ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ http://www.kathimerini.gr/942103/article/epikairothta/politikh/h-epwdynh-diaspash-toy-kke
*Ο Κώστας Κολιγιάννης, ηγέτης του ΚΚΕ κατά την εποχή της
διάσπασης, κλήθηκε να αντιμετωπίσει τα μεγάλα διλήμματα εκείνης της εποχής.
και ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΕΚΟΥ**
Η ιστορία του ελληνικού, όπως και του διεθνούς, κομμουνισμού είναι
συνυφασμένη με εσωκομματικές συγκρούσεις και διασπάσεις. Στην ελληνική
περίπτωση, η ήττα του αντάρτικου στρατού του ΚΚΕ στον Εμφύλιο Πόλεμο τον
Αύγουστο του 1949 προκάλεσε μια ιδιάζουσα οργανωτικο-πολιτική κατάσταση που
διατηρήθηκε ως τέτοια μέχρι την πτώση της δικτατορίας το 1974.
Η ηγεσία του ΚΚΕ εγκαταστάθηκε
στο εξωτερικό και είχε υπό τον έλεγχό της τις οργανώσεις του στις «Λαϊκές
Δημοκρατίες» (όπου εγκαταστάθηκαν Ελληνες πολιτικοί πρόσφυγες), αλλά και τις
παράνομες οργανώσεις του κόμματος στην Ελλάδα, όπου το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου.
Η κατάσταση αυτή παρήγαγε
ανορθόδοξα πολιτικά αποτελέσματα: από τη μια, οι κομμουνιστές οι οποίοι έμειναν
στην Ελλάδα, ενώ θεωρητικά εκπροσωπούνταν στην εξόριστη «Κεντρική Επιτροπή» του
κόμματος στη Ρουμανία, πρακτικά δεν μπορούσαν να έχουν συμμετοχή στις
συνδιασκέψεις και άρα πρόσβαση στις αποφάσεις της. Και από την άλλη, οι
ευρισκόμενοι στην «υπερορία» επηρέαζαν, χωρίς οι ίδιοι να είναι παρόντες, τα
πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα, τα οποία, όμως, ερήμην τους έπαιρναν έναν άλλο
βηματισμό.