ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=710813
*Ο Παναγιώτης Σφουντούρης, επιζών
της σφαγής του Διστόμου από τους γερμανούς ναζί τον Ιούνιο του 1944, κρατά ένα
κερί και μια φωτογραφία εποχής, που απεικονίζει τον ίδιο και την αδελφή του
Μαρία.
*Σε μια εμπεριστατωμένη συγκριτική επιστημονική μελέτη
η Δέσποινα-Γεωργία Κωνσταντινάκου
παρουσιάζει την πολιτική που ακολουθήθηκε
τόσο σε ό,τι αφορά τη διεκδίκηση των πολεμικών οφειλών
όσο και την ποινική δίωξη των εγκληματιών πολέμου
Δέσποινα-Γεωργία Κωνσταντινάκου
Πολεμικές οφειλές και εγκληματίες πολέμου στην Ελλάδα.
Ψάχνοντας την ηθική και υλική δικαίωση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2015,
σελ. 558, τιμή 26,63 ευρώ
Γράφει ο Αναστάσης Βιστωνίτης
Το 1936, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα, ο
υπουργός Προπαγάνδας του Γ' Ράιχ Γιόζεφ Γκέμπελς αναλυόταν σε ύμνους μπροστά
στη θέα της Ακρόπολης: «Ένα από τα πιο όμορφα και πιο βαθιά πρωινά της ζωής
μου. Επάνω στην Ακρόπολη... Εδώ η ζωή, ο Θεός και η τέχνη γίνονται ένα». Και
δεν αρκείται σ' αυτά αλλά προσθέτει: «Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα είναι
απερίγραπτη. Μια μαγευτική εικόνα χωρίς προηγούμενο. Οι άνθρωποι είναι πολύ
συμπαθητικοί... Η ψυχή μου είναι γεμάτη από την ομορφιά».
Πέντε
χρόνια αργότερα τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ελλάδα και επέβαλαν
τριπλή κατοχή (Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων). Θα προέβαιναν σε πρωτοφανείς
αγριότητες, θα αφαιρούσαν το μεγαλύτερο μέρος του παραγωγικού πλούτου της
χώρας, θα κατέστρεφαν τις υποδομές της και θα εξανάγκαζαν την ελληνική κατοχική
κυβέρνηση να τους χορηγήσει ένα δάνειο το οποίο χρησιμοποίησαν όχι μόνο για να
καλύψουν το κόστος της κατοχής αλλά εν μέρει και για να χρηματοδοτήσουν τις
πολεμικές τους επιχειρήσεις στη Μεσόγειο.
Το
δάνειο εκείνο η σημερινή ενωμένη Γερμανία με διάφορες δικαιολογίες αρνείται να
το αποπληρώσει, όπως και το κόστος των πολεμικών επανορθώσεων, για τις οποίες
κατέβαλε ασήμαντα ποσά.