Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Μεταξύ εθνικής και οθωμανικής συνείδησης

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ
*Καρτ ποστάλ του 1895 που απεικονίζει την προκήρυξη του Οθωμανικού Συντάγματος τον Νοέμβριο του 1876. Διακρίνονται ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ και οι επικεφαλής των μιλέτ 
που σηκώνουν την ελεύθερη Τουρκία




Γράφει ο κ. Μάρκος Καρασαρίνης



«Γεννήθηκα τον Ιανουάριο του 1844 στην Αυλώνα, την αλβανική πόλη από όπου πολλά χρόνια αργότερα διακήρυξα την ανεξαρτησία της πατρίδας μου».
Η εναρκτήρια πρόταση των απομνημονευμάτων του Ισμαήλ Κεμάλ Μπέη Βλόρα (1844-1919) διαγράφει έναν κύκλο από τη γέννηση προς το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας εγκλείοντας μέσα του, θα πίστευε κανείς, έναν συνεπή κήρυκα της εθνικής ιδεολογίας του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα.
Ωστόσο, η περίπτωσή του αποδεικνύεται πολύ πιο περίπλοκη, εφόσον ο πρωτεργάτης της ανεξαρτησίας της Αλβανίας υπήρξε για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της πλούσιας διοικητικής και πολιτικής σταδιοδρομίας του σημαίνον στέλεχος της κρατικής μηχανής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μεταξύ εθνικής και οθωμανικής συνείδησης, ευρωπαϊκών και ανατολικών πολιτισμικών επιδράσεων, ο δημόσιος και ιδιωτικός βίος του Ισμαήλ Κεμάλ, εκτός από απολαυστικό ανάγνωσμα εθνογραφικού χαρακτήρα ή πολιτικής ίντριγκας, προσφέρεται και για την ανίχνευση  πεποιθήσεων και ταυτοτήτων της πολυεθνικής εγγράμματης ελίτ που χειρίστηκε τις τύχες του κράτους στην κρίσιμη περίοδο του Τανζιμάτ, της απόπειράς του μεταξύ 1839 και 1876 να εκσυγχρονιστεί με όρους δικαίου, διοικητικής μεταρρύθμισης, πολιτικών ελευθεριών.