ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
*Το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου
μέσα από την κατάθεση του ανθρώπου
που σχεδίασε την επιχείρηση.
*Οι συνομιλίες Κομπόκη- Ιωαννίδη,
και το άνοιγμα του δρόμου του Αττίλα.
Γράφει ο Λάμπρος Σταυρόπουλος
Το άνοιγμα του Φακέλου της Κύπρου, ένα διαχρονικό αίτημα δεκαετιών
προκειμένου να χυθεί φως πάνω στις συνθήκες, στα γεγονότα και στα πρόσωπα που
συνετέλεσαν στην κυπριακή τραγωδία, δίνει σίγουρα ένα έναυσμα για βαθύτερη
μελέτη και έρευνα και εξαγωγή συμπερασμάτων. Βεβαίως ευθύνες ουδέποτε
αποδόθηκαν στους υπευθύνους παρά τις προσπάθειες που έγιναν με τη συγκρότηση
της Ειδικής Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που ασχολήθηκε με την υπόθεση από
τον Φεβρουάριο του 1986 έως τον Μάρτιο του 1988.
Το πόρισμα της τότε πλειοψηφίας
του ΠαΣοΚ, όπως και οι πορισματικές εκθέσεις των άλλων κομμάτων που το
συνόδευαν, δεν έφθασε ποτέ προς συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής. Η λήθη
επισκίασε τα συγκλονιστικά γεγονότα και τις τεράστιες ευθύνες που απέρρεαν και
οι οποίες οδήγησαν στην προδοσία της Κύπρου- το οργανωμένο από τη χούντα
πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974 που άνοιξε τον δρόμο για την
τουρκική εισβολή της 20ής Ιουλίου και της 14ης Αυγούστου, οδηγώντας στην
παράνομη κατοχή του βόρειου τμήματος της νήσου.
Στους τέσσερις πρώτους τόμους που
δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον Πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση και είναι σε
ελεύθερη πρόσβαση μέσω της ιστοσελίδας της Βουλής, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων
και οι καταθέσεις των πρωταγωνιστών του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, οι
οποίες δεν είχαν εντοπιστεί μεταξύ των φακέλων που ανέσυραν οι αρμόδιοι από τα
υπόγεια του Κοινοβουλίου και χρειάστηκε να απομαγνητοφωνηθούν παρά τις τεχνικές
δυσκολίες λόγω παλαιότητας, από το ηχητικό υλικό των καταθέσεων που είχε
καταγράψει η Εξεταστική Επιτροπή. Τραγική ειρωνεία: κανένας τους δεν τιμωρήθηκε
και όλοι αποστρατεύθηκαν με τον στρατιωτικό τους βαθμό σαν να μην είχε συμβεί
τίποτα, καθώς «εκτελούσαν εντολές».
Από τις καταθέσεις τους προκύπτει ο ακραίος τυχοδιωκτισμός των στρατοκρατών της
Αθήνας παρά τους εθνικούς κινδύνους που ανοίγονταν, το μίσος κατά του Μακαρίου,
αλλά και η ανικανότητα και η αδυναμία να προβλέψουν και φυσικά να αποκρούσουν
τους τουρκικούς εισβολείς.