ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΟΡΕΣΤΙΑΣ»
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΚΑΡΑΓΑΤΣΙΑΝΩΝ,
Τεύχος Α14, 2017
*Στη φωτογραφία αυτή του 1941 ο πρώτος αριστερά όρθιος είναι
ο Δημήτρης Μαρκακίδης, πατέρας του Γιάννη Μαρκακίδη (φωτογραφία από το αρχείο
του).
Γράφει ο κ. Γιάννης Μαρκακίδης
Αν και
η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας αποφασίστηκε από τη Συνθήκη
του Νεϊγύ το Νοέμβριο του 1919, αρκετοί ήταν οι Έλληνες που προτίμησαν αρχικά
τουλάχιστον να παραμείνουν στα χωριά τους με Βουλγαρική υπηκοότητα.
Όταν όμως
επικράτησε κλίμα εκφοβισμού τους από διάφορους παράγοντες εντός του Βουλγαρικού
εδάφους, πολλοί ήταν αυτοί, που έστω καθυστερημένα μετά από μια δεκαετία σχεδόν
(Δεκέμβριος 1929) αποφάσισαν να φύγουν και να έρθουν στην Ελληνική Επικράτεια.
Μιλάμε για χωριά της Νοτιοανατολικής Βουλγαρίας κοντά στο νομό Έβρου, όπως τα
σημερινά χωριά Όρενετς και Εφρέμ.
Με τα
διαβατήρια (τους χορηγήθηκαν στο Σβίλενγκραντ) στα χέρια γονείς και ανήλικα παιδιά πέρασαν στο ελληνικό
έδαφος και εγκαταστάθηκαν εκεί όπου βρήκαν
δικούς τους ανθρώπους που είχαν έρθει πριν με την ανταλλαγή των
πληθυσμών. Τα χωριά που τους δέχτηκαν ήταν κυρίως το Ορμένιο, η Φτελιά και ο
Πύργος.