*Έτος 1948. Αξιωματικοί και οπλίτες την ώρα του συσσιτίου στο Τυχερό.
Φωτογραφία από το blog "Μια φορά κι έναν καιρό στο Τυχερό Έβρου".
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Το Τυχερό Έβρου είναι μια υπέροχη
παραγωγική κωμόπολη, στο κέντρο ενός εύφορου κάμπου, δίπλα στον μεθοριακό
ποταμό Έβρο, η οποία δοκιμάσθηκε σκληρά
κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.
Έχει
πληθυσμό 2.311 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Το 1987 είχε
πραγματοποιηθεί εθελούσια συνένωση των κοινοτήτων Τυχερού και Φυλακτού και
δημιουργήθηκε ο πρώην Δήμος Τυχερού, ο οποίος με τον τότε δήμαρχό του Χρήστο Χατζόπουλο, διακρίθηκε για
την αναπτυξιακή πολιτική, την ικανότητα απορρόφησης ευρωπαϊκών κονδυλίων και
την προοδευτικότητά του και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1995.
Αργότερα με τον «Καλλικράτη» της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011 ο Δήμος Τυχερού
καταργήθηκε και πλέον αποτελεί την Δημοτική Ενότητα Τυχερού του Δήμου Σουφλίου.
Ιστορικά, μετά την αναγκαστική
εκκένωση της Ανατολικής Θράκης το 1922 ογδόντα τουλάχιστον οικογένειες από το
Ιβρίκ Τεπέ, εγκαταστάθηκαν στο Τυχερό, το παλιό Μπίντικλι, στην δυτική όχθη του Έβρου προσμένοντας μια γρήγορη
επιστροφή απέναντι στο χωριό τους. Μια επιστροφή που αλίμονο, δεν ήρθε ποτέ.
Επίσης κατοίκησαν εκεί πρόσφυγες από το Σουλτάνκιοϊ για τους αρβανιτόφωνους
Μπιθκούκι και στα ελληνικά Λείβηθρο και από το Ντουαντζί. Το 1924 το χωριό
ανακηρύχθηκε σε κοινότητα με το όνομα Τύχιο. Το 1953 μετονομάσθηκε σε Τυχερό.