Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΟΡΤΑΚΙΟΪ ΘΡΑΚΗΣ

*Το παλαιό Ορτάκιοϊ







 *Βουλγαρικές ωμότητες
 με στόχο τον αφελληνισμό
της Θράκης το 1913-1919


Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης



                Το Ορτάκιοϊ , που θα μας απασχολήσει σήμερα, είναι σήμερα μια μικρή βουλγαρική πόλη με τη σημερινή ονομασία Ιβαΐλοβγκραντ. Στο παρελθόν όμως ήταν μια μεγάλη κωμόπολη με ανθούσα ελληνική παρουσία και έδρα μητρόπολης. Βρίσκεται κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, ακριβώς απέναντι από το ελληνικό χωριό Δοξιπάρα, όπου ανακαλύφθηκαν σε τύμβο μέσα, άμαξες και σκελετοί. Απέχει περίπου 38 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Διδυμοτείχου.
                Κατά το 1790 το Ορτάκιοϊ καταστράφηκε από τους Κιρτζαλήδες ληστές (Για το φαινόμενο των Κιρτζαλήδων ληστών βλέπε στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2012/05/blog-post_17.html#more  . Αργότερα και στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές του 20ου η πόλη αριθμούσε περισσότερους από 3.000 Έλληνες κατοίκους. Από το 1859, το Ορτάκιοϊ έγινε η έδρα της Μητρόπολης Λιτίτζης. Στην πόλη υπήρχε μια αστική σχολή, ένα παρθεναγωγείο και ένα νηπιαγωγείο.


                Το Ορτάκιοϊ κατελήφθη από τους Βούλγαρους κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο για να επιστραφεί στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο του 1913 με τις συνθήκες του Βουκουρεστίου και της Κωνσταντινουπόλεως. Κατά την διάρκεια όμως του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου παραχωρήθηκε από την Τουρκία στη Βουλγαρία με την συνθήκη της 6 Σεπτεμβρίου 1915. Από τότε οι Έλληνες κάτοικοι ξεκίνησαν να εγκαταλείπουν την πόλη.
                Είναι γνωστό και έχει αναφερθεί και από αυτό εδώ το ιστολόγιο, ότι η Δυτική Θράκη στη διάρκεια του 20ου αιώνα, υπέστη δύο φορές την βουλγαρική κατοχή με συνέπειες τραγικές.
*Παλαιά καρτ ποστάλ του Ορτάκιοϊ

                Την πρώτη φορά μετά τον τερματισμό του δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου το 1913, όταν με βάση κυρίως τη συνθήκη του Βουκουρεστίου, η περιοχή επιδικάσθηκε στην ηττημένη Βουλγαρία αν και είχε απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό. Η βουλγαρική κατοχή της Θράκης κράτησε έως το 1919, όταν κατελήφθη από τα στρατεύματα της Αντάντ και το 1920 παραχωρήθηκε στην Ελλάδα.
                Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου του Αυγούστου 1913, υπήρξε εντελώς άδικη για την ελευθερωμένη Θράκη. Οι Βούλγαροι άρχισαν να προωθούνται σταδιακά και να καταλαμβάνουν εδάφη της Θράκης, από τον Οκτώβριο του 1913. Ο πληθυσμός της περιοχής βρέθηκε σε απόγνωση.
                Την δεύτερη φορά, η Θράκη παραχωρήθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία στη σύμμαχό της Βουλγαρία, το 1941 (πλην του νομού Έβρου με την εξαίρεση της Αλεξανδρούπολης, που παρέμεινε υπό γερμανικό έλεγχο).
          Και οι δύο βουλγαρικές κατοχές έχουν αποτυπωθεί στην ιστορική μνήμη των Θρακών με τα μελανότερα χρώματα, εξαιτίας της βαρβαρότητας των Βουλγάρων, της εκδικητικότητας που τους διακατείχε, της πρακτικής αφελληνισμού της περιοχής και της έπαρσης που είχαν, ότι επιτέλους κατόρθωσαν να φτάσουν στη θάλασσα του Αιγαίου, που ήταν το μέγιστο γεωστρατηγικό όνειρό τους.
*Το κεφάλαιο της έκθεσης για το Ορτάκιοϊ

Η πρώτη βουλγαρική κατοχή

          Στα αρχεία του Ιδρύματος Ελευθερίου Βενιζέλου έχει διασωθεί μια έκθεση του Ελληνικού προξενείου Ξάνθης προς το υπουργείο Εξωτερικών για την κατάσταση που επικρατούσε στη Δυτική Θράκη, η οποία τελούσε υπό Βουλγαρική κατοχή. Η έκθεση έχει ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 1915 και αποτελείται από 19 σελίδες. Περιέχει στοιχεία και περιγραφές, που απεικονίζουν τις προσπάθειες της ηττημένης Βουλγαρίας να αφελληνίσει πλήρως την περιοχή.
*Ορτάκιοϊ

                Ας έρθουμε όμως τώρα στην περίπτωση του Ορτάκιοϊ και των βασάνων που τράβηξαν οι κάτοικοί του όταν εγκαταστάθηκαν οι Βουλγαρικές αρχές, που όπως συνήθιζαν τότε, συνοδεύονταν από κομιτατζήδες, δηλαδή ένοπλους άτακτους, στην πραγματικότητα πλιατσικολόγους και δολοφόνους.
                Στο Ορτάκιοϊ κατοικούσαν τότε 3.175 Έλληνες. Ο ανθελληνικός διωγμός επεκτάθηκε όχι μόνο στο σημαντικό αυτό κεφαλοχώρι, αλλά κα ι στα γύρω περίχωρα, που επίσης τα κατοικούσαν Έλληνες.
                Αρκετοί τότε, κάτω από τον εξαναγκασμό των Βουλγάρων και άλλοι που έβλεπαν το μέλλον δυσοίωνο, άρχισαν να εκπατρίζονται κουβαλώντας μαζί τους τα εντελώς απαραίτητα πράγματα.
                Άλλωστε οι βουλγαρικές αρχές είχαν προειδοποιήσει τους Έλληνες με κατηγορηματικό τρόπο, ότι έπρεπε να φύγουν.
                Τον Φεβρουάριο του 1914 ο τοπικός αρχηγός της Βουλγαρικής Χωροφυλακής κάλεσε τους Έλληνες πρόκριτους και τον ιερέα και απερίφραστα τους είπε: «Τελείωσε πλέον. Μέρος για σας δεν υπάρχει εδώ». Και απευθυνόμενος προς τον ιερέα του Ορτάκιοϊ του είπε: «Παπά μου, πρέπει να πεις στους Χριστιανούς σου να έλθουν εδώ να δηλώσουν ότι δεν έχουν κτήματα, ούτε θα επιστρέψουν ξανά εδώ και να τους πάρεις να φύγετε. Αλλιώς θα σας διώξω δια της βίας».
                Εν τω μεταξύ άρχισαν να σημειώνονται πράξεις βίας από Βούλγαρους κομιτατζήδες, κυρίως φόνοι, αρπαγές, κλοπές και ατιμώσεις.
                Στις 3 Ιουλίου 1914 συνελήφθη στο Ορτάκιοϊ και απήχθη στα βουνά ο νέος Γ. Μπεκλιβάνης και ζητήθηκαν λύτρα.
                Στις 4 Ιουλίου απήγαγαν και κατακρεούργησαν τον Λάμπρο Χασάπη. Την ίδια μέρα απήγαγαν και τον Ζήση Γ. Λάζου και αντί να τον απελευθερώσουν όταν καταβλήθηκαν λύτρα 200 εικοσόφραγκων, τον σκότωσαν και τον έριξαν στον ποταμό Άρδα.
*Στατιστική για τα σχολεία της περιοχής Ορτάκιοϊ του 1877, 
από τα αρχεία της Βιβλιοθήκης της Βουλής

                Στις 9 Ιουλίου του ίδιου έτους οι θυγατέρες των Ελλήνων προκρίτων Γραμμένου Θωμαΐδη, Ι. Δόμπολα και Γραμμένου Μπογιατζή, εξαναγκάσθηκαν να περιέρχονται στους δρόμους, πουλώντας λουλούδια. Τα χρήματα που συγκέντρωσαν τα πήραν οι αρχές για να τα διαθέσουν υπέρ των Βουλγάρων προσφύγων.
                Την εποχή εκείνη στο Ορτάκιοϊ είχαν συγκεντρωθεί άνω των 2.000 προσφύγων από τη Σερβική Μακεδονία , στους οποίους οι βουλγαρικές αρχές μοίρασαν όπλα και τους διέταξαν να εγκατασταθούν  εκεί, καταλαμβάνοντας μέσα σε τρεις μέρες τα σπίτια και τα καταστήματα, πετώντας έξω τις ελληνικές οικογένειες. Το μέτρο αυτό εξανάγκασε τις οικογένειες που δεν είχαν φύγει, να φύγουν χωρίς τα υπάρχοντά τους, αφού έπιπλα, ρούχα και χρήματα τα κατακρατούσαν οι Βούλγαροι.
                Οι κάτοικοι της Μανδρίτσας και του Αλαμανίου (Σ.Σ. Μάλλον εννοεί το πλησίον χωριό Ακ Άλάν και εξελληνισμένο Ακαλάνιο) εξαναγκάσθηκαν επίσης να φύγουν εξαιτίας των ληστειών και τον φόνων που πραγματοποιούσαν διάφοροι ανεξέλεγκτοι κομιτατζήδες. Στις 20 Νοεμβρίου 1914 είχαν εισέλθει μέσα στη Μανδρίτσα πολυάριθμα στίφη ένοπλων Βουλγάρων με απειλές και αλαλαγμούς. Αμέσως απέκλεισαν όλες τις εξόδους του χωριού και συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες στην εκκλησία και απαίτησαν να καταβληθούν 3.000 εικοσόφραγκα. Οι δυστυχείς χωρικοί αδυνατούσαν να συγκεντρώσουν αμέσως αυτό το ποσό και ζήτησαν μια προθεσμία ελαχίστων ημερών. Οι Βούλγαροι έγιναν έξαλλοι και άρχισαν να ξυλοκοπούν ανηλεώς τους ομήρους τους.  Από τους ξυλοδαρμούς πέθανε ο πατέρας του γιατρού Σιμιτσόγλου. Κανείς δεν ξέρει τι φρικτό ακόμα θα συνέβαινε, αν δεν εμφανίζονταν σαν από θαύμα ο …από μηχανής Θεός!!!
*Σχολικές εξετάσεις στο Ορτάκιοϊ το 1902. 
Φωτογραφία από τα αρχεία της Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης

                Οι Έλληνες παρακείμενου χωριού- κατά την αφήγηση των διπλωματών- όταν έμαθαν τι συνέβαινε στη Μάνδριτσα, πήραν τα όπλα, πλησίασαν στο χωριό πυροβολώντας στον αέρα και εξανάγκασαν τους ένοπλους να φύγουν. Τελικά οι δυστυχές Έλληνες κάτοικοι, προβλέποντας τι θα συμβεί στο μέλλον, εγκατέλειψαν το χωριό. Τα ίδια όμως συνέβησαν και στο Ακ Αλάν.
                «Ήδη- αναφέρεται στην έκθεση- τα τέως ανθηρότατα αυτά χωρία είναι έρημα και χρησιμεύουν ως κατοικία των ορνέων».
                Στην ιστορική αυτή έκθεση, αναφέρονται και τα παθήματα δύο ομογενών του Ορτάκιοϊ, σαν χαρακτηριστικά δείγματα το ανθελληνικού διωγμού.
                Η πρώτη περίπτωση αφορά τον Χρυσάφη Παπαδόπουλο, 61 ετών, ο οποίος κατέθεσε επισήμως στους διπλωμάτες:
                Όταν οι Βούλγαροι κατέλαβαν το Ορτάκιοϊ, του έκοψαν τα αυτιά και του έκλεψαν 800 φράγκα. Την οικογένειά του την είχε φυγαδεύσει στο χωριό Αλεποχώρι που βρίσκονταν τότε σε τουρκικό έδαφος. (Σ.Σ. το Αλεποχώρι σήμερα ανήκει στην Ελλάδα και βρίσκεται εγγύς των ελληνοβουλγαρικών συνόρων. Για το Αλεποχώρι βλέπε στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2010/11/blog-post_17.html).
*Βούλγαροι κομιτατζήδες περί το 1900

                Η δεύτερη περίπτωση αφορά τον Πασχάλη Παπαδημητρίου 40 ετών, που είχε στείλει την οικογένειά του στο Αλεποχώρι και αυτός προτίμησε να μείνει στο Ορτάκιοϊ για να διαφυλάξει το σπίτι του. Αυτός, αφηγήθηκε, ότι όταν ήρθαν οι Βούλγαροι στρατιώτες και οι κομιτατζήδες,  όρμησαν μέσα στο σπίτι του και άρπαξαν ότι βρήκαν. Μεταξύ άλλων βρήκαν κρυμμένα 5.000 φράγκα. Άρπαξαν επίσης μεγάλη ποσότητα κουκουλιών και μεταξιού. Ύστερα από όλα αυτά αναγκάσθηκε να καταφύγει στο χωριό Τσομπάνκιοϊ, εγκαταλείποντας όλη την περιουσία του στα χέρια των αρπάγων Βουλγάρων. Εκεί συναντήθηκε με την οικογένειά του Χρυσάφη Παπαδόπουλου και όλοι μαζί έφυγαν για την Ελλάδα.
                «Τοιαύτη εν όλη της τη ακριβεία και λεπτομερεία, η οικτρά δια τον Ελληνισμόν της Θράκης, η κατάστασις η επακολουθήσασα την Βουλγαρικήν κατάληψιν αυτής, κατάστασις μετατρέψασα και μεταβαλούσα άρδην την πρώην ακμήν και ευμάρειαν αυτής εις ευτελή αφανισμόν και κατάπτωσιν δια της συστηματικής και απηνούς καταδιώξεως και εξώσεως του Ελληνικού στοιχείου» τονίζονταν στην έκθεση αυτή.

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης 

*Ορτακινή με την τοπική ενδυμασία της. Από τα "Θρακικά" τόμος Γ' , 1931

52 σχόλια:

  1. Βούργαρος να μη μείνει...

    Κωνσταντίνος Γεωργιάδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ....κι εσύ λαέ βασανισμένε....

    Rania Pantazi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ, το διάβασα με πολύ προσοχή.

    Niki Mantzavinou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ....ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ !!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ...

    Λίνα Βεντουργέρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
    ΑΥΤΑ ΑΣ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΡΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΓΗ
    ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΟΙ
    ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΨΩΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΕΣ ΤΟΥΣ
    ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΟΞΥΜΩΡΟ;;
    ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ ΤΥΑ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ

    ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΛΤΣΙΔΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θυμαμαι τη γιαγια μου που μας ελεγε τετοιες ιστοριες.. Νασαι καλα Παντελη!!!

    Evangelia Arampatzoglou-Vasilopoulou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΧΕΙ ΒΙΩΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ ΠΑΝΤΕΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ,ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ, ΚΑΙ ΒΑΛΕ.


    Γιώργος Νύκτας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η Δυτική Θράκη , στην διάρκεια του 20 αιώνα , υπέστη δύο φορές , βουλγαρική κατοχή , με συνέπειες τραγικές ..την πρωτη φορά , μετά τον τερματισμό του δεύτερου βαλκανικού πολέμου , το 1913, επιδικάστηκε στην ηττημένη βουλγαρία και αυτή , η κατοχή κράτησε έως το 1919, όπου κατελήφθη από την Αντάντ και το 1920 παραχωρήθηκε στην Ελλάδα..την δεύτερη φορά , η θράκη , πλην του νομού Έβρου , παραχωρήθηκε από την ναζιστική Γερμανία στούς βούλγαρους..η χαρακτηριστκή βαρβαρότητα , που επέδειξαν και οι σοβαρότατες πρακτικές αφελληνισμόυ ,έχουν αποτυπωθεί στην ιστορική μνήμη των ανθρώπων ..παρά, όμως , τις διαφορες κατοχές , που κατά καιρούς , έχουμε υποστεί ως λαός, οφείλουμε να συνεχίζουμε ..υπερασπιζόμενοι το εθνικό συμφέρον , αλλά και χωρίς να λησμονούμε , ότι για το καλό όλων , οφείλουμε να συνυπάρχουμε , ειρηνικά και με όλους τους άλλους , σε ένα σκηνικό πλέον , απόλυτα παγκοσμιοποιήμενο...

    Φανη Πιατα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να μη ξεχνάμε Παντελή μου το τι έχει τραβήξει αυτός ο τόπος...

    Dimitris E. Evangelidis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γι' αυτό τα γράφω Δημήτρη, να τα μαθαίνουν οι νεώτεροι.

    Pantelis Athanasiadis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΕ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.ΤΙΣ ΟΜΩΤΗΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΤΙΣ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗΝ ΘΑΣΟ,ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΡΙΠΛΗΣ ΕΧΘΡΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44.

    Αθανάσιος Μανουσάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εκείνη ήταν η δεύτερη βουλγαρική κατοχή της Θράκης μέσα στον 20ο αιώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οι ρίζες μας, μας θρέφουν από το πολύ αίμα που χύθηκε στα Ελληνικά χώματα!

    Giannis Voulkakis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Eξαιρετικά ενδιαφέρον!!!...

    Demos Tsagoudis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αυτοί ήταν και θα είναι πάντα οι "φίλοι" μας. Το φίδι γίνεται φίλος;

    Ηλίας Κοτρίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μπραβο...εκπληκτικη αναφορα με εκατονταδες λεπτομερειες. Μια ακομη ιστορια αφελληνισμου. Οι Βουλγαροι απιδειχθηκαν τοτε χειροτεροι απο τους Τουρκους. Καιροι πολεμων...καιροι διωγμων.

    Ρενιερης Ιωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μόνο που τέτοιον «καιρό» τον ζούσαν οι λίγοι τώρα, μετά που ήρθε και πέρασε αυτός ο τραγικός Αύγουστος και μπήκε το τραγικό φθινόπωρο κι έρχονταν ο χειμώνας… Οι πολλοί στην παλιά Ελλάδα, έγλυφαν τις πληγές τους κι ακόνιζαν τα μαχαίρια τους πιστοί στη μιζέρια, στη μικροψυχία και στην προαιώνια κατάρα της διχόνοιας… Οι πολλοί, απ τη Μικρασία κι απ τον Πόντο, ζούσαν μια ατέλειωτη μεγαλοβδομάδα, έναν ατέλειωτο Γολγοθά… τώρα ξεκινούσε ο Γολγοθάς και για τους Θρακιώτες, και μακάρι να ήταν ο τελευταίος γι αυτούς…
    Είχαν ανεβεί ξανά το Γολγοθά τους, χρόνια ακόμα πριν γυρίσει ο αιώνας, απ όταν άρχισαν να χάνουν τις πατρίδες τους, τη Φιλιππούπολη, το Στενήμαχο, τη Μεσημβρία, την Αγχίαλο, τον Πύργο, τη Σωζόπολη, την Αγαθούπολη… όταν ακόμα στη Σμύρνη και στ Αϊβαλί και στην Τραπεζούντα, πρόκοβαν οι Ρωμιοί και τραγουδούσαν ανέμελα και προσεύχονταν ελεύθερα... Ξανανέβηκαν πάλι τον καταραμένο λόφο με το διωγμό του ’14, την ώρα που άρχισαν κι οι Μικρασιάτες να νιώθουν στο πετσί τους τα αμελέ ταμπουρού… Γύρισαν με λαχτάρα στις πατρίδες τους πριν δυό, τρία χρόνια, και τώρα κλείνουν την πομπή, και παρακαλάνε η εξόδια ακολουθία να είναι η τελευταία…


    ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΝΑΡΤΖΙΔΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Aτελειωτα τα βασανα του λαου μας.

    Bana Komna

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μακεδονία και Θράκη το ίδιο σχέδιο αφελληνισμού, κύριε Παντελή, από την ίδια οργάνωση.
    Πολύ καλή η έρευνά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. «Παπά μου, πρέπει να πεις στους Χριστιανούς σου να έλθουν εδώ ............. να δηλώσουν ότι δεν έχουν κτήματα, ................ούτε θα επιστρέψουν ξανά εδώ και να τους πάρεις να φύγετε............... Αλλιώς θα σας διώξω δια της βίας»

    Vassilis Parapagidis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. mprabo vassilli.

    Παναγιώτης Μπαμπουρδάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλησπέρα Βασίλη η ιστορία και τα γεγονότα είναι αυτά που είναι δυστυχώς η ευτυχώς για κάποιους.

    Sakis Poulopoulos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Εγώ ξέρω ότι πριν από λίγα χρόνια καπου στο ivailovgrad για ένα νεκροταφείο ελληνικό και με έναν τοπικο παράγοντα βουλγαρο που το εξαφανισε για να περάσει δρόμος από πάνω και ξέραν και οι δικοί μας γιατι αναστηλωναν τοτε εκκλησιες στην ευρυτερη περιοχη και δεν μίλησε κανένας.

    Sakis Poulopoulos

    Sakis Poulopoulos Αλήθεια ψέμματα?δεν ξέρω
    πριν από 40 λεπτά από κινητό · Μου αρέσει!

    Καλησπέρα Σάκη .... βέβαια εγώ δεν ήθελα να υπερτονίσω τις όποιες εθνικές διαφορές μας αλλά τα γεγονότα

    Vassilis Parapagidis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καιρος ειναι εμεις οι κατοικοι στη Θρακη να μαθουμε την πραγματικη Ιστορια της περιοχης μας .

    Φιλιώ Επιτρόπου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σωστα αναρτηθηκε κατι για την ξεχασμενη βουλγαρικη κατοχη της ανατολικης Μακεδονιας κ Θρακης που ηταν τρομερη!Πολυ χειροτερη της Γερμανο-Ιταλικης στην υπολοιπη Ελλάδα .Οι Βουλγαροι απαιτουσαν,εκαναν διαφορα θεατρα,αλλα παραδοξως οι Γερμανοι δεν υποχωρησαν τους αγνοησαν.Οτι θυμαμαι απο το Βιβλιο του Χαγκεν Φλαισερ,"Στεμμα κ σβαστικα,η Ελλαδα της κατοχης κ της αντιστασης 1941-44,ενα βιβλιο ιστοριας πανεπιστημιακου επιπεδου.Η πιο προσιτη σε τιμη κ καλη εκδοση,ειναι απο "Το Βημα"δυο τομοι.Το διαβαζω οποτε μπορω...

    Νikos Kostopoulos

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  26. Για τις βαρβαρότητες των Βουλγάρων δεν πρέπει να μάθουν μόνο οι κάτοικοι της Θράκης, αλλά και όλης της Ελλάδας. Μη ξεχνάμε τη βουλγαρική κατοχή κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο... Ωμότητες δεν διέπραξαν μόνο οι Γερμανοί, αλλά και οι Βούλγαροι κατά την περίοδο αυτή.

    Renia Crete Greece

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ευχαριστώ πολυ . Είσασταν ιδιαίτερα κατατοπιστικός. Ο Παππούς μου ήρθε από εκει και μεταγκατασταθηκε στο Διδυμοτειχο, κάτι που το έμαθα μόλις σημερα. Με το κείμενο σας μου λύσατε την απορία γιατι έφυγαν οι πρόγονοι μου απο εκεί. Τωρα οι απόγονοι των εκδιωχθεντων πηγαίνουν και αγοράζουν προϊόντα απο το χωριο αυτο. Να ναι καλα δυστυχώς ξεχνάμε εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. Χαρά μου να σε παρακολουθώ. Μου άρεσε πολύ το άρθρο σου για την ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα μου, το Ορτάκιο.

    Θόδωρος Ορδουμποζάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Πρέπει να μην ξεχνάμε τις αλησμόνητες πατρίδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Προς τη Φανή Πιατά, 14 Σεπτέμβρη 2013: Το δυτικό τμήμα και του νομού Έβρου παραχωρήθηκε στη Βουλγαρία κατά την διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου ικανοποιώντας το αίτημά της καθώς αυτός ήταν ο λόγος που συμμάχησε με τις δυνάμεις του Άξονα. Στα Πετρωτά Έβρου, εφαρμόστηκε το ίδιο σχέδιο αφελληνισμού που εφαρμόστηκε από τους Βούλγαρους και τις προηγούμενες δεκαετίες στις κατεχόμενες ή παραχωρούμενες περιοχές της Θράκης και της Μακεδονίας. Σύμφωνα με το σχέδιό τους, κάηκε η κοινότητα Πετρωτών και οι κάτοικοι επανεγγράφηκαν στα νέα δημοτολόγια. Δόθηκαν νέα επίθετα που τελείωναν σε -ώφ τα οποία προέκυψαν είτε από τα μέχρι τότε επίθετά τους είτε από παρατσούκλια ενώ από τα κύρια ονόματα αφαιρέθηκε το τελικό -ς ή η κατάληξη -ης. Απαγορεύτηκε η ελληνική γλώσσα στην καθημερινή ομιλία των κατοίκων όπως και η διδασκαλία της, οι λαϊκές γιορτές και επιβλήθηκαν οι βουλγάρικες γιορτές. Οι κάτοικοι έπρεπε να μάθουν την βουλγαρική, να συμπεριφέρονται όπως οι βούλγαροι και του επιβλήθηκαν οι βουλγάρικοι χοροί. Η τιμωρία για ανυπακοή ήταν οι ανελέητοι ξυλοδαρμοί, οι δολοφονίες και οι απαγχονισμοί και ο εξευτελισμός ακόμη και των νεκρών. Η ενορία υπήχθη στην μητρόπολη (;)της Στάρα Ζαγόρα. Το ίδιο σχέδιο εφαρμόστηκε με επιτυχία σε άλλους ελληνικούς πληθυσμούς με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν χιλιάδες εκβουλγαρισμένοι Έλληνες στην Βουλγαρία ή και σλαβόφωνοι στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Athina Thalia Ευχαριστώ πολύ κ Αθανασιάδη για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορική ανάρτηση, άγνωστες για μένα πτυχές της ιστορίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Παντελή,
    Χρήσιμες πληροφορίες στο βιβλίο του Θόδωρου Βακαλόπουλου: Ορτακιοϊ & Λίτιτσα, έκδοση Εθνολογικού Μουσείου Θράκης και φυσικά στο δικό μου : Η περιοχή Κυπρίνου, στο σταυροδρόμι της ιστορίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. George Hadji Τ
    Η δασκάλα στη Μανδρίτσα, ονόματι Ελένη, την έκαψαν ζωντανή στο σχολείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. ΔΑΝΑΗ ΒΟΥΚΑΝΤΣΗ Κύριε Αθανασιάδη, σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση.Έμαθα πράγματα που δεν τα ήξερα.Το Ορτάκιοι ήταν η γενέτειρα του πατέρα μου και χαίρομαι που έμαθα γι' αυτ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Νίνα Γκούδλη
    Ευχαριστώ Παντελή που μέσα από σένα μαθαίνω την πραγματική ιστορία του τόπου μου.. Εκείνο που θυμάμαι, μένοντας κοντά στο στρατόπεδο, να τραγουδούνε οι φαντάροι, μαζί κι εμείς τα παιδιά,
    //έξω βουλγαριά//. Τώρα είμαστε φίλοι...ως πότε;...📃

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης
    Νινα καλημέρα, για πάντα δεν έχουμε άλλη επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Κωνσταντίνος Μαδεμλής
    Ως απόγονος Ορτακϊανων νοιώθω βαθειά θλίψη και οργή για την καταστροφή της πατρίδας μας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Τάκης Παναγιώτης Τσιακιρης Από τους Βουλγαρους πραγματικά υπέφεραν τα πάνδεινα οι παππούδες μας. Πρέπει όμως να αναδειξουμε το τι τράβηξαν σαν πρόσφυγες από τους απελευθερωμένος μόλις πριν Δύο χρόνια Έλληνες της Μακεδονιας και τους ομοθρησκους Σερβους. Έχω ακούσει φοβερές ιστορίες. Επιπλέον να αναδειξουμε τη δράση των τοπικών τσετων δικών μας που δρούσαν απέναντι. Κάποιοι κάνανε περιουσίες και χτισαν καριέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Vassilios Kazakidis
    Πάντα φέρνετε στο φώς άγνωστες λεπτομέρειες. Ευχαριστώ! Κάποιες λεπτομέρειες: στον δεύτερο Βαλκανικό γνώριζα ότι το ελληνικό απόσπασμα έφτασε μέχρι την Κορνοφωλιά. Δεν γνωρίζω ότι ελληνικά στρατεύματα φθάσανε στο Ορτάκιο τότε. Σημειωτέον ότι στον ίδιο πόλεμο οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αν. Θράκη και τον Βόρειο Έβρο συνάπτοντας την συνθήκη της Κων/πόλεως μόνο με τους Βουλγάρους μετά την συνθήκη του Βουκουρεστίου. Δεν γνώριζα ότι οι Τούρκοι φθάσανε και στο Ορτάκιο τότε. Το 1915 όπως γράφετε ο βόρειος Έβρος παραχωρείται στη Βουλγαρία για την είσοδό της στον 1οΠΠ με την συνθήκη της Σόφιας. Συνεπώς τότε θα περιήλθε και το Ορτάκιο στη Βουλγαρία οριστικά πλέον. Η διαμόρφωση των συνόρων με την συνθήκη του Νεϊγύ το '19 διαμόρφωσε τα σημερινά σύνορα με την Βουλγαρία. Το Ιβαϊλοβγραντ φαίνεται καθαρά από το ελληνικό έδαφος και υπάρχει διασυνοριακή σύνδεση σήμερα. http://bnr.bg/el/post/100147364/--- .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Βασίλη, υπάρχει μια παρανόηση για την οποία ίσως ευθύνομαι και εγώ. Η απελευθερωθείσα περιοχή στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο ήταν έως την Κορνοφωλιά και όχι στο Ορτάκιοϊ. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Litsa Mpimp
    Μπραβο.Ηταν αγνωστη για μενα αυτη η ιστορια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Vassilios Kazakidis
    Πάντα φέρνετε στο φώς άγνωστες λεπτομέρειες. Ευχαριστώ! Κάποιες λεπτομέρειες: στον δεύτερο Βαλκανικό γνώριζα ότι το ελληνικό απόσπασμα έφτασε μέχρι την Κορνοφωλιά. Δεν γνωρίζω ότι ελληνικά στρατεύματα φθάσανε στο Ορτάκιο τότε. Σημειωτέον ότι στον ίδιο πόλεμο οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αν. Θράκη και τον Βόρειο Έβρο συνάπτοντας την συνθήκη της Κων/πόλεως μόνο με τους Βουλγάρους μετά την συνθήκη του Βουκουρεστίου. Δεν γνώριζα ότι οι Τούρκοι φθάσανε και στο Ορτάκιο τότε. Το 1915 όπως γράφετε ο βόρειος Έβρος παραχωρείται στη Βουλγαρία για την είσοδό της στον 1οΠΠ με την συνθήκη της Σόφιας. Συνεπώς τότε θα περιήλθε και το Ορτάκιο στη Βουλγαρία οριστικά πλέον. Η διαμόρφωση των συνόρων με την συνθήκη του Νεϊγύ το '19 διαμόρφωσε τα σημερινά σύνορα με την Βουλγαρία. Το Ιβαϊλοβγραντ φαίνεται καθαρά από το ελληνικό έδαφος και υπάρχει διασυνοριακή σύνδεση σήμερα. http://bnr.bg/el/post/100147364/--- .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Βασίλη, υπάρχει μια παρανόηση για την οποία ίσως ευθύνομαι και εγώ. Η απελευθερωθείσα περιοχή στον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο ήταν έως την Κορνοφωλιά και όχι στο Ορτάκιοϊ. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Vassilios Kazakidis
    Ευχαριστώ! Δεν νομίζω ότι μπορούσανε να προχωρήσουν παραπάνω, αφού μόλις τότε περάσανε το ποτάμι οι Τούρκοι, απωθώντας στην αντεπίθεση τους Βουλγάρους και μπαίνοντας στο βόρειο Έβρο. Μία ελληνοτουρκική αναμέτρηση δεν θα ήταν επιθυμητή λίγο πριν το Βουκουρέστι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Giorgos Charisoudis
    Και εκεί Ελλάδα!!!!.. Και εκεί αδιαφορία του κράτους!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Κατερίνα Κεσόγλου
    Η γιαγια μου ελεγε, πως χειροτερος κατακτητης απο τον Βουλγαρο, δεν περασε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Αγαπητοί φίλοι συνσχολιαστές.

    Μήπως γνωρίζετε έαν οι Ορτακινοί έχουν βλαχική καταγωγή από τον 17ο αιώνα; Είμαι και εγώ Ορτακινός από την πλευρά του πατέρα μου και ψάχνω να ξετυλίξω το νήμα της καταγωγής μου.

    Ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Καλησπέρα σας
    Και η δική μου καταγωγή είναι από τό Ορτάκιοϊ.
    Ο πρροπαπους με την γιαγιά και τον παππουλη.μου στην κοιλιά ακόμη ξεκίνησαν για την Δράμα .
    Δεύτερη γενιά πια εγώ και μαθαίνω την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μου.
    Πώς μπορούμε να βρούμε κάποια αρχεία με ονόματα κατοίκων και ό,τι άλλο στοιχείο;
    Με εκτίμηση
    Ζήσης Μοσχιδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Μοσχίδη, τέτοια αρχεία υπάρχουν συνήθως ή στα ληξιαρχικά βιβλία των Δήμων και κοινοτήτων ή στα Γενικά Αρχεία του Κράτους.

      Διαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...