*Η Άννα Κομνηνή, σε ψηφιδωτό
Γράφει η κ. ΔΗΜΗΤΡΑ ΦΩΤΟΥ
Μελετώντας την βυζαντινή λογοτεχνία με
έκπληξη παρακολουθούμε την ανάπτυξη της πεζογραφίας, μεγάλο μέρος της οποίας κατέχει η θεολογία. Μέσα
σε αυτό το περιβάλλον που ήταν ένα συνονθύλευμα
πολλών ανατολικών στοιχείων, η μοναστική αντίληψη της ανατολής, η συριακή
υμνογραφία και η εβραϊκή φιλολογία επηρεάζουν βαθύτατα τη βυζαντινή λογοτεχνία.
Η
βυζαντινή λογοτεχνία είναι τόσο πλούσια και η θεματολογία της τόσο σπουδαία που
είναι λίγο δύσκολο μέσα από αυτές τις γραμμές να αναφερθούμε με συντομία. Μέσα
από την αναζήτηση των προσώπων, εντύπωση κάνει μια γυναίκα πριγκίπισσα, η Άννα η Κομνηνή, κόρη του αυτοκράτορα Αλέξιου
Α Κομνηνού, που το όνομα της συνδέθηκε με πλούσιους θρύλους και παραδόσεις. Γεννήθηκε
το 1083 και η μεγάλη ακμή που γνώρισαν τα γράμματα την εποχή των Κομνηνών,
οδήγησαν την Άννα να λάβει πλούσια μόρφωση. Γνώριζε Όμηρο, Ηρόδοτο, Θουκυδίδη,
Αριστοφάνη, Ξενοφώντα, τους τραγικούς και τον Πολύβιο. Είχε μελετήσει τις γραφές,
γνώριζε την ελληνική μυθολογία, την πλατωνική και αριστοτελική φιλοσοφία,
την ρητορική και διαλεκτική τέχνη.