Γράφει
ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Στα χρόνια της Κατοχής η στενή
λωρίδα γης που αποτελεί γεωγραφικά το νομό Έβρου, απέκτησε ειδικό ενδιαφέρον
για τους συμμάχους, μεταξύ άλλων και λόγω του σιδηροδρομικού δικτύου του. Από ένα
μέρος του εδάφους του διέρχονταν η σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε την
Κεντρική Ευρώπη με τη Μέση Ανατολή.
Όπως είναι γνωστό η Τουρκία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου
Πολέμου τήρησε μια υποκριτική ουδετερότητα, αλλά διατήρησε καλές οικονομικές
και διπλωματικές σχέσεις με τη Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ, πουλώντας
μετάλλευμα χρωμίου, που ήταν απαραίτητο στη γερμανική πολεμική βιομηχανία
Είναι
γνωστό ότι στον ελληνικό χώρο κυριάρχησε από το Νοέμβριο του 1942 η αγγλική
πολιτική με τις μυστικές υπηρεσίες της SOE που είχαν την ανώτερη ευθύνη στα
Βαλκάνια, αλλά και με ομάδες αλεξιπτωτιστών και σαμποτέρ, που έπεσαν, στην
Ρούμελη και συνδέθηκαν με την ελληνική εθνική αντίσταση.
Η OSS ξεκίνησε τις
δραστηριότητές της στην χερσόνησο του Αίμου το 1943.
Πρώτος
γνωστός Ελληνοαμερικανός πράκτορας της OSS στη
Θράκη, ήταν ο ταγματάρχης Αλέκος Γεωργιάδης που λόγω του ελληνικού ονόματός του
διαπιστεύθηκε το 1943 ως γραμματέας του Ελληνικού Προξενείου της Αδριανούπολης
και είχε επαφές με το αντιστασιακό
κίνημα του νομού Έβρου.
Ο νομός αυτός διατηρήθηκε ως «ουδετέρα ζώνη» ενώ η υπόλοιπη Δυτική Θράκη με την Ανατολική Θράκη είχε παραχωρηθεί το 1941 από τους Χιτλερικούς στους Βούλγαρους συμμάχους τους.