*Από το 1973, που βρέθηκε πετρέλαιο στον Πρίνο Καβάλας,
η Τουρκία άρχισε να εγείρει θέμα υφαλοκρηπίδας.
Γράφει ο κ.
Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας,
Αντιστράτηγος ε.α.
Μετά την μεγάλη στρατιωτική αναμέτρηση των
Ελλήνων και των Τούρκων στη δεκαετία 1912-1922 και την επακολουθήσασα
Μικρασιατική Καταστροφή υπογράφεται στη Λωζάννη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου
1923 η Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ των δύο χωρών. Με τη Συνθήκη αυτή χάθηκε για
πάντα η εθνολογική βάση, στην οποία στηριζόταν ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας. Η
Ελλάδα και ο Ελληνισμός υποβαθμίστηκαν και τα αποτελέσματα υπήρξαν τραγικά και
καταστροφικά για το Έθνος με το ξερίζωμα από τις επί χιλιετίες πατρογονικές του
εστίες της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης. Εγκαταλείφθηκε
οριστικά η Μεγάλη Ιδέα και δεν υπάρχει πια μαγιά-προζύμι,ώστε η Ιωνία και η
Βασιλίδα των πόλεων να γίνουν Ελληνικές.
Με τη
Συνθήκη της Λωζάννης χαράσσονται τα
σύνορα στην Ελληνική Θράκη και η Τουρκία αναγνωρίζει την κυριαρχία της Ελλάδας
σε όλα τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, πλην της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών
και παραιτείται υπέρ της Ιταλίας, παντός δικαιώματος των νήσων της Δωδεκανήσου.
Η Δωδεκάνησος που απελευθερώθηκε το 1945 με αγώνες και θυσίες του Ιερού Λόχου, παραχωρήθηκε
από την Ιταλία στην Ελλάδα με την Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων, η οποία
καθόριζε και τα υπόλοιπα θέματα.