ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
http://www.kathimerini.gr/883400/article/epikairothta/ellada/ioyliana-kai-apostasia
*Τα Ιουλιανά συνοδεύτηκαν από
πρωτόγνωρο κοινωνικό αναβρασμό και λαϊκές κινητοποιήσεις εναντίον της
«αποστασίας». Επρόκειτο για ένα εντελώς νέο στοιχείο στην ελληνική πολιτική
ζωή, που έμελλε να τη σημαδέψει χρόνια.
*Η παραίτηση του πρωθυπουργού
Γ. Παπανδρέου,
η αποχώρηση 45 βουλευτών
από τη ΕΚ και η εμπλοκή του
Στέμματος
Γράφει ο κ. Σωτ. Ριζάς*
Η πολιτική κρίση του Ιουλίου του
1965 έχει μείνει γνωστή στη συλλογική μνήμη ως τα «Ιουλιανά», αλλά κυρίως
σημασιοδοτήθηκε αρνητικά ως η «Αποστασία». Ταυτίζεται με την αποχώρηση από την Ένωση Κέντρου 45 βουλευτών, σε τρεις φάσεις, από τις 15 Ιουλίου έως τις 17
Σεπτεμβρίου, προκειμένου να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση οριακής
κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας με την υποστήριξη της συντηρητικής αντιπολίτευσης,
Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενωσης (ΕΡΕ) και Προοδευτικών.
Το σχήμα αυτό ευνοείτο από
το Στέμμα σε αντίθεση με την επιθυμία του αρχηγού της Ένωσης Κέντρου και
παραιτηθέντος πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου για διενέργεια νέων εκλογών με
στόχο την επίλυση της διαφωνίας Στέμματος και παραιτηθείσας κυβέρνησης. Ο
αρχηγός του κράτους διέθετε πράγματι το δικαίωμα κατά το Σύνταγμα του 1952 να
διορίζει και να παύει τους υπουργούς αλλά στην άσκηση του προνομίου του
δεσμευόταν από την κοινοβουλευτική αρχή, δηλαδή τη δεδηλωμένη πλειοψηφία της
Βουλής. Αυτό δεν απέκλειε ασφαλώς την εκδήλωση διαφωνίας με την κοινοβουλευτική
πλειοψηφία. Η διαφωνία αυτή όμως μπορούσε να επιλυθεί είτε με συναινετική λύση
από την υπάρχουσα Βουλή είτε με προσφυγή στις κάλπες. Η ανάθεση τριών εντολών
σχηματισμού κυβέρνησης, παρά τη θέληση του αρχηγού της Ένωσης Κέντρου,
συνιστούσε ασφαλώς καταχρηστική άσκηση του συνταγματικού προνομίου του αρχηγού
του κράτους και αποσκοπούσε στην αλλοίωση του συσχετισμού των κοινοβουλευτικών
δυνάμεων.