ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ
*Μία συγγενική και φιλική συντροφιά στον κήπο του Στέφανου και της Πηνελόπης Δέλτα στην Αλεξάνδρεια, το 1915: Μαν. Αντ. Μπενάκης, Σ. Μαυρίδης, Κωνστ. Μ. Σαλβάγος, Λουλού και Ντόρα Αρκουδάρη, Ιουλία Μ. Σαλβάγου, Σθένης Σαρηγιάννης, Αλεξ. Στ. Δέλτα, Φλώρα Γαβρίλη, Σοφία Στ. Δέλτα, Ιωάννα Ν. Τσάμη, Νότης Μηταράκης, Ελλη Αρκουδάρη, Βιργ. Στ. Δέλτα
*Μια νέα μελέτη
για τα πραγματικά αίτια
του τέλους μιας
μεγάλης παροικίας
Γράφει ο κ. Μάρκος Καρασαρίνης
Η Μάρσα Ματρούχ είναι σήμερα ένα ακμάζον
τουριστικό θέρετρο στις ακτές του Λιβυκού Πελάγους, 240 χιλιόμετρα δυτικά της
Αλεξάνδρειας. Εκατό χρόνια πριν, πολίχνη τότε, φιλοξενούσε μια δραστήρια
ελληνική κοινότητα 3.000 κατοίκων, μικρό τμήμα της παροικίας της Αιγύπτου.
Ανθούσε
ακόμη το 1952, όταν οι μεταπολεμικές εξελίξεις την είχαν περιορίσει σε 100
οικογένειες: «Υπάρχουν 5 ελληνικά
ξενοδοχεία- πανσιόν, 3 καφενεία, 3 αρτοποιεία, 2 εστιατόρια και έν
παντοπωλείον. Επίσης, τα πρατήρια πετρελαίου και βενζίνης των εταιρειών Σελλ
και Σκαόνυ- Βάκιουμ ευρίσκονται το μεν κατά το ήμισυ, το δε καθ' ολοκληρίαν,
εις χείρας ελληνικάς. (...) Το μεγαλύτερον και πολυτελέστερον ξενοδοχείον
(ΛΙΛΟ) τελεί υπό ελληνικήν εκμετάλλευσιν» έγραφε ο γενικός πρόξενος της
Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια Αλέξιος Λιάτης. Η εικόνα της επιχειρηματικής ισχύος
ήταν, όπως και για το σύνολο του αιγυπτιακού Ελληνισμού, ακριβής και ταυτόχρονα
απατηλή: σε μια δεκαετία θα συρρικνωνόταν δραματικά και οριστικά. Τους όρους,
τα αίτια και τη φυσιογνωμία της εξόδου από την Αίγυπτο καταγράφει και ερμηνεύει
ο ιστορικός Αγγελος Νταλαχάνης στην «Ακυβέρνητη παροικία», μια αξιόλογη
αναθεωρητική προσέγγιση του ζητήματος.