Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Το επείγον τηλεγράφημα που έφτασε από την Αδριανούπολη στο υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα, το βράδυ της 14ης Αυγούστου 1903, κινητοποίησε τους πάντες. Ο πρόξενος Νικολάου τηλεγραφούσε:
«Αμαξοστοιχία rapide εξ Ευρώπης κατερχομένη δια
Κων/πολιν εν σταθμώ Kouleli Bourgas ανετινάχθη υπό Βουλγάρων
επιβιβασθέντων εν τη αμαξοστοιχία εν Βουλγαρία. Εφονεύθησαν τινες και
επληγώθησαν. Συνελήφθησαν πέντε επιβάται ένοχοι».
Ακολούθησε και δεύτερο τηλεγράφημα:
«Κατόπιν σημερινού τηλεγραφήματος καθέκαστα:
Δύο βαγόνια εθραύσθησαν, 16 επληγώθησαν
και 6 εφονεύθησαν ών είς Έλλην Δημήτριος Χαραλαμπάκος εξ Ουζούν Κιοπρού.
Άπαντες λοιποί Οθωμανοί».
Κάποιες μικρές ανακρίβειες ήταν λογικό να υπάρχουν αν σκεφθεί κανείς τις δυσχέρειες στις επικοινωνίες εκείνης της εποχής.
Τι είχε συμβεί όμως στο Κούλελι Μπουργκάς, όπως ονομάζονταν επί Οθωμανοκρατίας το σημερινό Πύθιο;