ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ https://www.kathimerini.gr/society/561397777/enthade-keitai-o-gios-toy-odyssea-androytsoy/
*Επιμνημόσυνη δέηση στα
Προπύλαια του Μονάχου, τα οποία είναι αφιερωμένα στην Ελληνική Επανάσταση και
φέρουν στα ελληνικά τα ονόματα μεγάλων μορφών του Αγώνα, όπως και ανάγλυφες
παραστάσεις από πολεμικές σκηνές στην αρχαία Ελλάδα.
Γράφει
ο Σταύρος Τζίμας
Στο
κέντρο του Μονάχου, μια γοτθικού ρυθμού εκκλησία θυμίζει σήμερα, διακόσια
χρόνια μετά, μια σχετικά άγνωστη πτυχή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ηταν
ο τόπος άσκησης των λατρευτικών καθηκόντων παιδιών των αγωνιστών του ’21 που ο
φιλέλληνας βασιλιάς Λουδοβίκος Α΄, πατέρας του Οθωνα, έφερε στη Βαυαρία για να
σπουδάσουν, ώστε επιστρέφοντας να στελεχώσουν το εν τη γενέσει νεόκοπο ελληνικό
κράτος, και τους χάρισε και δικό τους ναό για να εκκλησιάζονται. Ακόμα και
σήμερα σε αυτόν τον ιερό ναό του Σωτήρος (Σαλβατόρ Κίρχε) οι χιλιάδες Έλληνες
του Μονάχου συνεχίζουν να τελούν τις θρησκευτικές τελετές τους.
Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω, στο παλιό νεκροταφείο Alter Suedlicher Friedfof της πόλης, η επιγραφή σ’ έναν από τους διαβρωμένους από τον χρόνο μαρμάρινους τάφους πληροφορεί στην ελληνική γλώσσα ότι «ενθάδε κείται Λεωνίδας έκτονος Ανδρούτσου υιός Οδυσσέως, προ ήβης αποθανών εν Μονάχω…» Είναι το άλλο σημείο αναφοράς, σήμερα, στα βλαστάρια επαναστατών του ’21 που φοίτησαν με βασιλικές υποτροφίες στη φιλόξενη Βαυαρία, για να συνεχίσουν πίσω στην πατρίδα το έργο των πατεράδων τους, στην ειρηνική οικοδόμηση της ελεύθερης Ελλάδας. Επέστρεψαν όλα, γύρω στα πενήντα, ως νομικοί, στρατιωτικοί, γεωπόνοι, άλλοι με σπουδές στη φιλοσοφία, πλην ενός, του γιου του Οδυσσέα Ανδρούτσου, που δεν πρόλαβε καν να μορφωθεί, καθώς έπεσε θύμα της πανδημίας της χολέρας. Αναπαύεται έκτοτε και επί δύο αιώνες στο Μόναχο, έχοντας «γείτονα» ένα άλλο βαρύ όνομα της Επανάστασης, τον Ηλία Κατσάκο Μαυρομιχάλη, υπασπιστή του Όθωνα, που πέθανε και αυτός από χολέρα, και κάπου έξω από το Μόναχο (άγνωστο σε ποιο σημείο, μιας και έχει καταστραφεί) τον αντισυνταγματάρχη Αντώνη Μιαούλη, δευτερότοκο γιο του Ανδρέα Μιαούλη, επίσης υπασπιστή του Όθωνα, που και αυτός «πήγε» από χολέρα. Όπως σημειώνεται στην ταφόπετρα, ο Λεωνίδας Ανδρούτσος «πέθανε προ της ήβης (σ.σ. εφηβείας), σε ηλικία δώδεκα χρονών, στις 5 Δεκεμβρίου του 1836, από χολέρα» και ο βασιλιάς Λουδοβίκος, που φέρεται να εκτιμούσε ιδιαίτερα τον πάτερα του, του έφτιαξε έναν από τους καλύτερους τάφους της εποχής.