*Στην Αθήνα πανηγυρίζει ο Τύπος, ότι ανακατελήφθη η Κυριακή,
αλλά κατόπιν εορτής, δυστυχώς...
*Αιχμαλωσία ενός Τάγματος
Πεζικού
*Η ανάπτυξη του
αντάρτικου στη Θράκη
ανησυχούσε την ηγεσία
του στρατεύματος
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Η Κυριακή Έβρου, μετά τον Κόρυμβο, ήταν τα
καυτά εκείνα γεωγραφικά σημαδάκια στους στρατιωτικούς χάρτες, που έκαναν τους
στρατιωτικούς κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, να ασχοληθούν σοβαρότερα
με την αντιμετώπιση των ανταρτών, οι οποίοι με τις πρόσκαιρες νίκες τους εκεί, έδειξαν
να επιτυγχάνουν κατ’ αρχήν το στόχο τους για την δημιουργία «ελεύθερης
περιοχής» στον ακριτικό νομό.
Με 160 κατοίκους σήμερα, η
Κυριακή ανήκει διοικητικά στο Δήμο Σουφλίου και βρίσκεται 88 χιλμ. βόρεια της
Αλεξανδρούπολης, εγγύς προς τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Στην
Αθήνα, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, πραγματοποιούσαν από τις πρώτες μέρες
του 1947, αλλεπάλληλες συσκέψεις για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Βασικό
ζήτημα ήταν η αναδιάρθρωση της ηγεσίας του στρατεύματος και η αύξηση του
αριθμού των στρατευμένων από 115.000 σε 130.000.