητο. Υπάρχουν σημαντικά στοιχεία, για τη συμμετοχή των Θρακών, διάσπαρτα σε διάφορες πηγές, γεγονός που επιβάλλει την ανάγκη συγκέντρωσης και επεξεργασίας τους, ώστε να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα. Προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουν να ενεργοποιηθούν τόσο το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης με το επιστημονικό του κύρος, όσο και οι διάφοροι φορείς, είτε είναι κρατικοί είτε είναι συλλογικοί κοινωνικοί φορείς.
               Προς την ίδια κατεύθυνση τείνει και το παρόν άρθρο, με την ελπίδα, ότι θα υπάρξει ανταπόκριση για συγκέντρωση, επεξεργασία και δημοσίευση σε ένα ειδικό σύγγραμμα των σχετικών πληροφοριών, έστω και αν ένα τέτοιο εγχειρίδιο, δεν θα περιλαμβάνεται στην διδακτέα ύλη, των σχολείων της Θράκης, που είναι το επιθυμητό. Αρκεί να υπάρχει στα σπίτια όλων ως απλό ανάγνωσμα.
               Έτσι λοιπόν, αρχίζοντας, θα υπενθυμίσουμε ότι στα μέσα του 19ου αιώνα, ζούσαν ακόμα στην Αδριανούπολη αγωνιστές της Επανάστασης του 1821 ή παιδιά τους ή άτομα τα οποία στα κρίσιμα εκείνα χρόνια βρίσκονταν στην Ελλάδα. Άρα δεν αποκλείεται, ακόμα και αν δεν αναφέρεται τίποτα σχετικό, να έπαιρναν μέρος στον αγώνα με οποιοδήποτε τρόπο. Είτε ήταν Θράκες είτε κατάγονταν από άλλα μέρη της Ελλάδας και ζούσαν στη θρακική μεγαλούπολη ή σε άλλες θρακικές πόλεις.

Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

EΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΑΚΗ: Η ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΑΡΑΕΞΟΥΣΙΑΣ


*Χάρτης της ενιαίας Θράκης. Είναι του χαρτογράφου Ortelius, toy 1667.




Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.


                Η Θράκη και η προέλευσή της είναι ζυμωμένη με τους Ελληνικούς θρύλους και την Ελληνική Μυθολογία, κατά την οποία η Θράκη ήταν μία από τις τέσσερις κόρες του Ωκεανού. Πλούσια και σημαντική η ιστορία και ο πολιτισμός της Θράκης στο διάβα των αιώνων.
                Κατά τους τελευταίους αιώνες η Θράκη έπαυσε να υπάρχει ως ενιαία γεωγραφική περιοχή, στην επικράτεια ενός κράτους, και έχει τριχοτομηθεί. Το μεγαλύτερο μέρος της [Βόρεια Θράκη] με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, παραχωρήθηκε πραξικοπηματικά στη Βουλγαρία και από την υπόλοιπη Θράκη με τη Συνθήκη της Λωζάννης το μεγαλύτερο μέρος [Ανατολική Θράκη] παραχωρήθηκε στην Τουρκία και το μικρότερο [Δυτική Θράκη] στην Ελλάδα. Η Συνθήκη της Λωζάννης, εκτός των άλλων θεμάτων, προστατεύει και τις Μουσουλμανικές μειονότητες [Τουρκογενείς, Πομάκοι και Αθίγγανοι ], που διαβιούν στην Ελληνική Θράκη και στο κείμενό της ρητά αναφέρεται σε Θρησκευτικές μειονότητες και όχι σε Εθνικές.

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

ΜΑΪΟΣ 1920: Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

*Μια ιστορική καρτ ποστάλ. Από την επίσκεψη στην Κομοτηνή 
του Αρχιστράτηγου Φρανσαί Ντ' Εσπεραί


Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

            Συμπληρώνονται τη 14η Μαΐου 95 χρόνια από την απελευθέρωση της Δυτικής, σήμερα Ελληνικής Θράκης. Μετά την υπογραφή της ανακωχής από την Βουλγαρία στη Θεσσαλονίκη την 30η Σεπτεμβρίου 1918,η Δυτική Θράκη, που είχε παραχωρηθεί στη Βουλγαρία με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου [1913] ,είχεν αποβεί πεδίο διπλωματικών ανταγωνισμών διαφόρων ενδιαφερομένων κρατών.
            Μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης του Νεϊγύ [27 Νοεμβρίου 1919] παρέμεινε υπό την κατοχή των Βουλγάρων, που διατηρούσαν εκεί πολιτικές και στρατιωτικές αρχές. Οι ΗΠΑ και η Ιταλία, θύματα Βουλγαρικών μηχανορραφιών, υποστήριζαν τις διεκδικήσεις της Βουλγαρίας στην περιοχή και τάσσονταν υπέρ της παραχώρησης σ΄ αυτήν του σημερινού Νομού Έβρου με διέξοδο στο Αιγαίο Πέλαγος, αιώνιο όνειρο και πόθος των Βουλγάρων. Στις αντιδράσεις των Αγγλογάλλων σοβαρότατο ρόλο διαδραμάτισε η αποστολή, μετά από παρασκηνιακές ενέργειες του Συνταγματάρχου Κωνσταντίνου Αινιάνος Μαζαράκη, υπομνήματος των Τούρκων Βουλευτών της Δυτικής Θράκης στη Βουλγαρική Βουλή Μεχμέτ Τζαμέλ, Ισμαήλ Χακή και άλλων προς τη Διάσκεψη των Παρισίων, στην οποία μεταξύ των άλλων ζητούσαν την κατάληψη της περιοχής από τα Ελληνικά στρατεύματα, που θα εξασφάλιζαν για όλους τους κατοίκους την ειρήνη, την ασφάλεια και την τάξη.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

O Θρακικός Αγώνας 1904-1908

*Ο Στυλιανός Γονατάς (τρίτος από αριστερά στη μεσαία σειρά) εν μέσω διδασκάλων και καθηγητών της Αδριανούπολης, το 1907



Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

            Με την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας το 1870, την εθνική αφύπνιση των Βουλγάρων και την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1878, με την οποία δημιουργούνταν η Μεγάλη Βουλγαρία,  Έλληνες και Βούλγαροι της Μακεδονίας και της Θράκης, βρέθηκαν αντιμέτωποι και αποδύθηκαν σε μια σκληρή  και αδυσώπητη πάλη, η οποία εξελίχθηκε σε ολόκληρο το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου.
            Το δέκατο άρθρο του φιρμανιού περί της Εξαρχίας, το οποίο επέκτεινε τη δικαιοδοσία του Βούλγαρου  Έξαρχου σε περιοχές της Οθωμανικής επικράτειας, όπου επικρατούσε μικτή πληθυσμιακή σύνθεση, και ουσιαστικά έδινε την αφορμή για τη δημιουργία Βουλγαρικών πυρήνων και κοινοτήτων, ενέτεινε ιδιαίτερα τους εθνικούς ανταγωνισμούς μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων στη Μακεδονία και στη  Θράκη.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

ΠΟΜΑΚΟΙ: ΜΙΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

*Εχίνος, πομακικό κεφαλοχώρι στο νομό Ξάνθης



*Ο κίνδυνος αλλοτρίωσής τους

από την Τουρκία



Γράφει ο κ. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας, Αντιστράτηγος ε.α.

             Ένα από τα βασικά θέματα, που χαρακτηρίζουν την Ελληνική Θράκη, δηλαδή τους Νομούς Έβρου, Ροδόπης και Ξάνθης, είναι η διαμένουσα σε αυτή μουσουλμανική μειονότητα, η οποία συχνά αποτελεί αντικείμενο συζήτησης τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
            Στο άρθρο 45 της Συνθήκης της Λωζάννης [24 Ιουλίου 1923] ρητά αναφέρονται και αναγνωρίζονται μουσουλμανικές μειονότητες στην Ελληνική Θράκη, οι οποίες ανέκαθεν ήταν οι Πομάκοι, οι Αθίγγανοι [Ρομά] και οι τουρκογενείς. Δυστυχώς και με ευθύνη της πολιτείας, μετά την υπογραφή της Συνθήκης, ακολούθησαν διάφορα μορφωτικά πρωτόκολλα και πολλές συμφωνίες, με τις οποίες Πομάκοι, Αθίγγανοι και τουρκογενείς έγιναν μία μειονότητα, η γνωστή ως μουσουλμανική μειονότητα. Η Τουρκία αποκαλεί αυθαίρετα και παράνομα, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης, την μειονότητα τουρκική, στο πλαίσιο της επεκτατικής πολιτικής της στη Βαλκανική Χερσόνησο.
            Το 1923 η μουσουλμανική μειονότητα της Ελληνικής Θράκης αριθμούσε 86.000 άτομα. Η τελευταία απογραφή του 2011 κατέγραψε 103.000 άτομα, ποσοστό 31 %  του συνολικού πληθυσμού της Ελληνικής Θράκης. Από τα άτομα αυτά το 50 %  είναι τουρκικής καταγωγής,35 % Πομάκοι και 15 %  Αθίγγανοι. Κάθε μία από τις κατηγορίες αυτές διατηρεί τη δική της γλώσσα και τις παραδόσεις της και για τον λόγο αυτό οι συντάκτες της Συνθήκης της Λωζάννης καθόρισαν μουσουλμανικές μειονότητες και όχι τουρκική. Στις Ευρωεκλογές του 2014,με ενεργό ανάμειξη του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, το Κόμμα Ισότητας Ελευθερίας και Φιλίας [Κ Ι Ε Φ] των τουρκόφωνων έλαβε 41,68 %  στο Νομό Ροδόπης και 25,87 %  στο Νομό Ξάνθης, ποσοστά που θα πρέπει να προβληματίσουν και να ανησυχήσουν την πολιτεία.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Βουλγαρικές θηριωδίες στη Θράκη, το 1913

*Φανταστικό σχεδίασμα, από την εφημερίδα "Καιροί" (19 Ιουλίου 1913).


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, υπέστησαν τρεις φορές Βουλγαρική Κατοχή, με άκρως δραματικές συνέπειες.
          Την πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων το 1912-13,  όταν οι ενωμένες χριστιανικές χώρες της Χερσονήσου του Αίμου πολέμησαν και κατανίκησαν την Οθωμανική Τουρκία. Τότε ήταν σύμμαχοι της Ελλάδας και εκτόπιζαν τους Τούρκους. Τη δεύτερη φορά, όταν με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, το 1913, οι μεγάλες δυνάμεις επιδίκασαν τις περιοχές αυτές στην… ηττημένη Βουλγαρία, αν και είχαν απελευθερωθεί από τον νικηφόρο Ελληνικό στρατό. Την τρίτη φορά ήταν το 1941-44, όταν οι ναζιστικές δυνάμεις παραχώρησαν την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (πλην του νομού Έβρου) στη σύμμαχό τους Βουλγαρία.

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Ο Βενιζέλος το 1912, δεν ήθελε τη Θράκη!!!

*Απόσπασμα από τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής με τον Βενιζέλο να δηλώνει: "Ποιούμαι την θυσίαν ταύτην των πληθυσμών της Θράκης ζητών αλλαχού κατά το δυνατόν ανταλλάγματα"




*Θυσίασαν τη Θράκη το 1912-13
για να επιτύχουν ανταλλάγματα αλλού.
*Ο Βενιζέλος συνιστούσε 
να μην ξεσηκωθούν οι Θράκες 



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Όταν ξέσπασε ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος και φάνηκε γρήγορα, πως οι δυνάμεις των συμμαχικών κρατών (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία, Μαυροβούνιο) προχωρούσαν νικώντας, αναθάρρησαν οι υπόδουλοι στους Οθωμανούς λαοί των Βαλκανίων, ότι έφτασε και γι’ αυτούς η ώρα της ελευθερίας.
                Η ελπίδα αυτή φούντωσε στη Θράκη, όπου διαβιούσαν αμιγείς ελληνικοί πληθυσμοί, αλλά φευ, γρήγορα αποδείχθηκε ότι η τύχη της Θράκης είχε προδιαγραφεί από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δέχονταν να την θυσιάσει προκειμένου να πάρει ανταλλάγματα αλλού!!!
                Στις 2 Μαρτίου 1913 διεξήχθη στη Βουλή μια συζήτηση, που εξόργισε τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος ξεκαθάρισε πως δεν θέλει την Θράκη και ότι ενημέρωσε για τις προθέσεις του τα συμμαχικά κράτη.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Οι Θράκες ζητούσαν γή από τον Καποδίστρια!!!

*Η σφραγίδα της Δ ΄Εθνικής Συνέλευσης με ημερομηνία 2 Αυγούστου 1829 
και η υπογραφή του Προέδρου της Γεωργίου Σισίνη 






*Άγνωστες πτυχές από την ιστορία 
των Θρακών και Βιθυνών αγωνιστών του 1821
*Αναφορά στις σφαγές της Θράκης, 
Κυδωνιών, Κωνσταντινουπόλεως.




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



               Μια άγνωστη πτυχή της Επανάστασης του 1821, ήταν η προσπάθεια των Θρακών αγωνιστών, αλλά και των Κωνσταντινουπολιτών και των Βιθυνών, όταν δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος, να αποκτήσουν μια δική τους εστία, στην ελεύθερη πλέον πατρίδα, με σπίτια που θα έχτιζαν οι ίδιοι και γη που θα καλλιεργούσαν αυτοί, αφού ήταν δύσκολο να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, όπου μεταξύ των άλλων είχαν επισυμβεί και φοβερές σφαγές, από τους αγριεμένους Οθωμανούς, πού έχαναν μετά από 400 χρόνια τις κτήσεις τους.
                «Ζητούμεν τόπον πρόσφορον, δια να κτίσωμεν στέγην και να σκεπάσωμεν υπ’ αυτήν τα κεκμηκότα μέλη μας. Ζητούμεν χώραν αρόσιμον, δια να θρέψωμεν, καλλιεργώντας αυτήν, τας πεινάσασας οικογένειάς μας» τόνιζαν  σε αναφορά που είχαν υποβάλει στην νέα κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία είχε επικεφαλής της, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Εκείνος τυπικός, όπως συνήθιζε, παρέπεμψε την αίτηση των Θρακών και Βιθυνών, που είχαν κινηθεί από κοινού στην Δ΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, συνιστώντας μάλιστα ευνοϊκά το αίτημα αυτό. Υπενθυμίζεται, ότι η Βιθυνία είναι στρατηγικής σημασίας περιοχή της βορειοδυτικής Μικράς Ασίας, στον Εύξεινο Πόντο, απέναντι από την Κωνσταντινούπολη, με επίκεντρο τη Νικομήδεια.
                Το κείμενο αυτό και η σχετική αλληλογραφία, που δεν αξιώθηκαν ποτέ δημοσιότητας και ιστορικής διερεύνησης, υπάρχουν στα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας.
                Δημοσιεύω σήμερα με χαρά, τα έγγραφα αυτά για τους συμπατριώτες μου Θράκες κυρίως, αλλά και για τους λοιπούς φιλίστορες αναγνώστες αυτού του ιστότοπου. 

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Το δραματικό ημερολόγιο της Κατοχής 1941- 44 στη Θράκη

*Κατοχή. Στην πλατεία Διδυμοτείχου κυματίζει η σβάστικα. Η ελληνική σημαία παραπίσω....






Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

 

         Η Θράκη δοκιμάσθηκε ιδιαίτερα από το Ναζισμό και τους συμμάχους του, κατά τα χρόνια 1941-1944, όταν κατακτήθηκε και διαμελίστηκε, από κατακτητές  ιδιαζόντως σκληρούς και ανελέητους .  Η κατάκτηση της Θράκης, αποτέλεσε ένα γεγονός εξαιρετικά δραματικό, αλλά και επικίνδυνο, αφού η κατάκτησή της ακολουθήθηκε από μέτρα δημογραφικής αλλοίωσης της περιοχής, με απώτερο στόχο να αποσπασθεί από τον εθνικό κορμό.
          Είναι γνωστό ότι η Βουλγαρία συμμάχησε με τον Χίτλερ, όταν αυτός επιχειρούσε να κατακτήσει ολόκληρη την Ευρώπη και παραχώρησε τα εδάφη της για να περάσουν οι σιδερόφρακτες στρατιές των Γερμανών, για να επιτεθούν εναντίον της Ελλάδας, η οποία ήδη είχε δώσει ένα σκληρό μάθημα στα βουνά της Ηπείρου, στον άλλο εισβολέα, στον Φασισμό του Μουσολίνι.
          Η ανίερη συμμαχία Βουλγάρων- Γερμανών είχε και τα ανταλλάγματά της. Η Θράκη (πλην του νομού  Έβρου) και η Ανατολική Μακεδονία παραχωρήθηκαν στις ύαινες που ακολουθούσαν τα στρατεύματα του Χίτλερ, δηλαδή τα στρατεύματα του βασιλιά Μπόρις. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, η περιοχή από τον ποταμό Στρυμόνα έως τον ποταμό  Έβρο, μαζί με τα νησιά της Θάσου και της Σαμοθράκης παραχωρήθηκαν στη Βουλγαρία, ως ανταμοιβή για την προσχώρησή της στον Άξονα. Εξαιρέθηκε ο νομός Έβρου, (όχι όμως και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης και Δερείου) ο οποίος κατά τα ¾ παρέμεινε υπό Γερμανική κατοχή με Έλληνα νομάρχη στο Διδυμότειχο.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΟΥ 192Ο-21 ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΛΟΧΙΑ


*Ο Σταύρος Περογιάννης ή Περογιαννάκης


          Ο Σταύρος Περογιάννης ή Περογιαννάκης, υπήρξε ένας απλός άνθρωπος, από τη μεγάλη εκείνη γενιά των Ελλήνων, που πήραν μέρος στις πολεμικές εξορμήσεις της πατρίδας, άλλοτε νικηφόρες και άλλοτε όχι. Γεννήθηκε σε ένα χωριό της Ανατολικής Κρήτης τους Παπαγιαννάδες και η μοίρα τον έφερε στη Θράκη, ακριβώς τότε που έγινε η απελευθέρωσή της μετά από δουλεία 600 ετών. Επέστρεψε στην Κρήτη και δεν έζησε από κοντά την δραματική κατάρρευση, όταν η απελευθερωμένη Ανατολική Θράκη, όπου οι Τούρκοι δεν πολέμησαν για να την κρατήσουν, παραδόθηκε κατά τα συμφέροντα των Αγγλογάλλων στην Τουρκία και έμεινε ως σύνορο ο ποταμός Έβρος. 
          Άνθρωπος επιμελής, νοικοκύρης, κατέγραψε τις αναμνήσεις του, οι οποίες διασώθηκαν και σήμερα έχω την χαρά και την τιμή να τις αναρτώ στο ιστολόγιό μου. Είναι ανέκδοτες και αξίζει να διαβαστούν κυρίως από τους συμπατριώτες μου τους Θρακιώτες, γιατί δίνουν μια καλή εικόνα για την περιοχή μας και την καλοσύνη των Θρακιωτών. Κράτησα επακριβώς τη σύνταξη και την ορθογραφία των χειρογράφων του καλού αφηγητή Σταύρου Περογιάννη ή Περογιαννάκη. Σε μερικά τοπωνύμια, κυρίως τουρκικά, υπάρχουν ορισμένα λάθη, που προκύπτουν από το γεγονός ότι δεν γνώριζε καλά την περιοχή.
          Ας είναι ελαφρύ το χώμα, που τον σκεπάζει!
Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



Σταύρος Περογιάννης (Έφεδρος Λοχίας Πεζικού)
-----------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------

Περιγραφή εν περιλήψει της Στρατιωτικής μου ζωής και της προελάσεως του 14ου πεζικού Συντάγματος της Μεραρχίας Ξάνθης (ΧΙΙ) εις την Δυτικήν  και Ανατολικήν Θράκην
--------------------------------------------------------------
Η παρούσα ελήφθη εκ διαφόρων σημειώσεων άς εκράτουν κατά τον χρόνον της εν τω στρατώ υπηρεσίας μου. Τούτην δε έγραψα ίνα χρησιμεύση ως ενθύμιον
---------------------------------------------------------------
Παπαγιαννάδοι 10 Ιουλίου 1921


*Έτσι αρχίζει την καταγραφή των αναμνήσεών του ο Σταύρος Περογιάννης ή Περογιαννάκης


Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΟΡΤΑΚΙΟΪ ΘΡΑΚΗΣ

*Το παλαιό Ορτάκιοϊ







 *Βουλγαρικές ωμότητες
 με στόχο τον αφελληνισμό
της Θράκης το 1913-1919


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Το Ορτάκιοϊ , που θα μας απασχολήσει σήμερα, είναι σήμερα μια μικρή βουλγαρική πόλη με τη σημερινή ονομασία Ιβαΐλοβγκραντ. Στο παρελθόν όμως ήταν μια μεγάλη κωμόπολη με ανθούσα ελληνική παρουσία και έδρα μητρόπολης. Βρίσκεται κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, ακριβώς απέναντι από το ελληνικό χωριό Δοξιπάρα, όπου ανακαλύφθηκαν σε τύμβο μέσα, άμαξες και σκελετοί. Απέχει περίπου 38 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Διδυμοτείχου.
                Κατά το 1790 το Ορτάκιοϊ καταστράφηκε από τους Κιρτζαλήδες ληστές (Για το φαινόμενο των Κιρτζαλήδων ληστών βλέπε στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2012/05/blog-post_17.html#more  . Αργότερα και στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου η πόλη αριθμούσε περισσότερους από 3.000 Έλληνες κατοίκους. Από το 1859, το Ορτάκιοϊ έγινε η έδρα της Μητρόπολης Λιτίτζης. Στην πόλη υπήρχε μια αστική σχολή, ένα παρθεναγωγείο και ένα νηπιαγωγείο.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Το Σουφλί δοκιμάζεται σκληρά από τη Βουλγαρική Κατοχή του 1913-19

*Η έκθεση του προξενείου της Ξάνθης, που φυλάσσεται στο Ίδρυμα Ελευθερίου Βενιζέλου





 *Οι βουλγαρικές ωμότητες στη Θράκη, 

μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους



Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



          Η Δυτική Θράκη στη διάρκεια του 20ου αιώνα υπέστη δύο φορές με συνέπειες τραγικές, την βουλγαρική κατοχή.
          Την πρώτη φορά μετά τον τερματισμό του δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου το 1913, όταν με βάση κυρίως τη συνθήκη του Βουκουρεστίου, η περιοχή επιδικάσθηκε στην ηττημένη Βουλγαρία αν και είχε απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό.
          Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου του Αυγούστου 1913, υπήρξε άδικη για την ελευθερωμένη Θράκη. Με δυτικό όριο τη γραμμή του Νέστου, η Θράκη παραχωρήθηκε στη Βουλγαρία. Έτσι έσβησε άδοξα το πρώτο όνειρο της απελευθέρωσης. Η εν συνεχεία συνθήκη της Κωνσταντινούπολης με την οποία επισημοποιήθηκε η συνθήκη του Βουκουρεστίου οριστικοποίησε, αυτό που ήθελαν να αποφύγουν Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι της Θράκης. Μια βουλγαρική κατοχή. Οι Βούλγαροι άρχισαν να προωθούνται σταδιακά και να καταλαμβάνουν εδάφη της Θράκης, από τον Οκτώβριο του 1913. Ο πληθυσμός της περιοχής βρέθηκε σε απόγνωση.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

          *Ένα σύντομο ταξίδι στην ιστορία και το χρόνο της Θράκης, με οδηγό τα γραμματόσημα που εκδόθηκαν εκεί, σε σημαντικές περιόδους της ιστορίας.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΑΚΗ


Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ 
ΚΑΙ Η ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΑΣ 
ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ 
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ 
ΜΕ ΘΕΜΑ "ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ- ΔΙΩΓΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ" 
ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ, 
ΣΤΙΣ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012, ΩΡΑ 10.30 π.μ- 3 μ.μ.



Είσοδος ελεύθερη- Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!!!

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΙ ΜΠΕΗΔΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

*H προκήρυξη της Μεσσηνιακής Γερουσίας προς "τις ευρωπαϊκές αυλές" με την υπογραφή του Πετρόμεπη Μαυρομιχάλη. Εναπόκειται στα αρχεία του Βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών.

*Η θρακική καταγωγή

των Μαυρομιχαλαίων

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

          Οι Μπέηδες της Μάνης, υπήρξαν ένας θεσμός, που παραχωρήθηκε άτυπα σχεδόν από την Οθωμανική εξουσία για λόγους σκοπιμότητας, αλλά λειτούργησε θετικά υπέρ των υπόδουλων Ελλήνων.
          Η φιλοσοφία της παραχώρησης τίτλων σε επιφανείς Μανιάτες, στηρίχθηκε σε φεουδαρχικούς ή τιμαριωτικούς θεσμούς ανατολικού τύπου. Η αιτία όμως αυτών των παραχωρήσεων ήταν αρχικά η ασφάλεια  της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κυρίως από τις επιθέσεις των Ενετών.
          Η Υψηλή Πύλη παραχώρησε το καθεστώς "Μπεηλικίου" στη Μάνη για πρώτη φορά το 1688 στη διάρκεια του τέταρτου Τουρκοενετικού πολέμου και τη δεύτερη μετά την εγκατάλειψη των Μανιατών από τους Ρώσους, το 1776.
          Την πρώτη φορά οι Τούρκοι απέβλεπαν να αποσπάσουν τους ισχυρούς Μανιάτες από τους επικίνδυνους στη Μεσόγειο Ενετούς και να αποκτήσουν νέες βάσεις στη Μάνη, αλλά και τη συμμαχία των κατοίκων της.

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

ΤΟ 9ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΡΑΚΩΝ ΣΤΙΣ ΦΕΡΡΕΣ


*Η βυζαντινή Κοσμοσώτειρα Φερών

                Η Θράκη της ιστορίας, η Θράκη του Πολιτισμού, η Θράκη των αναπτυξιακών δυνατοτήτων, η Θράκη της εγκατάλειψης, έρχεται στο προσκήνιο, με το 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, που πραγματοποιείται από τις 17 έως τις 19 Αυγούστου 2012 στις Φέρες Έβρου.
          Πρέπει να τονισθεί  ιδιαίτερα, ότι  το συνέδριο πραγματοποιείται σε βαρύ κλίμα, εξαιτίας του αιφνιδιασμού του υπουργού ΠΡΟΠΟ Νίκου Δένδια, να κλείσει τις αστυνομικές σχολές Ξάνθης, Κομοτηνής και Διδυμοτείχου, για να μεταφέρει εκεί τους λαθρομετανάστες τους οποίους  διώχνει από το κέντρο της Αθήνας. Θα καθαρίσει- αν την καθαρίσει- την Αθήνα και θα μεταφέρει στη Θράκη με τα ιδιάζοντα προβλήματα, τους μετανάστες, που η κυβέρνηση φοβάται, πως θα επιδοθούν κάποια στιγμή σε ταραχές. Αν οι ταραχές γίνουν στη Θράκη;  Ίδωμεν…

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

ΟΙ ΚΙΡΤΖΑΛΗΔΕΣ ΛΗΣΤΕΣ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

*Ο Σουλτάνος Σελήμ Γ΄αυτός που εξόντωσε τους Κιρτζαλήδες, στα δώματά του. Έργο του Κωνσταντίνου Κυζικινού (Kapıdaglı Konstantin), Μουσείο Τοπ Καπί.








*Ένα φαινόμενο που ταλαιπώρησε
τη Θράκη τον 18ο και τον 19ο αιώνα




Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης




          Οι Κιρτζαλήδες, φαρμακερό αγκάθι στα πλευρά τους Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και φόβος και τρόμος του πληθυσμού, υπήρξαν αιμοβόροι μουσουλμάνοι ληστές, που για πολλά χρόνια τρομοκράτησαν και καταλήστεψαν σχεδόν το σύνολο της ενιαίας Θράκης.
          Οι ληστές αυτοί είχαν μια ιδιοτυπία. Δεν λήστευαν απλά μεμονωμένους ανθρώπους, αλλά εκστράτευαν ομαδικά και καταλάμβαναν χωριά και κωμοπόλεις, εγκαθίσταντο εκεί και απαιτούσαν τα λύτρα. Το φαινόμενό τους, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς και σε βάθος. Διασώθηκαν αρκετά στοιχεία που δείχνουν ανάγλυφα τι ήταν αυτοί οι φοβεροί Κιρτζαλήδες ληστές.
          Βασικά οι Κιρτζαλήδες ληστές ήταν αρχικά Τούρκοι στρατιώτες, που συνήθως είχαν υπηρετήσει στον Οθωμανικό στρατό κατά τον 18ο αιώνα. 
          

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...